Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 19 maja 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z 15 września 2014 r. (data wpływu 17 września 2014 r.) ? o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Wnioskodawcy prowadzi działalność polegającą na detalicznej sprzedaży internetowej produktów dla zwierząt takich jak: karmy, akcesoria dla zwierząt, zabawki. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach współpracy z dostawcami, w związku ze składanymi zamówieniami przysługują jej różnego rodzaju rabaty, w tym m.in. ?rabat towarowy?, którego udzielenie przez dostawcę oznacza prawo do otrzymania w ramach jednej dostawy (zamówienia) dodatkowych partii lub sztuk towaru za 0 zł. Rabat przysługuje Wnioskodawcy ze względu na złożenie zamówienia o określonej wartości. Otrzymywanie tego typu rabatu jest częścią polityki sprzedażowej dostawcy i następuje w efekcie współpracy pomiędzy dostawcą a odbiorcą. Wnioskodawca otrzymuje fakturę zakupu opiewającą na zamówioną podstawową partię towaru z wyszczególnieniem ceny nabycia partii podstawowej, natomiast partia ?rabatowa? fakturowana jest po cenie 0 zł i potwierdzana dokumentem księgowym WZ. Niektórzy dostawcy ujmują na fakturze podstawową część zamówienia z wyszczególnieniem ceny nabycia, natomiast partia ?rabatowa? potwierdzana jest tylko dokumentem WZ z wartością 0 zł.

Celem uatrakcyjnienia oferty cenowej, poprawy sytuacji konkurencyjnej Wnioskodawcy, pozyskania nowych klientów oraz zwiększenia lojalności dotychczasowych, Spółka prowadzi sprzedaż promocyjną (premiową), polegającą na dodawaniu do zamawianego przez klienta produktu (sprzedawanego w regularnej cenie z cennika), tzw. gratisu czyli towaru za 0 zł. W stosunku do dodanych towarów (?gratisów?) Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zamówienia składane przez klienta, będą mogły korzystać z rabatu towarowego w postaci:

1. dodatkowej sztuki zamówionego towaru (np. 3 sztuki tego samego towaru w cenie 2 sztuk) lub
2. dołączonej do podstawowego produktu sztuki innego towaru (np. przy zakupie kości dla psa, preparat przeciw insektom gratis).
   
   

Dla udokumentowania sprzedaży w obu tych przypadkach Spółka wystawia faktury lub paragony fiskalne dla danej dostawy, gdzie towar podstawowy ujmowany jest w jego cenie wynikającej z cennika bez rabatu, natomiast towar dodawany w ramach sprzedaży promocyjnej, ujmowany jest po cenie z rabatem, tj. za 0 zł. Dodany prezent nie zwiększa kwoty należności którą zobowiązany jest zapłacić nabywca, co w sensie ekonomicznym obniży dla konsumenta cenę jednostkową podstawowego towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, w związku z otrzymaniem towaru za 0 zł w formie ?rabatu towarowego??

Zdaniem Wnioskodawcy, ?rabat towarowy? przyznany przez dostawcę w ramach danej dostawy czy grupy dostaw, powinien być traktowany jako świadczenie odpłatne. Argumentując swoje stanowisko, Wnioskodawca wskazuje, że nie jest możliwe uzyskanie dodatkowej partii towaru bez zakupu partii podstawowej. Ponadto otrzymanie rabatu związane jest ze współpracą z danym dostawcą oraz składaniem zamówień na odpowiednie wartości dostaw. Koszt otrzymania partii rabatowej jest zawarty w cenie płaconej za towar podstawowy. De facto więc otrzymanie rabatu towarowego obniża jednostkową cenę nabycia towaru.

