Czy wymienione wydatki na posiłki, usługi gastronomiczne, cateringowe itp. z kontrahentami oraz innymi (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 04 stycznia 2010 r. (data wpływu 11.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

• sushi, poczęstunek serwowany podczas spotkań z klientami Spółki w lokalach gastronomicznych oraz podczas różnego typu kontroli urzędowych ? jest nieprawidłowe,
• usługi cateringowe (przygotowanie kanapek, lunchu, pizzę), stołówkowe i gastronomiczne podczas spotkań w siedzibach zakładów Spółki, na posiedzeniach, naradach, zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami zewnętrznymi, podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów, w trakcie seminariów produktowych oraz podczas targów branżowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 01 marca 2010 r. (data wpływu 03.03.2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sushi, poczęstunek serwowany podczas spotkań z klientami Spółki w lokalach gastronomicznych oraz podczas różnego typu kontroli urzędowych, a także wydatków na usługi cateringowe (przygotowanie kanapek, lunchu, pizzę), stołówkowe i gastronomiczne podczas spotkań w siedzibach zakładów Spółki, na posiedzeniach, naradach, zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami zewnętrznymi, podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów, w trakcie seminariów produktowych oraz podczas targów branżowych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny nr 1.

Spółka ponosi wydatki na nabycie artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, woda, soki i inne napoje niealkoholowe, cukier, śmietanka do kawy, cytryna do herbaty, syrop malinowy do herbaty, mleko, ciastka, paluszki, owoce, cukierki, czekoladki, kanapki itp. Produkty te są zużywane na terenie zakładów Spółki jako zwyczajowy poczęstunek dla kontrahentów i innych osób odwiedzających Spółkę w siedzibach Jej zakładów, a więc serwowany dla różnego typu interesariuszy Spółki, np. w trakcie spotkań z kontrahentami czy też potencjalnymi kontrahentami, na posiedzeniach, naradach czy zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami (podatkowymi, technicznymi, finansowymi, ubezpieczeniowymi itp.) zewnętrznymi (nie będącymi pracownikami Spółki), podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów, w trakcie różnego typu kontroli urzędowych (np. skarbowych, celnych, inspekcji pracy, ZUS, jakości, technicznych etc.) itp.

Stan faktyczny nr 2.

Spółka, prowadząc działalność gospodarczą, w związku z realizacją Jej celów statutowych, a więc m.in. osiąganiem przychodów z tytułu sprzedaży Jej produktów, ponosi wydatki związane z kontaktami handlowymi z klientami, tj. m.in.:

• zwyczajowe koszty posiłków w lokalach gastronomicznych poniesione w związku ze spotkaniem handlowym z klientem lub potencjalnym klientem (np. lunch z klientem w miejscu zaproszenia),

• zwyczajowe koszty usług cateringu (przygotowanie kanapek czy lunchu, pizza, sushi), stołówkowych czy gastronomicznych, stanowiących poczęstunek w przypadku kilkugodzinnych lub kilkudniowych spotkań organizowanych w siedzibach zakładów Spółki lub w innym miejscu organizacji spotkania z interesariuszami Spółki, np. podczas spotkań z klientami lub potencjalnymi klientami (np. podczas negocjacji handlowych), czy też na wielogodzinnych czy kilkudniowych posiedzeniach, naradach czy zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami (podatkowymi, technicznymi, finansowymi, ubezpieczeniowymi itp.) zewnętrznymi (nie będącymi pracownikami Spółki), podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów itp., w trakcie różnego typu kontroli urzędowych (np. skarbowych, celnych, inspekcji pracy, ZUS, jakości, technicznych etc.) itp., przy czym ?zwyczajowymi kosztami? Spółka określa koszty nie przekraczające z reguły 100 zł netto na osobę.

Pismem z dnia 01 marca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku stan faktyczny nr 2 o następujące informacje.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wydatki na posiłki, usługi gastronomiczne, catering itp., dotyczące spotkań z klientami i innymi interesariuszami Spółki, odbywających się przede wszystkim:

• w siedzibach zakładów Spółki,

• w lokalach gastronomicznych.

Zdarza się ponadto, iż Spółka przeprowadza seminaria produktowe w siedzibie firmy klienta bądź też w wynajętej sali (jeśli np. w siedzibie klienta nie ma odpowiednich warunków). Seminarium produktowe polega na tym, iż przedstawiciel Spółki prowadzi spotkanie o charakterze szkoleniowo ? informacyjnym w siedzibie klienta (lub w wynajętej w miejscowości klienta sali), w którym to spotkaniu uczestniczą pracownicy klienta, którzy pracują bądź potencjalnie będą pracować z produktami Spółki. Na spotkaniu przedstawiciel Spółki prezentuje Jej produkty pod kątem ich właściwości, zastosowania, użytkowania itd. Na takie spotkania przedstawiciel organizuje catering, tj. albo samodzielnie zakupuje drobny poczęstunek, bądź też wynajmuje lokalną firmę świadczącą usługi gastronomiczne, która dostarcza na miejsce drobny poczęstunek.

Spółka wynajmuje również sale, np. w celu spotkania się z zagranicznymi, wysokiej klasy konsultantami wspierającymi np. optymalizację jakiegoś procesu w Spółce (np. wspierającymi projekt zmniejszenia zużycia energii w Spółce, a tym samym uzyskania oszczędności). Sala wynajmowana jest w przypadku, gdy miejscem organizacji spotkania jest lokalizacja inna niż miejscowość, w której znajduje się siedziba Spółki bądź zakład Spółki, co z kolei uwarunkowane jest przesłankami logistycznymi - w praktyce przyjęte jest organizowanie spotkania w taki sposób, aby np. ułatwić możliwość połączenia lotniczego kontrahentowi. w takim przypadku, Spółka organizuje poczęstunek w miejscu spotkania, tj. w wynajętej sali.

Ponadto, zdarza się również, iż Spółka bierze udział w targach branży, gdzie wystawia swoje produkty na stoisku firmowym. Celem uczestnictwa w targach, a tym samym ponoszenia wydatków związanych ze stoiskiem firmowym, jest zaprezentowanie gamy produktów Spółki (ich właściwości, funkcjonalności, możliwych zastosowań), prowadzenie rozmów handlowych z kontrahentami i potencjalnymi kontrahentami, zawieranie nowych umów, powiększanie bazy odbiorców produktów Spółki, a więc tym samym przyczynianie się do osiągania przychodów oraz zabezpieczania przyszłych przychodów przez Spółkę. Zwyczajowo przyjętym zachowaniem podczas takich targów jest zapewnienie poczęstunku interesariuszom Spółki, wobec czego Spółka zakupuje samodzielnie ów poczęstunek, celem zapewnienia go na stoisku Spółki, bądź wynajmuje w tym celu firmę świadczącą usługi gastronomiczne (cateringowe), która dostarcza ów poczęstunek na stoisko firmowe Spółki.

Poczęstunek ten we wszystkich wymienionych przypadkach pod żadnym względem nie ma charakteru wystawnego. Jest to zwyczajowy poczęstunek, którego zapewnienie na spotkaniach tego typu stanowi obecnie zachowanie typowe, należące do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, zwyczajowo przyjęte przy organizacji seminariów, szkoleń, prezentacji, na targach itp., przy czym ?zwyczajowym (lub drobnym) poczęstunkiem? Spółka określa koszty nie przekraczające z reguły 100 zł netto na osobę, o czym była mowa we wniosku Spółki. Jak wspomniano w opisie stanu taktycznego we wniosku Spółki, chcąc funkcjonować efektywnie, Spółka zobowiązana jest przestrzegać ww. powszechnie przyjętych norm zachowania, ponieważ każdy kontrahent tego oczekuje. Brak tego poczęstunku czy posiłku byłby rażącym odstępstwem od ww. reguł i mógłby spowodować negatywną reakcję kontrahenta, np. zniechęcić go do prowadzenia kolejnych rozmów handlowych w sprawie zakupów produktów ze Spółką, a tym samym pozbawić Spółkę możliwości osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktów do tego kontrahenta.

Spółka, prowadząc działalność gospodarczą, w związku z realizacją Jej celów statutowych, a więc m.in. osiąganiem przychodów z tytułu sprzedaży Jej produktów, ponosi wydatki związane z kontaktami handlowymi z klientami i innymi interesariuszami Spółki (np. doradcami, konsultantami, analitykami, audytorami, kontrolerami itp.), o czym była mowa we wniosku Spółki, w szczególności zwyczajowe koszty posiłków (usług gastronomicznych, cateringowych).

Wydatki te Spółka ponosi w związku ze spotkaniami z ww. interesariuszami, które odbywają się przede wszystkim:

• w siedzibach zakładów Spółki,

• w lokalach gastronomicznych.

Zdarza się ponadto, iż spotkania z klientami lub innymi interesariuszami odbywają się w siedzibie klienta, co jest uzasadnione racjonalnymi przesłankami, np. Spółka przeprowadza seminarium produktowe w siedzibie klienta ze względu na przesłanki ekonomiczne (zaproszenie dużej liczby pracowników klienta do siedziby Spółki wymusiłoby poniesienie większych kosztów) oraz logistyczne (możliwość zaprezentowania funkcjonalności produktów w ?naturalnym środowisku pracy? pracowników klienta), bądź też Spółka organizuje spotkanie np. z wysokiej klasy konsultantami z zagranicy m.in. w związku z projektem optymalizacji jakiegoś procesu w Spółce (celem np. skrócenia czasu procesowania poprzez automatyzację procesu, a więc oszczędność kosztów pracy) w wynajętej sali w hotelu lub ośrodku konferencyjnym, wynajmującym sale przez wzgląd na przesłanki logistyczne (np. dostępność połączeń lotniczych celem ułatwienia podróży, co jest przyjętą praktyką w przypadku spotkań tego typu). Podczas tych spotkań, Spółka zapewnia zwyczajowy poczęstunek, którego koszt nie przekracza z reguły 100 zł netto na osobę. Poniesienie tych kosztów jest uwarunkowane wymogami praktyki gospodarczej w przypadku spotkań tego typu, o czym wspomniano wyżej oraz we wniosku. Nie nosi ono znamion wystawności.

Ponadto, zdarza się, że Spółka prowadzi rozmowy handlowe z klientami na stanowisku firmowym Spółki na targach branży, podczas których zapewnia zwyczajowy poczęstunek, co jest powszechną praktyką podczas takich spotkań i rażącym zaniedbaniem byłoby, gdyby Spółka nie zapewniła owego poczęstunku, co mogłoby spowodować negatywną reakcję klienta i zniechęcić go do prowadzenia rozmów handlowych ze Spółką, o czym szczegółowo wspomniano wyżej.

W związku z powyższym, przez wyrażenie ?inne miejsca organizacji spotkania z interesariuszami Spółki? Spółka rozumie:

• siedzibę klienta lub

• wynajętą salę celem odbycia spotkania, jak to opisano wyżej lub

• firmowe stoisko Spółki na targach branżowych, co szczegółowo opisano powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki na nabycie artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, woda, soki i inne napoje niealkoholowe, cukier, śmietanka do kawy, cytryna do herbaty, syrop malinowy do herbaty, mleko, ciastka, paluszki, owoce, cukierki, czekoladki, kanapki itp., zakupionych na potrzeby spotkań z klientami i innymi interesariuszami Spółki odwiedzającymi Spółkę w siedzibach Jej zakładów, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...
2. Czy wymienione wydatki na posiłki, usługi gastronomiczne, cateringowe itp. z kontrahentami oraz innymi interesariuszami Spółki na spotkania o wartości do 100 zł netto na osobę, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu...

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie dotyczące przedstawionego stanu faktycznego nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego dotyczącego stanu faktycznego nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 01 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-51/10-4/AP.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wyżej wymienionych wydatków na zakup posiłków w lokalach gastronomicznych lub dostarczonych do miejsca spotkania, wydatki takie będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ?kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1?. Zatem, aby móc zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy spełnić dwa kryteria.

1. Koszt musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym, jak podkreślają organy podatkowe: ?przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu? (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB3/423-433/09-2/KS z dnia 2009.09.02).

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, Spółka ponosi wydatki na posiłki, usługi gastronomiczne, cateringowe itp. podczas spotkań z kontrahentami oraz innymi interesariuszami Spółki, celem ich zużycia, jako zwyczajowy poczęstunek.

Takie zachowanie stanowi zachowanie typowe, należące do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, zwyczajowo przyjęte przy podejmowaniu kontrahentów i innych interesariuszy przez przedsiębiorstwa. Chcąc funkcjonować efektywnie, Spółka zobowiązana jest przestrzegać ww. powszechnie przyjętych norm zachowania, co oznacza, że np. przyjmując kontrahenta, celem prowadzenia wielogodzinnych rozmów handlowych mających doprowadzić do zawarcia umowy czy złożenia zamówienia na zakup towarów produkowanych przez Spółkę, musi Ona przyjąć ów kontrahenta, zapewniając mu poczęstunek czy posiłek (np. w trakcie wielogodzinnych czy kilkudniowych negocjacji handlowych), ponieważ każdy kontrahent tego oczekuje.

Brak tego poczęstunku czy posiłku byłby rażącym odstępstwem od ww. reguł i mógłby spowodować negatywną reakcję kontrahenta, np. zniechęcić go do prowadzenia rozmów handlowych ze Spółką, a tym samym pozbawić Spółkę możliwości osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktów do tego kontrahenta.

Analogicznie, przyjęcie innego kontrahenta np. konsultanta zewnętrznego przeprowadzającego np. badanie procesów produkcyjnych Spółki przez kilka dni wiele godzin, celem usprawnienia tych procesów w kierunku podniesienia jakości czy efektywności produkcji Spółki (co ma pośredni związek z przychodem), jest racjonalne i celowe i wymaga zapewnienia mu posiłku, zważywszy na ilość godzin, jaką każdego dnia spędza w Spółce, gdyż obecnie zapewnienie posiłku kontrahentowi stało się normą zwyczajową i jest oczekiwane przez kontrahentów. w związku z powyższym, zdaniem Spółki, wydatki na zakup posiłków i usług gastronomicznych, cateringowych czy innych o podobnym charakterze, wymienionych w pytaniu drugim są celowe i potencjalnie przyczyniają się do osiągnięcia przychodu, a także są racjonalne, ponieważ ich poniesienie jest koniecznością w świetle powszechnie obowiązującego prawa zwyczajowego. Tym samym, spełniają kryterium pierwsze uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu, tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów.

2. Koszt nie może się znaleźć w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Do katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczają się ?koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych?.

Zgodnie z interpretacjami organów podatkowych: ?konsekwencją tego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków związanych z reprezentacją? (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB3/423-433/09-2/KS z dnia 2009.09.02). Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje jednak pojęcia reprezentacji. w swoich interpretacjach, dotyczących stosowania ww. art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organy podatkowe oraz sądy zazwyczaj sięgają wykładni językowej, a więc do ?słownikowego? znaczenia pojęcia ?reprezentacja? (pogląd taki prezentowało i obecnie prezentuje Ministerstwo Finansów - np. pismo nr PO 3-MD-722-6307-666/97 lub DD6-060-11/MD/07-2723).

I tak, zgodnie z definicją słownikową (por. ?Słownik języka polskiego? pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992) reprezentacja oznacza okazałość, wystawność, wytworność, w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Zdaniem Spółki, posiłki, usługi gastronomiczne, catering itp. mogą czasami charakteryzować się wystawnością. Wystawność i okazałość są jednak kategoriami subiektywnymi, natomiast prawo podatkowe powinno bazować na obiektywnych przesłankach. Dlatego też, zaproponowany przez Spółkę limit, ma zagwarantować, że biorąc pod uwagę obecnie obowiązujące ceny, za koszty uzyskania przychodu uznane zostaną jedynie posiłki nie wykraczające poza standardowo przyjęte normy.

Tym samym, wydatki na zakup posiłków, usług gastronomicznych, cateringu itp. o wartości do 100 zł netto na osobę wymienionych w pytaniu drugim, jako nie stanowiące reprezentacji, spełniają kryterium drugie uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu, tj. nie mieszczą się w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, wydatki na zakup posiłków, usług gastronomicznych, cateringu itp. o wartości do 100 zł netto na osobę, tj. stanowiące zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należące do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, jako nie mające charakteru wystawności, okazałości czy wytworności - będą kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co potwierdza powoływana wcześniej interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB3/423-433/09-2/KS z dnia 2009.09.02.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego nr 2 uznaje się za:

• nieprawidłowe ? w zakresie wydatków na sushi, poczęstunek serwowany podczas spotkań z klientami Spółki w lokalach gastronomicznych oraz podczas różnego typu kontroli urzędowych,

• prawidłowe ? w zakresie wydatków na usługi cateringowe (przygotowanie kanapek, lunchu, pizzę), stołówkowe i gastronomiczne podczas spotkań w siedzibach zakładów Spółki, na posiedzeniach, naradach, zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami zewnętrznymi, podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów, w trakcie seminariów produktowych oraz podczas targów branżowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji ?obraz przedsiębiorcy? przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka ponosi wydatki związane z posiłkami spożywanymi podczas spotkań handlowych z klientami lub potencjalnymi klientami, odbywających się w lokalach gastronomicznych. Wnioskodawca ponosi także zwyczajowe koszty usług cateringu (przygotowanie kanapek, lunchu, pizzę, sushi), stołówkowych czy gastronomicznych, stanowiących poczęstunek w przypadku kilkugodzinnych lub kilkudniowych spotkań organizowanych w siedzibach zakładów Spółki lub w innym miejscu organizacji spotkania z interesariuszami Spółki, np. podczas spotkań z klientami lub potencjalnymi klientami, czy też na wielogodzinnych czy kilkudniowych posiedzeniach, naradach czy zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami (podatkowymi, technicznymi, finansowymi, ubezpieczeniowymi itp.) zewnętrznymi (nie będącymi pracownikami Spółki), podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów itp., w trakcie różnego typu kontroli urzędowych (np. skarbowych, celnych, inspekcji pracy, ZUS, jakości, technicznych etc.) itp. Wnioskodawca wskazuje, iż ?zwyczajowymi kosztami? Spółka określa koszty nie przekraczające z reguły 100 zł netto na osobę.

Wnioskodawca, uzupełniając wniosek, wskazał ponadto, iż zdarza się, że Spółka przeprowadza seminaria produktowe w siedzibie firmy klienta lub w wynajętej sali, w których uczestniczą pracownicy klienta. Na takie spotkania przedstawiciel samodzielnie zakupuje drobny poczęstunek bądź wynajmuje firmę świadczącą usługi gastronomiczne. Ponadto, Spółka organizuje również spotkania z zagranicznymi konsultantami w wynajmowanych salach, podczas których również zapewnia poczęstunek. Wnioskodawca bierze także udział w targach branży. Wówczas zakupuje samodzielnie poczęstunek w celu zaoferowania go interesariuszom Spółki.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionych we wniosku okoliczności, należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy ponoszone przez Spółkę wydatki na poczęstunek ukierunkowane będą na reprezentowanie firmy, czy też mają na celu zachęcanie kontrahentów do zawarcia umowy czy złożenia zamówienia na towary oferowane przez Spółkę.

Przy rozważaniu tej kwestii, zaakcentować należy, iż nie koszt posiłku decyduje o tym, czy ma on charakter reprezentacyjny, lecz jego wpływ na kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki.

W ocenie tut. Organu, w kwestii dotyczącej wydatków Spółki na zakup posiłków podczas spotkań z klientami w lokalach gastronomicznych stwierdzić należy, iż pierwszy z wymienionych wyznaczników ma zastosowanie, gdyż trudno wykazać inny niż reprezentacja cel poniesienia tych wydatków. Pomimo tego, że spotkania z klientami czy potencjalnymi klientami mają charakter handlowy, wątpliwości budzą miejsca takich spotkań, tj. lokale gastronomiczne. Spotkania biznesowe z klientami mogą być bowiem organizowane w każdym innym miejscu, zwłaszcza w siedzibach podmiotów gospodarczych.

W tym miejscu wskazać należy, iż zwyczajowo spotkania biznesowe w lokalach gastronomicznych odbywają się, by stworzyć dobry klimat dla rozmów i wywrzeć dobre wrażenie na kliencie, za którego koszty posiłku płaci Spółka, zainteresowana np. przyjęciem Jej oferty.

W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia reprezentacji oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż wydatki, które Wnioskodawca ponosi na poczęstunek w trakcie spotkań odbywających się w lokalach gastronomicznych, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że przyjmowanie w powyższy sposób kontrahentów stanowi zachowanie typowe i należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Ponadto, należy zauważyć, iż wydatki, które Spółka ponosi, będą wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim kreowanie pozytywnego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za ?reprezentację? bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Odnośnie wydatków ponoszonych przez Spółkę na usługi cateringowe (przygotowywanie kanapek czy lunchu, pizzę), usługi stołówkowe czy gastronomiczne, stanowiące poczęstunek w przypadku spotkań organizowanych w siedzibach zakładów Spółki z Jej klientami czy potencjalnymi klientami oraz na posiedzeniach, naradach czy zebraniach z doradcami, konsultantami, analitykami zewnętrznymi oraz audytorami stwierdzić należy, iż mogą one zostać zaliczone do kategorii kosztów podatkowych, jako niepodlegające wyłączeniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 omawianej ustawy.

