Stawka ? montaż kolektorów słonecznych sygn: ILPP1/443-1180/12-4/MD

22.3.2013

Stawka ? montaż kolektorów słonecznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług montażu kolektorów słonecznych jest:

prawidłowe ? w sytuacji, gdy kolektory słoneczne montowane są na dachu budynku mieszkalnego,
nieprawidłowe ? w sytuacji, gdy kolektory słoneczne montowane są dachu garażu oraz na budynku gospodarczym.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług montażu kolektorów słonecznych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firmy Wnioskodawcy została założona z dniem 25 stycznia 2012 r. Zajmuje się montażem zestawów solarnych, które to montowane są na domach jednorodzinnych o powierzchni użytkowej do 300 ². Zestaw solarny służy do podgrzania wody użytkowej i jest bezpośrednio związany z budynkiem mieszkalnym.

W skład całego systemu podgrzewającego wodę wchodzą zbiorniki na wodę, grupy pompowe, sterowniki, panele słoneczne oraz różnego rodzaju elementy montażowe łączące całość (m. in. przewód solarny). Wszystkie te elementy są niezbędne do funkcjonowania całości, co oznacza, że żaden element nie może być wykorzystany samodzielnie, gdyż nie spełniałby żadnej funkcji.

W szczególnych przypadkach zdarza się, że same panele słoneczne montowane są na dachu budynku sąsiedniego (gospodarczy, garaż) należącego do tego samego właściciela co dom mieszkalny, ale i w takim przypadku panel słoneczny jest nadal wykorzystywany tylko i wyłącznie do podgrzania wody do celów użytkowych, jest połączony na stałe z resztą zestawu solarnego, czyli sterownikiem, pompą i zbiornikami na wodę, które zamontowane są już w budynku mieszkalnym i stanowi z nimi jedno urządzenie.

Przypadek pierwszy:

? ze względu na brak miejsca na dachu budynku mieszkalnego solar zamontowany został na dachu garażu, który to jest połączony z budynkiem mieszkalnym na stałe poprzez bramę wjazdową na posesję. Solar ten stanowi integralną część kolektora słonecznego, który jest zamontowany w całości w budynku mieszkalnym i podgrzewa wodę tylko dla celów gospodarstwa domowego ? mieszkaniowego.

Przypadek drugi:

? z powodu braku miejsca na zamontowanie solaru na dachu budynku mieszkalnego został on zamontowany na innym budynku gospodarczym niepołączonym elementami budowlanymi na stałe z budynkiem mieszkalnym, należącym jednak do tego samego właściciela. Tak jak w pierwszym przypadku solar stanowi integralną część kolektora, z którym na stałe jest połączony specjalnymi elementami i sam nie spełniałby żadnej funkcji.

W każdym przypadku kolektory służą do podgrzewania wody dla celów mieszkaniowych, nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej ani np. dla zwierząt.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż:

jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
usługi montażu kolektorów słonecznych, o których mowa we wniosku, będą dokonywane w ramach budowy, remontu, modernizacji, przebudowy obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym,
budynki, których dotyczyć będą wykonywane czynności wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych umieszczone są w następujących klasach:
1110 ? Budynki mieszkalne jednorodzinne,
1121 ? Budynki o dwóch mieszkaniach,
1122 ? Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Wszystkie ww. budynki nie przekraczają 300 ² powierzchni użytkowej a mieszkania 150 ².

Nawet jeżeli część montowanej instalacji (jak we wniosku) znajduje się na budynku innym niż mieszkalny, to sama modernizacja, remont itp. dotyczy wyłącznie budynków i lokali mieszkalnych sklasyfikowanych w klasach 1110, 1121, 1122.

Budynek niemieszkalny (tj. garaż lub budynek gospodarstw rolnych) służyć będzie tylko za element pomocniczy w zamontowaniu samych paneli słonecznych. Panele słoneczne nie będą zasilać w ciepłą wodę budynków niemieszkalnych i nie będą połączone z instalacją wodną tych budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT Wnioskodawca powinien opodatkować montaż kolektorów słonecznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w każdym przypadku powinien On zastosować stawkę 8%, ponieważ woda wykorzystywana jest dla celów mieszkaniowych. Nawet jeśli solary są zamontowane na dachu budynku gospodarczego, to i tak służą celom mieszkaniowym i są na trwałe związane z budynkiem mieszkalnym poprzez rury i inne elementy wchodzące w całość zestawu solarnego, który jest zamontowany w budynku mieszkalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usług montażu kolektorów słonecznych uznaje się za:

prawidłowe ? w sytuacji, gdy kolektory słoneczne montowane są na dachu budynku mieszkalnego,
nieprawidłowe ? w sytuacji, gdy kolektory słoneczne montowane są dachu garażu oraz na budynku gospodarczym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Art. 41 ust. 2 ustawy określa, iż dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się ? w myśl art. 41 ust. 12 ustawy ? do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się ? w oparciu o art. 41 ust.

12a ustawy ? obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei, w świetle ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 ²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 ².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Na mocy ww. rozporządzenia, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków:

w grupie 111:
- w klasie 1110 ? budynki mieszkalne jednorodzinne.
  Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp. domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.
  Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121) Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),
w grupie 112:
- w klasie 1121 ? budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.
  Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach.
- w klasie 1122 ? budynki o trzech i więcej mieszkaniach.
  Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.
  Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212),
w grupie 113:
- w klasie 1130 ? budynki zbiorowego zamieszkania.
  Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
  Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m. in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

I tak, na podstawie art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W oparciu o pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (?).

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z kolei, pojęcie ?modernizacja? ? według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) ? oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Należy także wyjaśnić, iż w przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. Definicji takiej nie zawiera również cytowana ustawa Prawo budowlane.

Natomiast w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 ze zm.) znajduje się określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (art. 2 pkt 2), którym jest między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Co prawda ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym, to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu, jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, jak i na gruncie prawa podatkowego.

Tymczasem montaż ? wg cytowanego wyżej słownika ? to ?składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość?.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie ?montaż? odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Dodatkowo należy wskazać, iż stosownie do przepisów cyt. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji do pozostałych usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Podkreślić zatem należy, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, a także, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zatem, dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wskazać należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zajmuje się montażem zestawów solarnych, które to montowane są na domach jednorodzinnych o powierzchni użytkowej do 300 ². Zestaw solarny służy do podgrzania wody użytkowej i jest bezpośrednio związany z budynkiem mieszkalnym. W skład całego systemu podgrzewającego wodę wchodzą zbiorniki na wodę, grupy pompowe, sterowniki, panele słoneczne oraz różnego rodzaju elementy montażowe łączące całość (m. in. przewód solarny). Wszystkie te elementy są niezbędne do funkcjonowania całości, co oznacza, że żaden element nie może być wykorzystany samodzielnie, gdyż nie spełniałby żadnej funkcji. W szczególnych przypadkach zdarza się, że same panele słoneczne montowane są na dachu budynku sąsiedniego (gospodarczy, garaż) należącego do tego samego właściciela co dom mieszkalny, ale i w takim przypadku panel słoneczny jest nadal wykorzystywany tylko i wyłącznie do podgrzania wody do celów użytkowych, jest połączony na stałe z resztą zestawu solarnego, czyli sterownikiem, pompą i zbiornikami na wodę, które zamontowane są już w budynku mieszkalnym i stanowi z nimi jedno urządzenie.

Ze względu na brak miejsca na dachu budynku mieszkalnego w przedmiotowej sprawie w pierwszym przypadku solar zamontowany został na dachu garażu, który to jest połączony z budynkiem mieszkalnym na stałe poprzez bramę wjazdową na posesję. Solar ten stanowi integralną część kolektora słonecznego, który jest zamontowany w całości w budynku mieszkalnym i podgrzewa wodę tylko dla celów gospodarstwa domowego ? mieszkaniowego.

Natomiast w drugim przypadku, z powodu braku miejsca na zamontowanie solaru na dachu budynku mieszkalnego został on zamontowany na innym budynku gospodarczym niepołączonym elementami budowlanymi na stałe z budynkiem mieszkalnym, należącym jednak do tego samego właściciela. Tak jak w pierwszym przypadku solar stanowi integralną część kolektora, z którym na stałe jest połączony specjalnymi elementami i sam nie spełniałby żadnej funkcji.

W każdym przypadku kolektory słoneczne (solary) służą do podgrzewania wody dla celów mieszkaniowych, nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej ani np. dla zwierząt.

Usługi montażu kolektorów słonecznych, o których mowa we wniosku, będą dokonywane w ramach budowy, remontu, modernizacji, przebudowy obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem modernizacyjnym. Budynki, których dotyczyć będą wykonywane czynności wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych umieszczone są w następujących klasach:

1110 ? Budynki mieszkalne jednorodzinne,

1121 ? Budynki o dwóch mieszkaniach,

1122 ? Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Wszystkie ww. budynki nie przekraczają 300 ² powierzchni użytkowej a mieszkania 150 ².

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy montażu zestawu kolektorów słonecznych:

na dachu budynku mieszkalnego,
na dachu garażu połączonego z budynkiem mieszkalnym na stałe poprzez bramę wjazdową na posesję oraz
na budynku gospodarczym niepołączonym elementami budowlanymi na stałe z budynkiem mieszkalnym, należącym jednak do tego samego właściciela.

Wyjaśnić należy, iż zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług, i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest wykonanie instalacji kolektorów słonecznych wraz z dostawą wszystkich towarów niezbędnych do jej wykonania, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z wniosku wynika, że przedmiotowe usługi montażu kolektorów słonecznych dotyczą kompleksowego zamontowania instalacji solarnych. Dla opodatkowania tych czynności nie należy zatem wyodrębniać świadczenia usług oraz dostawy materiałów, wykorzystywanych do ich wykonania.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca wykonując roboty budowlane polegające na montażu kolektorów słonecznych na dachach budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia nie przekracza 300 ² oraz budynków, w których znajdują się lokale mieszkalne, których powierzchni nie przekracza 150 ², w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy, ma prawo zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Z kolei, usługę montażu kolektorów słonecznych na dachu garażu połączonego z budynkiem mieszkalnym na stałe poprzez bramę wjazdową na posesję oraz na budynku gospodarczym niepołączonym elementami budowlanymi na stałe z budynkiem mieszkalnym, należącym jednak do tego samego właściciela, które nie stanowią obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zdefiniowanym w art. 41 ust. 12 ustawy, należy opodatkować 23% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy przy tym, iż dla rozstrzygnięcia kwestii stawki podatku dla usług montażu kolektorów słonecznych poza bryłą budynku mieszkalnego, nie ma znaczenia fakt, iż ww. budynki niemieszkalne (tj. garaż lub budynek gospodarczy) służą tylko za element pomocniczy w zamontowaniu samych paneli słonecznych, a także fakt, iż panele słoneczne nie będą zasilać w ciepłą wodę budynków niemieszkalnych i nie będą połączone z instalacją wodną tych budynków. Istotne jest bowiem w takiej sytuacji ? jak wskazano wyżej ? zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą prace budowlane, do obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości zastosowania w każdym przypadku świadczenia usług montażu kolektorów słonecznych preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług. Stawką 8% winien opodatkować bowiem jedynie usługę montowania kolektorów słonecznych na dachach budynków mieszkalnych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, spełniającą wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 12a ustawy.

Natomiast usługę montażu zestawów solarnych w sytuacji, gdy solar zostaje zamontowany na dachu garażu lub budynku gospodarczego, znajdujących się poza bryłą budynku mieszkalnego, należy opodatkować ? na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z 146a pkt 1 ustawy ? stawką podatku w wysokości 23%. Jak bowiem wcześniej wskazano, opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, podlegają jedynie roboty, które wykonywane są w obiektach budowlanych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. w obrębie bryły budynku, w ramach jego budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.