Czy w związku z obniżeniem się poziomu zatrudnienia poniżej poziomu wykazanego w zezwoleniu spółka (...)

Czy w związku z obniżeniem się poziomu zatrudnienia poniżej poziomu wykazanego w zezwoleniu spółka traci prawo do zwolnień z podatku dochodowego od osób prawnych za okres pomiędzy obniżeniem się poziomu zatrudnienia, tj. od 1.05.2009 r. a formalnym cofnięciem zezwolenia na działalność w strefie?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 08 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia Nr xx z dnia 11 września 2000 r., zmienianego dwukrotnie.

Na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.), wydano Decyzję Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej nr X z dnia 6.02.2003 r. w sprawie zmiany nazwy i siedziby przedsiębiorcy oraz wielkości ponoszonych wydatków inwestycyjnych.

Powtórnie zmieniono zezwolenie na działalność w strefie na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) w związku z art. 6 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840) wydając Decyzję Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej nr Y z dnia 15.01.2004 r. w sprawie rozszerzenia przedmiotu działalności w strefie, stanu zatrudnienia i wielkości ponoszonych wydatków inwestycyjnych.

Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840), Spółka jako przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r. oraz średni przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 z późn. zm.) zachowuje prawo do zwolnień na zasadach przewidzianych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. - w okresie do 31 grudnia 2010 r.

W ostatecznej wersji zezwolenia Spółka miała obowiązek osiągnięcia stanu zatrudnienia 22 pracowników w terminie do 31.12.2004 r. i utrzymywania tego stanu przez okres ważności zezwolenia, tj. do dnia 28 maja 2017 roku. Spółka wywiązała się z tego obowiązku i do końca kwietnia 2009 r. utrzymywała wyższy stan zatrudnienia niż określony w zezwoleniu. Począwszy od 01.05.2009 r. stan zatrudnienia obniżył się poniżej stanu wykazanego w zezwoleniu, przy czym formalnie zezwolenie na działalność w strefie nie zostało cofnięte.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z obniżeniem się poziomu zatrudnienia poniżej poziomu wykazanego w zezwoleniu Spółka traci prawo do zwolnień z podatku dochodowego od osób prawnych za okres pomiędzy obniżeniem się poziomu zatrudnienia, tj. od 1.05.2009 r. a formalnym cofnięciem zezwolenia na działalność w strefie...

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo obniżenia poziomu zatrudnienia poniżej poziomu wykazanego w zezwoleniu na działalność w strefie, Spółka nie traci prawa do zwolnień z podatku dochodowego od osób prawnych za okres pomiędzy obniżeniem się poziomu zatrudnienia, tj. od 1.05.2009 r., a formalnym cofnięciem zezwolenia na działalność w strefie, gdyż fakt niespełnienia warunku zatrudnienia nie został wymieniony w katalogu czynności, o których mowa w § 13 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia xxx specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 290), prowadzących do utraty prawa do zwolnień, ani w art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840).

Pismem uzupełniającym z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.), Spółka wyjaśniła, iż jako podstawę zwolnienia z podatku dochodowego wybrała wydatki inwestycyjne na podstawie przepisu § 5 ust. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia xxx specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 290 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 11 września 2000 r., zmienianego dwukrotnie. Spółka miała obowiązek osiągnięcia stanu zatrudnienia 22 pracowników w terminie do 31.12.2004 r. i utrzymywania tego stanu przez okres ważności zezwolenia, tj. do dnia 28 maja 2017 roku. Spółka wywiązała się z tego obowiązku i do końca kwietnia 2009 r. utrzymywała wyższy stan zatrudnienia niż określony w zezwoleniu. Począwszy od 01.05.2009 r. stan zatrudnienia obniżył się poniżej stanu wykazanego w zezwoleniu, przy czym formalnie zezwolenie na działalność w strefie nie zostało cofnięte.

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania takimi strefami oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej zostały określone w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Od dnia 01 stycznia 2001 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228). Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenie na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej ustawą z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840) wprowadzono kolejne zmiany do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Przepisem art. 3 tej ustawy uchylono art. 5 ustawy z dnia 16.11.2000 r. Natomiast art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 02.10.2003 r. stanowi, iż z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

  1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
  2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

   - w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

Art. 5 ust. 6 tej ustawy stanowi, że począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:

  1. zostało zbytych 100% wkładów udziałów lub akcji przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1,
  2. spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1, połączyła się z inną spółką,
  3. nastąpiło nabycie przedsiębiorstwa od przedsiębiorcy będącego małym lub średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w ust. 1

   - przedsiębiorca traci prawo do zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 4 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia xxx specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 290).

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2 - 5. Wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się na podstawie przepisu ust. 3 lub 4. Podmiot dokonuje wyboru jednej z podstaw zwolnienia i o wybranej podstawie zawiadamia niezwłocznie wydającego zezwolenie oraz urząd skarbowy właściwy w sprawach podatku dochodowego. Wybrana podstawa zwolnienia nie może być zmieniona w ciągu roku podatkowego (ust. 2).

Stosownie do postanowień § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ustanowienia xxx specjalnej strefy ekonomicznej, podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z nich skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień:

  1. wystąpią u niego za poszczególne lata zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochody budżetu państwa i składek na ubezpieczenie społeczne, przekraczające odrębnie z każdego tytułu 3,0% kwot należnych za te lata; w odniesieniu do podatku od towarów i usług zaległości we wpłacie nie mogą przekroczyć 3,0% podatku należnego, lub
  2. przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatków; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1, lub
  3. ustaną okoliczności upoważniające do zaliczania składników majątku podmiotu, przyjętych do odpłatnego korzystania, na podstawie umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, do składników jego majątku w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c), lub
  4. maszyny lub urządzenia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), zostaną przekazane do prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem strefy, lub
  5. otrzyma zwrot wydatków inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie, lub
  6. zostanie postawiony w stan likwidacji lub zostanie ogłoszona jego upadłość.


Z powyższych regulacji wynika, iż fakt niespełnienia warunku zatrudnienia nie został wymieniony w katalogu czynności prowadzących do utraty prawa do zwolnień w podatku dochodowym.

Jednakże, należy mieć na uwadze przepisy art. 19 ust. 2 i 3 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r. Zgodnie z ust. 2 pkt 4 powołanego wyżej artykułu, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu.

Natomiast ust. 3 tegoż artykułu stanowi, iż w razie cofnięcia zezwolenia przedsiębiorca traci prawo do zwolnień i preferencji, o których mowa w art. 12 ust. 1 - 4, i jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami i preferencjami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.

Reasumując powyższe, stwierdzić należy, że w związku z obniżeniem poziomu zatrudnienia poniżej poziomu wykazanego w zezwoleniu w sytuacji, gdy Spółce nie cofnięto zezwolenia, nie traci Ona prawa do zwolnień z podatku dochodowego od osób prawnych za okres pomiędzy obniżeniem się poziomu zatrudnienia, tj. od 01.05.2009 r. a formalnym cofnięciem zezwolenia na działalność w strefie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika