Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 13 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem sygnowanym datą 30 listopada 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2012 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Organem nadzorującym działalność Spółki jest Rada Nadzorcza, w skład której wchodzą powołani imiennie uchwałą Członkowie Rady Nadzorczej. Na terenie Spółki lub w innym miejscu organizacji (np. w sali wynajętej w hotelu, centrum konferencyjnym itp.) odbywają się posiedzenia Rady Nadzorczej, na których omawiane są sprawy związane z bieżącą działalnością Spółki, podejmowane uchwały, zatwierdzane sprawozdania itp. W posiedzeniach mogą brać udział również Członkowie Zarządu, protokolant oraz inni uczestnicy (to znaczy w szczególności udziałowcy Spółki, a także konsultanci, doradcy, audytorzy lub inni wysokiej klasy specjaliści w danej dziedzinie ? jeżeli omawiana na Radzie Nadzorczej kwestia wymaga wysoce specjalistycznej wiedzy), zaproszeni w zależności od omawianego na posiedzeniu problemu. Natomiast w posiedzeniach Rady Nadzorczej nie biorą udziału kontrahenci Spółki.

Na organizację posiedzeń Spółka ponosi wydatki: kawa, herbata, woda, soki i inne napoje niealkoholowe, cukier, śmietanka do kawy, cytryna do herbaty, syrop malinowy do herbaty, mleko, ciastka, paluszki, owoce, cukierki, czekoladki, kanapki oraz usługi cateringowe, gastronomiczne. Ponadto, w przypadku, gdy spotkanie Rady Nadzorczej odbywa się poza siedzibą zakładu, Spółka ponosi koszty wynajmu sali na posiedzenie rady, niekiedy koszty wypożyczenia projektora, celem prezentacji materiałów dot. omawianych na radzie kwestii. Spółka, z uwagi na Jej międzynarodowy charakter, ponosi również koszty zapewnienia niezbędnych materiałów do omówienia w trakcie posiedzeń rady, w szczególności koszty tłumaczenia materiałów dotyczących spraw związanych z bieżącą działalnością i funkcjonowaniem Spółki, jak również koszty wysyłki różnego typu materiałów, sprawozdań, raportów, uchwał rady itp.

Spółka pragnie również dodać, iż przedstawiony stan faktyczny jest identyczny ze stanem faktycznym przedstawionym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 2 kwietnia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę koszty na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej, w tym koszty na zapewnienie materiałów na posiedzenia (w szczególności koszty wysyłki, tłumaczenia itp.), stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione koszty wymienione w opisie stanu faktycznego stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ związane są z bieżącą działalnością Spółki. Nie noszą one znamion reprezentacji (okazałości, wystawności) i nie są ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych lub organów stanowiących osób prawnych, tylko służą prawidłowemu funkcjonowaniu Spółki.

Takie stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-594/09-5/AO z dnia 27 października 2009 r., w myśl której:

?(...) podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.?

Jak stanowi organ w ww. interpretacji indywidualnej, ,,(...) należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, do katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posługiwać się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się wystawność życia, okazałość, zwłaszcza w chęci popisania się przed kimś ? Mały Słownik Języka Polskiego pod redakcją Elżbiety Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 1999). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika lub ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. (...)?.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, na terenie Spółki lub w innym miejscu organizacji (np. wynajętej sali w hotelu, centrum konferencyjnym itp.) odbywają się posiedzenia, na których omawiane są sprawy związane z bieżącą działalnością Spółki, podejmowane uchwały, zatwierdzane sprawozdania itp. W posiedzeniach mogą brać udział również Członkowie Zarządu, protokolant oraz inni uczestnicy (przedstawieni w opisie stanu faktycznego), zaproszeni w zależności od rodzaju omawianego na posiedzeniu problemu. Na organizację posiedzeń Spółka ponosi wydatki: kawa, herbata, woda, soki i inne napoje niealkoholowe, cukier, śmietanka do kawy, cytryna do herbaty, syrop malinowy do herbaty, mleko, ciastka, paluszki, owoce, cukierki, czekoladki, kanapki, usługi cateringowe, gastronomiczne.

Wydatki te, zdaniem Spółki, pod żadnym względem nie wiążą się z okazałością i wystawnością. Stanowią zwyczajowo przyjęte zachowanie przedsiębiorstw na tego typu posiedzeniach.

Ponadto, w przypadku, gdy spotkanie odbywa się poza siedzibą zakładu, Spółka ponosi koszty wynajmu sali na posiedzenie rady, koszty wypożyczenia projektora, celem prezentacji materiałów dotyczących omawianych na radzie kwestii, inne koszty zapewnienia niezbędnych materiałów do omówienia w trakcie posiedzeń rady, w szczególności koszty tłumaczenia materiałów dotyczących spraw związanych z bieżącą działalnością i funkcjonowaniem Spółki (z uwagi na międzynarodowy charakter Spółki), jak również koszty wysyłki różnego typu materiałów, sprawozdań, raportów, uchwał rady itp.

Zdaniem Spółki, koszty te są celowe i racjonalne, gdyż służą umożliwieniu obrad rady, a ponadto nie są ponoszone na rzecz członków Rady Nadzorczej, ale są ponoszone w celu zapewnienia prawidłowego i efektywnego przebiegu obrad rady, a więc służą prawidłowemu funkcjonowaniu Spółki. W związku z tym, zdaniem Spółki, ww. wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów, jako że:

• nie posiadają charakteru reprezentacyjnego, a więc tym samym nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów (w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), oraz
• ?z racji swego przeznaczenia i charakteru? nie spełniają przesłanki, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a cyt. ustawy, gdyż nie są ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, tylko służą prawidłowemu funkcjonowaniu Spółki, co jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, wyrażonym w powoływanej wyżej interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB3/423-594/09-5/AO z dnia 27 października 2009 r.
  
  

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż z uwagi na to, iż istniejący w Spółce stan faktyczny jest identyczny ze stanem faktycznym przedstawionym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 2 kwietnia 2010 r., Spółka powołała się jednocześnie na uzasadnienie analogiczne do zaprezentowanego we wniosku do ww. interpretacji, z którym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zgodził się, stwierdzając, iż cyt.:

?(...) wydatki poniesione na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej, w których nie uczestniczą kontrahenci nie posiadają charakteru reprezentacyjnego, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z racji swojego przeznaczenia i charakteru opisane powyżej wydatki nie spełniają również przesłanek, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a cyt. ustawy. Wydatki te nie mają bowiem charakteru osobowego. Związane są natomiast z funkcjonowaniem jednego z obligatoryjnych organów Spółki.

Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej, w tym na zapewnienie materiałów na posiedzenia (w szczególności koszty wysyłki, tłumaczenia itp.), stanowią koszty uzyskania przychodów, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?.

Referencje:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-594/09-5/AO z dnia 27 października 2009 r.,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-57/10-3/AO z dnia 2 kwietnia 2010 r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Przytoczona powyżej regulacja wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła pozyskiwania przychodu. W związku z powyższym, kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów (zachowania albo zabezpieczenia), przy czym dany wydatek nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, tj. w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Nie każdy jednak koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

I tak, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, do katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zakres przedmiotowy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, wyznacza słownikowe znaczenie pojęcia reprezentacja. Oznacza to, że wymienione przykładowo w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty związane z usługami gastronomicznymi, zakupem żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów podatkowych w sytuacji, w której realizują cel jakim jest reprezentacja.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika lub ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Ponadto, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Treść tego artykułu zawiera bezwzględny nakaz wyłączenia z kosztów wszelkich wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z jednym tylko wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Istnienie organu nadzoru, jakim jest rada nadzorcza nie wiąże się bezpośrednio z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodu, jednakże ustawodawca określił, iż wynagrodzenie wypłacane z tytułu pełnienia funkcji członków rady nadzorczej stanowi koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie z treści art. 16 ust. 1 pkt 38a cyt. ustawy, nie wynika wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi rady nadzorczej, tj. samego organu, a nie poszczególnych jego członków, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest więc spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 powyższej ustawy.

Innymi słowy, wydatki związane z działalnością rady nadzorczej, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków rady nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na terenie Spółki lub w innym miejscu organizacji (np. w sali wynajętej w hotelu, centrum konferencyjnym itp.) odbywają się posiedzenia Rady Nadzorczej, na których omawiane są sprawy związane z bieżącą działalnością Spółki, podejmowane uchwały, zatwierdzane sprawozdania itp. W posiedzeniach mogą brać udział również Członkowie Zarządu, protokolant oraz inni uczestnicy (to znaczy w szczególności udziałowcy Spółki, a także konsultanci, doradcy, audytorzy lub inni wysokiej klasy specjaliści w danej dziedzinie ? jeżeli omawiana na Radzie Nadzorczej kwestia wymaga wysoce specjalistycznej wiedzy), zaproszeni w zależności od omawianego na posiedzeniu problemu. Natomiast w posiedzeniach Rady Nadzorczej nie biorą udziału kontrahenci Spółki.

Na organizację posiedzeń Spółka ponosi wydatki: kawa, herbata, woda, soki i inne napoje niealkoholowe, cukier, śmietanka do kawy, cytryna do herbaty, syrop malinowy do herbaty, mleko, ciastka, paluszki, owoce, cukierki, czekoladki, kanapki oraz usługi cateringowe, gastronomiczne. Ponadto, w przypadku, gdy spotkanie Rady Nadzorczej odbywa się poza siedzibą zakładu, Spółka ponosi koszty wynajmu sali na posiedzenie rady, niekiedy koszty wypożyczenia projektora, celem prezentacji materiałów dot. omawianych na radzie kwestii. Spółka ponosi również koszty zapewnienia niezbędnych materiałów do omówienia w trakcie posiedzeń rady, w szczególności koszty tłumaczenia materiałów dotyczących spraw związanych z bieżącą działalnością i funkcjonowaniem Spółki, jak również koszty wysyłki różnego typu materiałów, sprawozdań, raportów, uchwał rady itp.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wydatki poniesione na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej, w których nie uczestniczą kontrahenci, nie posiadają charakteru reprezentacyjnego, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki z tytułu zakupu drobnego poczęstunku typu herbata, kawa, napoje bezalkoholowe oraz artykuły spożywcze serwowane podczas posiedzeń organów statutowych nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.

Podkreślić również należy, iż wydatki związane z organizacją posiedzeń Rady Nadzorczej, tj. wydatki na zakup kawy, herbaty, wody, soków i innych napojów niealkoholowych, cukru, śmietanki do kawy, cytryny do herbaty, syropu malinowego do herbaty, mleka, ciastek, paluszków, owoców, cukierków, czekoladek, kanapek oraz usług cateringowych czy gastronomicznych a także koszty wynajmu sali, wypożyczenia projektora, zapewnienia niezbędnych materiałów do omówienia w trakcie posiedzeń rady, jak również koszty wysyłki różnego typu materiałów, sprawozdań, raportów, uchwał rady itp., mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz Członków Rady Nadzorczej, jak również na rzecz udziałowców, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru i Spółki. Wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodu przy spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem z racji swojego przeznaczenia i charakteru przedmiotowe wydatki nie spełniają również przesłanek, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 38 i pkt 38a cyt. ustawy. Wydatki te nie mają bowiem charakteru osobowego. Związane są natomiast z funkcjonowaniem jednego z obligatoryjnych organów Spółki.

Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki na organizację posiedzeń Rady Nadzorczej, w tym na zapewnienie materiałów na posiedzenia (w szczególności koszty wysyłki, tłumaczenia itp.), stanowią koszty uzyskania przychodów, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.