Czy mimo, że na dzień 31.12.2008 r. nie powstanie przychód z tytułu sprzedaży mieszkań, koszty (...)

Czy mimo, że na dzień 31.12.2008 r. nie powstanie przychód z tytułu sprzedaży mieszkań, koszty sprzedaży mogą być odniesione na wynik finansowy roku obrotowego 2008, w którym powstały i czy będą stanowiły koszt uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 09 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 13 października 2008 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu 18 grudnia 2008 r.) ? o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka, w styczniu 2008 roku (jako jedną z dziedzin swojej działalności), rozpoczęła budowę mieszkań z przeznaczeniem na sprzedaż na warunkach przeniesienia prawa własności. Działalność tę traktuje się w Spółce, jako szczególną odmianę produkcji budowlano-montażowej. Uzyskane w wyniku budowy mieszkania w stanie zdatnym do sprzedaży uznaje się za produkty gotowe, natomiast lokale, które wymagają wykończenia ? jako produkcję budowlano-montażową w toku. Do końca 2008 r. mieszkania nie zostaną wykończone do stanu deweloperskiego i nie będą sprzedane (nie powstanie z tego tytułu przychód ze sprzedaży).


Koszty związane z tą działalnością ewidencjonowane są z podziałem na:

  • koszty bezpośrednie (koszty robót i materiałów),
  • koszty sprzedaży (koszty reklam, ogłoszeń, udziału w targach, prowizji dla biur nieruchomości),
  • koszty ogólnego zarządu (koszty utrzymania jednostki jako całości).


Koszt wytworzenia w księgach Spółki nie obejmuje ani kosztów sprzedaży ani kosztów ogólnego zarządu. Koszty te odnoszone będą na wynik finansowy roku obrotowego, w którym zostały poniesione.


W piśmie z dnia 15 grudnia 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż pytanie dotyczy wyniku finansowego w ujęciu podatkowym.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy mimo, że na dzień 31.12.2008 r. nie powstanie przychód z tytułu sprzedaży mieszkań, koszty sprzedaży mogą być odniesione na wynik finansowy roku obrotowego 2008, w którym powstały i czy będą stanowiły koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty sprzedaży mieszkań dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy; nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego; rozliczenie proporcjonalne do okresu którego dotyczą też jest trudne, ponieważ nie wiadomo kiedy zostanie zakończona budowa mieszkań i ich sprzedaż.


Skoro koszt wytworzenia nie obejmuje kosztów sprzedaży, to można je będzie odnieść na wynik finansowy roku obrotowego, w którym powstały i uznać je za koszty uzyskania przychodów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).


W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

Odnosząc powyższe do opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż wydatki związane ze sprzedażą mieszkań, w tym koszty reklamy, ogłoszeń, udziału w targach i prowizje dla biur nieruchomości, stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, których moment poniesienia uregulowany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2009 r.).

Ponadto, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest dowód księgowy, który powinien zawierać m. in. datę dokonania operacji oraz stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja ? art. 21 ust. 1 tej ustawy). Zapis księgowy powinien natomiast zawierać m. in. datę dokonania operacji gospodarczej, określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się od daty dokonania operacji, kwotę i datę zapisu (art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Zatem o zadekretowaniu dokumentu do danego miesiąca decyduje data dokonania operacji gospodarczej. Dekret na fakturze powinien wskazywać jako datę ujęcia w kosztach właśnie ten miesiąc, na który przypada data dokonania operacji. Data zapisu księgowego jest bowiem tylko datą techniczną wprowadzenia informacji do systemu.

Z powyższego wynika zatem, iż pod pojęciem ?dzień poniesienia kosztu? rozumieć należy dzień, na który Spółka uwzględni koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych. Tym samym będzie to dzień, który Spółka wskaże jako dzień (okres), do którego dany wydatek zostanie przypisany. Jeśli zatem koszty sprzedaży mieszkań, obejmujące koszty reklam, ogłoszeń, udziału w targach, prowizji dla biur nieruchomości, poniesione zostały przez Spółkę w 2008 r., to w tym samym czasie Spółka winna je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Ponadto dodaje się, iż w zakresie przedstawionego stanu faktycznego wydana została w dniu 07 stycznia 2009 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-668/08-4/EK.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPB3/423-668/08-4/EK, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika