1.Skutki podatkowe nieodpłatnego przekazania Spółce użyteczności publicznej środków trwałych. 2.Czy (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 31.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. określenia momentu powstania przychodu podatkowego ? jest prawidłowe,
2. kosztów uzyskania przychodów ? jest:
• nieprawidłowe ? w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od gruntu,
• prawidłowe ? w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynku hydroforni.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką użyteczności publicznej, zajmującą się zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i zbiorowym odprowadzeniem ścieków. 100% udziałów w Spółce posiada Gmina X. W październiku 2011 r. Spółka podpisała z Agencją Nieruchomości Rolnej, w formie aktu notarialnego, umowę nieodpłatnego przekazania gruntu oraz budynku hydroforni. Agencja przekazała Spółce majątek na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Wartość gruntu oraz budynku została oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego. Otrzymany nieodpłatnie majątek będzie służył działalności statutowej Spółki.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości, wartość nieodpłatnie otrzymanych środków trwałych Spółka zaliczyła do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty będą zwiększały stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w takim przypadku powstanie przychód podatkowy, a jeśli powstanie, to w którym momencie?
2. Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie będą stanowiły koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym przypadku powstanie przychód podatkowy, gdyż nie będzie miał tu zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 (wyjątek) oraz art. 12 ust. 4 pkt 14 (zwolnienie) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka powinna zaliczyć pozaksięgowo całą wartość otrzymanego nieodpłatnie majątku jednorazowo do przychodów podatkowych w miesiącu nieodpłatnego otrzymania. W takim przypadku, zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty, które będą zwiększały rachunkowe pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych środków trwałych nie będą już stanowiły przychodów podlegających opodatkowaniu w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania.

Ponadto, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

1. prawidłowe ? w części dot. określenia momentu powstania przychodu podatkowego,
2. nieprawidłowe ? w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od gruntu,
3. prawidłowe ? w części dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynku hydroforni.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, będący spółką użyteczności publicznej, zajmującą się zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i zbiorowym odprowadzeniem ścieków, podpisał w październiku 2011 r. z Agencją Nieruchomości Rolnej, w formie aktu notarialnego, umowę nieodpłatnego przekazania gruntu oraz budynku hydroforni. Agencja przekazała Spółce majątek na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Ponadto, Spółka wskazała, iż 100% udziałów w Niej posiada Gmina X.

Odpowiedź na pytanie nr 1.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1 ? 3 i ust. 4b, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W tym miejscu wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z cytowanego wyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca jest wprawdzie spółką użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego, jednakże nie otrzymał On przedmiotowych środków trwałych (gruntu i budynku hydroforni) w nieodpłatny zarząd lub używanie, lecz na własność.

Choć ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez ?nieodpłatne świadczenie?, ograniczając się do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń, to jednak dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód ? co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia poprzez zobowiązanie się do jego spełnienia. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Zatem, należy stwierdzić, iż nieodpłatne nabycie przez Spółkę w drodze umowy przedmiotowego gruntu i budynku hydroforni stanowić będzie dla Niej nieodpłatne świadczenie i zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, wartość przedmiotowego świadczenia stanowi dla Spółki przychód dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie natomiast zastosowania przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Powyższa regulacja wprowadza szeroki wachlarz wyłączeń z przychodów odnoszących się do wszelkiego rodzaju otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy, praw czy też świadczeń, których źródłem jest budżet państwa, środki jednostek samorządu terytorialnego, agencji rządowych, a także pochodzące od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, z tym, że wszystkie te wartości muszą spełniać jeden warunek, tj. muszą być udzielane w ramach rządowych programów (np. Programu Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL dla Polski 2004-2006, Rządowego Programu ?Posiłek dla potrzebujących? itd.).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka nie spełni wszystkich warunków określonych w art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ pomimo, że nabyła prawo własności przedmiotowych środków trwałych (gruntu i budynku hydroforni) od Agencji Nieruchomości Rolnej nieodpłatnie, to ich otrzymanie nie nastąpiło w ramach rządowego programu.

Reasumując, otrzymane nieodpłatnie od Agencji Nieruchomości Rolnej grunt i budynek hydroforni stanowić będą po stronie Spółki - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przychód podatkowy w momencie ich otrzymania.

Odpowiedź na pytanie nr 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Stosownie do art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż generalnie obowiązuje zasada, że do kosztów uzyskania przychodu w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zalicza się odpisy amortyzacyjne, ale z uwzględnieniem art. 16.

Odstępstwo od ogólnej zasady wprowadza regulacja art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) tiret pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw.

W odpowiedzi na pytanie pierwsze tut. Organ stwierdził, iż otrzymane nieodpłatnie od Agencji Nieruchomości Rolnej grunt i budynek hydroforni stanowić będą po stronie Spółki - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przychód podatkowy w momencie ich otrzymania.

W związku z powyższym, cytowany wyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) tiret pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1 - 3 środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
  
  

Z kolei, w myśl art. 16c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż otrzymany nieodpłatnie grunt ? na podstawie art. 16c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? nie podlega amortyzacji. Natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej otrzymanego nieodpłatnie budynku hydroforni stanowią ? w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy ? koszty uzyskania przychodów Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.