Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.

31.12.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 listopada 2013 r. Wnioskodawca zawarł porozumienie ze spółką ?A? z siedzibą w Liechtensteinie dotyczące świadczenia na jego rzecz usług informatycznych.

Spółka z Księstwa Liechtenstein jest osobą prawną podlegającą w swoim państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Podmiot ten nie prowadzi w Polsce żadnej działalności gospodarczej ani nie jest zarejestrowany dla celów podatkowych. Spółka posiada certyfikat rezydencji podatkowej tego podmiotu.

Usługi będące przedmiotem poniżej opisanej umowy spełniane są w stałej siedzibie usługodawcy ?A?.

Warunki i zakres świadczonych usług określono w porozumieniu następująco:

?A? świadczy odpłatnie usługi informatyczne polegające na korzystaniu z jej i(?) oraz z oprogramowania ?A(?)?.
A c(?) jest połączona z i(?) za pomocą internetu.
Centralna platforma informatyczna ?A? i zdecentralizowane komponenty informatyczne c(...) (komputery osobiste, lokalne drukarki, skaner, lan, etc.) tworzą zintegrowaną całość systemową. Wydajne i bezpieczne korzystanie z centralnych aplikacji wymaga przestrzegania przez partnerów określonych zasad postępowania:
?A? zabezpiecza techniczną dyspozycyjność i(?) oraz konserwację i prace aplikacji ?A-(?)?.
Przestrzeganie ustawowych obowiązków w zakresie archiwizacji danych przez ?A?.
1. Dane z systemu ?A-(?)? są archiwizowane na wspólnej macierzy dysku twardego. Dane należą do zakresu kompetencji prawnej tej strony umowy, która zajmuje się jej przetwarzaniem.
2. ?A? codziennie sporządza zabezpieczenie danych dla baz danych c(?) codzienne zabezpieczenia danych podlegają ponownej obróbce (nadpisaniu) po upływie 4 tygodni.
sługi ?A? w ramach konserwacji i pielęgnacji oprogramowania:
1. Konserwacja sprzętu komputerowego obejmuje jego konserwację (prewencyjna konserwacja w celu zachowania funkcjonalności) oraz doprowadzenie do stanu używalności poprzez naprawy i wymianę wadliwych części i(?) oraz komponentów połączenia sieciowego znajdujących się w posiadaniu ?A?.
2. Pielęgnacja oprogramowania obejmuje realizację korekt błędów programowych, wsparcie (support), jak i też całą administrację systemową (konfiguracje, regulacja dostępu, jak i regulacje w zakresie praw użytkownika, etc.) dla ?A-(?)?
3. Modyfikacja, ewentualnie rozszerzenie ?r(?)? (tzn. baza reguł wykorzystywana przez system ochrony do podejmowania decyzji o zezwoleniu lub zablokowaniu dostępu lub transmisji) dla zastosowanej w c(?) ?f(?)? i zapory (systemu ograniczającego dostęp do sieci wewnętrznej). Nie są tutaj uwzględnione możliwe uszkodzenia oraz konserwacja sprzętu komputerowego zapory (firewall).
Służba pogotowia informatycznego ? bieżące usuwanie zakłóceń systemu informatycznego.

Powyższe ustalenia oznaczają w praktyce:

Udostępnienie scentralizowanego oprogramowania klasy ERP do zdalnego wykorzystania przez c(?).
Zapewnienie ciągłości funkcjonowania oprogramowania poprzez usuwanie błędów programistycznych i ich negatywnych skutków w systemie, rozbudowa i unowocześnianie oprogramowania, uruchamianie dodatkowych funkcjonalności.
Świadczenie przez ?A? usługi wsparcia technicznego dla użytkowników systemu.
Właściwą dla priorytetu reakcję na zgłoszenia błędów i niewłaściwego funkcjonowania oprogramowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy płatności wynikające z przedmiotowego porozumienia spowodują obowiązek pobierania od tych wypłat podatku dochodowego u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy zapłaty dla spółki z Liechtensteinu za usługi informatyczne opisane w punkcie g (opis stanu faktycznego ? przypis Organu) niniejszego wniosku nie powodują obowiązku pobrania podatku dochodowego u źródła, gdyż usługi informatyczne nie zostały wymienione w katalogu zawartym w artykule 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobne stanowisko zajął Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu w interpretacji znak ZD/406?109/1/CIT/05 z dnia 31 sierpnia 2005 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 30 listopada 2013 r. Wnioskodawca zawarł porozumienie ze spółką z siedzibą w Liechtensteinie dotyczące świadczenia na jego rzecz usług informatycznych. Spółka z Księstwa Liechtenstein jest osobą prawną podlegającą w swoim państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Podmiot ten nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej ani nie jest zarejestrowany dla celów podatkowych. Spółka posiada certyfikat rezydencji podatkowej tego podmiotu. Usługi będące przedmiotem opisanej umowy spełniane są w stałej siedzibie usługodawcy.

Ustalenia powyższego porozumienia oznaczają w praktyce:

udostępnienie scentralizowanego oprogramowania klasy ERP do zdalnego wykorzystania przez c(?),
zapewnienie ciągłości funkcjonowania oprogramowania przez usuwanie błędów programistycznych i ich negatywnych skutków w systemie, rozbudowa i unowocześnianie oprogramowania, uruchamianie dodatkowych funkcjonalności,
świadczenie przez spółkę z Księstwa Liechtenstein usługi wsparcia technicznego dla użytkowników systemu,
właściwą dla priorytetu reakcję na zgłoszenia błędów i niewłaściwego funkcjonowania oprogramowania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.): podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu ? opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone m.in. w art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1-2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a)z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

? ustala się w wysokości 20 % przychodów.

Wprawdzie katalog usług wskazanych w pkt 2a cytowanej w zdaniu poprzednim regulacji jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie ?(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze?, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane.

Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem determinującym daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Należy wskazać, że między Polską a Księstwem Liechtenstein nie została podpisana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zastosowanie będą miały wprost przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem jeżeli świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są wykonywane na rzecz polskiego podmiotu (polskiego rezydenta podatkowego) dochodzi wówczas do osiągnięcia przez nierezydentów dochodów na terenie Polski.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 powołanej ustawy: osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe informacje należy wskazać, że w związku z tym, że Wnioskodawca nie podał, że korzystając z oprogramowania ERP przechodzą na niego jakiekolwiek prawa autorskie do programu (np. prawo do zwielokrotniania, przystosowywania, zmian układu, rozpowszechniania), lecz wykorzystuje niniejsze oprogramowanie na potrzeby własne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należności wypłacane na rzecz spółki z Księstwa Liechtenstein związane z prawem do korzystania z oprogramowania ERP nie mieszczą się w dyspozycji normy prawnej określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności nie można ich uznać za przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych.

Należy wskazać, że przedmiot umowy ma charakter złożony. Z jednej strony, spółka z Księstwa Liechtenstein udostępnia oprogramowanie ERP. Z drugiej strony, świadczy również usługi w zakresie wsparcia technicznego dla użytkowników systemu. Ponadto udostępnia i(?) (czy raczej możliwość korzystania z ich określonej funkcjonalności), które zapewniają sprawne funkcjonowanie systemu.

Zatem w pierwszej kolejności należy zauważyć, że opisanego w stanie faktycznym ?korzystania z jej i(?)? nie można utożsamiać z pojęciem ?użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego. Sensem tego porozumienia nie jest wynajęcie i(?), lecz umożliwienie korzystania z określonej ich funkcjonalności oraz korzystania z oprogramowania klasy ERP.

Ponadto należy dodać, że żadna z określonych w niniejszym porozumieniu kategorii usług wchodzących w skład usług informatycznych nie mieści się w zakresie świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym świadczeń o podobnym charakterze).

Zatem dokonywanie przez Wnioskodawcę wypłat wynagrodzeń na rzecz spółki działającej na terenie Księstwa Liechtenstein z tytułu nabywanych usług informatycznych nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ww. ustawy.

Wnioskodawca nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej.

Reasumując ? płatności wynikające z opisanego w stanie faktycznym porozumienia nie spowodują obowiązku pobierania od tych wypłat podatku u źródła.

W odniesieniu natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę pisma należy stwierdzić, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.