Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 22.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 28.10.2010 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji posiadającą siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka dnia 12 lipca 2010 r., stosownie do dyspozycji art. 19b ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, złożyła za pośrednictwem Sądu Rejonowego wniosek o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT wynikającego z nieprzekroczenia granicznej wartości obrotu powodującego powstanie obowiązku podatkowego w tym zakresie (art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Spółka dopuszcza, iż w toku dalszej działalności dokona Ona rejestracji jako podatnik VAT.

Wnioskodawca zamierza zawierać z innymi podmiotami umowy cesji wierzytelności. Umowa zostaje zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zbywcą.

Podstawowe warunki umowy:

  1. Zbywca dokonuje cesji wierzytelności na spółkę,
  2. Spółka zobowiązuje się dążyć do odzyskania tych wierzytelności,
  3. w przypadku odniesienia przez Spółkę sukcesu zwraca Ona część odzyskanej wierzytelności Zbywcy,
  4. w przypadku nieskuteczności windykacji Spółka dokonuje lub może dokonać zwrotu wierzytelności (bez wynagrodzenia),
  5. wysokość części odzyskanej wierzytelności zwracanej Zbywcy będzie pomniejszona o koszty (lub część kosztów) windykacji oraz wynagrodzenie umowne.

Pismem uzupełniającym z dnia 26 października 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Spółka doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Zdaniem Wnioskodawcy, zawierana umowa (której cechy wskazano we wniosku o wydanie interpretacji i uzupełniono w niniejszym piśmie) nie będzie posiadała cech umowy nazwanej.

Strona stoi zatem na stanowisku, iż będzie to ?inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności?.

Spółka w ramach zawieranych umów będzie, w szczególności:

  • kierowała monity do dłużnika,
  • prowadziła działania terenowe (wizyty u dłużnika),
  • kierowała sprawy na drogę postępowania sądowego,
  • prowadziła postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne,
  • prowadziła postępowanie mające na celu ustalenie majątku dłużnika.

Rodzaj podejmowanych działań będzie zależał od wielkości zadłużenia, perspektyw spłat na skutek działań polubownych i ryzyka związanego z możliwą niewypłacalnością dłużnika, która mogłaby powstać na skutek nieterminowego spłacenia przez niego roszczenia.

Spółka wyjaśnia, iż całość obrotu pomiędzy Zbywcą a Spółką w danej sprawie będzie dokonywana na podstawie jednej umowy, której warunki Spółka precyzuje we wniosku o wydanie interpretacji oraz dalszych odpowiedziach na pytania.

W umowach Zbywca będzie dokonywał cesji wierzytelności na Spółkę a Spółka będzie dążyć do odzyskania tych wierzytelności. W przypadku odniesienia przez Spółkę sukcesu, będzie Ona zwracała część odzyskanej wierzytelności Zbywcy, w przypadku zaś niepowodzenia, Spółka będzie mogła dokonać cesji zwrotnej wierzytelności. W przypadku odzyskania wierzytelności wysokość środków zwracanych Zbywcy będzie pomniejszona o koszty i wynagrodzenie umowne. To wskazuje, iż zdaniem Spółki, w zależności od warunków umowa będzie miała charakter odpłatny (w przypadku skutecznego odzyskania wierzytelności) lub nieodpłatny (gdy odzyskanie wierzytelności będzie nieskuteczne).

Zdaniem Strony, celem umowy nie jest powiększenie majątku Spółki na stałe o wartość przekazanej wierzytelność. Wskazuje na to fakt, iż w umowie zawarty będzie mechanizm cesji zwrotnej. Spółka zamierza dokonywać księgowania operacji z jednej strony poprzez powiększenie swoich zobowiązań (zobowiązanie wobec Zbywcy), a z drugiej poprzez powiększenie należności.

Wnioskodawca poinformował, iż wierzytelności są zbywalne, wymagalne, a także, że nie są obciążone żadnymi prawami osób trzecich.

Wnioskodawca wyjaśnia, że Spółka w przypadku niepowodzenia windykacji może dokonać cesji zwrotnej wierzytelności. W tym przypadku nie otrzyma Ona wynagrodzenia lecz nie jest zobowiązana do zapłaty z tego tytułu jakiejkolwiek należności Zbywcy. Ograniczone ryzyko, zdaniem Spółki, uwidacznia się w tym, że w przypadku nieskutecznej windykacji ponosi Ona pewne koszty (wysłanie monitów, zapytań, wytoczenia powództw), jednakże wysokość tych obciążeń nie uwzględnia sumy wierzytelności. Jednym słowem, brak możliwości skutecznego wyegzekwowania długu nie powoduje konieczności zapłaty Zbywcy wartości cedowanej wierzytelności.

Spółka będzie występowała w postępowaniu zmierzającym do wyegzekwowania wierzytelności w imieniu własnym. Odnosząc się do kwestii działania na rzecz Zbywcy Spółka nie potrafi się jednoznacznie ustosunkować do zadanego pytania. Wskazuje Ona bowiem, że Jej wynagrodzenie będzie zależne od sukcesu podejmowanych działań. Z tego powodu można uznać, iż podejmowane działania będą miały miejsce na rzecz obu podmiotów.

Spółka otrzyma ?wynagrodzenie? za swoje działania w przypadku ściągnięcia wierzytelności. W takim przypadku zapłaci Ona należność pomniejszoną o wynagrodzenie. Równocześnie w trakcie postępowania wszelkie wpłaty będą zaliczane w pierwszej kolejności na pokrycie poniesionych przez Spółkę kosztów. Z uwzględnieniem powyższych zastrzeżeń Spółka będzie dokonywała wypłaty na rachunek Zbywcy po pewnym, określonym w umowie czasie od daty wpływu odzyskanych środków na rachunek Spółki.

Spółka, jak wskazano we wniosku, korzysta ze zwolnienia kwotowego VAT, które to zwolnienie może w trakcie działalności utracić. W pytaniu 6 do wniosku o interpretację Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wyjaśnienie, w jaki sposób powinien On w takim razie dokumentować pobranie wynagrodzenia. W stanowisku własnym Spółki uznano, iż czynić to winna poprzez wystawienie rachunku. Dokument taki powinien być, zdaniem Spółki, wystawiany w chwili pobrania wynagrodzenia. Spółka wyjaśnia, że stoi na stanowisku, iż momentem wystawienia dokumentu byłby moment wpłynięcia odzyskanej wierzytelności na rachunek Spółki, z wyłączeniem tych sytuacji, w których wpłata w całości byłaby pożytkowana na pokrycie kosztów sądowych i egzekucyjnych.

Na pytanie, czy po wyegzekwowaniu całości należności od dłużnika, Spółka płaci należność główną Zbywcy a dla siebie zachowuje wynagrodzenie, Spółka odpowiada, że tak, z tym zastrzeżeniem, że także należność główna może być pomniejszona o wynagrodzenie.

Spółka dopuszcza wydanie przejętych wierzytelności z powrotem w przypadku, jeżeli w oznaczonym okresie od zawarcia umowy egzekucja okaże się nieskuteczna. Równocześnie w umowie mogą być zawarte czasowe wyłączenia w prawie żądania przez Zbywcę zwrotu w przypadku, jeżeli podjęte przez Spółkę działania rokują szansę na odzyskanie wierzytelności. Równocześnie, w przypadku spłaty długu przez dłużnika nie będzie dalej istniała wierzytelność, więc nie będzie możliwości jej zwrotu.

Na pytanie, jakie działania (czynności) podejmuje Spółka w celu wyegzekwowania należności od dłużnika, tym samym, czy Spółka ponosi w tym celu koszty, a jeżeli tak to jakie to są koszty, Spółka odpowiada, iż podejmuje przykładowe czynności, które wymieniono powyżej. Do kosztów zaliczyć należy choćby koszty korespondencji, wizyt terenowych, koszty i opłaty sądowe i egzekucyjne.

W przypadku odzyskania części wierzytelności, Spółka przekazuje ją Zbywcy pobierając uprzednio z niej wynagrodzenie.

Za każdym razem, gdy Spółka będzie pobierać wynagrodzenie będzie ono dokumentowane fakturą.

Dokument będzie wystawiany każdorazowo nawet przy częściowym poborze wynagrodzenia.

W przypadku spłaty części wierzytelności:

Spółka w dalszym ciągu ma prawo egzekwowania należności chyba, że zostanie dokonana cesja zwrotna pozostałej części.

W przypadku braku spłaty:

Istnieje możliwość dokonania między stronami cesji zwrotnej wierzytelności.

Spółka wskazała, iż z czynności takich jak: wykonanie usługi, wystawienie faktury, uregulowanie należności, w pierwszej kolejności, zdaniem Spółki, nastąpi wykonanie usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

  1. Czy dokonanie cesji wierzytelności na Spółkę spowoduje u Niej powstanie przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych...
  2. Czy dokonanie cesji zwrotnej wierzytelności na kontrahentów Spółki spowoduje powstanie w Spółce kosztu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych...
  3. W jakiej wysokości i w którym momencie w Spółce powstanie przychód podatkowy...
  4. Jak należy rozliczyć przychód podatkowy w przypadku wyegzekwowania należności tylko częściowo...
  5. Czy w przypadku poniesienia przez Spółkę kosztów sądowych i egzekucyjnych i późniejszym dokonaniu cesji zwrotnej będą one kosztami podatkowymi Spółki...


Charakter prawny umowy. Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta pomiędzy Nim a Zbywcą wierzytelności umowa cesji powinna być rozpatrywana po dokonaniu wykładni celowościowej dokonanych przez Jej strony oświadczeń woli. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż celem zawartej umowy jest nie stałe przeniesienie własności wierzytelności, ale tak naprawdę umożliwienie Spółce skutecznego egzekwowania roszczeń. Tym samym, należy stwierdzić, iż przedmiotem umowy jest świadczenie usług finansowych, a konkretnie świadczenie usługi windykacji należności. Na taką interpretację wskazuje w szczególności fakt, że Spółka ponosi jedynie w ograniczonym stopniu ryzyko niewypłacalności dłużnika nabywanej wierzytelności. W przypadku, jeżeli okaże się, iż nie może Ona odzyskać wierzytelności, ma Ona możliwość dokonania cesji zwrotnej wierzytelności nie ponosząc przy tym innych kosztów niż koszty związane z podjętymi już próbami windykacji należności.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ? zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie cesji wierzytelności na Spółkę nie spowoduje u Niej powstania przychodu podatkowego. Jak wskazano powyżej, celem zawartej umowy jest windykacja należności. Samo dokonanie cesji wierzytelności na Spółkę, zdaniem Wnioskodawcy, nie powoduje powstania u Niej przychodu określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ? jeżeli, jak wskazano w odpowiedzi na pytanie pierwsze dokonanie pierwszej cesji wierzytelności nie spowoduje powstania w Spółce przychodu, to analogicznie późniejsza cesja zwrotna wierzytelności nie spowoduje powstania w Spółce kosztu podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ? zdaniem Wnioskodawcy, przychodem podatkowym Spółki będzie wartość wynagrodzenia. Przychód powstanie w tym przypadku w momencie odzyskania całości lub części należności (tj. konkretnie w dniu przelania jej na rachunek bankowy Spółki).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych ? w przypadku wyegzekwowania tylko części należności Spółka będzie uprawniona wyłącznie do części wynagrodzenia (po uprzednim pomniejszeniu należności o poniesione koszty i opłaty). Tym samym, przychód będzie powstawał w momentach spływu na rachunek poszczególnych części należności.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ? ponoszone przez Spółkę koszty i opłaty mające na celu wyegzekwowanie należności są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu wyrażającego się w wynagrodzeniu za skuteczną windykację. Dlatego nie ulega wątpliwości, iż nawet w przypadku, jeżeli Spółce nie uda się odzyskać należności i dokona Ona cesji zwrotnej poniesione koszty będą kosztami podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kwestia cesji wierzytelności uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 ww. ustawy, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. w myśl § 2 tego artykułu, wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Stosownie natomiast do treści art. 510 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przeniesienie wierzytelności może nastąpić w wyniku wykonania umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, która przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody oraz koszty uzyskania przychodów w kwestii dot. nabycia wierzytelności, ustala się na podstawie przepisów art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3a omawianej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Z kolei, zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ww. ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki ponoszone przez podatników podlegają więc zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, czyli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody bądź mają one związek z prowadzoną działalnością (wydatki poniesione na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawierać z innymi podmiotami (Zbywcami) umowy cesji wierzytelności. Cesja wierzytelności będzie dokonywana przez Zbywcę nieodpłatnie (na moment dokonania cesji, Spółka nie ponosi żadnych kosztów). Celem umowy nie jest powiększenie majątku Spółki na stałe o wartość przekazanej wierzytelności ale umożliwienie Spółce skutecznego egzekwowania roszczeń.

Spółka wskazała, iż przedmiotem umowy jest świadczenie usług finansowych a konkretnie świadczenie usług windykacji należności. Spółka ponosi jedynie w ograniczonym stopniu ryzyko niewypłacalności dłużnika nabywanej wierzytelności. W umowie zawarty będzie również mechanizm cesji zwrotnej (Spółka w przypadku niepowodzenia windykacji będzie mogła dokonać cesji zwrotnej wierzytelności). Wynagrodzenie osiągane przez Spółkę będzie zależne od sukcesu podejmowanych działań. Za wykonane usługi (ściągnięcie wierzytelności, bądź jej części) Spółka wystawiać będzie faktury.

Wobec powyższego, z podatkowego punktu widzenia w opisanej sprawie nie dochodzi do sprzedaży wierzytelności przez Zbywcę, tym samym nie można mówić o odpłatnym nabyciu wierzytelności przez Spółkę. Wnioskodawca nabywa wierzytelność w celu skutecznego egzekwowania roszczeń. W konsekwencji, w momencie dokonania cesji wierzytelności, Spółka nie uzyskuje przychodu ani też nie ponosi kosztów nabycia wierzytelności.

Spółka w momencie wyegzekwowania należności (całości bądź jej części) otrzyma wynagrodzenie z tyt. wykonywanych usług windykacyjnych. W ocenie Spółki, przychód podatkowy powstanie w dacie faktycznego otrzymania należności wynikającej z wierzytelności, tj. otrzymania należności od dłużnika.

Ponadto, w przypadku nieskuteczności windykacji może nastąpić cesja zwrotna wierzytelności na Zbywcę. Spółka w tej sytuacji może ponosić również koszty windykacji należności, tj. koszty sądowe i egzekucyjne.

W tym miejscu należy wskazać, iż decydującego znaczenia nie będzie miało ani to, czy nastąpi faktyczne osiągnięcie lub zwiększenie przychodów, ani rozmiar takiego zwiększenia. Każda działalność gospodarcza wiąże się z ryzykiem i nie każde przedsięwzięcie przyniesie podatnikowi dochód. Spółka wskazała, iż w przypadku nieskuteczności działania, czyli nieosiągnięcia przychodu, może ponosić koszty windykacji należności. Istotne w przedmiocie sprawy jest ? w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, iż wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu i na taki przychód Spółka miała uzasadnione podstawy liczyć.

Zatem, w przypadku, jeżeli wystąpi sytuacja dokonania cesji zwrotnej, wydatki poniesione przez Spółkę mogą stanowić dla Niej koszty uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności, jeśli Wnioskodawca wykaże związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu i uzyskaniem przychodu, a poniesienie wydatków będzie uzasadnione i właściwie udokumentowane.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonanie cesji wierzytelności na Spółkę nie spowoduje u Niej powstania przychodu podatkowego określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, skoro w momencie nabycia wierzytelności nie wystąpi u Wnioskodawcy przychód podatkowy, to również prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż późniejsza cesja zwrotna wierzytelności na Jej kontrahentów nie spowoduje powstania w Spółce kosztu podatkowego.

Przychodem podatkowym Spółki będzie wartość wynagrodzenia umownego z tytułu wyegzekwowania całości bądź części należności od dłużnika. Przychód podatkowy powstanie w momencie odzyskania całości lub części należności (w dniu przelania jej na rachunek bankowy Spółki).

W sytuacji wyegzekwowania tylko części należności Spółka będzie uprawniona wyłącznie do części wynagrodzenia umownego. Tym samym przychód powstanie w momencie spłaty na rachunek poszczególnych części należności.

W przypadku poniesienia przez Spółkę kosztów sądowych i egzekucyjnych - w sytuacji późniejszego dokonania cesji zwrotnej - wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż wniosek Spółki w zakresie:

  • podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem,
  • podatku od towarów i usług został rozpatrzony interpretacją indywidualną wydaną w dniu 09 listopada 2010 r. nr ILPP2/443-1140/10-4/JKa.

Jednocześnie dodaje się, iż tutejszy Organ udzielił pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego tylko i wyłącznie w kwestii zadanego pytania, gdyż nie jest uprawniony do wykraczania poza jego zakres.

Ponadto, dodaje się, iż we wniosku zawarto wzór jednej z umów podpisanej przez Spółkę ze Zbywcą, który nie podlegał ocenie przez tut. Organ, z uwagi na treść art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPB2/436-160/10-5/MK, interpretacja indywidualna

ILPP2/443-1140/10-4/JKa, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika