Prawaopodatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka działa jako T, zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1070 ze zm.). Spółka od najemców lokali mieszkalnych pobiera kaucję, celem zabezpieczenia ewentualnych roszczeń, na przykład z tyt. niepłacenia przez najemcę czynszu lub dewastacji lokalu. Kaucję pobiera się zarówno od najemców lokali nowo wybudowanych, jak i lokali już wcześniej użytkowanych w przypadku, gdy poprzedni najemca zwolnił lokal. Zwaloryzowana kaucja po rozwiązaniu umowy najmu i opróżnieniu lokalu jest zwracana najemcy, po uprzednim ewentualnym potrąceniu należnych Spółce tytułów.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów... (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie nie niższej niż kaucja pobrana. Ww. kaucje przechowywane są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Wartość kaucji w momencie opuszczania lokalu będzie zatem nie mniejsza niż wartość kaucji wpłaconej w chwili obejmowania lokalu przez najemcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odsetki bankowe, otrzymane od środków pochodzących tylko z kaucji najemców lokali mieszkalnych zwolnione byłyby z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), pod warunkiem, że uzyskane w ten sposób dochody przeznaczone byłyby na tworzenie rezerwy finansowej z której w przypadku zaistnienia w przyszłości przesłanek wypłaty zwaloryzowanej kaucji pokrywana byłaby różnica pomiędzy wartością kaucji nominalnej (wpłaconej), a wartością kaucji zwaloryzowanej...
2. Czy odsetki bankowe, otrzymane od środków pochodzących tylko z kaucji najemców lokali mieszkalnych zwolnione byłyby z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), pod warunkiem, że uzyskane w ten sposób dochody przeznaczone byłyby na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, w szczególności na remonty i konserwacje budynków i lokali mieszkalnych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 19 października 2010 r. nr ILPB3/423-630/10-2/GC.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki bankowe otrzymane od środków pochodzących z wpłaconych przez najemców lokali mieszkalnych kaucji zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), pod warunkiem, że uzyskane w ten sposób dochody przeznaczone zostaną na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Spółka stoi na stanowisku, że otrzymane odsetki bankowe od środków pochodzących z kaucji wpłaconych przez najemców lokali mieszkalnych uznać można za przychód / dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Uzyskanie takich dochodów nie wiąże się bowiem z budową nowych budynków, a jedynie ich eksploatacją już po wybudowaniu. Dochody takie, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z kolei, w kategorii utrzymanie zasobów mieszkaniowych oprócz wydatków na remonty, konserwacje, sprzątanie i utrzymanie czystości części wspólnych nieruchomości itp. mieści się także wypłata zwaloryzowanych kaucji mieszkaniowych w oparciu o odrębne przepisy oraz zatrzymywanie środków w Spółce na pokrycie kwot wynikających z waloryzacji kaucji wypłacanych w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast art. 7 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy stanowi, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym, bezzwrotnym i definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie spowoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi,

Przez ?zasoby mieszkaniowe? należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki, doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np.: latarnie osiedlowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Wynajmując lokale mieszkalne Spółka uzyskuje kaucje. Kwoty kaucji ? jako zwrotne ? nie stanowią, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Kaucje przechowywane są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Spółka, planowane odsetki od kaucji zamierza wykorzystać m.in. na remonty i konserwację budynków i lokali mieszkalnych.

Należy zauważyć, że przechowywanie na kontach bankowych kaucji nie stanowi działalności gospodarczej a jedynie przejaw efektywnego zarządzania kwotami uzyskanymi od najemców lokali mieszkalnych, stanowi zatem część gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Wobec powyższego, Spółka spełni ustawowe warunki pochodzenia i przeznaczenia przedmiotowych odsetek .

Reasumując, odsetki bankowe od zgromadzonej na odrębnym rachunku bankowym kaucji, przeznaczone na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, w szczególności na remonty i konserwacje budynków i lokali mieszkalnych, będą wolne od podatku dochodowego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-630/10-2/GC, interpretacja indywidualna