Czy Spółka postąpiła prawidłowo, uwzględniając wystawioną fakturę korygującą w rozliczeniu (...)

Czy Spółka postąpiła prawidłowo, uwzględniając wystawioną fakturę korygującą w rozliczeniu podatkowym podatku dochodowego od osób prawnych na moment wystawienia faktury korygującej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 03 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu korekty przychodu podatkowego ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu korekty przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej zwana: Wnioskodawcą lub Spółką) to firma działająca w branży transportowej. Spółka działa m.in. na rynku spedycji kolejowej.

Wnioskodawca zawarł porozumienie ze swoim kontrahentem (również działającym w branży transportowej), na mocy którego Wnioskodawca zamiast swojego kontrahenta zamówił u podmiotu trzeciego odpowiednią ilość pociągów oraz poniósł koszty obsługi pociągów w wysokości połowy opłat ryczałtowych, ustalonych z podmiotem trzecim przez kontrahenta Wnioskodawcy. Tym samym, Wnioskodawca uwolnił swojego kontrahenta od obowiązku ponoszenia całości opłat ryczałtowych, do zapłaty których byłby zobowiązany kontrahent Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca zafakturował swojego kontrahenta poniesionym na rzecz podmiotu trzeciego wynagrodzeniem i rozpoznał z tego tytułu przychód, a poniesione przez siebie opłaty na rzecz podmiotu trzeciego zaliczył do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W wyniku wydanej dla kontrahenta Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej, Organ podatkowy stwierdził, że doszło do wykonania usług pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem trzecim, a nie pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem Wnioskodawcy.

Wobec wydanej dla kontrahenta Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą do wcześniej wystawionej na rzecz kontrahenta faktury i jednocześnie dokonał korekty przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w listopadzie 2012 r., czyli na bieżąco, w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca. Pierwotna faktura była wystawiona przez Wnioskodawcę w 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo, uwzględniając wystawioną fakturę korygującą w rozliczeniu podatkowym podatku dochodowego od osób prawnych na moment wystawienia faktury korygującej?

Zdaniem Wnioskodawcy, na wstępie należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekty przychodów. Możliwe jest dokonanie takiej korekty bądź w odniesieniu do bieżącego przychodu, bądź też w dacie powstania przychodu pierwotnego.

Jako, że korekta jest spowodowana okolicznościami, które są niezależne od podatnika, wówczas powinna być rozliczona na bieżąco, a więc w roku, w którym została wystawiona faktura korygująca. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że korekta powinna nastąpić na bieżąco. Zobowiązanie podatkowe, po jego powstaniu, ma charakter ostateczny i nie podlega zmianom w wyniku przyszłych działań podatnika. Ma ono charakter publicznoprawny. Powstaje na mocy prawa podatkowego, co oznacza, że swoboda umów stosowana w prawie cywilnym (pozwalająca nawet na dokonywanie czynności prawnych wywołujących wsteczne skutki prawne, tzw. ex tunc) nie oznacza możliwości wzruszenia powstałego już zobowiązania podatkowego.

Przychód jest zatem obliczany na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w ostatnim dniu roku podatkowego. Zmiany tego stanu następujące po tym dniu nie powinny już modyfikować sposobu rozliczenia podatkowego. Argument celowościowy przemawia za historyczną korektą przychodu tylko w sytuacji, gdy podatnik nie prowadzi już działalności rodzącej przychody analogiczne do przychodu korygowanego (np. jednorazowa sprzedaż akcji przez osobę fizyczną). W takim wypadku w istocie brak jest technicznej możliwości zmniejszenia bieżących przychodów.

Aktualna pozostaje teza o zasadności zachowania stałości rozliczeń zakończonych lat podatkowych. Przyjęcie zasady wstecznej korekty przychodu może powodować również powstanie źródeł nieuzasadnionych strat i korzyści podatkowych. Przyjęcie rygorystycznej zasady korygowania przychodu jedynie w roku jego pierwotnego rozpoznania daje wręcz możliwość manipulacji podatkowych.

Ponadto przykładowo, jeżeli strony w wyniku wieloletniego sporu lub negocjacji prawnych (połączonych z przerywaniem biegu przedawnienia cywilnoprawnego) doprowadzą do sytuacji, że zobowiązanie za rok podatkowy rozpoznania pierwotnego przychodu uległo już podatkowemu przedawnieniu, korekta ceny wiązać się będzie z brakiem możliwości skorygowania przychodu.

Za bieżącym ujmowaniem faktury korygującej wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 03 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/2/423-18/09/MO, stwierdzając: ?Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z zakwestionowaniem pewnej części kosztów Spółki duńskiej wynikającej z faktur wystawionych przez Spółkę i uznaniem ich za zawyżone, Spółka ma prawo do wystawienia faktur korygujących wartość sprzedaży na rzecz tego podmiotu zgodnie z art. 9 UPO w wysokości odpowiadającej wysokości wydatków Spółki duńskiej zakwestionowanych przez duński organ podatkowy. Korekta przychodów powinna dla celów rozliczeń podatkowych być rozpoznana na bieżąco, tj. kwota pomniejszająca wartość sprzedaży wynikająca z faktury korygującej wystawionej na rzecz Spółki duńskiej powinna pomniejszać przychód Spółki tego okresu rozliczeniowego, w którym wystawiona została faktura korygująca. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe?.

