Czy w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wymienione wyżej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2008 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 08.12.2008 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na okresowe naprawy rewizyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotem działalności Spółki są szeroko pojęte roboty inżynieryjno-budowlane z zakresu infrastruktury kolejowej, drogowej i tramwajowej. W ramach realizacji robót Spółka korzysta z własnego taboru kolejowego, w tym z lokomotyw. Lokomotywy po osiągnięciu określonego przebiegu przechodzą obowiązkowe naprawy rewizyjne, które są rodzajem okresowego przeglądu. Okres czasu między kolejnymi takimi przeglądami wynosi średnio około 3 lat, jednakże nie ma możliwości wskazania z góry dokładnej daty następnego przeglądu, gdyż ta zależy tylko i wyłącznie od osiągnięcia przez lokomotywę określonego przebiegu (wyrażonego w przejechanych kilometrach).

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, wydatki związane z opisywanymi przeglądami Spółka kwalifikuje, jako koszty uzyskania przychodów nie związane bezpośrednio z przychodami (koszty pośrednie) i potrąca je w dacie ich poniesienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wymienione wyżej wydatki związane z okresowymi naprawami rewizyjnymi lokomotyw mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z okresowymi naprawami rewizyjnymi lokomotyw są pośrednimi kosztami uzyskania przychodów, gdyż służą do zachowania źródła przychodów, ale nie można ich bezpośrednio połączyć z konkretnymi osiąganymi przez Spółkę przychodami.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Natomiast, jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W przypadku napraw rewizyjnych lokomotyw Spółki, koszty tych napraw dotychczas przekraczały okres roku podatkowego. Nie jest także możliwe wskazanie, jaka część tych kosztów dotyczy danego roku podatkowego. Chociaż faktycznie przeglądy do tej pory były wykonywane mniej więcej co 3 lata, Spółka w momencie ponoszenia wydatków nie jest w stanie określić, jak długi będzie okres, którego dotyczą poniesione koszty (w szczególności nie można założyć, że kolejny przegląd zostanie wykonany za 3 lata). Wynika to z faktu, że nie jest możliwe wyznaczenie z góry daty następnego przeglądu, gdyż ta zależy od osiągniętego przez lokomotywę przebiegu. Na przebieg z kolei wpływ ma eksploatacja danej lokomotywy, a ta wynika z różnych czynników ? ilości zamówień, natężenia prowadzonych robót, awarii itd. Możliwa jest sytuacja, w której dana lokomotywa przejdzie kolejny przegląd w okresie np. 5 lat od poprzedniego przeglądu lub sytuacja, w której kolejny przegląd odbędzie się w okresie krótszym, niż rok od poprzedniego przeglądu. W związku z tym nie można mówić o jakimś konkretnym okresie, którego dotyczą wzmiankowane wydatki.

Konsekwentnie, nie jest także możliwe określenie jaka część wydatku dotyczy proporcjonalnie danego roku podatkowego.

W świetle powyższego przepisu oraz przedstawionego stanu faktycznego, uznać należy, że Spółka prawidłowo postępuje zaliczając opisywane wydatki do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych. W ramach najnowszych interpretacji Ministra Finansów wskazać można interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-300/08/BG (KAN-3795/04/08/KAN-4384/04/08). Stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację jest zbliżony do stanu faktycznego opisywanego przez Spółkę. Podatnik wskazał, że eksploatuje środki trwałe w postaci pieców służących do wypalania wapna, które co kilka lat wymagają przeprowadzenia remontu, przy czym nie da się ustalić precyzyjnie terminu kolejnego remontu, gdyż ten zależy od wielu czynników. W związku z tym możliwe jest, że okres do kolejnego remontu wyniesie 3 lata, ale może wynieść także np. 9 lat. Podatnik potrącał wydatki na remont pieców w dacie ich poniesienia. Dyrektor Izby Skarbowej potwierdził słuszność stanowiska podatnika, stwierdzając, że ?skoro ponoszonych wydatków na remont, jako pośrednio związanych z przychodem, nie można w momencie poniesienia przypisać do okresu którego dotyczą, to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia?.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-314/08/JS (KAN-4036/08).

Analogiczne stanowisko odnaleźć można także w interpretacjach wydawanych na podstawie wcześniejszych przepisów (sprzed nowelizacji Ordynacji podatkowej). Przykładowo Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z 02 maja 2007 r., sygn. RO/423-11/07 stwierdził wręcz, że skoro w momencie ponoszenia kosztu nie jest możliwe przewidywanie jak długiego okresu czasu dotyczy wydatek, niemożliwe jest zastosowanie przepisu art. 15 ust. 4d zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zasadne jest zaliczenie takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Reasumując, zdaniem Spółki wydatki poniesione przez PRKI w związku z naprawami rewizyjnymi lokomotyw powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Spółka zatem wnosi o potwierdzenie poprawności prezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15. ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki zarówno bezpośrednio związane z przychodami, które Spółka osiąga jako podmiot gospodarczy, a także wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Natomiast przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach realizacji robót korzysta z własnego taboru kolejowego, w tym z lokomotyw. Lokomotywy po osiągnięciu określonego przebiegu przechodzą obowiązkowe naprawy rewizyjne, które są rodzajem okresowego przeglądu. Okres czasu między kolejnymi takimi przeglądami wynosi średnio około 3 lat, jednakże nie ma możliwości wskazania z góry dokładnej daty następnego przeglądu, gdyż ta zależy tylko wyłącznie od osiągnięcia przez lokomotywę określonego przebiegu (wyrażonego w przejechanych kilometrach).

Tym samym wydatków na naprawy rewizyjne lokomotyw nie można uznać za koszty bezpośrednio związane z przychodami. Wobec powyższego zastosowanie będą miały przepisy art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl ust. 4e ww. artykułu za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zatem ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę wydatki na remont składników majątku trwałego, których nie można w momencie poniesienia przypisać do okresu którego dotyczą, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IBPB3/423-300/08/BG, interpretacja indywidualna

IBPB3/423-314/08/JS, interpretacja indywidualna

IBPBI/2/423-637/09/SD, interpretacja indywidualna