Czy Spółka będzie musiała dokonać korekty VAT i zwrócić podatek od urzędu skarbowego?

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku naliczonego zawartego w ratach leasingowych.

Powyższy wniosek uzupełniono pismami z dnia 28 listopada 2008 r. o wymagane oświadczenie, złożenie na wniosku ORD-IN oraz o podpis osoby upoważnionej do reprezentowania spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada od 30 sierpnia 2007 r. w leasingu operacyjnym samochód osobowy, z tego tytułu odlicza 60% VAT nie więcej niż 6.000 zł. Obecnie Spółka chce dokonać cesji leasingu na osobę trzecią.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie musiała dokonać korekty VAT i zwrócić podatek od urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy samochód osobowym był wykorzystywany przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych. Nie ma przepisu, który przewidywałby, że rozwiązanie umowy leasingu prowadzi do utraty prawa do odliczenia dotychczas odliczonego podatku naliczonego. Nie ma również przepisu, który przewidywałby w takim przypadku obowiązek jakiejkolwiek korekty. Prowadzi to do wniosku, że rozwiązanie umowy leasingu nie wywołuje żadnych skutków w VAT u dotychczasowego leasingobiorcy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 8 czerwca 2005 r. Nr PP-443/58/144/2005.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

W świetle art. 7 ust. 9 ustawy o VAT, przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotem są grunty.

Natomiast, art. 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem sprawy Wnioskodawca w dniu 30 sierpnia 2007 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy. W chwili obecnej Spółka planuje cesję umowy na osobę trzecią.

Zatem prawo własności samochodu osobowego nie zostanie przeniesione w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, tylko Wnioskodawca, który zawarł umowę leasingu samochodu osobowego nabył usługę, a obecnie planuje ją odsprzedać innemu podmiotowi.

Ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług postanowił, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Istnienie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest uzależnione od tego, czy usługi zostały zakupione przez Spółkę w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ww. ustawy.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż Spółka wykorzystywała przedmiotowy samochód osobowy do prowadzenia działalności opodatkowanej i odliczała podatek VAT naliczony z rat leasingowych. Sposób odliczania podatku VAT w takim przypadku reguluje przepis art. 86 ust. 3 i ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż Wnioskodawca wykorzystując samochód osobowy w działalności opodatkowanej ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o przysługującą mu kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem usług leasingu operacyjnego (60% nie więcej niż 6.000 zł).

Reasumując, Spółka przeprowadzająca cesję leasingu samochodu osobowego na podmiot trzeci nie będzie zobowiązana do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku naliczonego zawartego w ratach leasingowych. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-722/08-6/KS, interpretacja indywidualna