Czy wydatki poczynione przez Wnioskodawcę w trakcie negocjacji z kontrahentem, które służyć miały (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2008 r. (data wpływu 29.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poczynionych w trakcie negocjacji z kontrahentem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poczynionych w trakcie negocjacji z kontrahentem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, działającą na rynku hotelarskim w Polsce. W ramach tej działalności Wnioskodawca zamierzał otworzyć hotel w X i prowadzić w nim swą statutową działalność gospodarczą. W związku z powyższym, Wnioskodawca nawiązał kontakt z potencjalnym kontrahentem, także będącym spółką kapitałową.

Kontrahent powyższy wyraził zainteresowanie projektem biznesowym, w ramach którego miałby on na swej nieruchomości położonej w X wybudować kompleks apartamentowo-hotelowy, następnie wydzielić z niego część hotelową i już jako odrębną nieruchomość miałby sprzedać Wnioskodawcy. W trakcie negocjacji nad ostateczną treścią umowy o wybudowanie obiektu hotelowego oraz przedwstępnej umowy sprzedaży tego obiektu, powyższy projekt biznesowy upadł z uwagi na zbyt duże różnice zdań pomiędzy stronami.

W trakcie trwających ponad kilka miesięcy rozmów Wnioskodawca dokonał szeregu wydatków, mających służyć przedmiotowemu projektowi, np. opłacił w banku pozyskaną promesę na kredyt, z którego miał finansować zakup powyższego obiektu hotelowego, zlecał podmiotom zewnętrznym wykonanie opinii, dotyczących kwestii technicznych obiektu, uzyskał odpis z księgi wieczystej nieruchomości, udzielał w formie aktu notarialnego pełnomocnictw osobom mających fizycznie podpisać umowy z kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wydatki poczynione przez Wnioskodawcę w trakcie negocjacji z kontrahentem, które służyć miały planowanemu projektowi biznesowemu, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie rezygnacji z projektu biznesowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poczynione w trakcie negocjacji z kontrahentem, które służyć miały planowanemu projektowi biznesowemu, będą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie rezygnacji z projektu biznesowego.

Wydatki wymienione przez Wnioskodawcę powyżej są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wnioskodawca działa na rynku hotelarskim i uzyskuje przychody z prowadzenia obiektów hotelowych, takich jak planowany obiekt w X. Po zakupie hotelu również i tam Wnioskodawca rozpocząłby swą działalność gospodarczą oraz osiąganie przychodów.

Nie zachodzi także negatywna przesłanka zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ opisany powyżej projekt biznesowy nie stanowił zaniechanej inwestycji. Aby inwestycja mogła zostać zaniechana, musi najpierw zostać rozpoczęta i przez jakiś czas ? choćby nawet bardzo krótki ? musi trwać. Przez rozpoczęcie inwestycji rozumieć przy tym należy rozpoczęcie jej budowy, por. art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W niniejszym przypadku nie zostały nawet podpisane z kontrahentem umowy o realizację obiektu hotelowego oraz przedwstępna sprzedaży, trudno zatem uznać, że kontrahent miałby na rzecz Wnioskodawcy wykonywać jakiekolwiek prace budowlane przy stawianiu obiektu hotelowego.

Nie można z tej przyczyny mówić o zaniechaniu przez Wnioskodawcę inwestycji w X. Tym samym wskazane na wstępie przez Wnioskodawcę wydatki uznać należy za koszty uzyskania przychodu (zob. także wyrok NSA z dnia 08 sierpnia 2008 r., II FSK 744/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów., z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z definicji kosztu podatkowego wynika, że muszą być spełnione równocześnie dwa warunki:

• poniesienie kosztu następuje w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie może to być koszt wymieniony w art. 16 ust. 1.

Wydatki te muszą być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Opis stanu faktycznego sprawy wskazuje, że Spółka działa na rynku hotelarskim i uzyskuje przychody z prowadzenia obiektów hotelowych. Wnioskodawca nawiązał kontakt z kontrahentem, który miał na swojej nieruchomości wybudować kompleks apartamentowo-hotelowy, którego część hotelowa miała być sprzedana Spółce. Powyższy projekt biznesowy nie doszedł jednak do skutku. Ponieważ jednak rozmowy między stronami trwały kilka miesięcy Spółka w tym czasie poniosła szereg wydatków związanych z : opłaceniem w banku pozyskanej promesy na kredyt, uzyskaniem opinii dotyczących kwestii technicznych obiektu, uzyskanie odpisu z księgi wieczystej nieruchomości, udzielaniem pełnomocnictw do prowadzenia negocjacji.

Według art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji. Przepisy ww. ustawy w art. 4a pkt 1 określają bezpośrednio, iż inwestycje oznaczają środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Z kolei przez środki trwałe w budowie, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości, uważa się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie budowy, montażu lub ulepszenia istniejącego środka trwałego. Ustawa o rachunkowości definiuje środki trwałe jako rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności:

• nieruchomości ? w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
• maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,
• ulepszenia w obcych środkach trwałych,
• inwentarz żywy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzone negocjacje, nie stanowiły inwestycji w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie były związane z wytworzeniem środka trwałego zaliczanego do aktywów trwałych Spółki.

Tym samym w przedmiotowej sprawie przepis art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania. Prowadzenie przez Spółkę negocjacji z potencjalnym kontrahentem na zakup kompleksu hotelowego jest przedmiotem jej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane są z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą oraz ponoszone są w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym spełnione są warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, o czym stanowi art. 15 ust. 4e cyt. ustawy.

Zasady księgowania kosztów określone zostały w ustawie o rachunkowości. W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

W celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem Podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów. W zakresie obowiązków Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.