Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 07.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 07 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 07 maja 2012 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną, utworzoną na podstawie przepisów ustawy z dnia 06 lipca 1962 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami (w szczególności art. 41 i art. 52) do zadań Wnioskodawcy należy m.in.:

  1. reprezentowanie interesów zawodowych członków okręgowej izby radców prawnych;
  2. doskonalenie zawodowe radców prawnych;
  3. nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych i aplikantów radcowskich;
  4. występowanie do organów rejestrowych lub ewidencyjnych z wnioskiem o wszczęcie postępowania o wykreślenie z rejestru lub ewidencji podmiotu prowadzącego działalność w zakresie pomocy prawnej niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy;
  5. podejmowanie uchwał w sprawie wpisu na listę radców prawnych, w sprawie odmowy wpisu na listę radców prawnych, zawieszenia wykonywania zawodu przez radcę prawnego lub skreślenia z listy radców prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę;
  6. prowadzenie aplikacji radcowskiej, przeprowadzanie postępowania konkursowego (w porozumieniu z Ministerstwem Sprawiedliwości) oraz egzaminu radcowskiego.

Zgodnie z art. 62 ustawy o radcach prawnych, działalność samorządu jest finansowana:

  1. ze składek radców prawnych i aplikantów radcowskich, opłat związanych z postępowaniem w sprawie wpisu na listę radców prawnych i aplikantów radcowskich oraz kar pieniężnych;
  2. z dochodów z innych źródeł, a w szczególności z dotacji i subwencji oraz darowizn i spadków.

Wśród dochodów z innych źródeł największe wpływy pochodzą z organizacji szkoleń dla kandydatów na aplikantów, dla aplikantów oraz dla radców prawnych.

W ramach wskazanych kompetencji dotyczących prowadzenia aplikacji radcowskiej Wnioskodawca organizuje i ponosi koszty dotyczące szkoleń aplikantów i egzaminu radcowskiego, na które składają się koszty:

  1. wynagrodzeń osób prowadzących wykłady, egzaminy oraz patronów aplikantów nadzorujących praktyki aplikantów w sądach;
  2. część kosztów ogólnych biura - koszty druków, koszty opracowania i obsługi informatycznej (m.in. aplikacji na serwerze Wnioskodawcy umożliwiających obsługę on-line aplikantów) koszty związane z udostępnieniem pomieszczeń na szkolenie.

W ramach kompetencji dotyczących doskonalenia zawodowego radców prawnych Wnioskodawca organizuje i ponosi koszty szkoleń stacjonarnych i wyjazdowych. Część z tych szkoleń jest odpłatna (odpłatności stanowią przychody Wnioskodawcy), część organizowana jest nieodpłatnie. Program doskonalenia zawodowego obejmuje szkolenia z zakresu różnych gałęzi prawa, jak również umiejętności zawodowych i interpersonalnych (komunikacja interpersonalna retoryka i erystyka, zarządzanie kancelarią itp.) Przychody Wnioskodawcy, związane z działalnością szkoleniową, przekraczają koszty ponoszone w celu organizacji szkoleń, więc działalność ta nie jest finansowana przychodami pochodzącymi z innych źródeł.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali. Przychody z działalności gospodarczej przewyższają koszty jej prowadzenia. Działalność w zakresie wynajmu ma charakter uboczny i nie jest wyodrębniona organizacyjnie ani finansowo. Przychody z tego tytułu wpływają na ogólny rachunek bankowy (rachunki bankowe), z którego to rachunku finansowane są koszty działalności gospodarczej, jak również innej działalności (statutowej) Wnioskodawcy. W działalności gospodarczej wykorzystywane są składniki majątku które są również wykorzystywane w działalności statutowej (np. lokale, sprzęt komputerowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy cele działalności Wnioskodawcy, określone w przepisach ustawy o radcach prawnych, mogą być uznane za ?cele statutowe? w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
  2. Czy dochody Wnioskodawcy przeznaczone na prowadzenie aplikacji radcowskiej oraz egzaminu radcowskiego, a także doskonalenie zawodowe radców prawnych korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, cele działalności określone w ustawie o radcach prawnych mogą być uznane za ?cele statutowe? w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest wymieniona dalej działalność.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zatem m.in. to, aby określone cele, na które przeznaczone są dochody były ?celami statutowymi?. Przedstawiona wątpliwość związana jest z tym, że Wnioskodawca ? jako tzw. ustawowa osoba prawna nie posiada własnego statutu.

Kwestie dotyczące zadań, sposobów ich realizacji oraz organów i ich kompetencji, które zazwyczaj są określone w statucie osoby prawnej, w tym wypadku zawarte są bezpośrednio w ustawie o radcach prawnych. W ocenie Izby w takim wypadku należy przyjmować, że ?cele statutowe?, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to cele zawarte w akcie prawnym określającym cele działalności danej osoby prawnej (tu: w ustawie o radcach prawnych, która pełni rolę statutu).

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (PWN 2008 r., t. III), ?statut? to ?zbiór przepisów określających strukturę, zadania i sposób działania instytucji lub organizacji?. Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższej definicji wynika, że o statucie danej organizacji można mówić nie tylko w sytuacji, w której istnieje wyodrębniony formalnie akt (dokument) noszący nazwę ?statut?. Za statut danej organizacji, instytucji etc., w opinii Wnioskodawcy, można uznać także inaczej nazwane zbiory przepisów określające strukturę, zadania i sposób jej działania. Dlatego przymiotnik ?statutowy? odnosi się nie tylko do tego, co wynika z dokumentu nazwanego ?statut?, ale także do regulacji, których źródłem są przepisy mające ?statutowy? charakter i cel. Przepisami statutowymi w przypadku Izby są przepisy ustawy o radcach prawnych, zaś celami statutowymi cele tamże wskazane.

Reasumując, uzasadnione jest wyodrębnienie pojęcia ?statutu?:

  1. w znaczeniu formalnym - jako wyodrębnionego aktu oznaczonego jako ?statut? oraz
  2. w znaczeniu materialnym, rozumianego jako zbiór przepisów określających strukturę, zadania i sposób działania instytucji lub organizacji, bez względu na to, czy przepisy regulujące te kwestie znajdują się w akcie zatytułowanym ?statut?.

Z punktu widzenia wykładni językowej uprawniony jest wniosek, iż Wnioskodawca posiada statut w znaczeniu materialnym, a jego funkcję pełnią przepisy ustawy o radcach prawnych określające zakres jej działalności oraz jej cele, jak również strukturę, a w szczególności organy Wnioskodawcy.

Na tej podstawie można stwierdzić, iż cele działalności Wnioskodawcy, określone w ustawie o radcach prawnych, są jej celami statutowymi również w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niezależnie natomiast od wykładni literalnej za przedstawionym wnioskiem przemawia także celowościowa wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Treść tego przepisu prowadzi do wniosku, że jego celem jest promowanie opisanej w nim działalności poprzez przyznanie zwolnienia podatkowego podmiotom, powołanym zgodnie z przepisami prawa dla prowadzenia takiej działalności. W tym kontekście nie znajduje żadnego uzasadnienia różnicowanie sytuacji prawnopodatkowej organizacji posiadających statut rozumiany jako formalnie wyodrębniony dokument o takiej właśnie nazwie oraz organizacji, działających na podstawie aktów inaczej nazwanych, posiadających statut jedynie w znaczeniu materialnym. W obu przypadkach są to organizacje powołane - wyłącznie lub w szczególności - dla realizacji celów wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie ma racjonalnego powodu, aby ustawodawca przyznawał im odmienne prawa do ulgi podatkowej.

Warto w tym miejscu odnieść się do orzecznictwa sądów administracyjnych. W wyroku NSA w Warszawie z dnia 3 marca 2009 r. (sygn. akt II FSK 1728/07), dokonując analizy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Sąd zauważył, że ?ustawodawca posługuje się w nim pojęciem celu statutowego nie zaś terminem tego rodzaju jak (na przykład) cel zapisany w statucie. Przywołane sformułowanie ustawy ma niewątpliwie istotne znaczenie w szczególności w sytuacji gdy cele statutowe danego podatnika powołującego się na możliwość zastosowania do jego dochodów art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, zostały unormowane w prawie określającym jego byt i działanie. W tym stanie rzeczy prawo to określa cele - zadania danego podmiotu (...). Wszelkie ulgi podatkowe stanowią bowiem prawem przewidziane i unormowane wyjątki w realizacji wynikającej z art. 32 ust. 1 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasady równości i powszechności opodatkowania, a zapis w statucie podatnika, pomimo iż posiada swoiste znaczenie prawne, prawa w tym kontekście nie stanowi. (...) Wynika z tego, że cel statutowy unormowany w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop powinien być analizowany w związku z przepisami prawa określającymi dla danej kategorii podmiotów obszar i cele ich działalności (...). Dla zastosowania ulgi podatkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uprawnia podatnika do przeznaczenia dochodów na wymieniony w tym przepisie cel statutowy, zgodny z odrębnymi przepisami prawa, które w jego przedmiocie normują?. Charakterystyczne jest, że w wyroku tym Sąd przyznał nawet prymat przepisom ustawowym i stwierdził, że mają one decydujące znaczenie dla oceny prawa do ulgi, nawet przed przepisami statutu.

Z przywołanego wyroku wynika, że dla zakwalifikowania danego celu jako ?statutowego? w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych decydujące znaczenie ma to, czy wynika on z przepisów prawa regulujących działalność danej kategorii osób prawnych, a nie to, czy został określony w statucie podatnika należącego do tej kategorii. W świetle przywołanego wyroku cele działalności Wnioskodawcy wynikające bezpośrednio z przepisów prawa normujących działalność okręgowych izb radców prawnych, a więc z ustawy o radcach prawnych, należy zatem jednoznacznie zakwalifikować jako ?cele statutowe? Izby w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, organizacja społeczna może w sprawie dotyczącej innej osoby występować z żądaniem:

  1. wszczęcia postępowania,
  2. dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu, jeżeli jest to uzasadnione celami statutowymi tej organizacji i gdy przemawia za tym interes społeczny

W piśmiennictwie dotyczącym tego przepisu utrwalił się pogląd, że żądania organizacji społecznej muszą być uzasadnione celami statutowymi tej organizacji, co oznacza, że musi istnieć merytoryczne powiązanie przedmiotu postępowania administracyjnego z celami i zakresem działania (przedmiotem działalności) organizacji społecznej. Z reguły przedmiot i cel działania organizacji społecznej są określone w jej statucie, chyba że przepisy prawa nie wymagają uchwalenia statutu. Nie jest zatem wykluczone uznanie żądania organizacji za uzasadnione, jeżeli cel działania tej organizacji wynika wprost z przepisów ustawowych, a organizacja społeczna nie posiada prawomocnie uchwalonego statutu (M. Jaśkowska, A. Wróbel - Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz; Zakamycze 2005 r.).

Pogląd taki wyrażono również w komentarzu do art. 31 Kodeksu postępowania administracyjnego (G. Łaszczyca, Cz. Martysza, A. Matana, Progr. LEX 2007): Podstawowe wątpliwości co do przesłanki pierwszej wiążą się z pojęciem statutu - nie tyle jego wieloznacznością (por. M. Miemiec, Pojęcie statutu.... s. 159 i n.), co z sytuacjami, w których określona organizacja społeczna nie posiada takiego aktu (np. stowarzyszenia zwykłe funkcjonują na podstawie regulaminu). Przyjąć zatem należy, że mówiąc o ?statucie? przepis art. 31 § 1 ma na myśli każdy akt określający cele, zadania, strukturę i formy działalności organizacji społecznej. Dla tej grupy organizacji społecznych, dla których podstawą ich utworzenia była ustawa (np. Polski Czerwony Krzyż - ustawa z dnia 16 listopada 1964 r. o Polskim Czerwonym Krzyżu, Dz. U. Nr 41, poz. 276), jej przepisy odgrywać będą istotną rolę przy ustalaniu omawianej przesłanki. Zdaniem W. Dawidowicza ?cel statutowy? należy rozumieć szeroko jako cel działalności społecznej jednostki organizacyjnej, choćby nie posiadała ona statutu w tym sensie, w jakim termin ten bywa stosowany w odniesieniu do aktu regulującego strukturę i działalność osoby prawnej. Takie stanowisko zajął również J. Zimmermann w glosie do postanowienia NSA z dnia 15 września 2000 r. sygn. akt I SA 943/00 (OSP 2001/7-8/109):

Określenia: ?cel statutowy? (art. 31 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego), jak i właśnie ?statutowa działalność? nie powinny być interpretowane literalnie i wąsko i ograniczać całej regulacji dotyczącej udziału organizacji społecznych tylko do tych organizacji, które dysponują sformalizowanym statutem. Przymiotnik ?statutowy? nie musi oznaczać wymagania istnienia statutu danej organizacji. Pojęcie to nawiązuje do celów działania danej organizacji społecznej, które mogą zostać wyrażone w różny sposób, nawet przez nazwę organizacji.

Są to poglądy zbieżne z orzecznictwem sądowym z tego zakresu - tak m.in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 8 czerwca 2005 r. sygn. akt V SA 2218/03: Organizacja społeczna może w sprawie dotyczącej innej osoby występować z żądaniem dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu, jeżeli jest to uzasadnione jej celami statutowymi i gdy przemawia za tym interes społeczny. Obie te przesłanki muszą być spełnione równocześnie. Określenie ?cel statutowy? oznacza, że sprawa dotyczy zasadniczych kierunków działalności danej organizacji, zapisanych w statucie lub w innym, spełniającym podobną do statutu funkcję, akcie regulującym wewnętrzny ustrój danej organizacji społecznej.

Wnioskodawca zauważa, iż wyrokiem z dnia 9 marca 1988 r. sygn. akt IV SAB 30/87 NSA w Warszawie przyznał możliwość uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, na podstawie art. 31 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, jednostkom organizacyjnym samorządu radców prawnych (którymi są również okręgowe izby radców prawnych) - przesądzając w ten sposób, iż cele ustawowe są ,,celami statutowymi? w rozumieniu tego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma powodu, aby w ramach regulacji podatkowej przyjmować inne rozumienie pojęcia ?cele statutowe?, niż przyjmowane w postępowaniu administracyjnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, całokształt przedstawionych powyżej okoliczności przemawia za wnioskiem, iż dany podmiot posiada ?cele statutowe?, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych również w sytuacji, gdy nie posiada on statutu w znaczeniu formalnym (tzn. wyodrębnionego dokumentu oznaczonego jako statut), lecz na jego statut składają się przepisy zawarte w aktach powszechnie obowiązującego prawa; w takim wypadku ?cele statutowe? wynikają bezpośrednio z tych przepisów.

W ocenie Wnioskodawcy, dochody przeznaczone na prowadzenie aplikacji radcowskiej oraz egzaminu radcowskiego, a także na doskonalenie zawodowe radców prawnych, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca przyjmuje, że ?cele ustawowe? jego działalności są ?celami statutowymi? w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, których celem statutowym jest m.in. ?działalność naukowa, naukowo ? techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów?.

Ustawa o radcach prawnych w art. 41 pkt 4 stanowi, że do zadań samorządu radcowskiego należy przygotowywanie aplikantów radcowskich do należytego wykonywania zawodu radcy prawnego oraz doskonalenie zawodowe radców prawnych, co oznacza, że powyższe cele są ?celami statutowymi? Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność w powyższym zakresie należy uznać za działalność w zakresie oświaty. Wobec braku definicji ??oświaty? w ustawie podatkowej należy posłużyć się jego językowym, potocznym rozumieniem; zgodnie z definicją słownikową przez ?oświatę? należy rozumieć ?proces kształcenia, upowszechniania wiedzy i kultury w społeczeństwie? (definicja za internetowym ?Uniwersalnym słownikiem języka polskiego? PWN).

Dodatkowo przywołać można przepisy ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), która co prawda nie zawiera definicji pojęcia ?oświata?, jednak definiuje funkcjonalnie i organizacyjnie ?system oświaty? wskazując, że obejmuje on m.in. ?placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych?.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż podejmowanie działań w zakresie doskonalenia zawodowego radców prawnych oraz prowadzenia aplikacji radcowskiej, mającej na celu przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu radcy prawnego (art. 32 ust. 1 ustawy o radcach prawnych) mieści się w zakresie pojęcia oświaty i to zarówno w potocznym rozumieniu tego słowa (mamy do czynienia z procesem kształcenia - upowszechnianiem wiedzy), jak i w znaczeniu, jakie (w sposób pośredni) nadają mu przepisy ustawy o systemie oświaty (uzyskanie i uzupełnienie umiejętności i kwalifikacji zawodowych). Przesądza to, w ocenie Wnioskodawcy, iż działalność polegająca na doskonaleniu zawodowym radców prawnych mieści się w pojęciu oświaty. Wnioskodawca podkreśla, że celem aplikacji jest przygotowanie do należytego wykonywania zawodu radcy prawnego, na co składa się m.in. program organizowanych zajęć teoretycznych i praktycznych. Realizacja tego procesu ma zdaniem Wnioskodawcy niewątpliwie charakter przygotowania zawodowego zatem przekazania i wdrożenia określonej wiedzy i umiejętności praktycznych, co również mieści się w pojęciu oświaty w podanym znaczeniu. Podobnie w przypadku doskonalenia zawodowego, zajęcia mające na celu pogłębianie i aktualizację wiedzy merytorycznej z zakresu różnych dziedzin prawa, jak również zajęcia dotyczące umiejętności osobistych (interpersonalnych, organizacji pracy, itp.) związanych ściśle z wykonywaniem zawodu prawniczego, także dotyczą przekazywania i nabywania określonej wiedzy i umiejętności. Są zatem elementem oświaty w przedstawionym wyżej znaczeniu.

Wobec tego także w tym wypadku Wnioskodawca uznał, iż dochody przeznaczone na te cele korzystają ze zwolnienia dotyczącego przeznaczenia dochodu na statutowe cele oświatowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika