Czy właściwym jest:- uznanie kosztów naprawy powypadkowej, których wartość nie przekracza kwoty (...)

Czy właściwym jest:
- uznanie kosztów naprawy powypadkowej, których wartość nie przekracza kwoty franszyzy integralnej za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów,
- uznanie kwoty zwróconych kosztów przez obciążonego pracownika jako nie stanowiącej przychodów podlegających opodatkowaniu,
- wobec zaliczenia poniesionych nakładów do kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów (co skutkuje według przepisów art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 5, poz. 535 ze zm.) brakiem możliwości odliczenia podatku VAT od nabytych materiałów i usług w celu naprawy szkody) właściwym będzie zaliczenie tego podatku na podstawie do art. 16 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do kosztów uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacyjnego przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 16.06.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 16 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Tabor autobusowy Miejskiego Zakładu Komunikacyjnego objęty jest dobrowolnym ubezpieczeniem AC. Umowa ubezpieczenia AC zawiera ograniczenie odpowiedzialności ubezpieczyciela polegające na zwolnieniu go z obowiązku wypłaty odszkodowania w przypadkach, gdy nie przekracza ono kwoty 563,00 zł jako tzw. franszyza integralna. Jeśli szkoda przekracza ww. kwotę to odszkodowanie jest wypłacane w pełnej wysokości.

Wobec faktu wystąpienia szkody, której wartość nie przekracza kwoty franszyzy integralnej (co skutkuje brakiem wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela), a winę za jej wystąpienie ponosi pracownik (spełnione są wszystkie przesłanki wynikające z Kodeksu pracy ? dział V) pracodawca obciąża pracownika wartością nakładów poniesionych na naprawę szkody.

Na podstawie ugody zawartej pomiędzy pracownikiem a pracodawcą, pracodawca może odstąpić od roszczenia zwrotu poniesionych nakładów w całości lub w części.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy właściwym jest:

  • uznanie kosztów naprawy powypadkowej, których wartość nie przekracza kwoty franszyzy integralnej za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów,
  • uznanie kwoty zwróconych kosztów przez obciążonego pracownika jako nie stanowiącej przychodów podlegających opodatkowaniu,
  • wobec zaliczenia poniesionych nakładów do kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów (co skutkuje według przepisów art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) brakiem możliwości odliczenia podatku VAT od nabytych materiałów i usług w celu naprawy szkody) właściwym będzie zaliczenie tego podatku na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztów remontów powypadkowych pojazdów objętych dobrowolnym ubezpieczeniem AC, a których wartość nie przekroczyła ustalonej z ubezpieczycielem franszyzy integralnej nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ z umowy zawartej pomiędzy Nim a ubezpieczycielem takie szkody były wyłączone z odpowiedzialności ubezpieczyciela, tzn. nie działało w tym zakresie dobrowolne ubezpieczenie ? art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Wobec takiego potraktowania nakładów poniesionych na naprawę powypadkową ich pokrycia w całości bądź w części przez pracownika nie należy traktować jako przychodu zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy.

Opierając się na brzmieniu art. 16 ust. 1 pkt 46a cytowanej ustawy nie odliczony podatek VAT w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.


Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Komentowany przepis nie dotyczy kosztów remontów samochodów innych niż wypadkowe.


Natomiast, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zalicza się do przychodów zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca objęty jest dobrowolnym ubezpieczeniem AC. Zawarta umowa zawiera ograniczenie odpowiedzialności ubezpieczyciela, polegające na zwolnieniu go z obowiązku wypłaty odszkodowania w przypadku, gdy nie przekroczy ono określonej kwoty, jako tzw. franszyza integralna. Natomiast w przypadku, gdy winę za szkodę ponosi pracownik, Wnioskodawca obciąża go wartością nakładów poniesionych na naprawę, bądź zawiera ugodę i odstępuje od roszczenia ich zwrotu w całości lub w części.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów strat oraz kosztów remontów powypadkowych, jedynie od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym AC. Tak więc, warunkiem koniecznym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z remontem powypadkowym samochodu jest zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia AC.


W związku z powyższym, dla uznania wydatków na remont powypadkowych pojazdów do kosztów uzyskania przychodów, konieczne jest, aby pojazdy te były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym auto ? casco oraz prawidłowe udokumentowane wydatku.

Jeżeli wyżej wymienione warunki są spełnione, ograniczenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, polegające na zwolnieniu ubezpieczyciela z obowiązku wypłaty odszkodowania z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia pojazdu w sytuacji, gdy wartość szkody nie przekroczy określonej w umowie kwoty, nie pozbawi podatnika prawa uznania poniesionych kosztów remontów powypadkowych do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie tut. Organu, mając na uwadze powyższe, wydatki jakie Wnioskodawca poniesie w związku z remontem przedmiotowych pojazdów objętych dobrowolnym ubezpieczeniem AC, w przypadku gdy suma ich nie przekroczy określonej kwoty i ubezpieczenie nie zostanie wypłacone, będzie można uznać za koszty uzyskania przychodów, natomiast kwotę zwróconych przez pracownika nakładów na remont powypadkowych samochodów zaliczyć do przychodów podlegających opodatkowaniu.


Biorąc powyższe pod uwagę, przepis art. 16 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika