1. Czy w przedstawionej sytuacji, nieodpłatne ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 11 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości ? jest prawidłowe,
2. opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? Gmina (dalej: Gmina) jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej położonej w W. przy ul. K. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), gdyż nieruchomość tą Gmina nabyła w roku 1990 z mocy prawa w związku z komunalizacją mienia.

Gmina jako właściciel nieruchomości, zawarła w dniu 20 lipca 2009 r., umowę notarialną z Centrum Zdrowia Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej (dalej: Centrum Zdrowia). Wnioskodawca w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) i przy uwzględnieniu art. 53 ust. 1 ustawy z dnia z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) oraz § 2 ust. 4 i § 28 uchwały Rady Miejskiej określone w statucie jednostki, tj. na prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego; obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Oddanie nieruchomości niezabudowanej w użytkowanie nastąpiło w trybie bezprzetargowym, nieodpłatnie, na czas nieoznaczony.

Centrum Zdrowia jest samodzielnym, publicznym zakładem opieki zdrowotnej, posiadającym osobowość prawną i działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz innych przepisów dotyczących samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz statutu. Zgodnie z przyjętym statutem, Zakład Opieki Zdrowotnej stanowi wyodrębniony organizacyjnie zespół osób i środków majątkowych utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. W związku z przygotowaniem nieruchomości do obrotu cywilno-prawnego, został sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy (wycena).

Kosztami przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania w tym kosztem wykonania operatu szacunkowego został obciążony Użytkownik w myśl zapisu § 12 protokołu-projektu umowy. Zgodnie z § 31a ust. 1 powołanej uchwały Rady Miejskiej, osoby prawne i fizyczne oraz nieposiadające osobowości prawnej spółki handlowe, ubiegające się o nabycie nieruchomości w trybie bezprzetargowym, ponoszą koszty związane z przygotowaniem nieruchomości do zbycia, w tym koszty: opracowań geodezyjnych, wyceny nieruchomości i koszty wymaganych ogłoszeń, oraz koszty założenia księgi wieczystej i koszty sporządzenia umowy notarialnej oraz koszty sądowe związane z dokonaniem wpisów w księgach wieczystych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionej sytuacji, nieodpłatne ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. Czy w przypadku nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina obciążając użytkownika nieruchomości kosztami wyceny, jest zobowiązana ww. czynność udokumentować fakturą VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W przypadkach gdy przedmiotem transakcji jest nieodpłatna czynność cywilnoprawna, aby uznać czy jest ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług, należy rozpatrzyć istnienie przesłanek opodatkowania nieodpłatnych czynności, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle art. 7 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Podobnie w myśl art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

W związku z powołanymi przepisami, można wywieść, że przy nieodpłatności transakcji, istnieją dwie podstawowe przesłanki opodatkowania nieodpłatnych czynności, tj. świadczenie na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz dodatkowo istnienie przy zakupie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem danego składnika majątkowego wykorzystywanego do nieodpłatnego świadczenia. W przedstawionym stanie faktycznym brak jest spełnienia powołanych przesłanek.

Centrum Zdrowia - jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej - zostało utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego - Gminę. Gmina oddając nieodpłatnie przedmiotowy grunt w użytkowanie, realizuje cele publiczne w postaci budowy żłobka publicznego, a więc realizowany cel publiczny związany jest z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Ponadto, Gmina przedmiotowy grunt, na którym ustanowiła użytkowanie nabyła w roku 1990 z mocy prawa, tak więc Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, związanego z zakupem danego składnika majątkowego wykorzystywanego do nieodpłatnego świadczenia. Reasumując, w przedstawionej sytuacji, w wyniku braku spełnienia ww. przesłanek, nieodpłatna czynność oddania w użytkowanie nieruchomości jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

W przedstawionej sytuacji, gdy brak jest możliwości włączenia kosztów wyceny, jako elementu ostatecznej ceny sprzedaży, przy nieodpłatnej czynności cywilno-prawnej, tj. nieodpłatnym oddaniu w użytkowanie nieruchomości, wątpliwość budzi sposób dokumentowania poniesionych przez Nabywcę kosztów wyceny. W przedstawionym stanie faktycznym brak jest możliwości włączenia kosztów wyceny jako elementu ceny sprzedaży do podstawy opodatkowania, gdyż przedmiotem zawartej transakcji jest nieodpłatna czynność ustanowienia prawa użytkowania, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym przypadku w momencie rozliczenia kosztów wyceny, pomiędzy Gminą a użytkownikiem nieruchomości nie zachodzi czynność świadczenia usługi.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się do dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W opisanej sytuacji, przy nieodpłatnym oddaniu w użytkowanie nieruchomości w trybie bezprzetargowym, Gmina zleca wycenę zbywanej nieruchomości rzeczoznawcy, natomiast nabywca zobowiązany jest do ponoszenia kosztów związanych z przygotowaniem nieruchomości do oddania w nieodpłatne użytkowanie, na podstawie uchwały Rady Miejskiej zgodnie z § 31a ust. 1. Tak więc w opinii podatnika nie występuje tu świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie rozliczenie poniesionych kosztów wyceny, koniecznych przy oszacowaniu wartości nieruchomości nieodpłatnie oddanej w użytkowanie.

Podatnik uważa, że wycenę nieruchomości można potraktować jako czynność wtórną, która jest niezbędna dla dokonania transakcji oddania nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie. Jeżeli brak jest świadczenia usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a występuje tylko rozliczenie pomiędzy stronami, to nie powinno być dokumentowane fakturą VAT. Faktura VAT jest bowiem dokumentem, któremu przypisane są istotne funkcje podatkowe dla potrzeb rozliczeń podatku VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę, stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania i stawkę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasadne jest natomiast wystawienie innego dokumentu niż faktura VAT, np. noty księgowej. Nota księgowa jest dowodem księgowym, dokumentem zewnętrznym własnym, (art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ? t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223). Nota księgowa jest wystawiana w rozrachunkach z kontrahentami, w sytuacji gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a z taką sytuacją w ocenie podatnika, mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, w sytuacji, gdy Wnioskodawca obciąża nabywcę za poniesione przez Gminę koszty wyceny, Gmina nie jest zobowiązana ww. czynność udokumentować fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

1. opodatkowania czynności nieodpłatnego ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości ? jest prawidłowe,
2. opodatkowania kosztów przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, którymi Gmina obciąża przyszłego użytkownika ? jest nieprawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Punkty 6 oraz 7 zostały dodane do przytoczonego przepisu ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) i obowiązują od dnia 1 grudnia 2008 r. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniana zmiana miała charakter wyłącznie techniczny potwierdzający dotychczas stosowaną praktykę.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Pojęcie części budynków i budowli należy rozumieć jako fizycznie wyodrębnione części mogące mieć inny status prawny niż same budynki lub budowle (np. lokale).

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jak również oddanie ? za wynagrodzeniem ? nieruchomości w użytkowanie wieczyste (w tym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu) stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

W myśl przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które obejmują swym zakresem m. in. sprawy ochrony zdrowia oraz pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 5 i pkt 6 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust.

2 i art. 7 ust. 3 cyt. ustawy) jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towarów (zrównane z odpłatną dostawą) niezależnie od celu tego przekazania. Opodatkowaniu podlega zatem nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które są następnie nieodpłatnie przekazywane zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nieodpłatnie ustanowił prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Centrum Zdrowia ? Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej utworzonego przez Gminę. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu nastąpiło na cele statutowe Centrum Zdrowia, tj. prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnosząc powyższe do przedstawionej wyżej analizy przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy ? Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.

Ad. 2.

Jak wskazano w cytowanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzono przepis art. 30 ust. 3, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku. Zapis ten jest zgodny z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot nabywający daną usługę we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż ? zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca nieodpłatnie ustanowił prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Centrum Zdrowia ? Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej utworzonego przez Gminę. Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu nastąpiło na cele statutowe Centrum Zdrowia, tj. prowadzenie żłobka w ramach świadczenia zdrowotnego obejmującego działania profilaktyczne i opiekę nad dzieckiem do lat 3. Kosztami przygotowania nieruchomości do ustanowienia prawa użytkowania w tym kosztem wykonania operatu szacunkowego został obciążony Użytkownik w myśl zapisu § 12 protokołu-projektu umowy. Zgodnie z § 31a ust. 1 powołanej uchwały Rady Miejskiej, osoby prawne i fizyczne oraz nieposiadające osobowości prawnej spółki handlowe, ubiegające się o nabycie nieruchomości w trybie bezprzetargowym, ponoszą koszty związane z przygotowaniem nieruchomości do zbycia, w tym koszty: opracowań geodezyjnych, wyceny nieruchomości i koszty wymaganych ogłoszeń, oraz koszty założenia księgi wieczystej i koszty sporządzenia umowy notarialnej oraz koszty sądowe związane z dokonaniem wpisów w księgach wieczystych.

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Gmina nabyła usługi związane z przygotowaniem nieruchomości do transakcji nieodpłatnego ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu we własnym imieniu ale na rzecz innego podmiotu, tj. Centrum Zdrowia.

W związku z powyższym spełnione zostały warunki, wskazane w cyt. wyżej art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, a to oznacza, że Gmina wyświadczyła na rzecz Centrum Zdrowia usługi, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego przenosząc ww. koszty Wnioskodawca winien wystawić Centrum Zdrowia fakturę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.