1. Czy do przedstawionego stanu faktycznego należy zastosować art. 73 § 1 w brzmieniu obowiązującym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła do Izby Skarbowej w Warszawie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług. Pismem z dnia 17 listopada 2009 r. nr IPIA/071-157/09-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie ? działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego ? przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2006 dokonano sprzedaży usług najmu, przy czym przedmiotowe usługi na podstawie wystawionych faktur zbyt wcześnie wykazano i opodatkowano w deklaracjach VAT-7. Zapłacono również podatek wynikający z deklaracji. w związku z powyższym należałoby złożyć stosowną korektę tych deklaracji tak aby spełnić warunki określone w ustawie o podatku od towarów i usług. Zdaniem Urzędu Skarbowego nadpłata powstanie w momencie złożenia deklaracji korygujących, a zatem powstaną do zapłaty odsetki od zaległości podatkowych. Urząd twierdzi, iż należy zastosować nieobowiązujący art. 73 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do przedstawionego stanu faktycznego należy zastosować art. 73 § 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, zaległość podatkowa nie wystąpiła i nadpłata powinna zostać określona zgodnie z art. 73 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Za taką wykładnią przemawia fakt, iż wolą ustawodawcy było takie stosowanie przepisów. Wnioskodawczyni uważa, iż powyższe stanowisko oparte jest na zasadzie, iż prawo nie działa wstecz oraz sprawiedliwości społecznej wyrażonej w Konstytucji. Odsetki to świadczenie uboczne i są wynagrodzeniem za korzystanie z cudzego kapitału. Pełnią zatem funkcję kompensacyjną, odszkodowawczą. w przedstawionej sytuacji Skarb Państwa nie doznał żadnego uszczerbku, gdyż złożenie korekty VAT-7 służy jedynie uporządkowaniu zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług, nie powstała zatem żadna szkoda stąd ?formalne? przesłanki nie powinny przesłonić stanu materialnoprawnego, jakim jest powstanie bądź nie powstanie zaległości podatkowej.

Do rozstrzygnięcia niektórych spraw należy stosować nie tylko wykładnię językową ale trzeba uzupełniać ją wykładnią systemową, a także wykładnią celowościową. Tym bardziej, że jeśli podatnik sam nie dokona tych korekt, to jeśli dokona powyższego Urząd to także zastosuje przepis art. 73 § 1 pkt 1 niezależnie czy dotyczy to zobowiązań starych czy nowych (powstałych od roku 2009). Nic zatem nie uzasadnia stosowania art. 73 § 1 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., jeśli korekta deklaracji dotyczy przesunięcia obowiązku podatkowego. w związku powyższym zdaniem Wnioskodawczyni należy zastosować przepisy Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

   - jeżeli wpłata dotyczyła zaległości podatkowej, na równi z nadpłatą traktuje się także część wpłaty, która została zaliczona na poczet odsetek za zwłokę (art. 72 § 2 Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 73 § 1 Ordynacji podatkowej, nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem:

1. zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
2. pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
3. zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. wpłacenia przez płatnika lub inkasenta podatku w wysokości większej od wysokości pobranego podatku;
5. zapłaty przez osobę trzecią lub spadkobiercę należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Według art. 73 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłata powstaje z dniem złożenia:

1. zeznania rocznego ? dla podatników podatku dochodowego;
2. deklaracji podatku akcyzowego ? dla podatników podatku akcyzowego;
3. deklaracji o wpłatach z zysku za rok obrotowy ? dla jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i przedsiębiorstw państwowych;
4. deklaracji kwartalnej dla podatku od towarów i usług ? dla podatników podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Uprawnienie określone w § 1 ? zgodnie z art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej ? przysługuje również:

1. podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli:
   1. w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej,
   2. w deklaracjach innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek,
   3. nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji), dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.
2. płatnikom lub inkasentom, jeżeli:
   1. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od wysokości pobranego podatku,
   2. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej,
   3. nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.
   
   

W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b oraz w pkt 2 lit. a i b podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) ? art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy zauważyć iż zgodnie z art. 73 § 1 pkt 6 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. nadpłata podatku powstawała, z zastrzeżeniem § 2, w dniu złożenia korekty deklaracji w podatku od towarów i usług obniżającej wysokość zobowiązania podatkowego, w związku ze zwiększeniem kwoty podatku naliczonego lub obniżeniem kwoty podatku należnego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2009 r. na podstawie art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1318) powołany wyżej przepis art. 73 § 1 pkt 6 został wykreślony. Jednocześnie w ustawie tej nie przewidziano dla tej zmiany przepisów przejściowych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2009 r. zmienił się termin powstania nadpłaty w podatku od towarów i usług. Nadpłata powstaje bowiem już nie w dniu złożenia przez podatnika korekty deklaracji, jak stanowił wcześniej art. 73 § 1 pkt 6 ustawy Ordynacja podatkowa, lecz z dniem zapłaty przez podatnika podatku od towarów i usług podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej ? art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 2006 dokonano sprzedaży usług najmu, jednakże przedmiotowe usługi na podstawie wystawionych faktur VAT zbyt wcześnie wykazano i opodatkowano w deklaracjach VAT-7 oraz zapłacono podatek z nich wynikający. w związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni należałoby złożyć stosowne korekty deklaracji VAT-7. Jednak z powodu zbyt wczesnego wykazania podatku powstanie jednocześnie nadpłata i zaległość podatkowa.

Zatem, biorąc pod uwagę przytoczone regulacje oraz opis zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż nadpłata w przedmiotowej sprawie powstanie z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej, zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy. Wnioskodawczyni wraz z korektą deklaracji VAT-7 może ? zgodnie z art. 75 § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa ? złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja wywiera skutek prawny jedynie dla Wnioskodawczyni.

W zakresie pytania dotyczącego oceny działania Urzędu Skarbowego, tut. Organ odmówił wszczęcia postępowania postanowieniem nr ILPP1/443-1427/09-3/HW z dnia 5 lutego 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.