Czy Spółka postępuje prawidłowo nie uwzględniając w łącznej kwocie wymagalnych w roku podatkowym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powiązań między podmiotami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. jest w 100% własnością Gminy. Pomiędzy tymi podmiotami powiązanymi dochodzi do różnego rodzaju transakcji. Gmina zakupuje od Spółki usługę dostawy wody i odprowadzania ścieków, energię cieplną, usługę inkasowania opłaty targowej i rezerwacji miejsc na targowisku, usługę zarządzania cmentarzem, wywozu nieczystości płynnych, najmu i dzierżawy, drobnych remontów.

Ceny dostawy wody i odbioru ścieków reguluje taryfa na zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków obowiązujące na terenie Miasta i Gminy. Ceny ciepła określa zatwierdzona przez Urząd Regulacji Energetyki taryfa na obrót i dystrybucję ciepła. Wysokość prowizji dla Spółki za inkasowanie opłaty targowej, inkasowanie opłaty za rezerwację miejsc na targowisku oraz zarządzanie cmentarzem komunalnym ustala Rada Miasta i Gminy drogą uchwały.

W pozostałych transakcjach z Gminą, Spółka stosuje ceny odpowiadające cenom, jak dla podmiotów niepowiązanych. Ich wartość brutto w 2011 roku nie przekroczyła 30.000 EUR. Wobec powyższego, nie uwzględniając transakcji, których ceny regulują taryfy i uchwały Rady Miasta i Gminy, Spółka nie tworzy dokumentacji cen transferowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo nieuwzględniając w łącznej kwocie wymagalnych w roku podatkowym świadczeń, która rodziłaby obowiązek sporządzania dokumentacji dla cen transferowych transakcji, których ceny są regulowane przez taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, taryfę dla ciepła i uchwały Rady Miasta i Gminy, biorąc wyłącznie pod uwagę transakcje, dla których stosuje się cennik Spółki, w wartościach brutto za poprzedni rok podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje On prawidłowo nieuwzględniając w limicie, po przekroczeniu którego ciążyłby na Spółce obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, transakcji, których wartość jest już uregulowana zatwierdzonymi taryfami i uchwałami Rady Miasta i Gminy. Spółka do określenia wartości transakcji z Gminą, która zobowiązałaby Spółkę do sporządzenia wspomnianej dokumentacji, bierze pod uwagę tylko pozostałe transakcje, dla których stosuje ceny rynkowe. Wartość brutto tych świadczeń w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła równowartości 30.000 EUR. Stąd też, Spółka nie udokumentowała w sposób szczególny transakcji zwieranych z Gminą, nie tworząc dokumentacji cen transferowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Przepis art. 9a ust. 3 powołanej ustawy stanowi natomiast, że obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

W myśl art. 19 ust. 4 omawianej ustawy, jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej ?podmiotem krajowym?, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej ?podmiotem zagranicznym?, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

? i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie natomiast do ust. 2 regulacji wymienionej w zdaniu poprzednim, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. ceny odprzedaży;
3. rozsądnej marży (?koszt plus?).
   
   

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego (art. 11 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 - 3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 11 ust. 5a omawianej ustawy).

W tym miejscu wskazać należy, iż artykuł 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.

Celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy.

O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach transakcji, których ceny odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od cen, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane.

Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 11 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268; dalej: rozporządzenie).

Stosowanie uregulowań zawartych w przepisach rozporządzenia ma na celu określenie oraz opodatkowanie dochodów, które mogą być racjonalnie uznane za uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dochodów uzyskanych za granicą, jeżeli racjonalnie mogą być przypisane tym podmiotom (§ 1 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Na podstawie § 1 ust. 4 omawianego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Podsumowując, wskazać należy, iż przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji m.in. w zakresie transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4 tej ustawy. Wówczas z tytułu tego typu transakcji, jeśli zajdą okoliczności wskazane w art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis ten będzie miał zastosowanie do Wnioskodawcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest w 100% własnością Gminy. Pomiędzy tymi podmiotami powiązanymi dochodzi do różnego rodzaju transakcji. Gmina zakupuje od Spółki usługę dostawy wody i odprowadzania ścieków, energię cieplną, usługę inkasowania opłaty targowej i rezerwacji miejsc na targowisku, usługę zarządzania cmentarzem, wywozu nieczystości płynnych, najmu i dzierżawy, drobnych remontów. Ceny dostawy wody i odbioru ścieków reguluje taryfa na zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków obowiązujące na terenie Miasta i Gminy. Ceny ciepła określa zatwierdzona przez Urząd Regulacji Energetyki taryfa na obrót i dystrybucję ciepła. Wysokość prowizji dla Spółki za inkasowanie opłaty targowej, inkasowanie opłaty za rezerwację miejsc na targowisku oraz zarządzanie cmentarzem komunalnym ustala Rada Miasta i Gminy drogą uchwały. W pozostałych transakcjach z Gminą, Spółka stosuje ceny odpowiadające cenom, jak dla podmiotów niepowiązanych. Ich wartość brutto w 2011 r. nie przekroczyła 30.000 EUR. Wobec powyższego, nie uwzględniając transakcji, których ceny regulują taryfy i uchwały Rady Miasta i Gminy, Spółka nie tworzy dokumentacji cen transferowych.

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy, iż w oparciu o zapis art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółkę oraz Gminę należy uznać za podmioty powiązane.

Jednakże wskazać trzeba, iż wykazane w stanie faktycznym usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Gminy regulowane są:

1. w przypadku cen za dostawy wody i odbioru ścieków ? ustawą z dnia 07 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.),
2. w przypadku cen ciepła ? ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1059),
3. w przypadku prowizji za inkasowanie opłaty targowej oraz opłaty za rezerwację miejsc na targowisku ? ustawą z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz ustawą z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.),
4. w przypadku zarządzania cmentarzem komunalnym ? ww. ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687 ze zm.).
   
   

W przypadku dwóch ostatnich ww. świadczeń, wysokość cen określa uchwała Rady Miasta i Gminy.

Wobec powyższego, rozporządzenie z dnia 10.09.2009 r. w przypadku świadczeń, które zostały wymienione w pkt 1 ? 4, nie znajdzie zastosowania. Zatem, dochody Spółki w tej części nie podlegają szacowaniu na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż w przypadku świadczenia przez Spółkę na rzecz Gminy usług najmu i dzierżawy, a także drobnych remontów, które to ceny nie są uregulowane w taryfach i uchwałach Rady Miasta i Gminy, powyższe transakcje objęte są regulacją określoną w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż ich wartość brutto w 2011 r. nie przekroczyła 30.0000 EUR, wobec powyższego, Spółka nie ma obowiązku tworzenia dokumentacji cen transferowych, o których mowa w art. 9a ww. ustawy.

Reasumując, Spółka postępuje prawidłowo nieuwzględniając w łącznej kwocie wymagalnych w roku podatkowym świadczeń, która rodziłaby obowiązek sporządzania dokumentacji dla cen transferowych, transakcji, których ceny są regulowane przez taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, taryfę dla ciepła i uchwały Rady Miasta i Gminy, biorąc wyłącznie pod uwagę transakcje, dla których stosuje się cennik Spółki. Jeżeli wartość tych ostatnich świadczeń za rok ubiegły nie przekroczyła 30.000 EUR, Spółka nie była zobowiązana do sporządzania dokumentacji cen transferowych w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.