Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie powstawania różnic kursowych na moment częściowej (...)

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie powstawania różnic kursowych na moment częściowej spłaty przewalutowanej pożyczki w PLN.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstawania różnic kursowych na moment częściowej spłaty przewalutowanej pożyczki w PLN ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstawania różnic kursowych na moment:

  • dokonania przewalutowania pożyczki,
  • częściowej spłaty przewalutowanej pożyczki w PLN,
  • częściowej spłaty przewalutowanej pożyczki w GBP.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową prawa handlowego (Sp. z o.o.) i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W 2004 r. Spółka zaciągnęła pożyczkę od podmiotu z siedzibą poza granicami Polski (dalej: ?Pożyczkodawca?). Waluta, w jakiej pożyczka została zaciągnięta to funty szterlingi (GBP).

W kolejnych latach Spółka zawarła z Pożyczkodawcą szereg aneksów do umowy pożyczki, na mocy których zwiększeniu uległa kwota pożyczki udzielonej Spółce oraz strony uzgodniły szczegółowe warunki spłaty pożyczki. Zwiększenie kwoty pożyczki było dokonane również w GBP.

Następnie, Wnioskodawca i Pożyczkodawca zawarli kolejny aneks do umowy pożyczki, na mocy którego przedmiotowa pożyczka została przewalutowana na polskie złote (PLN), tj. zmianie uległa waluta pożyczki z GBP na PLN. Przeliczenie kwoty pożyczki z GBP na PLN odbyło się po uzgodnionym przez strony kursie na dzień przewalutowania. Od tego też dnia zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy wyrażone było w PLN i było niższe niż pierwotna kwota pożyczki, przeliczona według kursu walutowego z dnia zaciągnięcia pożyczki. W wyniku przewalutowania, zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu pożyczki nie wygasło.

Po dniu przewalutowania, Spółka dokonała, jak i będzie dokonywać częściowej spłaty kapitału pożyczki. Płatności z tym związane dokonywane są w PLN. Część spłat kapitału pożyczki dokonywana jest również w walucie obcej, przy czym kwota spłaty w walucie obcej ustalana jest poprzez podzielenie istniejącego po przewalutowaniu zobowiązania w PLN przez właściwy kurs walutowy obowiązujący w dniu spłaty części kapitału pożyczki.

Spółka ustala różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. na zasadach ogólnych określonych w art. 15a tej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy przewalutowanie pożyczki z GBP na PLN nie skutkuje dla Spółki powstaniem różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub innych kosztów bądź przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 tej ustawy?
  2. Czy spłata części kwoty głównej pożyczki dokonana w PLN po jej uprzednim przewalutowaniu z GBP na PLN nie będzie skutkować dla Spółki powstaniem ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub innych kosztów bądź przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 tej ustawy?
  3. Czy częściowa spłata kwoty głównej pożyczki, po jej uprzednim przewalutowaniu z GBP na PLN, dokonana w walucie obcej nie skutkuje dla Spółki powstaniem ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub innych kosztów bądź przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 tej ustawy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 obejmująca stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 22 marca 2013 r. nr ILPB4/423-448/12-2/MC (dot. stanu faktycznego), ILPB4/423-448/12-4/MC (dot. stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego).

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata części kwoty głównej pożyczki dokonana w PLN po jej uprzednim przewalutowaniu z GBP na PLN nie będzie skutkować dla Niego powstaniem różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności z uwagi na fakt, iż płatności z tego tytułu nie będą dokonywane w walucie obcej.

Ponadto, spłata kwoty głównej pożyczki po jej przewalutowaniu nie będzie skutkować po Jego stronie powstaniem innych kosztów bądź przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Uzasadnienie.

W ocenie Spółki, w momencie spłaty w PLN części kwoty głównej pożyczki po jej wcześniejszym przewalutowaniu z GBP na PLN po stronie Spółki nie powstaną różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ust. 1 tej ustawy.

Z przepisów art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz art. 15a ust. 3 pkt 4 i 5 ww. ustawy wynika bowiem, iż podatkowe różnice kursowe w związku ze zwrotem / spłatą pożyczki (kredytu) powstają, jeżeli wartość pożyczki (kredytu) w walucie obcej w dniu jej udzielenia / otrzymania jest inna (wyższa / niższa) niż wartość tej pożyczki (kredytu) w dniu jej zwrotu / spłaty.

Zdaniem Spółki, przytoczone regulacje jasno wskazują, że przesłankami do powstania różnic kursowych przy zwrocie / spłacie pożyczki jest to, aby łącznie spełnione były następujące warunki:

  1. zobowiązanie z tytułu udzielonej pożyczki wyrażone jest w walucie obcej,
  2. zwrot / spłata pożyczki nastąpi również w walucie obcej,
  3. między dniem udzielenia / otrzymania pożyczki a dniem jej zwrotu / spłaty wystąpi różnica w kursie waluty.

Tymczasem, w analizowanym przypadku spłata części pożyczki nie będzie dokonana w walucie obcej, lecz w PLN. W rezultacie, zdaniem Spółki, należy uznać, że w przypadku spłaty w PLN części pożyczki po jej przewalutowaniu z GBP na PLN po stronie Spółki nie powstaną różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, mimo, iż wartość pożyczki w PLN w dniu spłaty będzie inna niż wartość tej pożyczki przeliczonej na PLN według właściwego kursu z dnia jej otrzymania, fakt ten nie będzie skutkować dla Spółki powstaniem różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 1 powołanej ustawy.

W ocenie Spółki, spłata części kwoty głównej pożyczki w PLN również nie będzie skutkować po Jej stronie prawem do rozpoznania innych kosztów, bądź koniecznością rozpoznania innych przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zaciągnięcie, jak i spłata kwoty głównej pożyczki są bowiem - co do zasady - zdarzeniami neutralnymi podatkowo.

Ponadto, w tym zakresie po stronie Spółki nie powstanie prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a, tj. kosztów związanych z wydatkami na spłatę pożyczki w przypadku, gdy pożyczka była waloryzowana kursem waluty obcej, a pożyczkobiorca (tu: Spółka) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki.

Analogicznie, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek rozpoznania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przychodu osiągniętego w związku ze zwrotem pożyczki waloryzowanej kursem waluty obcej, w przypadku, gdy pożyczkobiorca (tu: Spółka) zwraca tytułem spłaty pożyczki środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanej pożyczki ? w wysokości różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki a kwotą zwróconego kapitału.

Zdaniem Spółki, dyspozycje obu tych przepisów dotyczą bowiem wyłącznie pożyczek (kredytów) waloryzowanych kursem waluty obcej. Natomiast pożyczka zaciągnięta przez Spółkę nie jest i nie była pożyczką waloryzowaną. Pożyczka została bowiem zaciągnięta w walucie obcej, tj. GBP, a nie w PLN w oparciu o mechanizm waloryzacyjny. Z kolei, po przewalutowaniu pożyczka również nie jest pożyczką waloryzowaną, gdyż jest wyrażona w PLN.

W ocenie Spółki, powyższe przepisy są jedynymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które w sposób szczególny określają możliwość rozpoznania kosztów podatkowych albo konieczność rozpoznania przychodów podatkowych w związku ze spłatą pożyczki. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest innych szczególnych przepisów powołanej ustawy, które w analizowanej sytuacji spłaty w PLN pożyczki po jej przewalutowaniu pozwalałyby Spółce na rozpoznanie kosztów albo zobowiązywały Spółkę do rozpoznania przychodów podatkowych z tego tytułu.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż w momencie dokonania częściowej spłaty w PLN zobowiązania z tytułu pożyczki po jej uprzednim przewalutowaniu z GBP na PLN, Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mimo iż w wyniku przewalutowania wartość pożyczki, która została udzielona w GBP po jej przeliczeniu na PLN według właściwego kursu i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu jest inna. Spłata taka również nie będzie skutkować po stronie Spółki powstaniem prawa do rozpoznania innych kosztów, bądź obowiązkiem rozpoznania innych przychodów, o których mowa odpowiednio w art. 15 ust. 1 i w art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Analogiczne do powyższego stanowisko zostało zaprezentowane przez Ministra Finansów m.in. w:

  • interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-417/12-2/IŚ);
  • interpretacja indywidualna z 26 stycznia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1315/11/AK);
  • interpretacja indywidualna z 13 stycznia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-1018/11-2/IŚ).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika