Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działki nr 335 i 395/2. Dostawa nie posiada cech sprzedaży profesjonalnej. (...)

Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działki nr 335 i 395/2. Dostawa nie posiada cech sprzedaży profesjonalnej. Brak podstaw do opodatkowania sprzedaży. Dysponowanie majątkiem osobistym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 5 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 335 i nr 395/2 ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 335 i nr 395/2. Dnia 5 lutego 2013 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 06 listopada 2012 r. Wnioskodawca zawarł wraz z żoną umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na działki oznaczone nr ewidencyjnymi 335, 395/2 położone w obrębie K, gmina S. M, powiat X, województwo Y. Działki te wpisane są do księgi wieczystej nr KW (?). Działki te Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 06 lutego 1985 r. - Repertorium A XXX/8X i stanowią one składniki majątku objętego wspólnością ustawową. Działki te są niezabudowane i stanowią grunty orne RV i RVI oraz pastwiska PsV. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w dniu 22 lipca 2008 r. Uchwałą Rady Gminy w S. M Nr XXIIX/2XX/20XX powyższe działki położone są w obszarze: 1P/U - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów.

Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej jest także uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług.

Dnia 5 lutego 2013 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

  1. nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
  2. działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rolniczej,
  3. nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości,
  4. nie udostępniał przedmiotowych działek osobom trzecim,
  5. dokonał wraz z żoną sprzedaży jednej działki rolnej w dniu 6 maja 2002 r.,
  6. nie występował o decyzję o warunkach zabudowy,
  7. nie poniósł jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży,
  8. nie ogłaszał się w środkach masowego przekazu, że chce sprzedać działki i nie zamierza tego robić po sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On płatnikiem podatku VAT. Za działki odprowadzany jest podatek rolny. Działki są użytkowane z przeznaczeniem pod uprawę żyta, które On wykorzystuje we własnym gospodarstwie domowym. Działki te Wnioskodawca nabył na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Nie było wtedy zamiarem Wnioskodawcy dokonanie ich sprzedaży. Zainteresowany jest ubezpieczony w KRUS-ie i posiada rentę chorobową. Nie występował do gminy o przekształcenie tych działek oraz nie dokonywał podziałów. Działki są nieogrodzone. Wnioskodawca nie ulepszał tych działek pod kątem ich przyszłej zabudowy takich jak uzbrojenie czy marketing. Ponadto, nie ogłaszał się także, że chce sprzedać działki. Przyszły kupujący sam się do Wnioskodawcy zgłosił, a w jego zainteresowaniu są także działki sąsiednie, które będą stanowić jeden teren inwestycyjny. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i działki nie były związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sprzedaż majątku jest jednorazowa. W związku z tym Zainteresowany uważa, że przedmiot sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347.1 ze zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

  1. określone udziały w nieruchomości,
  2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
  3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195?221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak zatem wskazują powyższe przepisy, aby dostawa towarów (nawet jeśli jest to czynność jednorazowa) została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest wykazanie, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary i usługi nabyte zostały w celu spożytkowania ich do wykonywania danej czynności.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, iż dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów, stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) trzeba ustalić, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, wskazującej, że czynności danego podmiotu przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest stwierdzenie, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu (a więc za podatnika podatku od towarów i usług), czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wskazać bowiem należy, że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? Dz. U. UE L 347.1 ze zm. ? (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu ? dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności ? konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. powołanej wcześniej ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Wskazać należy, że rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Wymaga również podkreślenia, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (?) (Edward Gniewek ?Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższego wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż dnia 06 listopada 2012 r. Wnioskodawca zawarł wraz z żoną umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, na działki oznaczone nr ewidencyjnymi 3XX, 3XX/2. Działki te Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 06 lutego 1985 r. i stanowią one składniki majątku objętego wspólnością ustawową. Działki te są niezabudowane i stanowią grunty orne RV i RVI oraz pastwiska PsV. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w dniu 22 lipca 2008 r. Uchwałą Rady Gminy w S. M. Nr XXIII/2XX/2XXX powyższe działki położone są w obszarze: 1P/U - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości. Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowych działek osobom trzecim, i dokonał wraz z żoną sprzedaży jednej działki rolnej w dniu 6 maja 2002 r. Zainteresowany nie występował o decyzję o warunkach zabudowy oraz nie poniósł jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Wnioskodawca nie ogłaszał się w środkach masowego przekazu, z zamiarem sprzedaży działek.

Uwzględniając powołane powyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług przy dokonywaniu dostawy opisanych działek.

Z wniosku wynika bowiem, że Zainteresowany nabył przedmiotowy udział w nieruchomości do majątku osobistego. Ponadto, nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Nie udostępniał nieruchomości osobom trzecim co nie skutkowało uzyskiwaniem środków finansowych z tego tytułu. Wnioskodawca nie podejmował również i nie zamierza podejmować żadnych czynności zmierzających do przygotowania nieruchomości do sprzedaży (m. in. nie występował o decyzję o warunkach zabudowy działek, nie dokonywał ich uzbrojenia, nie umieszczał ogłoszeń o sprzedaży w mediach).

Wskazać zatem należy, że z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie działa jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży udziału w nieruchomościach stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Niego prywatnego majątku.

W związku z powyższym, Wnioskodawca sprzedając udział w przedmiotowych nieruchomościach będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomościach gruntowych nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z dostawą działek o nr 335 i 395/2 Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla Jego małżonki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika