Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste wraz ze sprzedażą części osłony śmietnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta i Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2007 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz sprzedaży części osłony śmietnika ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegającej na oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz sprzedaży części osłony śmietnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej, na której posadowiona jest część budowli ? część osłony śmietnika, położonej w obrębie 2 miasta, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 3(...) o pow. 220 m². Część osłony śmietnika jest trwale połączona z gruntem i stanowi jego część składową. Osłona została wybudowana około roku 1970.

Nieruchomość została wykazana do zbycia w ten sposób, że grunt jest przeznaczony do oddania w użytkowanie wieczyste na lat 99 pod zabudowę budynkiem mieszkalnym z usługami w parterze o średniej intensywności zabudowy, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, łącznie ze sprzedażą części osłony śmietnika.

Osłona śmietnika, zdaniem Wnioskodawcy, jest towarem używanym, albowiem od końca roku w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat, a dokonującemu jego dostawy ? Wnioskodawcy ? nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Podatnik nie ponosił wydatków na ulepszenie, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób opodatkować podatkiem VAT oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie oraz sprzedaż części osłony śmietnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, zostały spełnione warunki aby dostawę używanej części budowli ? części osłony śmietnika uznać za towar używany zwolniony od podatku od towarów i usług.

Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste winno być natomiast opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 22% w ten sposób, że wraz z pierwszą opłatą z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, stanowiącą 25% ceny gruntu netto (bez ceny osłony śmietnika uzyskanej w wyniku przetargu i bez podatku VAT), płatnej przed zawarciem umowy notarialnej, nabywca winien uiścić podatek VAT w wysokości 22% tych opłat.

Ponadto nabywca, w terminie do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego, z góry za dany rok, winien uiszczać opłaty roczne w wysokości 3% ceny gruntu netto uzyskanej w wyniku przetargu wraz z podatkiem VAT w wysokości 22% tych opłat.

Po wykonaniu obowiązku zabudowy, użytkownicy wieczyści gruntu i właściciele posadowionego na gruncie budynku, będą mogli wykupić od gminy grunt i stać się jego właścicielami ? zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 5 w związku z art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Zostanie zawarta wówczas umowa sprzedaży gruntu pozostającego dotychczas w użytkowaniu wieczystym.

Nieruchomość nie jest obciążona żadnymi prawami na rzecz osób trzecich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów natomiast, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. (sygn. I FPS 1/06) oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jako dostawę towarów.

Sąd stwierdził, iż należy mieć na uwadze szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel.

Mocą przepisu art. 19 ust.

1 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) w art. 71 ust. 1-4 przewiduje, iż za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Natomiast w przypadku oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej, pierwsza opłata może być rozłożona na oprocentowane raty. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo wieczystego użytkowania. Zgodnie z art. 27 wskazanej ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustanowienie użytkowania wieczystego ma miejsce w momencie dokonania wpisu tego prawa do księgi wieczystej, w oparciu o zawartą w formie aktu notarialnego umowę o jego ustanowieniu.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, jest powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wydania towaru, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w sytuacji gdy dostawa towarów powinna być potwierdzona fakturą, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Podkreślić należy, iż przepisy te mają również zastosowanie gdy zapłata za towar jest rozłożona na raty lub wręcz nie zostanie dokonana. Ustawa o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy towarów nie wiąże bowiem momentu powstania obowiązku podatkowego z dokonaniem zapłaty (z wyjątkiem określonym w art. 19 ust. 13 i art. 21 ustawy o VAT).

Mając na uwadze przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej, po 1 maja 2004 r., obowiązek podatkowy powstanie ?jednorazowo? w chwili wydania towaru lub wystawienia faktury. Opodatkowaniu będzie podlegać całość świadczenia należnego od nabywcy (użytkownika wieczystego), na które będzie się składać zarówno pierwsza opłata, jak również należne opłaty roczne za cały okres użytkowania (które będą otrzymane dopiero w przyszłości), pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W związku z powyższym zwolnienie od podatku od towarów i usług dostawy gruntu będzie uzależnione od tego czy dostawa budynku, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych korzysta ze zwolnienia od ww. podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 3 pkt 2, pkt 3 i pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) pod pojęciem:

• budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,
• budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową,
• obiektu małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności: kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, posągi; wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy ma być grunt wraz ze znajdującą się na nim częścią osłony śmietnika. Przedmiotowa osłona śmietnika jest towarem używanym gdyż od końca roku, w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat, a dokonującemu jego dostawy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe stwierdzenie oparto na założeniu, że osłona śmietnika stanowi budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Ponadto w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie, tj. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej osłony, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Na podstawie ww. przepisów oraz przedstawionego stanu prawnego zawartego we wniosku, dotyczącego ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz ze sprzedażą posadowionej na tym gruncie części osłony śmietnika (pod warunkiem, że stanowi ona budowlę trwale z gruntem związaną lub część takiej budowli), w sytuacji gdy dostawa budowli korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie cyt. wyżej przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż zasadnym jest zastosowanie zwolnienia przedmiotowego również do ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

I FPS 1/06, uchwała składu 7 sędziów NSA