Spółka zwraca się z zapytaniem, czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 18.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do wartości początkowej środka trwałego różnic kursowych powstałych na spłacie zobowiązań inwestycyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do wartości początkowej środka trwałego różnic kursowych powstałych na spłacie zobowiązań inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka została utworzona w celu realizacji inwestycji polegającej na uruchomieniu fabryki huty szkła. Spółka jest w trakcie budowy zakładu produkcyjnego. Powyższa inwestycja jest finansowana zarówno kredytami bankowymi, jak i środkami własnymi. Część środków została pozyskana przez Spółkę w walucie obcej. Spółka ponosi wydatki inwestycyjne wyrażone zarówno w walucie polskiej, jak i w walucie obcej.

Dla potrzeb obsługi zobowiązań inwestycyjnych Spółka wydatkuje środki z rachunków bankowych. Spółka może sprzedawać, jak i nabywać walutę obcą w celu zdobycia środków na obsługę zobowiązań inwestycyjnych, jak i zapewnienia płynności przy obsłudze zobowiązań zaciągniętych dla potrzeb finansowania inwestycji.

W celu ograniczenia ekspozycji na ryzyko kursowe i zabezpieczenia płynności dla regulowania zobowiązań walutowych bądź złotowych w związku z obsługą procesu inwestycyjnego, Spółka zawiera również transakcje zabezpieczające kurs wymiany walut (przykładowo kontrakty forward, kontrakty SWAP). Zabezpieczenie przed niekorzystnymi wahaniami kursów walut polega najczęściej w takich wypadkach na ustaleniu z bankiem kursu wymiany, po jakim Spółka dokona wymiany waluty w dacie rozliczenia instrumentu pochodnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w powyższym stanie faktycznym, różnice kursowe powstałe na spłacie zobowiązań inwestycyjnych, od własnych środków pieniężnych w walucie obcej przeznaczonych na obsługę i zapewnienie płynności w zakresie finansowania procesu inwestycyjnego oraz skutki realizacji transakcji zabezpieczających finansowanie inwestycji, powinny zostać zaliczone do wartości początkowej inwestycji do momentu oddania inwestycji do użytkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym stanie faktycznym, różnice kursowe powstałe na spłacie zobowiązań inwestycyjnych, od własnych środków pieniężnych w walucie obcej przeznaczonych na obsługę i zapewnienie płynności w zakresie finansowania procesu inwestycyjnego oraz skutki realizacji transakcji zabezpieczających finansowanie inwestycji, powinny zostać zaliczone do wartości początkowej inwestycji do momentu oddania inwestycji do użytkowania.

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawiają oparte na przepisach prawa poniższe argumenty.

Na mocy art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia, natomiast w przypadku wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast według art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwrotu ?w szczególności? oznacza, iż katalog kosztów zwiększających cenę nabycia środków trwałych nie jest zamknięty. Tym samym, w opinii Spółki, za powyższe koszty należy uznać wszystkie inne, nie wymienione bezpośrednio w przepisie, koszty związane z realizacją inwestycji.

Podobnie, przepis art. 16g ust. 4 ustawy, zawiera otwarty katalog wydatków, które powinny korygować wartość początkową środków trwałych. Użyty w analizowanym przepisie zwrot: ?i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych? daje podstawę do uznania, iż każdy wydatek związany z szeroko rozumianym procesem inwestycyjnym powinien być uwzględniony w wartości początkowej środka trwałego.

Taki pogląd został także wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2007 r. (sygn. III SA/Wa 1187/07), tj. ?(...) użyty w przepisie art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p. zwrot ?koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych? oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Ów ścisły związek tych wydatków z procesem inwestycyjnym skutkuje tym, że składają się one łącznie na wartość substancji wytwarzanego środka trwałego. Zdaniem Sądu wydatkami takimi są takie wydatki, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego?.

W opinii Spółki, oczywistym jest fakt, iż przedmiotowe różnice kursowe z tytułu zapłaty zobowiązań, od własnych środków pieniężnych nie powstałyby, gdyby Spółka nie prowadziła przedmiotowej inwestycji. Ponadto, gdyby nie realizacja procesu inwestycyjnego, Spółka nie zawierałaby transakcji zabezpieczających ryzyko walutowe związane z obsługą zobowiązań inwestycyjnych. Tym samym, na gruncie wyżej powołanych przepisów, należy uznać, iż ww. różnice kursowe (ujemne, jak i dodatnie) oraz skutki realizacji transakcji zabezpieczających (strata bądź zysk w momencie realizacji instrumentu pochodnego) powinny korygować koszt wytworzenia bądź nabycia środków trwałych.

Dodatkowo, art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost stanowi, iż cenę nabycia oraz koszt wytworzenia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, powyższy przepis w sposób jednoznaczny określa, iż różnice kursowe od zobowiązań i od własnych środków pieniężnych powstałych w związku z realizacją inwestycji powinny korygować wartość początkową środków trwałych. Powyższe, zostało potwierdzone w interpretacji Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2006 r. (sygn. 1472/ROP1/423-344/28/05/MC). Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w swojej interpretacji z dnia 21 listopada 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1309/08-3/ER) uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko podatnika mówiące, iż ?różnice kursowe od własnych środków pieniężnych powinny mieć wpływ na wartość początkową środka trwałego, gdyż związane są z faktem posiadania waluty obcej na rachunku w okresie prowadzenia inwestycji, które to posiadanie, zdaniem Spółki, powinno być uznane za związane z nabywaniem/wytwarzaniem środków trwałych?.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4 nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym, na mocy powyższego przepisu, ustawodawca wprost przewiduje możliwość zaliczenia wydatków związanych z transakcjami zabezpieczającymi do wartości początkowej środka trwałego.

W ocenie Spółki, wynik zrealizowany na instrumentach pochodnych zabezpieczających zobowiązania inwestycyjne, powinien więc stanowić część składową wartości początkowej środka trwałego, tj. powinien powiększać lub pomniejszać cenę nabycia/koszt wytworzenia. Innymi słowy, przykładowo jeżeli wynik na realizacji instrumentu pochodnego jest ujemny, Spółka nie powinna rozpoznawać powstałej straty bezpośrednio jako koszt uzyskania przychodów, tylko ujemny wynik powinien powiększać wartość początkową środka trwałego.

Na potwierdzenie swojej argumentacji, Spółka przywołuje stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zaprezentowane w interpretacji przepisów podatkowych z dnia 21 listopada 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1199/08-3/ER oraz IPPB3/423-1309/08-3/ER), w którym Dyrektor uznał, m.in. iż: ?różnice wynikające z realizacji kontraktu zabezpieczającego kursy waluty obcej w związku z nabyciem środka trwałego powinny korygować cenę nabycia zarówno gdy realizacja kontraktu przynosi Spółce straty, jak też zyski?.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że wydatki z nimi związane powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu. Dlatego też kosztem uzyskania przychodów jest ich zużycie mierzone amortyzacją, czyli odpisami amortyzacyjnymi, dokonywanymi wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m tej ustawy, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z tym, że odpisów amortyzacyjnych podatnicy dokonują od wartości początkowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezbędne jest prawidłowe określenie tych wartości. Wartość początkowa składnika majątku podlegającego amortyzacji powinna zostać określona na dzień jego przekazania do używania. Do tego też dnia najpóźniej nastąpić powinno wprowadzenie tego składnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Późniejsza zmiana wartości początkowej może nastąpić w następstwie okoliczności wskazanych w ustawie (ulepszenie, aktualizacja wyceny, trwałe odłączenie części składowej lub peryferyjnej) lub innej koniecznej korekty tej wartości.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Na mocy art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Tak więc do wartości początkowej środka trwałego zalicza się ogół kosztów poniesionych w związku z jego nabyciem lub wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji aż do momentu przekazania środka trwałego do używania. Użycie przez ustawodawcę zwrotu ?w szczególności? oraz ?inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych? oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty. Mogą więc mieć miejsce również inne, nie wymienione wprost w ww. przepisach koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku.

W myśl art. 16g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cenę nabycia, o której w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na podstawie art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast w myśl art. 15a ust. 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zgodnie z brzmieniem art. 15a ust. 7 ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 ? dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potracenia wierzytelności.

Stosownie do treści art. 15a ust. 8 ustawy, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

W świetle powyższych regulacji, stwierdzić należy, iż w ujęciu podatkowym zaliczeniu do przychodów i kosztów podlegają faktycznie zrealizowane różnice kursowe. Zasadę tę stosuje się również do rozliczania różnic kursowych przy ustalaniu ceny nabycia bądź kosztu wytworzenia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Innymi słowy, cenę nabycia lub koszt wytworzenia powiększa się lub zmniejsza o zrealizowane różnice kursowe od zobowiązań w walucie obcej oraz od własnych środków trwałych, dotyczących inwestycji przed oddaniem jej do używania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje inwestycję w postaci fabryki huty szkła, którą finansuje ze środków własnych oraz kredytami bankowymi. Część tych środków pozyskana była w walucie obcej. Dodatkowo Spółka wskazała, iż ponosi wydatki inwestycyjne wyrażone zarówno w walucie polskiej, jak i obcej, w związku z czym sprzedaje i nabywa walutę obcą w celu zdobycia środków na obsługę zobowiązań inwestycyjnych, jak i zapewnienia płynności przy obsłudze zobowiązań zaciągniętych dla potrzeb finansowania inwestycji.

Reasumując, różnice kursowe zrealizowane w okresie do dnia oddania inwestycji do użytkowania powstałe na spłacie zobowiązań inwestycyjnych oraz od własnych środków pieniężnych w walucie obcej przeznaczonych na obsługę i zapewnienie płynności w zakresie finansowania procesu inwestycyjnego - w myśl art. 16g ust. 5 w związku z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - powinny zostać zaliczone do wartości początkowej inwestycji.

W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych

Definicja pojęcia ?pochodnych instrumentów finansowych? ujęta została w przepisie art. 16 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.

Zatem, generalna zasada wynikająca z regulacji art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy stanowi, iż wydatki związane z nabyciem instrumentów pochodnych podlegają zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie:

• realizacji praw wynikających z danego instrumentu,

• rezygnacji z realizacji tych praw,

• odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych.
  
  

Należy jednak przy tym wspomnieć, że jeżeli nabycie pochodnego instrumentu finansowego służy zabezpieczeniu transakcji nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to stosownie do art. 16g ust. 3 i 4 tej ustawy, wszelkie wydatki poniesione w celu nabycia tego instrumentu oraz jego realizacji powiększają wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej czy prawnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, iż Spółka w celu ograniczenia ryzyka kursowego i zabezpieczenia płynności w finansowaniu procesu inwestycyjnego zawiera np. kontrakty forward, kontrakty SWAP. Zabezpieczenie przed niekorzystnymi wahaniami kursów walut polega najczęściej w takich wypadkach na ustaleniu z bankiem kursu wymiany, po jakim Spółka dokona wymiany waluty w dacie rozliczenia instrumentu pochodnego.

Reasumując, skutki realizacji transakcji zabezpieczających finansowanie inwestycji ? w myśl art. 16g ust. 3 i 4 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - powinny zostać zaliczone do wartości początkowej inwestycji do momentu oddania Jej do użytkowania.

Ponadto dodaje się, iż powołane we wniosku interpretacje podatkowe zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie wskazuje się, że wniosek Spółki w zakresie opisu zdarzenia przyszłego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 10 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-360/09-3/ŁM.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-360/09-3/ŁM, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-1199/08-3/ER, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-214/10-4/AG, interpretacja indywidualna