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym transakcja nie ma charakteru nieodpłatnego. Ukształtowane w doktrynie pojęcie nieodpłatności bazuje na braku wzajemności świadczenia. Na poparcie swojej tezy Wnioskodawca przytacza następujące interpretacje Izb Skarbowych:

• ?Nieodpłatność świadczenia jest wyłączona wtedy, gdy podatnik nabywając określony towar ?dostaje coś gratis?. Nie można wtedy mówić o świadczeniu nieodpłatnym, bo w istocie towar lub usługa gratis jest wliczona w cenę zakupu (tak np. stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 28 grudnia 2007 r., ITPB3/423-125/07/MT)?;
• ?Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.? interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 listopada 2013 r. ILPB3/423-376/13-2/PR;
• ?Otrzymanie towaru udokumentowanego fakturą o wartości 0 zł w ramach upustu towarowego nie powoduje u podatnika powstania przychodu podatkowego. Takiej transakcji nie można bowiem zakwalifikować jako nieodpłatnego świadczenia.? (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 stycznia 2014 r. nr IPTPB3/423-427/13-2/IR);
• ?Udzielenie rabatu towarowego polega na dodaniu do zakupionego towaru określonej ilości takiego samego towaru. Realizowany jest więc równocześnie z nabyciem określonego towaru, a warunkiem jego otrzymania jest dokonanie zakupu określonej ilości tego towaru. Należy zatem uznać, iż następuje zachowanie ekwiwalentności w tak dokonywanej transakcji.? (IBPBI/2/423-1735/10/SD);
  
  

Spółka zwraca również uwagę na ukształtowaną linię orzeczniczą NSA, zgodnie z którą: ?Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani też w przyszłości.? wyrok NSA z 2 sierpnia 1997 r. III SA 34/96.

Wobec opisanego powyżej stanu faktycznego, Wnioskodawca stwierdza, że nabycie przez niego towaru w formie ?rabatu towarowego? wiązało się ze świadczeniem ekwiwalentnym i tym samym nie dochodzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (?).

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Należy zatem przyjąć, że nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Wobec powyższego, ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności, w szczególności zbadania, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółce w ramach współpracy z dostawcami, w związku ze składanymi zamówieniami przysługują jej różnego rodzaju rabaty, w tym m.in. ?rabat towarowy?, którego udzielenie przez dostawcę oznacza prawo do otrzymania w ramach jednej dostawy (zamówienia) dodatkowych partii lub sztuk towaru za 0 zł. Rabat przysługuje Wnioskodawcy ze względu na złożenie zamówienia o określonej wartości. Otrzymywanie tego typu rabatu jest częścią polityki sprzedażowej dostawcy i następuje w efekcie współpracy pomiędzy dostawcą a odbiorcą. Wnioskodawca otrzymuje fakturę zakupu opiewającą na zamówioną podstawową partię towaru z wyszczególnieniem ceny nabycia partii podstawowej, natomiast partia ?rabatowa? fakturowana jest po cenie 0 zł i potwierdzana dokumentem księgowym WZ. Niektórzy dostawcy ujmują na fakturze podstawową część zamówienia z wyszczególnieniem ceny nabycia, natomiast partia ?rabatowa? potwierdzana jest tylko dokumentem WZ z wartością 0 zł.

Jak wyżej wskazano, aby świadczenie można było uznać za nieodpłatne nie może występować ekwiwalentność świadczeń. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że za towary wraz z dołączanymi do nich gratisami Spółka płaci określoną w umowie cenę i jest uprawniona do otrzymywania gratisów dołączanych do towarów tylko w przypadku zakupu tych towarów.

Zatem należy się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nabycie przez niego towaru w formie ?rabatu towarowego? wiąże się ze świadczeniem ekwiwalentnym i tym samym nie dochodzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym należy przyjąć, że Spółka płacąc uzgodnioną w umowie cenę za towary wraz z dołączanymi od nich gratisami płaci zarówno za kupowane towary, jak i za dołączane do nich gratisy. W konsekwencji, nie ma podstawy do uznania, że Spółka otrzymuje nieodpłatnie gratisy dołączane do kupowanych przez Spółkę towarów i uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Podsumowując, Spółka nie jest zobowiązana z tytułu otrzymanych gratisów dołączanych do kupowanych towarów do rozpoznania przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Z kolei odnośnie przywołania przez Spółkę poglądu występującego w doktrynie prawa podatkowego, zaznaczyć należy, że odzwierciedla on indywidualne stanowisko jego autora na dany temat. Ponadto dodaje się, że komentarze podatkowe znajdujące się w publikacjach nie posiadają waloru wykładni powszechnej normującej prawo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.