Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa (...)

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, nawet jeśli przekracza ona kwotę wydatków określoną w Zezwoleniu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 08 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uzyskała w dniu x.x.2006 r. zezwolenie (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) w Podstrefie Y. Przedmiotem Zezwolenia jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE obejmujących preparaty do higieny zębów i jamy ustnej, włączając pasty i proszki do utrzymania higieny protez oraz nić dentystyczną.

W Zezwoleniu określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

  1. Wystawienie pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie SSE lub usług wykonanych na jej terenie nie później niż do dnia 31 grudnia 2007 r.
  2. Zatrudnienie przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie Podstrefy Y nowych pracowników w przeliczeniu na pełne etaty:
    1. do 31 grudnia 2007 r. ? 245 nowych pracowników i utrzymanie tego stanu do 31 grudnia 2014 r.
    2. do 31 grudnia 2009 r. ? narastająco ? 430 nowych pracowników i utrzymanie tego stanu przez okres pięciu lat od daty osiągnięcia zatrudnienia na poziomie 430 pracowników.
  3. Dokonanie inwestycji, tj. poniesienie na terenie SSE w Podstrefie Y wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm.; dalej: rozporządzenie wsse) w wysokości przewyższającej 40 mln EUR do 31 grudnia 2009 r. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 29 maja 2017 r.

Zgodnie z zapisami Zezwolenia, w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w PLN, wydatki (koszty) te zostaną przeliczone z PLN na EUR według średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury dokumentującej realizację inwestycji.

Od daty udzielenia Zezwolenia do chwili obecnej Spółka poniosła na terenie SSE wydatki inwestycyjne w wysokości ponad 360 mln PLN (tj. ponad 90 mln EUR). Zgodnie z treścią Zezwolenia, okres ponoszenia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych upływa 31 grudnia 2009 r. Spółka zrealizowała również określony w Zezwoleniu poziom zatrudnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, nawet jeśli przekracza ona kwotę wydatków określoną w Zezwoleniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano Zezwolenie. Zgodnie bowiem z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (przed 30 grudnia 2008 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

I. Treść Zezwolenia udzielonego Spółce.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Treść zezwolenia została uregulowana w art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie z brzmieniem ustawy na moment uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, zezwolenie powinno określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

  1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
  2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.


Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków dotyczących działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. W przypadku Spółki, Zezwolenie określa dodatkowo warunki co do:

  • terminu wystawienia pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie SSE,
  • sposobu przeliczenia na EUR wydatków inwestycyjnych poniesionych w PLN.

Zezwolenie uzyskane przez Spółkę nie zawiera natomiast wskazania maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia na terenie SSE. W szczególności, za maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych nie można uznać kwoty 40 mln EUR określonej w Zezwoleniu, gdyż zgodnie z przytoczonym brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jak i brzmieniem samego Zezwolenia, jest to minimalna wartość inwestycji, którą Spółka jest zobowiązana przekroczyć.

W odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia, obecnie - zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowuje swoją moc również Zezwolenie uzyskane przez Spółkę 6 kwietnia 2006 r., które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

W konsekwencji, w przypadku Spółki do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

II. Maksymalna intensywność pomocy publicznej jako wartość determinująca górną granicę wielkości zwolnienia z podatku dochodowego.

Górna granica kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami. Potwierdza to również brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia wsse, z którego wynika, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej wielkości pomocy regionalnej.

Maksymalna wielkość regionalnej pomocy inwestycyjnej w odniesieniu do Spółki powinna być ustalana na podstawie wzoru, o którym mowa w § 4 ust. 3 rozporządzenia wsse, z uwzględnieniem wielkości kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą oraz 50% intensywności pomocy dla obszaru lokalizacji inwestycji Spółki.

Zdaniem Spółki, należy podkreślić, że żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ani rozporządzenia wsse, mających zastosowanie do Zezwolenia, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE. W szczególności, na gruncie regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia Spółki, brak jest podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego. W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki w SSE spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w SSE.

III. Warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany do objęcia pomocą.

Na podstawie § 3 rozporządzenia wsse, pomoc regionalna z tytułu kosztów nowej inwestycji udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych odpowiednio w § 6 - 8 rozporządzenia.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia wsse, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

  1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich ? zgodnie z odrębnymi przepisami ? do składników majątku podatnika,
  2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

    - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Dodatkowo, zgodnie z § 6 ust. 2, koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know ? how oraz nieopatentowanego know ? how, po spełnieniu określonych warunków wymienionych w ust. 3 i 4.

Zatem, z brzmienia § 6 rozporządzenia wsse wynika, iż aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł stanowić podstawę do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

  • powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie SSE,
  • wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2,
  • wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
  • wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika.

W przypadku Spółki, wszystkie powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do całości wydatków inwestycyjnych w wysokości ponad 360 mln PLN, tj.:

  • istnieje związek wydatków z inwestycją na terenie SSE polegającą na utworzeniu nowego zakładu w Y,
  • wydatki zostały poniesione na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2,
  • wydatki zostały poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia Spółki, tj. od 6 kwietnia 2006 r.
  • wydatki zostały zaliczone do wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Skoro więc wszystkie poniesione faktycznie przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

IV. Wykładnia celowościowa.

Spółka zwraca ponadto uwagę na brzmienie samego Zezwolenia, które wskazuje, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia jest poniesienie wydatków w wysokości ?przewyższającej 40 mln EUR?. Jeśli Spółka poniosłaby wydatki równe tej kwocie lub niższe, nie mogłaby korzystać ze zwolnienia podatkowego, gdyż nie wypełniłaby warunków Zezwolenia. Dopiero poniesienie wydatków w kwocie przewyższającej 40 mln EUR spełnia warunek Zezwolenia.

Z powyższego wynika, że Zezwolenie określa jedynie minimalne nakłady inwestycyjne, warunkujące uzyskanie prawa do zwolnienia. Spółka jest jednocześnie, z mocy samego Zezwolenia, zobowiązana do zrealizowania inwestycji w kwocie przewyższającej określony w Zezwoleniu pułap.

Równocześnie, ani w powołanych przepisach prawnych, ani w Zezwoleniu nie określono w żaden sposób maksymalnej wartości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu ? z jednej strony konieczny do skorzystania z pomocy publicznej ? z drugiej strony nie wyklucza objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Spółki nie przekroczyły tej wartości, Spółka nie spełniłaby warunków określonych w Zezwoleniu.

Dlatego w ocenie Spółki, jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę obliczania wysokości zwolnienia podatkowego Spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia wsse przekraczające kwotę określoną w Zezwoleniu, gdyż ani w powołanych przepisach prawnych, ani w Zezwoleniu, nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu nie wyklucza i nie będzie wykluczał objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Spółki nie przekroczyły tej wartości, Spółka nie spełniłaby warunków określonych w Zezwoleniu do skorzystania z ulgi podatkowej.

Spółka nadmienia, iż podobne do zaprezentowanego przez Spółkę stanowisko w analizowanej kwestii było prezentowane w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13.05.2009 r. sygn. IPPB3/423-96/09-2/MS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11.12.2008 r. sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7.10.2008 r. sygn. ILPB3/423-434/08-4/DS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7.10.2008 r. sygn. ILPB3/423-432/08-2/HS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30.09.2008 r. sygn. IBPB3/423-571/08/AM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.07.2008 r. sygn. IP-PB3-423-444/08-5/KB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

IBPB3/423-571/08/AM, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-432/08-2/HS, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-434/08-4/DS, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-576/08-2/HS, interpretacja indywidualna

IP-PB3-423-444/08-5/KB, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-96/09-2/MS, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika