Czy nieodpłatne wystawienie listu patronackiego przez spółkę holdingową stojącą na czele grupy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dochodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z rozbudową zakładu produkcyjnego, uruchomiona została linia kredytowa, której zabezpieczeniem jest list patronacki spółki holdingowej z grupy kapitałowej (podmiotu niemieckiego), do której należy Spółka. Jedyny udziałowiec Spółki (podmiot niemiecki) należy do tej samej grupy kapitałowej i jego udziałowcem jest wspomniana spółka holdingowa.

List patronacki nie określa kwoty potencjalnego zobowiązania a za jego wystawienie spółka holdingowa nie uzyskała żadnego wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne wystawienie listu patronackiego przez spółkę holdingową stojącą na czele grupy kapitałowej (podmiotu niemieckiego), do której należy Spółka, stanowić będzie przychód z nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wystawienie listu patronackiego przez spółkę z grupy kapitałowej, stanowiące jedną z form zabezpieczenia kredytu, nie stanowi przychodu z nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższy list patronacki stanowi tylko ogólne i honorowe zobowiązanie spółki holdingowej do utrzymania pośredniego zaangażowania kapitałowego w Spółce (poprzez udziały) i zapewnienie takiego kierowania Spółką, że będzie Ona w stanie spłacać swoje zobowiązania.

Poręczyciel nie zobowiązał się do wykonania umowy w przypadku, gdy Spółka nie spłaci swoich zobowiązań z kredytu a jedynie zobowiązał się do utrzymywania spółki - córki w dobrej ?kondycji? finansowej i organizacyjnej. W momencie wystawienia listu, Spółka nie uzyskała żadnych korzyści majątkowych kosztem spółki holdingowej.

Jest wysoce prawdopodobne, że zobowiązania wystawcy listu patronackiego z tytułu kredytu nigdy nie powstaną; nie powstanie więc sytuacja, że wystawca listu dokonuje określonego świadczenia a Spółka otrzyma to świadczenie nieodpłatnie.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód podlegający opodatkowaniu jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo wystawienie listu patronackiego, lecz konieczna jest realizacja zobowiązań, do wykonania których poczuwałby się wystawca listu.

Stan faktyczny w sprawie Spółki jest podobny do opisanego w interpretacji indywidualnej ILPB3/423-537/09-2/KS z dnia 06.10.2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. Korzystne dla podatnika rozstrzygnięcie wydane w tej sprawie utwierdza Spółkę w Jej stanowisku i potwierdza dokonaną przez Nią ocenę prawną stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (?).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez ?nieodpłatne świadczenie?, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Pojęcie to można rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Jednakże, pojęcie ?nieodpłatnego świadczenia? oparte na gruncie przepisów prawa podatkowego ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Może bowiem obejmować wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; (?.).

Natomiast, ust. 2 ww. przepisu stanowi, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W związku z powyższym, dla celów podatkowych nie jest ważne źródło przychodów lub też czy był on następstwem działania (zaniechania) innej osoby.

Wobec tego, dla celów podatkowych za ?świadczenia? należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 powołanej ustawy, wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka podpisała otrzymała listu patronackiego wystawiony przez spółkę holdingową z grupy kapitałowej (podmiotu niemieckiego), do której należy Spółka. Celem wystawienia listu patronackiego stanowi jedną z form zabezpieczenia kredytu, który zaciągnął Wnioskodawca na rozbudowę zakładu produkcyjnego.

Kluczowym w powyższej sprawie jest fakt, iż poręczyciel zobowiązał się, wystawiając list patronacki, do utrzymania pośredniego zaangażowania kapitałowego w Spółce (poprzez udziały) i zapewnienie takiego kierowania Spółką, że będzie Ona w stanie spłacać swoje zobowiązania.

Zatem należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie zaistniała sytuacja, w której występuje nieodpłatne świadczenie w zakresie zabezpieczenia kredytu zaciągniętego przez Spółkę zobowiązaniami spółki holdingowej.

Tym samym świadczeniodawca wyraził pozytywną wolę świadczenia, tj. własnego zaangażowania kapitałowego oraz podjęcie takich działań, które zapewnią Spółce możliwość spłaty kredytu. Innymi słowy wyraził swoją gotowość do zaangażowania własnych aktywów w utrzymywanie dobrej kondycji Spółki. Taka gotowość posiada swoją wartość, o czym najlepiej świadczy fakt, iż istnieją instytucje finansowe, które świadczą odpłatnie tego typu usługi.

Natomiast w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę, spółka holdingowa, wystawiając list patronacki zaniechała pobrania wynagrodzenia za udzielone poręczenie, które stanowi konkretną korzyść dla Spółki.

Reasumując powyższe wyjaśnienia stwierdza się, że w przedmiotowym stanie faktycznym niewątpliwie zaistniała sytuacja, w której Spółka otrzymała świadczenie zabezpieczenia kredytu w postaci poręczenia listem patronackim. Wartością takiego świadczenia jest korzyść wynikająca z zaniechania pobrania wynagrodzenia za udzielone poręczenie. Wartość ta jednocześnie stanowi dla Spółki przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto należy mieć na uwadze, zapisy art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku, gdy zabezpieczenie jest udzielane pomiędzy podmiotami powiązanymi.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę pisma stwierdzić należy, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Nadmienia się ponadto, że zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.