Zgodnie z interpretacjami indywidualnymi Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 04 sierpnia 2009 r. nr ILPB1/415-548/09-7/AA oraz z dnia 21 stycznia 2010 r. nr ILPB3/423-1004/09-2/KS, jeżeli okoliczność mająca wpływ na zmianę przychodów zaistnieje już po wystawieniu faktury pierwotnej, wówczas nie ma podstaw do dokonywania korekty przychodów wstecz. W chwili wystawienia faktury pierwotnej przedsiębiorca nie miał bowiem podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikająca z tej faktury. Z tego względu na dzień wystawienia faktury pierwotnej była to jedyna prawidłowa kwota przychodu. W konsekwencji, w opinii Organu, skutki zdarzeń zaistniałych po wystawieniu faktury pierwotnej powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco.

Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 stycznia 2010 r. nr IPPB3/423-716/09-2/JC: ?w przypadku odstąpienia od umowy sprzedaży, z którą wiąże się skutek w postaci zwrotu wzajemnych świadczeń stron, zdarzenie to powinno być uwzględnione po stronie przychodów poprzez ich zmniejszenie w roku, w którym miał miejsce zwrot towarów udokumentowany fakturą korygującą. Spółka jest więc uprawniona do dokonania korekty kwoty przychodu do opodatkowania o wartość zwróconego świadczenia na moment odstąpienia i dokonania tego zwrotu. (...) Konsekwencje odstąpienia od umowy i wzajemnego zwrotu świadczeń w postaci obniżenia przychodu po stronie spółki powinny zostać wykazane w okresie, w którym to odstąpienie i zwrot faktycznie nastąpiły, czyli w grudniu roku 2008. Wzajemny zwrot świadczeń, który miał miejsce w grudniu 2008 r., nie powinien mieć wpływu na rozpoznanie przychodu w 2007 r. (kiedy został rozpoznany pierwotny przychód należny ze sprzedaży). (?) Rozpoznanie korekty przychodu powinno następować na analogicznych zasadach, jak skorygowanie obrotu i podatku należnego na gruncie podatku VAT, które następuje w oparciu o wystawioną fakturę korygującą?.

Identyczny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w dwóch wyrokach z dnia 13 września 2011 r. (I SA/Bd 549/11) i z dnia 02 czerwca 2010 r. (I SA/Bd 395/10). Co prawda wyroki powyższe zostały wydane w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, jednakże poprzez analogię - zdaniem Wnioskodawcy - można by zastosować w analizowanym stanie faktycznym. W pierwszym stwierdził, że: ?prawidłowa wykładnia art. 14 ust. 1 ustawy o PIT pozwala na odniesienie wartości zwróconych towarów nie do tego roku, w którym pierwotnie przychód ze sprzedaży tych towarów rozpoznano, ale do roku, w którym dokonano zwrotu towarów i w rezultacie do pomniejszenia wartości przychodu tego roku, w którym zwrot nastąpił?. Natomiast w drugim uznał, że: ?przychód podatkowy (należny) powstały w roku podatkowym należy pomniejszyć o wszelkie udzielone w tym okresie upusty, również w sytuacji, gdy upusty te dotyczą sprzedaży ? przychodu wcześniejszych lat podatkowych, a zostały przyznane w tym właśnie roku podatkowym?.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej w dniu 25 stycznia 2011 r.

interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-778/10-2/DG stwierdził, że prawo do pomniejszania przychodów z tytułu udzielonego rabatu występuje w momencie udzielenia rabatu, czyli w momencie jego przyznania. Stąd spowodowana udzieleniem rabatu korekta przychodów powinna zostać rozliczona w dacie wystawienia faktury korygującej. Przyjęła też, że również korekta przychodów będąca następstwem błędu powinna zostać uwzględniona w momencie wystawienia faktury korygującej. Według tej opinii organu nie istnieje bowiem uzasadnienie dla różnicowania rozliczeń przychodów z faktur korygujących dokumentujących rabaty oraz wystawionych z powodu np. błędu w cenie.

W wyroku z dnia 02 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 395/10, WSA w Bydgoszczy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, stwierdzając, że: ?Skoro zdarzenia uprawniające do korekty, w tym przypadku wystawienie faktury korygującej wystąpiły w roku 2009, to nie można na tej podstawie skorygować przychodów uzyskanych przez Spółkę w 2008 r. Słusznie wskazała Skarżąca w skardze, iż Spółka nie mogła w okresie przed dniem 20 marca 2009 r. domagać się innej kwoty należnej od kontrahenta, niż wynikająca z zawartej w listopadzie 2008 r. umowy i wystawionych przez nią faktur. Faktura korygująca będąca skutkiem okoliczności, które miały miejsce w innym roku podatkowym niż sprzedaż i uzyskanie przychodu, powinna zostać rozliczona z przychodami tego roku, w którym została wystawiona?.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wyroku WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 359/10, gdzie WSA orzekł, że gdy korekta przychodów jest wynikiem takich okoliczności jak zwrot towaru, udzielenie rabatu, bonifikaty lub skonta, wówczas powinna być ona rozliczana na bieżąco.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, słusznie ujęto wystawioną fakturę korygującą na bieżąco, czyli w okresie, w którym została wystawiona faktura korygująca.

Powyższe zostało potwierdzone przez liczne przytoczone interpretacje prawa podatkowego oraz orzeczenia sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Wykładnia powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy prowadzi do wniosku, iż objęte hipotezą tego przepisu przychody muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a wymienionymi rodzajami działalności gospodarczej musi istnieć związek, skutkujący powstaniem przychodu. Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe, choć nie ma znaczenia, czy już je faktycznie uzyskał.

Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności ? wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na powyższych zasadach.

W tym miejscu należy podkreślić, iż faktura stanowi dowód księgowy będący podstawą ujmowania w księgach rachunkowych przychodu należnego oraz wskazuje na wielkość i wartość sprzedaży. Powinna potwierdzać więc jednoznacznie wartość transakcji. Natomiast faktury korygujące tę wartość korygują. Przychód należny wskazany na fakturze może być zatem korygowany poprzez wystawienie faktury korygującej. Tak więc faktura korygująca odnosi się do konkretnej faktury sprzedaży. Innymi słowy faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu lecz modyfikuje jedynie ?pierwotną? wysokość przychodu.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca w 2010 r. wystawił na rzecz kontrahenta fakturę i rozpoznał z tego tytułu przychód. Jednakże, jak wskazała Spółka, wobec wydanej dla kontrahenta Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej doszło do sytuacji, w której wystawiła Ona fakturę korygującą i jednocześnie dokonała korekty przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w listopadzie 2012 r., czyli na bieżąco, w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca. Taki moment dokonania niniejszej korekty przychodu, tj. moment wystawienia faktury korygującej, Wnioskodawca wywiódł z faktu, że skoro korekta jest spowodowana okolicznościami, które są niezależne od podatnika, to winna być rozliczana na bieżąco.

Mając na uwadze powyższe, tut. Organ pragnie zauważyć, że ? jak już wykazano wyżej ? faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do dokonania korekty jest zatem zdarzenie pierwotne.

Co istotne, faktury korygujące wystawiane przez podatników służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy. W związku z tym, przychody objęte takimi fakturami winny korygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego, w dacie powstania pierwotnego przychodu. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje bowiem zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Wobec powyższego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że okoliczności, które są niezależne od podatnika mogą decydować o momencie ujęcia korekty przychodów na bieżąco.

Reasumując, stwierdzić należy, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca powinien ująć wystawioną fakturę korygującą wstecz, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym powstał przychód pierwotny.

Jednocześnie podkreślić należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ? adekwatnie do treści pytania postawionego przez Wnioskodawcę ? wyłącznie zagadnienie dotyczące momentu korekty przychodu podatkowego. Tut. Organ nie poddał natomiast ocenie innych kwestii podatkowych związanych z przeprowadzanymi przez Wnioskodawcę transakcjami zarówno z kontrahentem, jak i z podmiotem trzecim.

Ponadto, zauważyć należy, iż powołana w treści wniosku interpretacja indywidualna, która wydana została dla kontrahenta Wnioskodawcy jest rozstrzygnięciem stanowiącym w konkretnej sprawie danego podatnika, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnoszącym, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa, podobnie jak inne interpretacje podatkowe cytowane przez Spółkę.

Ustosunkowując się z kolei do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych wskazać należy, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, podobnie jak tezy rozstrzygnięć prezentujących odmienne stanowisko: np. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 567/10, wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2422/10, wyrok NSA z dnia 02 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 438/11.

Na marginesie należy dodać, że Wnioskodawca w swej argumentacji, powołując się na wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 359/10, błędnie wykazał, iż Sąd ten orzekł, że: ?gdy korekta przychodów jest wynikiem takich okoliczności jak zwrot towaru, udzielenie rabatu, bonifikaty lub skonta, wówczas powinna być ona rozliczana na bieżąco?.

Z orzeczenia tego wynika bowiem, iż: ?Skoro ustawodawca w u.p.d.o.p. nie określił żadnych reguł dotyczących korekty wartości należnego przychodu podatkowego w danym okresie rozliczeniowym, to nie ma podstaw prawnych, aby przyjmować, że dla daty rozliczenia takiej korekty przychodu netto i w konsekwencji dla określenia momentu (daty) powstania obowiązku podatkowego istotne znaczenie mają okoliczności związane z wystawieniem faktury korygującej, która obniżałaby lub zwiększałaby przychód. W konsekwencji bez względu na przyczynę wystawienia faktura korygująca, korekta wielkości przychodu powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym został już ujęty przychód należny z uwzględnieniem zasad określających datę powstania przychodu?. Tym samym, skarga podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych została przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalona. Zatem, nie można przyjąć za Wnioskodawcą, iż ww. orzeczenie potwierdza Jego stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika