Od jakiego momentu spółka z o.o. uprawniona jest do uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków (...)

Od jakiego momentu spółka z o.o. uprawniona jest do uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków wynikających z używania przedmiotów objętych umowami leasingu a wniesionych aportem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu 25.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem przedmiotów leasingu ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem przedmiotów leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Osoby fizyczne prowadzą działalność gospodarczą w ramach istniejącej spółki jawnej. Działalność spółki jawnej obejmuje w szczególności handel częściami i akcesoriami do samochodów osobowych i dostawczych zarówno produkcji zagranicznej, jak i polskiej oraz działalność podstawowej stacji kontroli pojazdów.

Dotychczasowi wspólnicy spółki jawnej planują zawiązać spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: sp. z o.o.), do której jako wkład niepieniężny (aport) zostałoby wniesione przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego prowadzone przez spółkę jawną lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Wspólnicy spółki jawnej nie podjęli jeszcze decyzji czy przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo spółki jawnej czy tylko wydzielone składniki tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Za wkład w postaci przedsiębiorstwa spółki jawnej lub jego zorganizowanej części wnoszącym wspólnikom wydane zostaną udziały w spółce z o.o. o wartości odpowiadającej wartości rynkowej przedsiębiorstwa ustalonej w oparciu o wycenę rzeczoznawcy.

W ramach aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części do spółki z o.o. przeniesione zostaną umowy leasingowe (w drodze cesji, aneksu lub porozumienia z finansującym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Od jakiego momentu spółka z o.o. uprawniona jest do uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków wynikających z używania przedmiotów objętych umowami leasingu a wniesionych aportem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, tj. np. dokonać przelewu umowy leasingu na innego leasingobiorcę tylko wtedy, gdy nie sprzeciwia się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 czerwca 2008 r. sygn. akt III CZP 45/08 stanął na stanowisku, że przy zawarciu umowy zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, zachowują aktualność ograniczenia lub wyłączenia dopuszczalności przeniesienia poszczególnych składników tego przedsiębiorstwa wynikające z przepisów ustawy, zastrzeżenia umownego lub właściwości zobowiązania.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, przejście praw wynikających z umów leasingu będących składnikiem przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części wnoszonego jako aport do spółki z o.o. na tę spółkę zależy od treści umów leasingu. Jeżeli zawierają one zastrzeżenie, że zmiana leasingobiorcy uzależniona jest od zezwolenia leasingodawcy, wówczas niezbędna jest zgoda leasingodawcy dla osiągnięcia powyżej opisanego skutku.

Przeniesienie praw na nowego korzystającego, w sytuacji gdy z umów leasingu wynika, iż zmiana leasingobiorcy wymaga zgody leasingodawcy, odbywa się najczęściej w drodze cesji, aneksów do umów, porozumień etc.

Wnioskodawca zauważa, że porozumienia, cesje, aneksy do umów leasingu są pisemną zmianą warunków wcześniej zawartej umowy. Tym samym, dopiero z chwilą wejścia w życie aneksu spółka, do której wniesiono przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część, wchodzi w prawa i obowiązki dotychczasowego korzystającego i w konsekwencji, staje się uprawniona do wywodzenia skutków z tego wynikających.

Taka sytuacja oznacza, że spółka uprawniona jest do uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków wynikających z używania przedmiotów objętych umowami leasingu dopiero od daty wejścia w życie cesji, aneksu, porozumienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami podatkowymi. Kosztami uzyskania przychodów są ? po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy ? wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, uzależniona jest dlatego od rzetelnej i całościowej oceny występujących w sprawie okoliczności przy zachowaniu należytej staranności.

Jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podsumowując można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Konieczne jest też właściwe udokumentowanie wydatku. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem, to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Należy podkreślić, że to podatnik prowadzący działalność gospodarczą sam decyduje o rozmiarze, rodzaju i formie ponoszonych wydatków.

Natomiast zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przede wszystkim należy tu wskazać na art. 17b ust. 1, art. 17f ust. 1 oraz art. 17i ust. 1 tej ustawy, które określają w sposób szczegółowy podatkową kwalifikację umów leasingu oraz sposób ewidencjonowania związanych z nimi przychodów i kosztów podatkowych.

Jednakże w myśl art. 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12 - 16, dla umów najmu i dzierżawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnicy prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki jawnej utworzą spółkę z o.o. Do tej spółki kapitałowej wniesione zostanie przedsiębiorstwo spółki jawnej bądź zorganizowana jego część. W ramach przedmiotowego aportu do spółki z o.o. przeniesione zostaną ? w drodze cesji, aneksu lub porozumienia z finansującym - umowy leasingowe.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż spółka z o.o. stanie się leasingobiorcą (korzystającym) w momencie podpisania (wejścia w życie) umowy cesji, aneksu do umowy leasingu bądź porozumienia z leasingodawcą (finansującym). Od tego bowiem momentu spółka z o.o. stanie się stroną umowy leasingu, a wydatki ponoszone w związku z używaniem przedmiotów objętych tymi umowami, o ile będą one używane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, będą mogły stanowić koszty podatkowe.

Reasumując, spółka z o.o. uprawniona będzie do uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków wynikających z używania przedmiotów objętych umowami leasingu a wniesionych do niej aportem od dnia wejścia w życie umowy cesji, aneksu lub porozumienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika