Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwotę przysługującego zwolnienia podatkowego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwotę przysługującego zwolnienia podatkowego powiększą wydatki inwestycyjne, które Spółka poniosła w terminie do 31 grudnia 2011 r., również te ponad wysokość 40.984.000 zł (pkt 1 zadanego pytania - zaistniały stan faktyczny) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2012 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwotę przysługującego zwolnienia podatkowego powiększą wydatki inwestycyjne, które Spółka:

• poniosła w terminie do 31 grudnia 2011 r., również te ponad wysokość 40.984.000 zł (pkt 1 zadanego pytania - zaistniały stan faktyczny) oraz
• poniesie po terminie określonym w zezwoleniu jako termin zakończenia inwestycji, w związku z realizowaną inwestycją na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu (pkt 2 zadanego pytania - zdarzenie przyszłe).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca posiada zezwolenie nr ? z dnia 23 lutego 2007 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w Podstrefie ? (Zezwolenie).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (Strefa) na podstawie Zezwolenia. Przedmiotem działalności gospodarczej na terenie Strefy jest produkcja i sprzedaż komponentów i artykułów gospodarstwa domowego, w szczególności silników elektrycznych o małej mocy wykorzystywanych w przemyśle AGD, pochłaniaczy powietrza i dymu oraz okapów kuchennych.

Zezwolenie obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

28.5 Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych

28.7 Wyroby metalowe gotowe pozostałe

29.1 Maszyny do wytwarzania i wykorzystywania energii mechanicznej, z wyłączeniem silników lotniczych, samochodowych i motocyklowych

29.2 Maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe

29.4 Obrabiarki i narzędzia mechaniczne

29.5 Maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe

29.7 Sprzęt gospodarstwa domowego, gdzie indziej niesklasyfikowany

30.0 Maszyny biurowe i komputery

31.1 Silniki elektryczne, prądnice i transformatory

31.2 Aparatura elektryczna, rozdzielcza i sterownicza

31.3 Druty i przewody izolowane

31.4 Akumulatory, ogniwa i baterie galwaniczne

31.5 Sprzęt oświetleniowy i lampy elektryczne

31.6 Sprzęt elektryczny, gdzie indziej niesklasyfikowany

32.1 Lampy elektronowe i pozostałe elementy elektroniczne

32.2 Urządzenia nadawcze telewizyjne i radiowe, urządzenia i aparaty dla telefonii i telegrafii przewodowej

32.3 Odbiorniki telewizyjne i radiowe; urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu oraz akcesoria do nich

33.1 Sprzęt medyczny i chirurgiczny oraz przyrządy ortopedyczne

33.2 Instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne, nawigacyjne, i podobne instrumenty i przyrządy

33.3 Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi

33.4 Instrumenty optyczne i sprzęt fotograficzny

Zezwolenie udzielono do dnia 29 maja 2017 r.

W Zezwoleniu ustalono warunki prowadzenia działalności gospodarczej po dniu uzyskania Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, w tym:

1. dokonanie inwestycji na terenie Strefy, tj. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1705 ze zm.) w wysokości co najmniej 40.984.000 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,
2. zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2011 r.
   
   

Wskazany powyżej warunek w zakresie wysokości poniesionych wydatków inwestycyjnych w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. został przez Wnioskodawcę spełniony, przy czym wartość poniesionych w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. wydatków inwestycyjnych przekroczyła kwotę 40.984.000 zł.

Ponadto, Wnioskodawca zamierza ponieść dalsze wydatki inwestycyjne związane z realizacją inwestycji na terenie Strefy, które w konsekwencji zwiększą skumulowaną wartość wydatków inwestycyjnych poniesionych ponad kwotę określoną w Zezwoleniu (40.984.000 zł).

W piśmie uzupełniającym z dnia 30 maja 2012 r. Wnioskodawca poinformował, iż przedmiotem złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest zaistniały stan faktyczny (pkt 1) zadanego pytania oraz jedno zdarzenie przyszłe (pkt 2) zadanego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, które:

1. Spółka poniosła w terminie do 31 grudnia 2011 r., również te ponad wysokość 40.984.000 zł,
2. Spółka poniesie po terminie określonym w Zezwoleniu jako termin zakończenia inwestycji (31 grudnia 2011 r.), w związku z realizowaną inwestycją na terenie Strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu (40.984.000 zł)

powiększą kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie zaistniałego stanu faktycznego (pkt 1 zadanego pytania). Wniosek Spółki w zakresie opisu zdarzenia przyszłego (pkt 2 zadanego pytania) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną w dniu 21 czerwca 2012 r. nr ILPB3/423-108/12-5/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Zezwolenie nie określa maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych ani też maksymalnej kwoty kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, wydatki inwestycyjne spełniające wymogi określone w § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Rozporządzenie), które zostały poniesione, a także te, które zostaną poniesione na terenie Strefy w związku z realizacją przez Wnioskodawcę inwestycji na terenie Strefy, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu (również te, które zostaną poniesione po terminie określonym w Zezwoleniu jako termin zakończenia inwestycji), powiększyły i będą powiększały kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wartości zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust.

1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy przyjąć zgodnie z brzmieniem § 6 Rozporządzenia, wartość faktycznie poniesionych w trakcie obowiązywania Zezwolenia wydatków inwestycyjnych, jeżeli spełniają one warunki do zaliczenia ich do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w oparciu o ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (ustawa o SSE) i Rozporządzenia (również te poniesione ponad limit określony w Zezwoleniu jako minimalna wysokość wydatków inwestycyjnych).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym w momencie otrzymania Zezwolenia przez Wnioskodawcę, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Stosownie do ust. 2 powyższego przepisu, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności: zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników; dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Zgodnie z przytoczonym przepisem za dokonanie inwestycji uważa się poniesienie wydatków o wartości przewyższającej określoną kwotę. Są to warunki minimalne, które przedsiębiorca powinien spełnić, aby mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego. Warunki wskazane w zezwoleniu strefowym mają na celu nałożenie na przedsiębiorcę pewnych minimalnych obowiązków w zakresie wysokości nakładów inwestycyjnych oraz liczby miejsc pracy do utworzenia w związku z inwestycją. Jedynie zrealizowanie inwestycji poniżej kwoty wskazanej w zezwoleniu strefowym lub niezatrudnienie pracowników w liczbie wskazanej w tym zezwoleniu jest podstawą do cofnięcia zezwolenia strefowego (lub ograniczenia jego zakresu).

Stosownie do § 6 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.

Ani ten przepis, ani pozostałe regulacje Rozporządzenia nie wprowadzają maksymalnych progów, jak również innych ograniczeń, co do wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą. Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie limitu nakładów inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą, wynikałoby to wprost z Rozporządzenia lub ustawy o SSE. Jeśli jednak ustawodawca tego nie dokonał, należy wnioskować, że intencją ustawodawcy było jedynie wskazanie dolnej granicy wydatków inwestycyjnych, które należy ponieść.

Dodatkowo należy wskazać, że wprawdzie ustawą z dnia 30 maja 2008 r. znowelizowano przepis art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, dotyczący zezwolenia na prowadzenia działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych, jednakże ta zmiana nie ma zastosowania do przedstawionego we wniosku stanu. Podobnie w przypadku zmian wprowadzonych Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. Zgodnie z § 8 tego Rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Również w Zezwoleniu brak jest górnego progu, jaki mogą osiągnąć wydatki inwestycyjne. Zarówno przepisy prawa, jak i postanowienia konkretnego aktu indywidualnego, jakim jest wydane Zezwolenie odnoszą się jedynie do minimalnej wysokości kosztów inwestycji, która stanowi warunek uprawniający do skorzystania z pomocy publicznej i zwolnienia dochodu z podatku.

Zezwolenie określa termin zakończenia inwestycji na dzień 31 grudnia 2011 r., jednak ani Zezwolenie, ani przepisy dotyczące funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych nie definiują rozumienia tego zapisu. Zdaniem Wnioskodawcy, termin ten należy rozumieć jako termin do dokonania inwestycji w wysokości określonej w Zezwoleniu jako minimalną wysokość wydatków inwestycyjnych (40.984.000 zł). Wynika to choćby z brzmienia § 6 Rozporządzenia, zgodnie z którym za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy. Zezwolenie obowiązuje do dnia 29 maja 2017 r., a więc wydatki poniesione do tego terminu, spełniające wymogi wynikające z przepisów stanowią koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Stanowisko takie znalazło też potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych:

• interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak IBPBI/2/423-696/10/AK),
• interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2008 r. wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak ITPB3/423-390/08/AM),
• interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (znak ILPB3/423-434/08-4/DS),
• interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak IBPB3/423-571/08/AM).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (pkt 1 zadanego pytania) uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

Jednym z warunków korzystania z ww. zwolnienia jest uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej ?zezwoleniem?.

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 04 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

W myśl art. 5 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu ustalono warunki prowadzenia działalności gospodarczej po dniu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, w tym:

1. dokonanie inwestycji na terenie Strefy, tj. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej w wysokości co najmniej 40.984.000 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,
2. zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2011 r.
   
   

Spółka wskazała, iż spełniła warunek dotyczący wysokości poniesionych wydatków inwestycyjnych w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r., przy czym wartość poniesionych w tym terminie wydatków inwestycyjnych przekroczyła kwotę 40.984.000 zł. Ponadto, Wnioskodawca zamierza ponieść dalsze wydatki inwestycyjne związane z realizacją inwestycji na terenie Strefy, które w konsekwencji zwiększą skumulowaną wartość wydatków inwestycyjnych poniesionych ponad kwotę określoną w zezwoleniu, czyli 40.984.000 zł.

Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż Spółka uzyskała zezwolenie w dniu 23 lutego 2007 r., to w sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków.

Wobec powyższego, w związku z tym, iż zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 23 lutego 2007 r. nie zawiera dodatkowego warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie, w takiej sytuacji, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne w terminie do 31 grudnia 2011 r., tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W tym miejscu należy wskazać, iż z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1561) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

W myśl § 8 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. 23 lutego 2007 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1705 ze zm.), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

Jednocześnie § 3 ust. 7 tegoż rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

1. 50 % - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
2. 40 % - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
3. 30 % - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.
   
   

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Przytoczone powyżej przepisy określają zatem warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty ?nowej inwestycji?, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne w terminie do 31 grudnia 2011 r. spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Odnosząc się więc do powyższego stanu faktycznego, należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W przedmiotowej sprawie - zezwolenie nr x wydane w dniu 23 lutego 2007 r.

Kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu, tj. w wysokości co najmniej 40.984.000 zł do dnia 31 grudnia 2011 r. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczył w tym terminie powyższą kwotę wydatków inwestycyjnych, fakt ten nie wyklucza dalszego korzystania z pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, które Spółka poniosła w terminie do 31 grudnia 2011 r., również te ponad wysokość 40.984.000 zł, powiększają kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.