Czy prawidłowe będzie zaliczenie wydatków zaksięgowanych bilansowo w koszty firmy w roku 2010 a poniesionych (...)

Czy prawidłowe będzie zaliczenie wydatków zaksięgowanych bilansowo w koszty firmy w roku 2010 a poniesionych w latach 2008 - 2009 związanych z realizacją wyżej omówionego projektu, który w przyszłości ma być dofinansowany z dotacji unijnych, do kosztów uzyskania przychodów roku bieżącego czyli 2010?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 12.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 22.02.2011 r.) oraz pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 01.04.2011 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka złożyła w 2009 r. wniosek o dotację do Funduszu Spójności. Umowy o dotację Spółka jeszcze nie podpisała, ale jest już po weryfikacji projektu i umowę Spółka będzie podpisywać około kwietnia 2011 r. Pomimo że Spółka nie ma podpisanej umowy, może już dokonywać wydatków na planowane środki trwałe w budowie, które będą dotowane z Funduszu Spójności. Spółka poniosła wydatki w latach 2008 i 2009, wówczas zostały one zaksięgowane na konto ?Środki trwałe w budowie?. W roku 2010 niektóre z wydatków roku 2008 i 2009, Spółka musi wyksięgować w koszty firmy, gdyż nie są one składnikiem środków trwałych w budowie. Wydatków poniesionych w latach 2008 i 2009, które będą zaksięgowane bilansowo w koszty firmy roku 2010, nie można powiązać z konkretnym przychodem firmy.

Spółka zamierza realizować projekt ?Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej? etap I. Środki pieniężne niezbędne do zrealizowania ww. projektu pochodzić będą z dwóch źródeł: część wyłoży Spółka z własnych środków a pozostała część zostanie pokryta dotacją rozwojową. Spółka czyni starania o dofinansowanie z Funduszu Spójności z Programu Operacyjnego ? ?Infrastruktura i Środowisko? Oś priorytetowa I ?Gospodarka wodno - ściekowa? Działanie 1.1 ?Gospodarka wodno - ściekowa w aglomeracji powyżej 15 000 RLM?.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wydatki poniesione w latach 2008 - 2009 na przygotowanie danych projektu: do studium wykonalności projektu, szkolenia i kursy osób wchodzących w skład jednostki realizującej projekt (JRP), zakup map, wypisy z planów zagospodarowania przestrzennego, podróże służbowe JRP, opłaty skarbowe, wyposażenie biurowe JRP, nadzór archeologiczny, przygotowanie dokumentacji projektowych, wynagrodzenie z narzutami osób zatrudnionych w JRP, materiały biurowe JRP, wycena gruntów, ekspertyzy ? są to wydatki poniesione jeszcze przed podpisaniem umowy o dofinansowanie i są związane z pozyskaniem środków na realizację projektu: związane są z działaniem jednostki realizującej projekt (JRP), która gromadzi materiały do przygotowania danych dla firmy tworzącej studium wykonalności i wniosek o dofinansowanie.

Poniesione wydatki w latach 2008 - 2009 finansowane były wyłącznie ze środków własnych Spółki. Otrzymana przez Spółkę dotacja pokryje 54,76% kosztów kwalifikowanych, czyli wydatki poniesione przez Spółkę, jeżeli zostaną uznane jako kwalifikowane, to Spółka otrzyma na nie dotację w 54,76% ich wartości netto (bez Vat) i wyłączy je z kosztów uzyskania przychodów w tym procencie, natomiast jeżeli wydatki te zostaną uznane jako niekwalifikowane, wówczas Spółka nie otrzyma na nie dotacji.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku od osób prawnych, dotacje rozwojowe (a taką jest dotacja z Funduszu Spójności), są wolne od podatku. Otrzymana dotacja będzie korzystała ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymaną pomoc unijną Spółka nie zaliczy do przychodów podatkowych, koszty pokryte dotacją w takim procencie nie będą kosztami uzyskania przychodów w roku otrzymania dotacji, a dotacja do środków trwałych będzie rozliczana poprzez rozliczenie międzyokresowe przychodów i rozliczana w wysokości amortyzacji nie będącej kosztem uzyskania przychodów (w 54,76%) środków trwałych sfinansowanych z tej dotacji.

Przyczyną zaksięgowania wydatków z lat 2008 - 2009 na koncie ?Środki trwałe w budowie? były informacje otrzymane od firm, które otrzymały dotacje unijne z Funduszu Spójności w latach wcześniejszych. Ponieważ nasi pracownicy JRP dopiero zaczynali swoją działalność, korzystali z informacji, które przekazywały osoby już uczestniczące w pierwszym rozdaniu dotacji unijnych z Funduszu Spójności. Ponieważ wydatki związane z dofinansowaniem z dotacji unijnych na lata 2008 - 2013 można było już ponosić od 01.01.2007 r., ale nie było jeszcze przepisów wykonawczych.

