Czy Spółka prawidłowo ustala dochód z działalności zwolnionej stosując następującą formułę: (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalania dochodu z działalności zwolnionej z podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma SXX HP Sp. z o.o. działa na terenie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej, w podstrefie O. W zakresie przedmiotowym objętym uzyskanym zezwoleniem Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy. Zezwolenie zostało udzielone m.in. na prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w PKWiU w dziale 21, w klasie 21.22 ? papierowe artykuły dla gospodarstw domowych, toaletowe i sanitarne. SXX HP Sp. z o.o. posiada siedzibę w O., w której zlokalizowane są następujące funkcje firmy: produkcja, magazyny, logistyka, finanse (część księgowości i kontroling) kadry i płace. W O. wystawiane są faktury sprzedaży i odbywa się windykacja należności. Jednocześnie firma posiada biuro handlowe w W., gdzie zlokalizowane są takie działy jak marketing, część działu sprzedaży, część działu finansowego i część działu kadr. Większość działu sprzedaży stanowią przedstawiciele handlowi, którzy świadczą pracę na terenie całej Polski. SXX HP. Sp. z o.o. terminowo spełniła warunki określone w zezwoleniu tym samym nabyła prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych części swoich dochodów, tj. w zakresie dochodów mieszczących się w przedmiocie zezwolenia. Na ten moment, na dochód zwolniony składają się: przychody osiągnięte z wyprodukowanych w O. artykułów higienicznych ? pieluchomajtek dla dorosłych oraz pieluszek dla dzieci, pomniejszone o odpowiadające im koszty bezpośrednie i część kosztów ogólnych. Poza w/w dochodami Spółka osiąga również dochody ze sprzedaży towarów nie objętych przedmiotem zezwolenia. Są to towary zakupione poza granicami Polski, sprzedawane zarówno w Polsce jak i zagranicą. Przychody ze sprzedaży tych towarów pomniejszone o bezpośrednie koszty związane z ich uzyskaniem i część kosztów ogólnych, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo ustala dochód z działalności zwolnionej stosując następującą formułę: przychody z działalności zwolnionej minus koszty bezpośrednie minus część kosztów ogólnych (liczonych proporcją: sprzedaż zwolniona netto do sprzedaży ogółem netto)...

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób ustalania dochodu z działalności zwolnionej jest prawidłowy. Ewidencja księgowa prowadzona przez SXX HP. Sp. z o.o. umożliwia wydzielenie zarówno kosztów bezpośrednich, jaki i kosztów ogólnych związanych z uzyskaniem dochodów zwolnionych z całości kosztów i przychodów firmy. Są to raporty zawierające konta przychodów i kosztów dotyczące działalności zwolnionej, wygenerowane po tzw. znacznikach.

Do kosztów bezpośrednich dotyczących działalności zwolnionej zaliczono: koszty wytworzenia wyrobów gotowych (m.in. zużycie surowców, zużycie materiałów bezpośrednio związanych z wytworzonymi wyrobami gotowymi, wynagrodzenia pracowników produkcji, łącznie z kosztami ubezpieczeń społecznych i innymi kosztami pracowniczymi), pozostałe koszty związane wyłącznie z produkcją wyrobów gotowych objętych zezwoleniem (m.in. części do maszyn i narzędzia używane do produkcji, energia, gaz, woda, transport surowców, różnice kursowe i odsetki związane z zakupem surowców do produkcji), koszty związane wyłącznie z utrzymaniem hal produkcyjnych (m.in. koszt dzierżawy, opłata za wieczyste użytkowanie gruntu, energia, gaz, woda, ogrzewanie, podatek od nieruchomości, koszty sprzątania, wyposażenie hal produkcyjnych, naprawy, remonty, koszty ochronne i inne), pozostałe koszty związane wyłącznie z działalnością zwolnioną (m.in. odzież robocza i ochronna, koszty podróży służbowych, koszty utrzymania pomieszczeń biurowych w zakładzie produkcyjnym, ubezpieczenia, utrzymania samochodów służbowych, napraw środków trwałych i obrotowych, zakup materiałów biurowych, usług telefonicznych i innych obcych, koszty szkoleń, rekrutacji ? w części dotyczącej wyłącznie osób wykonujących prace na rzecz działalności zwolnionej).

Do kosztów ogólnych, liczonych proporcją, zaliczono m.in.: odsetki od pożyczek, służących finansowaniu zarówno działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej, amortyzację, koszty magazynu oławskiego, marketingu i sprzedaży części biura warszawskiego ponoszone w związku z wygenerowaniem przychodów z działalności zarówno zwolnionej jak i opodatkowanej.

Pozostaje też część kosztów w całości związanych z działalnością opodatkowaną, ponoszonych na terenie strefy i poza nią (dotyczących wyłącznie towarów importowanych z zagranicy, nie objętych zezwoleniem). Ze względu na analityczny sposób prowadzenia zapisów księgowych możliwe jest wyodrębnienie kosztów w całości związanych z działalnością opodatkowaną od tych ponoszonych dla działalności opodatkowanej i zwolnionej jednocześnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Według art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wolne od podarku dochodowego są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na postawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. nr 123, poz. 600 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Według art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Natomiast z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika zasada, iż w przypadku osiągania przychodów ze źródła niepodlegającego opodatkowaniu lub wolnego od podatku, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku gdy podatnik prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą poza obszarem strefy oraz na terenie strefy w oparciu o wymagane zezwolenie, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie. Ponadto istnieje konieczność odrębnego ujmowania w księgach przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie i poza nią. Zapisów w księgach należy dokonywać w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy. W przypadku kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zastosować zasadę proporcjonalnego rozliczenia tych kosztów. W myśl przepisów art. 15 ust. 2 tej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę ustalania kosztów przytoczoną powyżej stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio, o czym mówi przepis art. 15 ust. 2a ustawy. Ustalenie kosztów uzyskania przychodów zgodnie z powołaną zasadą ma zastosowanie w sytuacjach wyjątkowych, jedynie do niektórych kosztów spółki dotyczących zarówno działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i działalności poza strefą, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów wolnych od podatku i dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu.

Reasumując, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku dotyczące ustalania dochodu z działalności zwolnionej, a w szczególności proporcji rozliczenia kosztów działalności ogólnej, których nie można wprost przypisać do działalności prowadzonej w strefie czy też poza nią, poprzez podzielenie przychodów ze sprzedaży zwolnionej do ogólnej sumy przychodów ze sprzedaży osiągniętych przez spółkę w danym okresie sprawozdawczym, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.