1. Czy Spółka powinna rozpoznać zaległy podatek od nieruchomości za lata 2005 - 2009 jako koszt (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 07 lipca 2010 r. (data wpływu 16.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości za lata 2007 ? 2009 ? jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości za lata 2005 ? 2006 ? jest nieprawidłowe,
• możliwości korekty zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za rok 2009 ? jest prawidłowe,
• możliwości korekty zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za lata 2005 ? 2008 ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości za lata 2005 ? 2009 oraz możliwości korekty zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za lata 2005 ? 2009.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy o rachunkowości, Spółka, uwzględniając ukształtowaną w wyniku sądowych kontroli decyzji administracyjnych linię orzecznictwa w sprawie stosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości od powierzchni budynków lub ich części zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych, sporządziła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości, które miały wpływ na wyniki zarówno roku sprawozdawczego 2009, jak i lat ubiegłych 2005 - 2008.

O wprowadzonych zmianach Spółka powiadomiła biegłego rewidenta, który przeprowadzał badanie za 2009 r. Biegły rewident skorygował raport i opinię wydane 31 marca 2010 r. w całości i w dniu 26.04.2010 r. wydał korektę opinii i raportu z badania sprawozdania finansowego za rok 2009 po zmianach. W związku ze sporządzonymi korektami, powstało zobowiązanie w wysokości 122.811,10 zł plus odsetki 47.629 zł i dokonano fizycznego księgowania j/n:

1. Kwotę niezapłaconego podatku od nieruchomości za poprzednie lata obrotowe 2005 - 2008 łącznie w wysokości 102.563,10 zł oraz odsetki naliczone do dnia 31.12.2008 r. w kwocie 34.790 zł, w tym:
   • za rok 2005 - podatek 45.660,10 zł, odsetki 4.440 zł,
   • za rok 2006 - podatek 18.773 zł, odsetki 6.430 zł,
   • za rok 2007 - podatek 18.466 zł, odsetki 9.710 zł,
   • za rok 2008 - podatek 19 664 zł, odsetki 14.210 zł,
   
   Spółka uznała za zdarzenie istotne i ujęła w księgach rachunkowych roku 2009 jako błąd, a kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odniosła na kapitał (fundusz) własny i wykazała jako ?zysk / stratę z lat ubiegłych?, z uwzględnieniem wpływu błędu na zobowiązanie podatkowe.
2. Kwotę niezapłaconego podatku od nieruchomości za rok 2009 w wysokości 20.248 zł oraz odsetki przypadające na rok 2009 w wysokości 12.839 zł Spółka ujęła bezpośrednio w rachunku wyniku roku 2009.
   Koszty z tytułu podatku od nieruchomości oraz odsetki za nieterminową wpłatę kwalifikowane przez Spółkę do ?pośrednich? kosztów uzyskania przychodów zostały ujęte w księgach rachunkowych roku 2009, jako koszt (zobowiązanie) i na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznane za koszt podatkowy (bez odsetek). Podatek od nieruchomości jest kosztem podatkowym (a contrario art. 16 ust. 1 pkt 15 tej ustawy), a odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych nie są kosztem uzyskania przychodów (expressis verbis art. 16 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy). Korzystając z uprawnienia wynikającego z przepisu art. 81 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa, Spółka sporządziła korekty CIT-8 za lata 2005 - 2009 oraz stosownie do art. 2 ustawy z dnia 1.12.1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, traktującego, iż do wpłat z zysku stosuje się również przepisy o zobowiązaniach podatkowych, korekty WZS-1R za lata 2005 - 2008.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka powinna rozpoznać zaległy podatek od nieruchomości za lata 2005 - 2009 jako koszt uzyskania przychodów dopiero po dokonaniu faktycznej zapłaty, sukcesywnie do wpłacanych rat miesięcznych...
2. Czy zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty z tytułu zaległego podatku od nieruchomości za lata 2005 - 2009 są kosztem uzyskania przychodów z chwilą poniesienia, czyli pod datą ujęcia w księgach, a więc w roku, którego dotyczą...
3. Czy Spółka mogła, korzystając z uprawnienia wynikającego z przepisu art. 81 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa, dokonać korekt poszczególnych zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za lata 2005 - 2008 i 2009 pomimo, że ustalone zobowiązanie w podatku od nieruchomości za lata 2005 - 2008 i 2009 nie zostało jeszcze faktycznie uregulowane...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Spółki, w obecnym stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.07.2007 r. termin zapłaty zobowiązania wobec Urzędu Miasta z tytułu podatku od nieruchomości nie jest istotny dla określenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów. Od 01.01.2007 r. ?poniesienie? nie oznacza fizycznej zapłaty, lecz zaksięgowanie w księgach rachunkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W ocenie Wnioskodawcy, nowym przepisem art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzona została definicja dnia poniesienia kosztu podatkowego. Definicja ta odwołuje się bezpośrednio do zasady memoriałowej, określając, iż dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dokumentu (dowodu), w przypadku braku faktury (np. deklaracji na podatek od nieruchomości). Zgodnie z uzasadnieniem nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzając art. 15 ust. 4e - jednym z podstawowych celów ustawodawcy było zbliżenie zasad ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dla celów podatkowych do zasad wynikających z prawa bilansowego.

W konsekwencji, przepisy prawa podatkowego dotyczące kosztów pośrednich mają charakter wtórny w stosunku do przepisów ustawy o rachunkowości w tym sensie, że jeżeli na podstawie ustawy o rachunkowości dany wydatek (koszt pośredni) został ujęty w księgach rachunkowych jako koszt (zobowiązanie), to stanowi on, na podstawie art. 15 ust. 4e z zastrzeżeniem ust. 4f - 4h, koszt podatkowy.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, iż zobowiązanie (koszt) z tytułu zaległego podatku od nieruchomości za lata 2005 - 2008 i 2009 jest kosztem podatkowym w dacie jego ujęcia w księgach rachunkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Mając na uwadze wyżej przedstawiany stan faktyczny i prawny, zdaniem Spółki, koszty związane z zaległym podatkiem od nieruchomości, kwalifikowane do ?pośrednich? kosztów uzyskania przychodów, dotyczące lat 2005 - 2009, udokumentowane sporządzonymi i złożonymi w Urzędzie Miasta stosownymi korektami deklaracji na podatek od nieruchomości i ujęte w księgach rachunkowych w 2009 roku - z uwagi na datę zaksięgowania (ujęcia) w księgach - są potrącane w roku podatkowym 2009 i Spółka ma prawo sporządzić korekty CIT-8 oraz WZS-1R zarówno za rok 2009, jak i za lata 2005 - 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe ? w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości za lata 2007 ? 2009,
• nieprawidłowe ? w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości za lata 2005 ? 2006,
• prawidłowe ? w zakresie możliwości korekty zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za rok 2009,
• nieprawidłowe ? w zakresie możliwości korekty zeznań rocznych (CIT-8 i WZS-1R) za lata 2005 ? 2008.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ? w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. ? kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Natomiast przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Kwestię kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami reguluje przepis art. 15 ust. 4d ww. ustawy, na podstawie którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl ust. 4e ww. artykułu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.

Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Są to zatem te wszystkie wydatki, które poniesione zostały w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, uwzględniając ukształtowaną w wyniku sądowych kontroli decyzji administracyjnych linię orzecznictwa w sprawie stosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości od powierzchni budynków lub ich części zajętych na udzielanie świadczeń zdrowotnych, sporządziła korekty deklaracji na podatek od nieruchomości, które miały wpływ na wyniki roku sprawozdawczego 2009, jak i lat ubiegłych 2005 - 2008.

Podatek od nieruchomości bez wątpienia stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, albowiem podatnik jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów do ponoszenia takiego wydatku. Obowiązek zapłaty podatku z ww. tytułu wynika z faktu posiadania nieruchomości. Tak ukształtowany obowiązek podatkowy prowadzi do wniosku, że ponoszenie przez podatnika wydatku o charakterze publicznoprawnym od posiadanej przez niego nieruchomości związany z działalnością gospodarczą ma wpływ na możliwość osiągnięcia przychodu, chociaż nie wiąże się z konkretnym przychodem. Wydatek ten należy zaliczyć więc do kosztów uzyskania przychodów jako koszt ogólny działalności gospodarczej. Jego ponoszenie jest niezbędne w celu prawidłowego funkcjonowania podatnika.

Zatem, wydatek poniesiony przez Spółkę z tytułu zaległego podatku od nieruchomości za lata 2007 - 2009, powinien być zaliczony do kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i potrącony w dacie jego poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż w obowiązującym stanie prawnym nie ma znaczenia, czy wydatek ten został w danym momencie rzeczywiście (faktycznie) zapłacony.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że zaległy podatek od nieruchomości dotyczący lat 2007 - 2009 może zostać zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia, w myśl art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r., tj. w dniu, na który ujęto przedmiotowy koszt w księgach rachunkowych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2006 r. ? kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

W myśl powyższego przepisu, podatnik również miał możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykazał ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów były zarówno koszty, które pozostawały w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie było możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania podmiotu poniesienie ich było uzasadnione i konieczne.

Zgodnie z treścią ustawowej regulacji, kwalifikacja danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów winna brać pod uwagę jego przeznaczenie, celowość i zasadność dla funkcjonowania podmiotu oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. Koszty pośrednie dotyczą całokształtu działalności Spółki, ponoszone są w celu zachowania źródła przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2006 r. ? koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten jednoznacznie wskazywał, iż podatnik mógł ponosić koszty, które bezpośrednio wiązały się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też mógł ponosić koszty, które miały pośredni wpływ na osiągane przychody. Wydatki, które wpływały na przychody Spółki w sposób pośredni, dotyczące całokształtu działalności, należało uznać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia, czyli zapłaty.

W kontekście powyższego, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2006 r., podatek od nieruchomości za lata 2005 - 2006, stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie jego faktycznej zapłaty.

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe oznacza, iż w obowiązującym stanie prawnym zasadą jest, że podatnik ma prawo skorygować deklarację, o ile nie zabrania tego przepis szczególny. Zatem podatnik nie musi wykazywać swojego szczególnego prawa do korekty, gdyż uprawnienie do korekty jest obecnie zasadą.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na przepis art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Możliwość składania korekt deklaracji dotyczy jedynie zobowiązań podatkowych powstających z mocy samego prawa, czyli m. in. deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych oraz deklaracji o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku za rok obrotowy. Z ww. regulacji wynika również, że możliwość złożenia korekty deklaracji istnieje, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Jednocześnie wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa takich zastrzeżeń nie wprowadzają.

Wnioskodawca w stanie faktycznym wskazał, iż kwotę niezapłaconego podatku od nieruchomości za poprzednie lata obrotowe 2005 - 2008, uznał za zdarzenie istotne i ujął w księgach rachunkowych roku 2009 jako błąd, a kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odniósł na kapitał (fundusz) własny i wykazał jako ?zysk / stratę z lat ubiegłych?. Natomiast kwotę niezapłaconego podatku od nieruchomości za rok 2009 Spółka ujęła bezpośrednio w rachunku wyniku roku 2009.

Reasumując, wobec zaliczenia zaległego podatku od nieruchomości za lata 2007 - 2009 do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia (zaksięgowania), tj. w 2009 r.

Spółka mogła dokonać korekty zeznań rocznych CIT-8 na podstawie art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, tylko za 2009 r. W związku z powyższym, brak jest podstaw do dokonywania korekty zeznań rocznych za lata 2007-2008.

Natomiast z uwagi na fakt, iż podatek od nieruchomości za lata 2005 - 2006, stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie jego faktycznej zapłaty, a Spółka nie uregulowała jeszcze ustalonego zobowiązania, skorygowanie zeznań rocznych CIT-8 za lata 2005 - 2006 ? nie jest zasadne.

Ponadto, ponieważ korekta CIT-8 będzie miała miejsce tylko w odniesieniu do roku 2009 oraz korekta wyniku finansowego za lata 2005 ? 2008 została dokonana w bilansie za rok 2009, to możliwość skorygowania zeznania WZS-1R, na podstawie art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, dotyczy również tylko i wyłącznie roku 2009.

Podkreślić jednak należy, że uprawnienie do korekty złożonych uprzednio deklaracji (zeznań) jest podstawowym prawem podatnika, które leży w jego gestii i nie może zostać ograniczone zakresem interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.