Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie amortyzacji niskocennych składników majątkowych jako (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji niskocennych składników majątkowych jako ujawnionych środków trwałych (pytanie nr 2) ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• amortyzacji niskocennych składników majątkowych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (pytanie nr 1),
• amortyzacji niskocennych składników majątkowych jako ujawnionych środków trwałych (pytanie nr 2).
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest wspólnikiem spółki komandytowej (?A? Sp. o.o. Sp. k. ? dalej: SK), której przedmiotem działalności jest m.in. wynajem poszczególnych sztuk odzieży; stanowią one własność SK oraz są zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania, a przewidywany okres ich używania przekracza 1 rok. Jako, iż SK jest transparentna dla celów podatku dochodowego, podatnikiem podatku CIT z tytułu uczestnictwa w SK jest Spółka.

Nabywane sztuki odzieży wykorzystywane są w SK wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. zasadniczo na potrzeby wynajmu odzieży na podstawie umów rentalu zawartych z kontrahentami.

Obecnie Spółka (jako podatnik z tytułu uczestnictwa w SK) rozlicza dla celów podatku CIT wydatki na nabycie sztuk odzieży jako koszt bezpośredni przypisany do konkretnego kontraktu rozłożony w czasie (w przypadku większości kosztów ? rozliczenie następuje przez 3 lata); dla celów bilansowych ww. sztuki odzieży rozpoznawane są przez SK jako zapasy rozliczane w czasie (w oparciu o rozliczenia międzyokresowe kosztów).

Posiadana przez SK odzież jest ewidencjonowana, zaś obieg sztuk odzieży (pomiędzy magazynem, pralnią a klientem) obsługiwany jest przez określony system informatyczny SK (?B?) ? dalej: SYSTEM.

Niemniej Spółka wskazuje, iż SYSTEM ? w obecnym jego kształcie ? UNIEMOŻLIWIA pozyskanie przez SK (w efekcie ? przez Spółkę) w odniesieniu do poszczególnych sztuk informacji w pełnym zakresie, w jakim byłyby one niezbędne do ujęcia poszczególnej sztuki w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: EWIDENCJA).

Wprawdzie przepisy o podatku CIT nie przewidują określonych wymogów w zakresie elementów EWIDENCJI, niemniej w praktyce przyjmuje się, iż prawidłowo EWIDENCJA to ewidencja spełniająca wymogi w zakresie elementów przewidzianych na gruncie przepisu art. 22n ust. 2 ustawy o podatku PIT.

W powyższym zakresie Spółka wskazuje w szczególności, iż ? obecnie ? SYSTEM nie zawiera automatycznego powiązania z dokumentem potwierdzającym nabycie (czyli z fakturą). W efekcie SYSTEM nie generuje informacji o rzeczywistej cenie nabycia danej sztuki odzieży wynikającej z faktury, jako iż SYSTEM bazuje na cenie zakupu przyjętej z katalogów (cenników); stąd też informacja z SYSTEMU nie uwzględnia przykładowo rabatu udzielonego SK przez dostawcę odzieży, ponadto System nie generuje informacji o dacie nabycia wynikającej z faktury (data obecnie wiąże się z ?datą wejścia na magazyn?).

Poza tym SYSTEM ten nie zawiera stawki amortyzacyjnej dla celów podatkowych, informacji o odpisach amortyzacyjnych. Obecnie ewidencjonowanie sztuk odzieży ma miejsce tylko w odniesieniu do określonych danych, np. daty wejścia danej grupy sztuk odzieży na magazyn, daty pierwszego wydania klientowi na potrzeby realizacji umowy rentalu, wyceny kosztów nabytej grupy sztuk odzieży dokonywanej według wartości z przyjętego cennika.

Obecnie SK prowadzi prace nad rozbudowaniem funkcjonalności SYSTEMU, która polegać będzie między innymi nad integracją SYSTEMU z systemem SAP, co umożliwi gromadzenie i pozyskiwanie informacji potrzebnych do ujęcia danych sztuk odzieży w EWIDENCJI ? w takim zakresie, w jakim SK ujmuje informacje w odniesieniu do posiadanych przez siebie środków trwałych.

W ocenie Spółki po rozbudowie funkcjonalności SYSTEMU, w odniesieniu do poszczególnych sztuk odzieży SK będzie w stanie ująć w EWIDENCJI elementy przewidziane w ww. przepisie art. 22n ust. 2 ustawy o podatku PIT, w szczególności wartość początkową w postaci rzeczywistej daty nabycia danej sztuki odzieży wynikającej z faktury, datę nabycia poszczególnej sztuki odzieży wynikającą z faktury, datę przyjęcia jej do używania, określenie dokumentu stwierdzającego nabycie konkretnej sztuki odzieży, właściwy symbol KŚT, wartość początkową danej sztuki odzieży, stawkę amortyzacyjną, kwotę odpisów amortyzacyjnych za dany rok podatkowy (oraz narastająco).

Mając na uwadze powyższe aspekty, po dokonaniu rozbudowy funkcjonalności SYSTEMU planowana jest zmiana w zakresie obecnej kwalifikacji kosztów nabycia sztuk odzieży (rozliczanych obecnie dla celów podatku CIT jako koszty bezpośrednie przypisane do kontraktu, rozliczane w czasie), tj. Spółka jest zdania, iż ? w oparciu o rozbudowaną funkcjonalność SYSTEMU, właściwe będzie rozpoznawanie poszczególnych sztuk odzieży (zarówno tych posiadanych obecnie przez SK, jak i tych, jakie SK będzie nabywać w przyszłości) jako rzeczowe aktywa trwałe (w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku CIT). Intencją SK jest rozpoznawanie ww. sztuk odzieży jako środki trwałe (ŚT) również dla celów bilansowych.

Planowane zmiany w zakresie kwalifikacji sztuk odzieży dla celów podatku CIT znajdą również odpowiednie odzwierciedlenie w polityce rachunkowości SK, która będzie odzwierciedlać zmianę ujmowania wartości odzieży (z zapasów rozliczanych czasowo poprzez rozliczenia międzyokresowe kosztów ? na ŚT). W powyższym zakresie wykreślone zostaną z polityki rachunkowości postanowienia wskazujące, iż zapasy stanowiące materiały rozliczane w czasie obejmują m.in. ubrania robocze służące świadczeniu usług rentalu (...).

Jednostkowa cena nabycia poszczególnych sztuk odzieży w większości przypadków nie będzie przekraczać 3.500 PLN (dalej ww. sztuki odzieży zwane będą ?niskocenne? sztuki odzieży), niemniej mogą wystąpić w przyszłości przypadki, w których SK nabędzie określone sztuki odzieży o cenie wyższej niż 3.500 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest ? w odniesieniu do ?niskocennych? sztuk odzieży, które SK nabędzie po zakończeniu rozbudowy funkcjonalności SYSTEMU ? dokonanie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej poszczególnej sztuki odzieży (ceny nabycia) i zaliczanie przez Spółkę (podatnika z tytułu uczestnictwa w SK) do KUP ww. odpisów amortyzacyjnych za miesiąc oddania przez SK ww. sztuk odzieży do używania (ew. w miesiącu następnym)?
2. Czy prawidłowe jest dokonanie ujawnienia posiadanych już przez SK ?niskocennych? sztuk odzieży jako ŚT i dokonanie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w rozliczeniu za okres następujący po okresie wprowadzenia sztuk odzieży do EWIDENCJI, gdzie za wartość początkową ujawnionego ŚT zostanie przyjęta przypadająca na sztukę odzieży część kosztów nabycia posiadanych sztuk odzieży, które do tej pory nie zostały rozliczone dla celów podatku CIT przez Spółkę (jako podatnika z tytułu uczestnictwa w SK)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną 10 października 2014 r. nr ILPB4/423-335/14-2/DS.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do ?niskocennych? sztuk odzieży już posiadanych przez SK prawidłowe będzie postępowanie polegające na ujawnieniu poszczególnych sztuk odzieży jako ŚT oraz dokonanie przez SK (oraz rozpoznanie przez Spółkę jako podatnika z tytułu uczestnictwa w SK) jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu następującym po okresie wprowadzenia ujawnionych ŚT do EWIDENCJI.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o podatku CIT wprowadzenie do EWIDENCJI danego ŚT w okresie późniejszym aniżeli miesiąc przekazania ŚT do używania stanowi tzw. ujawnienie.

Mając powyższe na uwadze ?niskocenne? sztuki odzieży, które są już w posiadaniu SK (zostały nabyte wcześniej, tj. przed dokonaniem zmiany funkcjonalności SYSTEMU), zostaną wprowadzone do EWIDENCJI w drodze ujawnienia, o którym mowa w 16d ust. 2 ustawy o podatku CIT (jako iż wpis do EWIDENCJI nastąpi w okresie późniejszym aniżeli w miesiącu przekazania ich do używania).

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT od ujawnionych ŚT (dotychczas nieobjętych EWIDENCJĄ) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do EWIDENCJI.

W efekcie ?niskocenne? sztuki odzieży ? posiadane już SK ? zostaną ? po dokonaniu zmiany w funkcjonalności SYSTEMU ? rozpoznane dla celów podatku CIT jako ŚT, zaś wartość początkowa ww. ŚT zostanie potrącona dla celów podatku CIT (zaliczona do KUP) przez Spółkę (stosownie do uczestnictwa w SK) w drodze jednorazowego odpisu, jaki zostanie dokonany w miesiącu następującym po ujęciu ŚT w EWIDENCJI.

Z uwagi na specyfikę występującej sytuacji planowane jest, aby dokonać ustalenia wartości początkowej posiadanych już przez SK sztuk odzieży w wartości kosztów nabycia sztuk odzieży, które nie zostały do tej pory rozliczone dla celów podatku CIT, tj. nie zostały rozliczone poprzez rozliczenia międzyokresowe kosztów. Zasadność powyższego postępowania wynika z faktu, iż koszty nabycia posiadanych sztuk odzieży stanowią zbiorczą pozycję kosztową, zaś ? z uwagi na ograniczenia ewidencyjne ? nie ma możliwości ustalenia, jakie konkretnie koszty nabycia (które wynikałyby z rzeczywistej ceny wynikającej z faktury) przypadają na określoną (konkretną) sztukę odzieży. Stąd też, w ocenie Spółki, zasadne byłoby ustalenie ?statystycznego? kosztu nabycia przypadającego na daną sztukę odzieży poprzez podzielenie sumy kosztów nabycia (ustalonych w przeszłości przez SK w oparciu o ceny z cennika), które nie zostały do tej pory rozliczone dla celów podatku CIT przez liczbę posiadanych sztuk przyjętych do inwentaryzacji (posiadanych obecnie przez SK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że jest on wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: SK). Przedmiotem działalności SK jest m.in. wynajem poszczególnych sztuk odzieży, które stanowią jej własność oraz są zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania, a przewidywany okres ich używania przekracza 1 rok. Obecnie Spółka (jako podatnik z tytułu uczestnictwa w SK) rozlicza dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatki na nabycie sztuk odzieży jako koszt bezpośredni przypisany do konkretnego kontraktu, rozłożony w czasie. Posiadana przez SK odzież jest ewidencjonowana, zaś obieg sztuk odzieży obsługiwany jest przez określony system informatyczny SK (System). Niemniej System ? w obecnym jego kształcie ? uniemożliwia pozyskanie przez SK (w efekcie ? przez Spółkę) w odniesieniu do poszczególnych sztuk informacji w pełnym zakresie, w jakim byłyby one niezbędne do ujęcia poszczególnej sztuki w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: ewidencja). W chwili obecnej ewidencjonowanie sztuk odzieży ma miejsce tylko w odniesieniu do określonych danych, np. wyceny kosztów nabytej grupy sztuk odzieży dokonywanej według wartości z przyjętego cennika. Zatem System ten nie daje możliwości określenia rzeczywistej wartości nabycia pojedynczych sztuk odzieży. Obecnie SK prowadzi prace nad rozbudowaniem funkcjonalności Systemu, ponieważ intencją SK jest rozpoznawanie ww. sztuk odzieży jako środki trwałe. Jednostkowa cena nabycia poszczególnych sztuk odzieży w większości przypadków nie będzie przekraczać 3.500 PLN (dalej ww. sztuki odzieży zwane będą niskocenne sztuki odzieży), niemniej mogą wystąpić w przyszłości przypadki, w których SK nabędzie określone sztuki odzieży o cenie wyższej niż 3.500 PLN.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.): ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Spółka komandytowa (jako spółka niebędąca osobą prawną) nie jest podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego; jest ona transparentna podatkowo. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej spółki. W przypadku gdy wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba prawna (tu: Spółka), to wspólnik ten ? z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej ? podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

I tak ? na podstawie art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (ust. 2 tegoż artykułu). Jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej (ust. 3 ww. artykułu).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Z przytoczonego unormowania wyprowadzić można wniosek, że prawem podatnika jest możliwość kosztowego ujmowania wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o ile nie zostały one wyszczególnione w katalogu wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zarazem do kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów należą wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b). Kosztami tymi są natomiast odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami omawianej ustawy (art. 15 ust. 6).

Stosownie do postanowień art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

? o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany składnik majątku mógł byc uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• być nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
• być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.
  
  

Stosownie do art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zgodnie z art. 16d ust. 2 tej ustawy: składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 16f ust. 3 omawianej ustawy: odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zatem tylko wobec składników majątku spełniających definicję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zawartą w art. 16a i 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz posiadających wartość początkową wyższą niż 3.500 zł powstaje obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu ich przekazania do używania i dokonywania od następnego miesiąca odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m.

Natomiast jeżeli wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie przekracza 3.500 zł, podatnik ma możliwość wydatki na nabycie/wytworzenie tych składników:

1. nie zaliczyć do podlegających amortyzacji składników majątku, o których mowa w art. 16a i art. 16b odnosząc ich wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania;
2. zaliczyć je do podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, ujmując je w stosownej ewidencji, po czym:
   • dokonać ich jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym lub
   • dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej zgodnie z art. 16h-16m ww. ustawy.
   
   

Każdy późniejszy termin wprowadzenia składników majątkowych do ww. ewidencji uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 (art. 16d ust. 2 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy: odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ustawodawca zdecydował zatem, że ?spóźniona? realizacja obowiązku wprowadzenia składników majątku, o których mowa w art. 16a-16b ww. ustawy, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tj. wprowadzenie tych składników majątku do ewidencji w terminie późniejszym niż wynikający z art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze omawianej ustawy) nie zamyka podatnikom możliwości ich amortyzacji. Analizowana ustawa określa wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie późniejszym niż miesiąc przyjęcia go do używania mianem ?ujawnienia środka trwałego? i ?ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej? (art. 16d ust. 2 zdanie drugie tej ustawy).

Ponadto ustawa nie różnicuje przy tym skutków podatkowych ujawnienia tych składników majątku w oparciu o kryterium przyczyn braku ich zaewidencjonowania jako środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne w miesiącu przyjęcia do używania. Nie wprowadza również terminu, w jakim powinno nastąpić ujawnienie środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej ani nie ogranicza okresu, w którym jest ono możliwe. Mając jednak na względzie, że czynność ta służy doprowadzeniu ewidencji do stanu odpowiadającemu rzeczywistemu stanowi posiadania podatnika, powinna nastąpić w możliwie najwcześniejszym terminie.

Ponadto należy wskazać, że jednym z elementów, który jest niezbędny w przypadku amortyzacji podatkowej środków trwałych jest określenie ich wartości początkowej, która stanowi podstawę, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne.

Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia ? zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy ? uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Przepis ten nie określa zamkniętego katalogu wydatków, o czym świadczy zwrot ?w szczególności?. Z powyższej regulacji wynika, że do wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zalicza się tylko wydatki ściśle związane z ich nabyciem.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 16g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartością początkową powinna być cena nabycia powiększona o koszty wskazane w tym przepisie.

Należy ponadto zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odnosząc powyższe uregulowania do opisu sprawy należy stwierdzić, że aby możliwe było ujawnienie niskocennych sztuk odzieży jako środków trwałych, SK zobowiązana jest wprowadzić je do stosownej ewidencji wg ceny ich nabycia. Jednocześnie cena ta winna wynikać z dokumentów potwierdzających nabycie tej odzieży. Zatem nie ma możliwości określenie ceny nabycia, a zatem także wartości początkowej poszczególnych niskocennych sztuk odzieży wg ?statystycznego? kosztu nabycia przypadającego na daną sztukę odzieży przez podzielenie sumy kosztów nabycia (ustalonych w przeszłości przez SK w oparciu o ceny z cennika), które nie zostały do tej pory rozliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przez liczbę posiadanych sztuk przyjętych do inwentaryzacji (posiadanych obecnie przez SK). W takiej sytuacji nie są to wydatki faktycznie poniesione na nabycie sztuk odzieży (cena nabycia), lecz jedynie jest to szacunkowa wartość wynikająca z obliczeń SK.

Tym samym, jeżeli ustalenie ceny nabycia (o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) poszczególnych sztuk niskocennej odzieży nie jest możliwe, to Spółka ? jako wspólnik SK ? nie będzie uprawniona do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od ujawnionych środków trwałych i zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jej udziału w SK).

Reasumując ? nieprawidłowe jest dokonanie ujawnienia posiadanych już przez SK ?niskocennych? sztuk odzieży jako środków trwałych i dokonanie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w rozliczeniu za okres następujący po okresie wprowadzenia sztuk odzieży do ewidencji, gdzie za wartość początkową ujawnionego środka trwałego zostanie przyjęta przypadająca na sztukę odzieży część kosztów nabycia posiadanych sztuk odzieży, które do tej pory nie zostały rozliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przez Spółkę (jako podatnika z tytułu uczestnictwa w SK). Takie uprawnienie będzie możliwe tylko i wyłącznie wówczas, gdy wartość początkowa niskocennych sztuk odzieży zostanie ustalona na podstawie rzeczywistej ceny nabycia poszczególnych sztuk, zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.