Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 06 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uzyskała w dniu 18 lipca 2005 r. zezwolenie nr xx (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości (dalej: SSE).

W Zezwoleniu określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

  1. Osiągnięcie zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie SSE na poziomie 30 pracowników (pełnych etatów) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie tego stanu przez 5 lat, tj. do 31 grudnia 2013 r.
  2. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2250 z późn. zm.: dalej: rozporządzenie KSSE) o wartości przewyższającej kwotę 3.000.000 PLN do dnia 31 grudnia 2008 r.


Zezwolenie zostało udzielone do dnia 1 grudnia 2017 r.

Spółka poniosła dotychczas na terenie SSE wydatki inwestycyjne związane z inwestycją w wysokości 9.634.119,91 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE), należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych nawet jeśli przekracza ona kwotę wydatków określoną w Zezwoleniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano Zezwolenie. Spółka zauważa, że zgodnie z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), do przedsiębiorcy który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (przed 30 grudnia 2008 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. W konsekwencji, w analizowanej sprawie należy się odnosić do rozporządzenia SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu 18 lipca 2005 r.

1. Treść Zezwolenia udzielonego Spółce - brak maksymalnego limitu kosztów kwalifikowanych.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach Zezwolenia przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Treść zezwolenia została uregulowana w art. 16 ust. 2 ww. ustawy o SSE. Zgodnie z brzmieniem ustawy na moment uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, zezwolenie powinno było określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

  1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
  2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.


Zezwolenie uzyskane przez Spółkę wskazuje oba powyższe warunki, nie określa jednak maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia na terenie SSE. W szczególności, za maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych nie można uznać kwoty 3.000.000 PLN wskazanej w Zezwoleniu, gdyż zgodnie z przytoczonym brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, jest to jedynie minimalna wartość inwestycji, którą Spółka jest zobowiązana przekroczyć.

W odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia, obecnie - zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowuje swoją moc również Zezwolenie uzyskane przez Spółkę 18 lipca 2005 r., które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

2. Wartość górnej granicy wielkości zwolnienia z podatku dochodowego.

Górna granica kwoty zwolnienia z podarku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Żaden z przepisów ustawy o SSE ani rozporządzenia SSE, mających zastosowanie do Zezwolenia, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE. W szczególności, wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia Spółki, brak podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego. W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki w SSE spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w SSE.

3. Warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany do objęcia pomocą.

Na podstawie § 3 rozporządzenia SSE, pomoc regionalna z tytułu kosztów nowej inwestycji udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6 - 8 rozporządzenia SSE.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

  1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze pod warunkiem zaliczenia ich do składników majątku podatnika,
  2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Dodatkowo, zgodnie z § 6 ust. 2, koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, po spełnieniu określonych warunków wymienionych w ust. 3 i 4.

Zatem z brzmienia § 6 rozporządzenia SSE wynika, iż aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł stanowić podstawę do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

  • powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
  • wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2,
  • wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
  • wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika.

    W przypadku Spółki wszystkie powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do całości wydatków inwestycyjnych w wysokości ponad 9.634.119,91 PLN, tj.:

  • istnieje związek wydatków z inwestycją na terenie SSE polegającą na utworzeniu nowego zakładu w W. koło N.,
  • wydatki zostały poniesione na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2,
  • wydatki zostały poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia Spółki, tj. od 18 lipca 2005 r.,
  • wydatki zostały zaliczone do wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

    Skoro więc wszystkie faktycznie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

    4. Wykładnia celowościowa.

    Spółka zwraca ponadto uwagę na brzmienie samego Zezwolenia, które wskazuje, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego jest poniesienie wydatków w wysokości przewyższającej 3.000.000 PLN, w konsekwencji, jeśli Spółka poniosłaby wydatki równe tej kwocie lub niższe, nie mogłaby korzystać ze zwolnienia podatkowego, gdyż nie wypełniłaby warunków Zezwolenia. Dopiero poniesienie wydatków w kwocie przewyższającej 3.000.000 PLN spełnia warunek Zezwolenia.

    Z powyższego wynika, że Zezwolenie określa jedynie minimalne nakłady inwestycyjne, warunkujące uzyskanie prawa do zwolnienia. Spółka jest jednocześnie, z mocy samego Zezwolenia, zobowiązana do zrealizowania inwestycji w kwocie przewyższającej określony w Zezwoleniu pułap.

    Równocześnie, w powołanych przepisach prawnych, a także w samym Zezwoleniu nie określono w żaden sposób maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu (jak wskazano powyżej, konieczny do skorzystania z pomocy publicznej) nie wyklucza objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Spółki nie przekroczyły tej wartości, Spółka nie spełniłaby warunków określonych w Zezwoleniu. Dlatego jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę obliczania wysokości zwolnienia podatkowego Spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia SSE przekraczające kwotę określoną w Zezwoleniu, gdyż w powołanych przepisach prawnych oraz w Zezwoleniu nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

    Podobne do zaprezentowanego przez Spółkę stanowisko w analizowanej kwestii było prezentowane w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, np.

    • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-358/10/AK,
    • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 grudnia 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-1611/09/MO,
    • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2009 r. sygn. lPPB3/423-96/09-2/MS,
    • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2009 r. sygn. ITPB3/423-120/09/DK,
    • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. lLPB3/423-576/08-2/HS.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

    W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


  • Masz inne pytanie do prawnika?

    Potrzebujesz pomocy prawnej?

    Zapytaj prawnika