Czy wydatki poniesione na zakup produktów spożywczych stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.) oraz o dodatkową opłatę w dniu 13 czerwca 2011 r. ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie hurtowej sprzedaży produktów gastronomicznych. Klientami Wnioskodawcy są podmioty prowadzące działalność gospodarczą (osoby fizyczne lub spółki), prowadzące dalszą odsprzedaż artykułów gastronomicznych oraz podmioty prowadzące punkty gastronomiczne. Kucharz zatrudniony przez Wnioskodawcę na sprzęcie oferowanym przez Wnioskodawcę przygotowuje posiłki w siedzibie Spółki lub na organizowanych przez Nią pokazach dla klientów. Podczas tych prezentacji przygotowuje kilka dań. Do ich przygotowania używa produktów spożywczych kupowanych na faktury.

Taka prezentacja towarów Wnioskodawcy zwiększa ich sprzedaż. Zakup produktów spożywczych służy zatem Wnioskodawcy do uzyskania lub zwiększenia przychodu.

Pismem uzupełniającym z dnia 13 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) o poniższe wyjaśnienia.

1. Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w zakresie hurtowej sprzedaży produktów gastronomicznych w postaci naczyń, sztućców, wszelkiego rodzaju urządzeń i profesjonalnego wyposażenia kuchennego i w odniesieniu do takich towarów dokonuje On prezentacji na pokazach.
2. Organizowane pokazy mają na celu zaprezentowanie oferty handlowej Wnioskodawcy, możliwości i zastosowania oferowanych przez Niego produktów oraz zwiększenia sprzedaży swoich produktów.
3. Zakup produktów spożywczych nie ma związku z promocją lub reklamą działalności Wnioskodawcy, a jedynie zaprezentowanie oferty handlowej Wnioskodawcy oraz zwiększenia sprzedaży Jego towarów.
4. W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na charakter dokonywanych zakupów, produkty spożywcze kupowane przez Wnioskodawcę nie wypełniają przesłanki dotyczącej reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wskazano we wniosku, przez reprezentację rozumieć należy między innymi okazałość, wystawność, mającą na celu ukształtowanie i utrwalenie pozytywnego wizerunku firmy. Jeżeli zatem zakup artykułów żywnościowych był niezbędny i nie miał znamion okazałości, czy też wystawności - a tak jest w niniejszej sprawie - to nie wystąpiły przytoczone powyżej przesłanki uniemożliwiające zaliczenie wydatków związanych z zakupem tych artykułów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
   
   

Ze względu na powyższe zakup produktów spożywczych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca dokonał wpłaty dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł, co w związku z wystosowanym wezwaniem do uzupełnienia wniosku stanowi, iż jego przedmiotem jest zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na zakup produktów spożywczych stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2000.14.176)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ?Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów?.

Wnioskodawca kupuje artykuły spożywcze w celu zwiększenia sprzedaży swoich towarów. Bez ich zakupu, sprzedaż towarów byłaby znacznie mniejsza. Wnioskodawca uważa, iż zakup artykułów spożywczych stanowi koszt uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),
• nie zostały wyłączone innymi przepisami ustawy,
• zostały należycie udokumentowane.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Mając to na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli wydatki na zakup żywności wykorzystywanej do prezentacji urządzenia poniesione zostały w celu uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź też zmierzały do zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów, to wydatki te w myśl ogólnej zasady określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże warunkiem niezbędnym umożliwiającym zaliczenie wydatków związanych z zakupem żywności wykorzystywanej do prezentacji urządzenia jest brak wystąpienia przesłanek negatywnych.

Przez reprezentację rozumieć należy między innymi okazałość, wystawność mającą na celu ukształtowanie i utrwalenie pozytywnego wizerunku firmy. Jeżeli zatem zakup artykułów żywnościowych był niezbędny i nie miał znamion okazałości, czy też wystawności, to nie wystąpiły przytoczone powyżej przesłanki uniemożliwiające zaliczenie wydatków związanych z zakupem tych artykułów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ze względu na powyższe, zakup produktów spożywczych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem, dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jak wynika z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności, organizuje On pokazy dla klientów, które związane są z prezentacją towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. W celu ukazania możliwości i zastosowania oferowanych przez Spółkę produktów oraz zwiększenia ich sprzedaży, Spółka dokonuje zakupu produktów spożywczych, z których przygotowywane są posiłki na sprzęcie oferowanym przez Wnioskodawcę. Poniesione wydatki wiążą się zatem ściśle z zaprezentowaniem Jego oferty handlowej oraz zwiększeniem sprzedaży towarów.

Jednocześnie Spółka wskazała, iż produkty spożywcze kupowane przez Wnioskodawcę nie wypełniają przesłanki dotyczącej reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie noszą znamion okazałości, czy też wystawności.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę stanowią dla Niej koszty uzyskania przychodów, wypełniają bowiem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy także dodatkowo wskazać, iż ciężar dowodu w zakresie wykazania związku z przychodem leży w tym przypadku po stronie podatnika, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W celu wykazania związku pomiędzy kosztem a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto, tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż Wnioskodawca powołując w zadanym pytaniu ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych błędnie wskazał ?Dz. U. 2000.14.176? (dot. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), podczas gdy powinno być - t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397. Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.