Na dzień dzisiejszy Spółka nie posiada wiedzy, pozwalającej stwierdzić czy otrzymana dotacja stanowić będzie refundację wydatków poniesionych na przygotowanie danych projektu.

Ostateczna treść opisanego zdarzenia przyszłego wynika z pisma z dnia 25 marca 2011 r. stanowiącego odpowiedź na II wezwanie do uzupełnienia wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe będzie zaliczenie wydatków zaksięgowanych bilansowo w koszty firmy w roku 2010 a poniesionych w latach 2008 - 2009 związanych z realizacją wyżej omówionego projektu, który w przyszłości ma być dofinansowany z dotacji unijnych, do kosztów uzyskania przychodów roku bieżącego czyli 2010...

Dodatkowo Spółka podała, iż w latach 2008 - 2009 wydatki były zaksięgowane na koncie ?Środki trwałe w budowie? (zaksięgowane na podstawie faktur), czyli bilansowo i podatkowo nie były kosztem firmy, dopiero w roku 2010 zostały przeksięgowane z konta ?Środki trwałe w budowie? w koszty firmy. Wydatki te bezpośrednio nie są związane z przychodem firmy, lecz pośrednio tak, gdyż uzyskane środki trwałe w wyniku realizacji projektu przyczyniają się do zabezpieczenia przychodów firmy.

Ostateczna treść pytania wynika z pisma z dnia 25 marca 2011 r. stanowiącego odpowiedź na II wezwanie do uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaksięgowane bilansowo wydatki roku 2008 i 2009 w koszty firmy roku 2010 (z konta ?Środki trwałe w budowie?) należy zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu roku 2010, gdyż ujęcie kosztów pośrednich w księgach rachunkowych wyznacza datę poniesienia kosztu.

Ostateczna treść stanowiska Wnioskodawcy w sprawie wynika z pisma z dnia 25 marca 2011 r. stanowiącego odpowiedź na II wezwanie do uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

  • bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
  • inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika ? brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m. in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, koszty promocji i reklamy.

W tym miejscu wskazać należy, iż moment potrącenia wydatków o charakterze pośrednim określony został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2008 r.), za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z dniem 01.01.2009 r., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej ustalana w sposób wskazany w art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym sposób ustalenia jest uzależniony m. in. od sposobu nabycia (wytworzenia) danego składnika majątku.

I tak, w razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się cenę ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), którą stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Na podstawie art. 16g ust. 4 powołanej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Do ceny nabycia i kosztów wytworzenia środka trwałego zalicza się koszty, które mają wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. W analizowanej sprawie wydatki ponoszone przez Spółkę związane z działaniem jednostki realizującej projekt, która gromadzi materiały do przygotowania danych dla firmy tworzącej studium wykonalności i wniosek o dofinansowanie nie są bezpośrednio związane z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego, a zatem nie zwiększają wartości inwestycji, tj. nie będą stanowiły elementu wartości początkowej składników majątku trwałego. Zatem wydatki te w części pochodzącej ze środków własnych, jako koszty pośrednie, należy ująć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż wydatki związane z działaniem jednostki realizującej projekt ponoszone przez Spółkę w latach 2008 - 2009 były zaksięgowane (na podstawie faktur) na koncie ?Środki trwałe w budowie?. W 2010 r. wydatki te zostały przeksięgowane z konta ?Środki trwałe w budowie? w koszty firmy. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, wydatki roku 2008 i 2009 stanowią koszty uzyskania przychodów roku 2010, bowiem ujęcie kosztów pośrednich w księgach rachunkowych wyznacza datę poniesienia kosztu.

Mając na uwadze powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż wydatki ponoszone przez Spółkę w latach 2008 - 2009 stanowić będą koszty uzyskania przychodów roku 2010. Skoro wydatki związane z przygotowaniem danych dla firmy tworzącej studium wykonalności i wniosek o dofinansowanie projektu nie zwiększają wartości początkowej składników majątku trwałego, lecz stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, to powinny one stanowić koszty uzyskana przychodów w dacie ich poniesienia. Zatem, przedmiotowe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów odpowiednio w roku 2008 i 2009, bowiem w tym czasie były one znane Spółce co do rodzaju i wysokości.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika również, iż przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wydatki poniesione przez Spółkę w latach 2008 - 2009, w tym m. in. wynagrodzenia wraz z narzutami osób zatrudnionych w jednostce realizującej projekt.

W związku z powyższym, wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierają szczegółowe umocowania odnośnie potrącalności wynagrodzeń pracowników.

Do dnia 31 grudnia 2008 r., przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń pracowniczych stosowano metodę kasową, tj. kosztem uzyskania przychodów mogły być jedynie wynagrodzenia wypłacone. Taki sposób rozliczeń, dot. osób prawnych, wskazywał art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń, oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Stosownie do powyższego przepisu, do kosztów podatkowych nie zaliczało się niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności m. in. ze stosunku pracy.

Z powyższego zatem wynikało, że podatnik mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów m.in. wynagrodzenia dopiero po ich faktycznym wypłaceniu osobie uprawnionej, dokonaniu lub postawieniu do dyspozycji.

Zatem, w oparciu o treść art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. ? należy stwierdzić, iż wynagrodzenia należne pracownikom za okres do dnia 31 grudnia 2008 r. stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich wypłaty, dokonania lub postawienia do dyspozycji.

Natomiast, w myśl nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2009 r., zgodnie z art. 15 ust. 4g tej ustawy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają ww. należności mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej).

Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzenia regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Wyżej wskazane artykuły są przepisami szczególnymi w stosunku do art. 15 ust. 4 - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z treści cytowanych przepisów wynika, że wynagrodzenia, ponoszone na rzecz pracownika mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, jednak pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 4g oraz art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli wynagrodzenia dla pracowników wypłacane są (lub postawione do dyspozycji) w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, Wnioskodawca powinien wydatki te zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne. Dopiero w przypadku niedochowania ww. terminów, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika także, iż na dzień dzisiejszy Spółka nie posiada wiedzy pozwalającej stwierdzić, czy otrzymana dotacja stanowić będzie refundację wydatków poniesionych na przygotowanie danych projektu.

W tym miejscu zauważyć należy, iż nie wszystkie wydatki mogą być objęte wsparciem ? ich zakres zależy od programu, z którego beneficjent chce skorzystać i od konkretnego działania.

Kwalifikowalność wydatków oznacza, że dany wydatek jest niezbędny do wykonania projektu i bezpośrednio jest z nim związany. Kategorie wydatków kwalifikowanych muszą być ściśle powiązane z projektami, które kwalifikują się do objęcia wsparciem w ramach danego działania stanowiącego element programu operacyjnego. Należy to rozumieć w ten sposób, że kwalifikowalność wydatków ściśle wiąże się z kwalifikowalnością projektów, tzn. wydatek jest kwalifikowany, jeśli został poniesiony w ramach projektu kwalifikującego się do wsparcia. Są to tylko ogólne reguły dotyczące kwalifikowalności wydatków. Obok nich istnieje szereg zasad szczególnych, które określone są w wytycznych dot. kwalifikowania wydatków w ramach danego Programu Operacyjnego.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), nie stanowią kosztów uzyskania przychodów ? art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy. Z kolei wydatki niekwalifikowane nie są sfinansowane z uzyskanej dotacji, która stanowi przychód wolny od podatku, lecz ze środków własnych, a zatem nie są wykluczone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

W oparciu o powyższe, w sytuacji, gdy Spółka otrzyma refundację poniesionych wydatków uznanych za koszty kwalifikowane projektu, które w chwili poniesienia zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki, to kwota refundacji będzie stanowiła przychód, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolniony z opodatkowania na podstawie powołanych powyżej przepisów, a wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z tych przychodów (dochodów) nie będą ? w myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? uważane za koszty uzyskania przychodów. Wyłączenie wydatków objętych dofinansowaniem z kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w miesiącu otrzymania dofinansowania.

Również w przypadku, gdy wydatki objęte dofinansowaniem są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym wcześniejszym niż rok, w którym faktycznie Spółka otrzyma kwotę dofinansowania, korekta (zmniejszenie) kosztów uzyskania przychodów nastąpi w roku podatkowym, w którym otrzymano kwotę dofinansowania. W takim wypadku nie wystąpi potrzeba korygowania zeznania za rok podatkowy, w którym wydatki pierwotnie zostały zaliczone do kosztów podatkowych.

Jednocześnie nadmienia się, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do powiązanego z nim pytania, wpisanego w nakreślony wnioskiem opis zdarzenia przyszłego. Ocena ta nie rozstrzyga natomiast kwestii zwolnienia z podatku otrzymanego przez Spółkę dofinansowania.

Końcowo informuje się, że wniosek Spółki z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 31.03.2011 r.) dot. kosztów związanych z pozyskaniem dotacji ze środków unijnych na realizację projektu i poniesionych przez Spółkę w 2010 r. ? uzupełniony w dniu 01 kwietnia 2011 r. o dowód opłaty ? został potraktowany przez tut. Organ jako nowy wniosek. Jednocześnie nadmienia się, iż ww. wniosek zostanie rozpatrzony w terminie późniejszym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika