Ukształtowanie proporcji udziałów w spółce komandytowej, tak że udział komplementariusza jest (...)

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2009 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 04 stycznia 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ukształtowania proporcji udziałów w spółce komandytowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zamierza przystąpić w charakterze Wspólnika do Spółki jawnej.

Następnie ww. Spółka jawna ma zostać przekształcona w spółkę komandytową, w której planowana struktura udziałowa będzie się kształtować następująco:

1. D. K. - udział w wysokości ok. 47,5% komandytariusz,
2. T. K. - udział w wysokości ok.47,5% komandytariusz,
3. Spółka- udział w wysokości ok. 5%, komplementariusz.

Wspólnicy mają uczestniczyć w takich samych proporcjach, tj. proporcjonalnie do swoich udziałów kapitałowych.

Nie jest wykluczone, że wskutek przeprowadzenia analiz przygotowujących do reasekuracji, ostateczny udział komplementariusza w zysku spółki komandytowej zostanie zmniejszony do poziomu niższego niż 5% (np. ok. 2%).

Nazwy obu spółek zostaną w toku restrukturyzacji zmienione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy takie ukształtowanie stosunków udziałowych oraz proporcji udziału w zysku w Spółce komandytowej, jak wyżej wskazano, jest prawnie dopuszczalne ? tj. czy od strony podatkowej nie ma przeciwwskazań, ażeby Wspólnik, który jako jedyny ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki komandytowej, tj. komplementariusz ? Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, miał jednocześnie najmniejszy udział w zysku tej spółki komandytowej, tj. jedynie ok. 5%...

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma przeciwwskazań prawno - podatkowych, ażeby udział komplementariusza w spółce komandytowej, a tym samym w jej zysku, był niższy od udziałów komandytariuszy (np. wynosił jedynie 5%), nawet mimo tego, że ponosi on za zobowiązania Spółki komandytowej odpowiedzialność całym swoim majątkiem, podczas gdy komandytariusze odpowiadają tylko do wysokości sumy komandytowej.

Umowa spółki komandytowej jest umową szeroko rozumianego prawa cywilnego. Jako taka może dowolnie określać udziały poszczególnych wspólników w spółce oraz ich udziały w zysku. Wszakże z mocy art. 2 Kodeksu spółek handlowych, ma przy jej kształtowaniu zastosowanie zasada swobody umów, wyrażona w art. 353 (1) Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ?przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe?.

Przepis ten nie precyzuje, jaki może być minimalny udział osoby prawnej w spółce niebędącej osobą prawną. Również żaden z innych powszechnie obowiązujących przepisów prawa (a w szczególności Kodeksu spółek handlowych), nie zawiera żadnych ograniczeń w tym zakresie. Oznacza to, że jedynymi podmiotami, które mają prawo decydować o tym, jak zostaną w nowotworzonej spółce komandytowej ukształtowane stosunki prawne między wspólnikami, tj. jakie będą ich wkłady, sumy komandytowe i procentowe wartości udziału w zysku są tylko i wyłącznie sami wspólnicy.

Prawo podatkowe nie tworzy w tym zakresie żadnych barier, które w razie naruszenia mogłyby się spotkać z sankcjami karnoskarbowymi.

Zwraca się uwagę, że takie samo stanowisko zajął Minister Finansów w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 18.07.2008 r. sygn. ILPB1/415-265/08-2/AMN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje ILPB1/415-265/08-2/AMN, interpretacja indywidualna