1. Czy Spółka prawidłowo dokumentuje przychody ze sprzedaży z automatów?2. Czy formularz odbioru (...)

1. Czy Spółka prawidłowo dokumentuje przychody ze sprzedaży z automatów?
2. Czy formularz odbioru wpłaty jest wystarczającym dowodem poświadczającym uzyskany przychód ze sprzedaży z automatu?
3. Jak długo Spółka ma obowiązek przechowywać wyżej wymienione dokumenty?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 25.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dokumentowania przychodów ze sprzedaży z automatów - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 06.04.2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dokumentowania przychodów ze sprzedaży z automatów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka specjalizuje się w instalowaniu i kompleksowej obsłudze automatów samosprzedających produkty spożywcze.

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zwolnienia z tego obowiązku określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. u. Nr 228, poz. 1510).

Jedno ze zwolnień obejmuje dostawę produktów (rzeczy) dokonywaną przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność i wydają towar (§ 2 pkt 2 w zw. z poz. 40 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień).

Rozliczenie VAT w omawianym zakresie dokonywane jest na zasadach ogólnych, tj. sprzedaż opodatkowana będzie stawką właściwą dla danego towaru. w ramach deklaracji za dany miesiąc uwzględniona musi być sprzedaż przez automat dokonana w tym miesiącu.

Ustawodawca nie określił sposobu dokumentowania sprzedaży za pośrednictwem automatów.

Obecnie, przychody ze sprzedaży z automatów Spółka dokumentuje w następujący sposób:

  1. pracownik obsługujący automat jest zobowiązany wyciągnąć utarg z każdego automatu minimum raz w miesiącu, najpóźniej do 7 dnia miesiąca następnego,
  2. utarg wsypuje do koperty bezpiecznej, odpowiednio zakleja i opisuje kopertę (numer automatu, deklarowana wartość wpłaty, nadawca i odbiorca),
  3. na podstawie zebranych kopert bezpiecznych pracownik sporządza formularz odbioru wpłaty do banku; pracownik dostarcza koperty bezpieczne bezpośrednio do banku; w szczególnych przypadkach, jeżeli pracownik nie ma możliwości dostarczenia kopert bezpośrednio do banku, pracownik może przechować pieniądze w siedzibie firmy, a następnie za pośrednictwem firmy konwojującej dostarczane one są do banku,
  4. na podstawie umowy z bankiem, bank przelicza każdą kopertę bezpieczną i wpisuje na formularz odbioru wpłaty rzeczywistą wartość przeliczeniową; dodatkowo bank sporządza protokół nadwyżki lub niedoboru powstały pomiędzy deklarowaną wartością, a wartością rzeczywistą, księguje wpłatę bezpośrednio na firmowy rachunek bankowy,
  5. każda koperta bezpieczna dotyczy pojedynczego automatu, także po przeliczeniu przez bank widoczna jest sprzedaż jaką osiągnął dany automat.


Z uwagi na to, iż kwota obrotu jest kwotą brutto, Spółka ustala, jaka jest w niej kwota podatku VAT. Spółka stosuje ceny brutto i do wyliczenia kwoty podatku należnego z utargu stosuje następujący wzór:

Kwota podatku = (wartość sprzedaży brutto x stawka podatku) / (100 + stawka podatku).

Po odjęciu tak obliczonej kwoty podatku VAT od kwoty sprzedaży brutto Spółka otrzymuje wartość netto, która jest Jej przychodem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Spółka prawidłowo dokumentuje przychody ze sprzedaży z automatów...
  2. Czy formularz odbioru wpłaty jest wystarczającym dowodem poświadczającym uzyskany przychód ze sprzedaży z automatu...
  3. Jak długo Spółka ma obowiązek przechowywać wyżej wymienione dokumenty...


Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie.

Wniosek Spółki w zakresie pytania trzeciego został rozpatrzony odrębnym pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-104/10-5/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo dokumentuje On przychody ze sprzedaży z automatów oraz uważa, że formularz odbioru wpłaty jest wystarczającym dowodem poświadczającym uzyskany przychód ze sprzedaży z automatu.

Spółka sądzi, iż dokumenty księgowe powinny być przechowywane przez okres pięciu lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, (?).

Odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. u. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Regulacja art. 20 ust. 2 i 3 ustawy o rachunkowości, stanowi, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej ?dowodami źródłowymi?:

  1. zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów;
  2. zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom;
  3. wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki.


Podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

  1. zbiorcze - służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione;
  2. korygujące poprzednie zapisy;
  3. zastępcze - wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego;
  4. rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.


Art. 21 ust. 1 powyższej ustawy określa, iż dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

  1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;
  2. określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;
  3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;
  4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;
  5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;
  6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.


Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości, dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, oraz wolne od błędów rachunkowych. Niedopuszczalne jest dokonywanie w dowodach księgowych wymazywania i przeróbek.

Natomiast z treści art. 24 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco.

Zwrócić przy tym należy uwagę na istotę dowodów wykonania usług w postępowaniu kontrolnym lub podatkowym. Stosownie do art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodami w postępowaniu podatkowym, zgodnie z art. 181 ww. ustawy, mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie ?w szczególności? wskazuje, iż katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przychody ze sprzedaży z automatów dokumentuje w następujący sposób:

  1. pracownik obsługujący automat jest zobowiązany wyciągnąć utarg z każdego automatu minimum raz w miesiącu, najpóźniej do 7 dnia miesiąca następnego,
  2. utarg wsypuje do koperty bezpiecznej, odpowiednio zakleja i opisuje kopertę (numer automatu, deklarowana wartość wpłaty, nadawca i odbiorca),
  3. na podstawie zebranych kopert bezpiecznych pracownik sporządza formularz odbioru wpłaty do banku; pracownik dostarcza koperty bezpieczne bezpośrednio do banku; w szczególnych przypadkach, jeżeli pracownik nie ma możliwości dostarczenia kopert bezpośrednio do banku, pracownik może przechować pieniądze w siedzibie firmy, a następnie za pośrednictwem firmy konwojującej dostarczane one są do banku,
  4. na podstawie umowy z bankiem, bank przelicza każdą kopertę bezpieczną i wpisuje na formularz odbioru wpłaty rzeczywistą wartość przeliczeniową; dodatkowo bank sporządza protokół nadwyżki lub niedoboru powstały pomiędzy deklarowaną wartością, a wartością rzeczywistą, księguje wpłatę bezpośrednio na firmowy rachunek bankowy,
  5. każda koperta bezpieczna dotyczy pojedynczego automatu, także po przeliczeniu przez bank widoczna jest sprzedaż jaką osiągnął dany automat.


Zatem o ile dowody, na podstawie których dokumentowane są przychody ze sprzedaży z automatów są, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości, rzetelne, tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, której dotyczą, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 tej ustawy, oraz wolne od błędów rachunkowych - wówczas dokumentują w sposób prawidłowy uzyskany przychód ze sprzedaży z automatu.

Reasumując, dowody stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości, prawidłowo dokumentują przychody ze sprzedaży z automatów, a formularz odbioru wpłaty jest wystarczającym dowodem poświadczającym uzyskany przychód ze sprzedaży z automatu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie opisu stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnym pismem z dnia 12 kwietnia 2010 r. nr ILPP2/443-118/10-4/AD.

Do wniosku dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika