Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat parkingowych oraz opłat za korzystanie z płatnych autostrad.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia do rozliczania kosztów zamiejscowych podróży służbowych pracowników odbywanych przy użyciu samochodów prywatnych pracowników oraz do ustalania ryczałtów za używanie samochodów prywatnych w jazdach lokalnych stosuje maksymalne stawki wynikające z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.

Pracownicy odbywający podróż służbową prywatnym samochodem, prowadzą ewidencję przebiegu pojazdu, zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pracownicy podczas podróży służbowych zamiejscowych, jak też podczas dokonywania jazd lokalnych w celu wykonywania obowiązków służbowych, korzystają z płatnych autostrad i ponoszą opłaty parkingowe.

W Regulaminie Pracy pracowników Spółdzielni jest zapis o treści, że ?pracownikom odbywającym zamiejscową podróż służbową pokrywane są opłaty za parkowanie pojazdu i opłaty za płatne autostrady? i rozlicza się je w delegacjach służbowych w pozycji ?inne wydatki?.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty parkingowe oraz za korzystanie z płatnych autostrad, ponoszone przez pracowników Spółdzielni podczas odbywania podróży służbowych i podczas jazd lokalnych (w ramach limitu) samochodami pracowników Spółdzielni, stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty za korzystanie z autostrad i parkingów nie są wkalkulowane w wysokość stosowanej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu i należy kwalifikować je do innych kosztów związanych z odbytą podróżą służbową, bądź innych kosztów przy opłatach za parkowanie przy jazdach lokalnych, które pracodawca powinien zwrócić pracownikowi.

Zatem Spółdzielnia może w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty zwróconych pracownikom opłat za przejazdy autostradą i korzystanie z parkingów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Kosztami podatkowymi są również wydatki na rzecz pracowników, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz zwrot kosztów podróży służbowych, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe np. diety oraz inne należności związane z podróżą.

Warunkiem podstawowym zaliczenia należności wypłaconych pracownikowi z tytułu podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów jest jej odbycie w celu osiągnięcia (zachowania lub zabezpieczenia) przychodów. Jeżeli ten warunek jest spełniony to kosztem uzyskania przychodów są należności wypłacone pracownikowi, jako zwrot kosztów odbytej podróży, a więc zarówno diety, jak i zwrot wydatków w formie ryczałtów lub faktycznie poniesionych.

Wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie będą jednak mogły być uwzględnione w rachunku podatkowym, jeżeli zostały ujęte w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:

1. w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) ? w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
2. w jazdach lokalnych ? w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Wyżej wymieniony przepis ogranicza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych ze zwrotem pracownikom kosztów użytkowania samochodów na potrzeby pracodawcy. Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu tych wydatków, wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów faktycznego przebiegu i stawki za jeden kilometr lub w wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przebieg pojazdu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 30 i 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd ? dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Z kolei ust. 4 ww. artykułu stanowi, że ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.

Jak wynika ze stanu faktycznego, pracownicy odbywający podróż służbową prywatnym samochodem, prowadzą ewidencję przebiegu pojazdu zgodnie z powołanym wyżej art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pracownicy podczas podróży służbowych zamiejscowych, jak też podczas dokonywania jazd lokalnych w celu wykonywania obowiązków służbowych, korzystają z płatnych autostrad i ponoszą opłaty parkingowe.

Kwestią wymagającą wyjaśnienia jest to, co mieści się w zakresie pojęcia ?wydatków z tytułu używania? samochodu.

Ponieważ ustawodawca nie definiuje tego pojęcia, należy odwołać się do słownika języka polskiego, w którym ?wydatek? stanowi ?sumę, która ma być wydana? lub ?sumę wydaną na coś?, natomiast ?używać? oznacza ?stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek? (Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200 i 1262). Są to zatem wszelkie sumy wydane w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przyjąć należy, iż będą to wszelkie wydatki niezbędne do wykorzystania samochodu dla potrzeb podatnika - podmiotu gospodarczego, takie jak: zakup paliwa, ogumienia i innych materiałów eksploatacyjnych, ubezpieczenia OC i AC, kosztów drobnych napraw i części zamiennych, przeglądów technicznych, jak również wskazane we wniosku wydatki z tytułu opłat parkingowych oraz opłat za przejazd autostradą.

W tym miejscu podnieść należy, że pracownik tytułem zwrotu kosztów używania prywatnego samochodu dla celów służbowych może otrzymać kwotę odpowiadającą faktycznie poniesionym wydatkom. Jednakże kwota wypłacona ponad kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, jak i przekraczająca wysokość miesięcznego ryczałtu nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.

W świetle powyższego, Spółdzielnia może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z użytkowaniem prywatnego samochodu pracownika dla Jej potrzeb, poniesione w czasie podróży służbowych lub jazd lokalnych (w tym także opłaty za przejazd płatną autostradą i opłaty parkingowe), jednakże tylko odpowiednio do wysokości kwoty ustalonej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu i stawki za jeden kilometr przebiegu lub do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.