Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów (...)

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów bieżących związanych z utrzymaniem tego pojazdu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów bieżących związanych z utrzymaniem tego pojazdu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów bieżących związanych z utrzymaniem tego pojazdu. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza kupić autobus ze środków własnych zabezpieczonych w budżecie. W uchwale budżetowej wydatek został zakwalifikowany jako zakup inwestycyjny. Ponadto, Gmina w przyszłości ponosić będzie wydatki związane z bieżącym utrzymaniem tego pojazdu, tj. przykładowo: koszty przeglądów, napraw, zakup paliwa, utrzymanie czystości w pojeździe.

Po zakupie autobus będzie wykorzystywany dwojako:

  1. nieodpłatnie ? na rzecz lokalnej społeczności, np.: zapewnienie transportu uczniów do szkół na zajęcia lub do oddalonych obiektów sportowych (np. basen),
  2. odpłatnie ? w formie wynajmu np. wynajem autobusu dla członków prywatnych organizacji działających na terenie gminy celem przewiezienia/dowiezienia uczestników w ramach imprez okolicznościowych, wynajem autobusu dla innych zainteresowanych przy organizacji spotkań, konferencji itp.

W tym celu Gmina zamierza wprowadzić regulamin korzystania i wynajmu pojazdu, zawierający m. in. cennik usług, a także określi zasady udostępniania nieodpłatnego oraz udostępniania komercyjnego (wynajem).

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

  1. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
  2. Gmina wykonuje następujące czynności:
    1. Czynności opodatkowane:
      1. sprzedaż nieruchomości ? wynikająca z zawartych aktów notarialnych,
      2. usługi najmu lokali użytkowych, garaży, umowy dzierżawy ? wynikające z zawartych umów,
      3. odsprzedaż wcześniej zakupionych usług telekomunikacyjnych, wywozu nieczystości, zużycia energii elektrycznej, gazowej, zużycia wody ? wynikająca z zawartych umów, wartości niematerialnych i prawnych,
      4. czynności świadczenia usług związanych z pochówkiem na cmentarzu komunalnym, usługi najmu kaplicy cmentarnej, wykupu miejsca pochówku, udostępnianie chłodni (zadanie realizuje zarządca cmentarza komunalnego),
      5. sporadycznie przekazanie nieodpłatne towarów, które stanowią zgodnie z ustawą dostawę,
      6. opodatkowanie użytkowania wieczystego gruntów,
      7. wynajem zakupionego autobusu odpłatnie ? na podstawie zawartych umów wynajmu.
    2. Czynności zwolnione:
      1. sprzedaż nieruchomości, zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
    3. Czynności niepodlegające VAT:
      1. pobór podatków i opłat lokalnych,
      2. nieodpłatne udostępnienie na rzecz lokalnej społeczności majątku gminnego, w tym zakupionego autobusu, celem realizacji zadań własnych gminy ? np. zapewnienie transportu uczniów na zajęcia szkolne do szkół lub gminnych obiektów sportowych.
  3. Zakupiony autobus i towary oraz usługi będą służyły czynnościom wymienionym w pkt A. g) oraz C. b).
  4. Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować poniesionych wydatków (zarówno inwestycyjnych i bieżących) do wykonywanych czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów bieżących związanych w przyszłości z utrzymaniem tego pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Prawo do odliczenia przysługuje podatnikom, którzy nabyte towary i usługi wykorzystują do czynności opodatkowanych. Tak więc warunkiem jest występowanie związku zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Gmina będzie dokonywała dwojakiego rodzaju czynności, tj. czynności podlegające opodatkowaniu VAT (wynajem) oraz czynności niepodlegające regulacjom ustawy o VAT, czyli nieodpłatne udostępnianie, polegające na działalności w sferze zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Ponieważ Gmina wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi VAT, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego. Powyższe oznacza, że Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z utrzymaniem pojazdu w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   ? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, natomiast sama transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 ? art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Gmina, będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza kupić autobus ze środków własnych zabezpieczonych w budżecie. W uchwale budżetowej wydatek został zakwalifikowany jako zakup inwestycyjny. Ponadto, Gmina w przyszłości ponosić będzie wydatki związane z bieżącym utrzymaniem tego pojazdu, tj. przykładowo: koszty przeglądów, napraw, zakup paliwa, utrzymanie czystości w pojeździe.

Po zakupie autobus będzie wykorzystywany dwojako: nieodpłatnie ? na rzecz lokalnej społeczności, np.: zapewnienie transportu uczniów do szkół na zajęcia lub do oddalonych obiektów sportowych (np. basen) oraz odpłatnie ? w formie wynajmu np. wynajem autobusu dla członków prywatnych organizacji działających na terenie gminy celem przewiezienia/dowiezienia uczestników w ramach imprez okolicznościowych, wynajem autobusu dla innych zainteresowanych przy organizacji spotkań, konferencji itp.

Gmina wykonuje następujące czynności: opodatkowane (sprzedaż nieruchomości ? wynikająca z zawartych aktów notarialnych; usługi najmu lokali użytkowych, garaży, umowy dzierżawy ? wynikające z zawartych umów; odsprzedaż wcześniej zakupionych usług telekomunikacyjnych, wywozu nieczystości, zużycia energii elektrycznej, gazowej, zużycia wody ? wynikająca z zawartych umów, wartości niematerialnych i prawnych; czynności świadczenia usług związanych z pochówkiem na cmentarzu komunalnym, usługi najmu kaplicy cmentarnej, wykupu miejsca pochówku, udostępnianie chłodni; sporadycznie przekazanie nieodpłatne towarów, które stanowią zgodnie z ustawą dostawę; opodatkowanie użytkowania wieczystego gruntów; wynajem zakupionego autobusu odpłatnie, na podstawie zawartych umów wynajmu), czynności zwolnione od podatku (sprzedaż nieruchomości, zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) oraz czynności niepodlegające VAT (pobór podatków i opłat lokalnych; nieodpłatne udostępnienie na rzecz lokalnej społeczności majątku gminnego, w tym zakupionego autobusu, celem realizacji zadań własnych gminy ? np. zapewnienie transportu uczniów na zajęcia szkolne do szkół lub gminnych obiektów sportowych). Zakupiony autobus i towary oraz usługi zakupione w celu jego bieżącego utrzymania będą służyły do wykonywania następujących czynności:

  • wynajem zakupionego autobusu odpłatnie, na podstawie zawartych umów wynajmu oraz
  • nieodpłatne udostępnienie na rzecz lokalnej społeczności, np. zapewnienie transportu uczniów na zajęcia szkolne do szkół lub gminnych obiektów sportowych.

Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować poniesionych wydatków (zarówno inwestycyjnych i bieżących) do wykonywanych czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że autobus, który Gmina zamierza kupić będzie służyć do wykonywania czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT (nieodpłatne udostępnianie na rzecz lokalnej społeczności) oraz do czynności opodatkowanych podatkiem (wynajem zakupionego autobusu odpłatnie, na podstawie zawartych umów wynajmu).

Jak wskazano wyżej, w sytuacji, gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy. Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) ? wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego wg proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: ?(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy?.

Wskazać również należy, iż art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 1977 r., Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Natomiast w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej. Tym samym, brak jest podstaw do ograniczania możliwości podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku gdy ? jak wskazał Wnioskodawca ? zakupiony autobus wykorzystywany będzie zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (wynajem zakupionego autobusu odpłatnie, na podstawie zawartych umów wynajmu) oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (nieodpłatne udostępnianie na rzecz lokalnej społeczności) oraz w sytuacji, gdy poniesionych wydatków (zarówno inwestycyjnych, jak i bieżących) związanych z planowanym zakupem nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z ww. kategorii czynności, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy wydatki związane z planowanym zakupem autobusu oraz jego bieżącym utrzymaniem będą służyć Wnioskodawcy zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu i nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku, a ponadto Zainteresowany nie będzie miał obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionego autobusu (wydatek inwestycyjny) oraz od zakupów bieżących związanych w przyszłości z utrzymaniem tego pojazdu.

Końcowo nadmienić należy, że w przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, należy uwzględnić możliwość powstania obowiązku podatkowego, wynikającego z art. 8 ust. 2 ustawy.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, iż ?zakupiony autobus i towary oraz usługi będą służyły czynnościom wymienionym w pkt A. g) oraz C. b)?. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą ważność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika