Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie: - ujęcia w kosztach uzyskania przychodów faktury (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego w przypadku utworzenia rezerwy w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego oraz w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego w przypadku nie utworzenia rezerwy w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ujęcia w kosztach uzyskania przychodów faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego w przypadku utworzenia rezerwy w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego,
  
• ujęcia w kosztach uzyskania przychodów faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego w przypadku nie utworzenia rezerwy w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego.
  
  

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca (zwany dalej Spółką) jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wydawania książek.

Na podstawie umów zawieranych przez Spółkę z podmiotami, którym przysługują autorskie prawa majątkowe do wydawanych tytułów, Spółka zobowiązana jest do zapłaty na ich rzecz, po zakończeniu roku podatkowego (który u Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym), honorariów autorskich w wysokości ustalonej jako określona wartość procentowa od ilości egzemplarzy książek sprzedanych w tym (zakończonym) roku podatkowym. Ze względu na to, że wysokość tych honorariów zależy od ilości sprzedanych książek, Spółka wydatki na te honoraria traktuje jako koszty uzyskania przychodu bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedanych książek.

Z uwagi na fakt, iż wysokość należnych honorariów autorskich jest znana dopiero po zakończeniu roku podatkowego (dopiero wtedy Spółka uzyskuje ostateczną informację o ilości sprzedanych egzemplarzy książek), na koniec każdego roku podatkowego, Spółka tworzy w księgach rachunkowych rezerwy na koszty wskazanych powyżej honorariów autorskich, należnych za dany rok podatkowy, w wysokości szacunkowo wyliczonych wydatków na honoraria autorskie. Utworzone rezerwy nie są traktowane w Spółce jako koszt uzyskania przychodu.

Po uzyskaniu informacji o ilości sprzedanych egzemplarzy książek, Spółka oblicza wysokość należnych honorariów autorskich i informacje te przekazuje podmiotom uprawnionym do otrzymania honorariów autorskich, które na ich podstawie wystawiają faktury VAT z tytułu należnego im wynagrodzenia. Faktury takie są dla Spółki podstawą do wypłaty honorariów autorskich. Spółka wskazuje, iż wysokość kwot wynikających z tych faktur może różnić się od utworzonych wcześniej przez Spółkę rezerw na koszty honorariów autorskich.

W momencie ujęcia faktury wystawionej tytułem honorarium autorskiego w księgach rachunkowych dotyczących roku, którego faktura dotyczy, Spółka rozwiązuje rezerwę utworzoną wcześniej na ten koszt, a kwotę netto wynikającą z faktury zalicza do kosztów uzyskania przychodu. Do czasu złożenia rozliczenia podatkowego za poprzedni rok podatkowy (tj. do dnia 31 marca roku następującego po roku, z którym związane jest honorarium autorskie wynikające z faktury), Spółka zalicza kwotę netto wynikającą z tej faktury jako koszt uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego.

Pomimo stosowania wskazanej powyżej procedury, na skutek omyłki w Spółce miały miejsce następujące przypadki:

1. pomimo otrzymania faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego należnego za poprzedni rok podatkowy w okresie po zakończeniu roku podatkowego, którego faktura dotyczyła, ale przed dniem 31 marca roku następnego, Spółka omyłkowo nie ujęła tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczyła kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura ta była związana). Spółka wskazuje przy tym, iż na koniec roku podatkowego, którego dotyczyła przedmiotowa faktura, miała w księgach rachunkowych utworzoną rezerwę na koszt wskazanego powyżej honorarium autorskiego, należnego za dany rok, w wysokości szacunkowo wyliczonego wydatku na to honorarium, przy czym utworzona rezerwa nie była traktowana w Spółce jako koszt uzyskania przychodu,
2. pomimo otrzymania faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego należnego za poprzedni rok podatkowy w okresie po zakończeniu roku, którego faktura dotyczyła, ale przed dniem 31 marca roku następnego, Spółka omyłkowo nie ujęła tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczyła kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura była związana). Spółka wskazuje przy tym, iż na koniec roku podatkowego, którego dotyczyła przedmiotowa faktura, Spółka nie miała w księgach rachunkowych utworzonej rezerwy na koszt wskazanego powyżej honorarium autorskiego, należnego za dany rok.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy Spółka - mając w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego utworzoną rezerwę (niebędącą kosztem uzyskania przychodu) na koszt honorarium autorskiego - otrzyma fakturę VAT dotyczącą tego honorarium, po zakończeniu roku podatkowego, którego faktura dotyczy, ale przed dniem 31 marca roku następnego, omyłkowo nie ujmie tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących tego poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczy kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura ta była związana) jest uprawniona do złożenia korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy (przypadek opisany pod lit. ?a? stanu faktycznego)?
2. Czy w przypadku, gdy Spółka - nie mając w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego utworzonej rezerwy na koszt honorarium autorskiego - otrzyma fakturę VAT dotyczącą tego honorarium, po zakończeniu roku podatkowego, którego faktura dotyczy, ale przed dniem 31 marca roku następnego, omyłkowo nie ujmie tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczy kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura ta była związana) jest uprawniona do złożenia korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy (przypadek opisany pod lit. ?b? stanu faktycznego)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, w przypadku gdy - mając w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego utworzoną rezerwę (niebędącą kosztem uzyskania przychodu) na koszt honorarium autorskiego - otrzyma fakturę VAT dotyczącą tego honorarium, po zakończeniu roku podatkowego, którego faktura ta dotyczy, ale przed dniem 31 marca roku następnego, omyłkowo nie ujmie tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących tego poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczy kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura ta była związana) (przypadek opisany pod lit. ?a? stanu faktycznego) jest uprawniona do złożenia korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy. W ocenie Spółki, stanowisko takie jest zasadne z uwagi na normy zawarte w art. 15 ust. 4, ust. 4b pkt 1 oraz ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz fakt, iż wydatki na honoraria autorskie należy traktować jako koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Zgodnie z art. 15 ust. 4b pkt 1 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów (...) uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W ocenie Spółki, mając na względzie powyżej przywołane przepisy, w przypadku opisanym pod lit. ?a? stanu faktycznego, w przypadku gdyby Spółka zachowała się w sposób prawidłowy powinna była ująć w księgach rachunkowych dotyczących poprzedniego roku podatkowego fakturę VAT dotyczącą honorarium autorskiego należnego za ten poprzedni rok a otrzymaną po zakończeniu tego roku, ale przed dniem 31 marca roku następnego. W takim przypadku Spółka byłaby uprawniona do zaliczenia kwoty netto wynikającej z tak zaksięgowanej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego.

Skoro jednak Spółka na skutek omyłki nie zachowała się we wskazany powyżej sposób, jest uprawniona do dokonania korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy celem zaliczenia kwoty netto wynikającej z faktury VAT dotyczącej honorarium autorskiego należnego za ten poprzedni rok a otrzymanej po zakończeniu tego roku, ale przed dniem 31 marca roku następnego do kosztów uzyskania przychodu tego poprzedniego roku.

Niejako na marginesie Spółka nadmienia, iż jakkolwiek przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów, uprawnienie do dokonania korekty zeznania rocznego wynika z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, gdy - nie mając w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego utworzonej rezerwy na koszt honorarium autorskiego - otrzyma fakturę VAT dotyczącą tego honorarium, po zakończeniu roku podatkowego, którego faktura ta dotyczy, ale przed dniem 31 marca roku następnego, omyłkowo nie ujmie tej faktury w księgach rachunkowych dotyczących poprzedniego roku podatkowego i nie zaliczy kwoty netto wynikającej z tej faktury do kosztów uzyskania przychodu poprzedniego roku podatkowego (z przychodami którego to roku faktura ta była związana) (przypadek opisany pod lit. ?b? stanu faktycznego) jest uprawniona do złożenia korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy.

Na poparcie swojego stanowiska w tym zakresie, Spółka przedstawia argumentację zaprezentowaną do stanowiska w zakresie pytania nr 1, wskazując przy tym, iż dla uprawnienia do złożenia korekty zeznania rocznego za poprzedni rok podatkowy bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż Spółka nie miała w księgach rachunkowych na koniec roku podatkowego utworzonej rezerwy na koszt honorarium autorskiego, a tym samym, że w księgach rachunkowych dotyczących tego poprzedniego roku podatkowego nie znajdowała się żadna informacja o tym koszcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.