Wskazać bowiem należy, iż spotkania te nie służą reprezentowaniu Wnioskodawcy, ale omawianiu kwestii handlowych oraz konsultowaniu określonych zagadnień związanych z funkcjonowaniem Spółki, jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z ekspertami z danej dziedziny (np. podatków, techniki, finansów, ubezpieczeń), a także czuwaniu nad prawidłowością prowadzonej sprawozdawczości Spółki. Poczęstunek serwowany podczas tych spotkań jest wyrazem powszechnie obowiązujących kanonów kultury i nie jest ukierunkowany na reprezentowanie firmy.

Wobec powyższego, wskazane wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na mocy art. 15 ust. 1 analizowanej ustawy, jako poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła ich uzyskiwania.

Podobnie jest w przypadku wydatków ponoszonych przez Spółkę na poczęstunek serwowany podczas seminariów produktowych, mających charakter szkoleniowo ? informacyjny, organizowanych w siedzibie klienta bądź w wynajętej sali, a także w przypadku wydatków na poczęstunek serwowany zagranicznym konsultantom oraz kontrahentom i potencjalnym kontrahentom podczas targów branżowych. Wydatki te niewątpliwie są ponoszone w celu zachowania czy zabezpieczenia źródła przychodów i, jako niemające charakteru reprezentacji, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do kosztów uzyskania przychodów nie można jednak zaliczyć wydatków na sushi, ponoszonych w związku z ww. spotkaniami. Wskazać należy, iż poczęstunek w takiej postaci nie stanowi zwyczajowego, drobnego poczęstunku, lecz jest przejawem zasobności Spółki. Ponadto nie jest on powszechnie stosowaną w kulturze biznesu formą podejmowania klientów i innych interesariuszy. Oczywiste jest zatem, iż powyższe zachowanie ma przełożenie na sposób, w jaki Spółka jest postrzegana, czyli działanie takie wiąże się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku Spółki, a tym samym nosi znamiona reprezentacji.

Kosztami uzyskania przychodów nie będą również wydatki na posiłki podawane w trakcie różnego typu kontroli urzędowych. w ocenie tut. Organu, podejmowanie w powyższy sposób pracowników organów kontrolujących działanie Spółki nie ma związku z przychodami Spółki, bowiem nie służy ich zabezpieczeniu czy zachowaniu.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi cateringowe (przygotowanie kanapek, lunchu, pizzę), stołówkowe i gastronomiczne podczas spotkań w siedzibach zakładów Spółki z klientami lub potencjalnymi klientami, czy też na posiedzeniach, naradach, zebraniach z doradcami, konsultantami (w tym zagranicznymi), analitykami (podatkowymi, technicznymi, finansowymi, ubezpieczeniowymi itp.) zewnętrznymi (nie będącymi pracownikami Spółki), podczas audytu przeprowadzanego przez biegłych rewidentów, a także w trakcie seminariów produktowych organizowanych dla pracowników klientów Spółki oraz podczas targów branżowych, jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli nie mają cech reprezentacji, tj. wystawności, okazałości.

W tym miejscu wskazać należy, iż przyjęcie przez Spółkę limitu wydatków na zakup posiłków w kwocie nie większej niż 100 zł netto na osobę, nie gwarantuje, iż posiłki te nie będą nosiły znamion okazałości, wystawności, tj.

Natomiast wydatki ponoszone podczas ww. spotkań na sushi oraz wydatki ponoszone w trakcie spotkań z klientami i potencjalnymi klientami w lokalach gastronomicznych - jako noszące znamiona reprezentacji ? oraz wydatki ponoszone podczas różnego typu kontroli urzędowych (np. skarbowych, celnych, inspekcji pracy, ZUS, jakości, technicznych etc.) - jako niemające związku z przychodami Spółki - nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-51/10-4/AP, interpretacja indywidualna