Czy w związku z czynnością sprzedaży tych gruntów Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1999 zakupił nieruchomość gruntową stanowiącą, wg wpisu do rejestru gruntów, grunt rolny.

W roku 2007 nieruchomość ta została przekształcona, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy, na teren przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym Zainteresowany podzielił część nieruchomości na siedemnaście działek z przeznaczeniem do sprzedaży.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z czynnością sprzedaży tych gruntów Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07, nie jest on podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie jest zobowiązany do odprowadzenia tego podatku i składania deklaracji VAT-7.

W dniu 14 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-1012/08-2/TK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 28 października 2008 r.) jest nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, że sprzedaż działek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany zobowiązany będzie zatem do zarejestrowania się jako podatnik VAT.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 2 lutego 2009 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 26 lutego 2009 r. nr ILPP1/443W-15/09-2/HMW, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wniósł w dniu 2 kwietnia 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 10 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 816/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 816/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z kolei przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W tym miejscu wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

I tak, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Opodatkowanie zatem może dotyczyć tylko tych czynności, co do których spełniony został tak podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania. Wypełnione więc muszą być łącznie dwie przesłanki - wykonana przez podmiot posiadający cechę podatnika czynność ma mieścić się w granicach opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w roku 1999 zakupił nieruchomość gruntową stanowiącą, wg wpisu do rejestru gruntów, grunt rolny.

W roku 2007 nieruchomość ta została przekształcona, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy, na teren przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym Zainteresowany podzielił część nieruchomości na siedemnaście działek z przeznaczeniem do sprzedaży.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 10 lipca 2009 r., sygn. I SA/Wr 816/09 stwierdził, iż:

?Na tle przytoczonego unormowania Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 29.10.2007 r., podjętym w składzie siedmiu sędziów stwierdził (sygn. akt I FPS 3/07, publ. ONSiWSA z 1/2008, poz. 8), że przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Sąd ten wywiódł, że ani formalny status danego podmiotu, jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, iż w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT. Podniesiono w przywołanym wyroku, że jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku VAT i to bez względu na to, czy czynność tę (sprzedaż działek) wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Przy tym zaznaczył Naczelny Sąd Administracyjny, że taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego.

Należy wskazać, że przytoczone stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego jest powszechnie aprobowane w orzecznictwie i podziela je również Sąd rozpoznający niniejszą sprawę.

Stwierdzić zatem trzeba, że znaczenie unormowania art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy VAT, określającego status podatnika podatku, wykracza poza samo stwierdzenie częstotliwości dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu, albowiem niezależnie od tego, istotne jest aby przy danej transakcji określony podmiot działał jako handlowiec (producent, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód). W przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie sprzedaży. Nie można bowiem pomijać tego, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich dalszej odsprzedaży?.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przedstawione przepisy prawa a także uwzględniając ocenę prawną wyrażoną przez Sąd wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Tak przedstawione zdarzenie przyszłe nie wskazuje bowiem, iż głównym celem zakupu nieruchomości gruntowej, a następnie ich podział na siedemnaście działek z przeznaczeniem do sprzedaży - było prowadzenie przez Zainteresowanego w sposób profesjonalny działalności gospodarczej, a nie spożytkowanie w celach prywatnych. Ponadto brak jest takiej formy aktywności Wnioskodawcy w zbywaniu przedmiotowych działek, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Reasumując, sprzedaż przez Zainteresowanego przedmiotowych gruntów nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i nie będzie On obowiązany do zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr ILPP1/443-1012/08-2/TK, tj. 14 stycznia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.