Czy premia pieniężna wypłacana kontrahentowi z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt i FSK 90/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 908/08 ? stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu: 10 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu: 6 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 października 2007 r. (data wpływu: 6 listopada 2007 r.) o brakujący podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje zawarcie umowy na podstawie której, w przypadku osiągnięcia określonego poziomu zakupów w danym roku, kontrahent otrzyma od Wnioskodawcy określoną kwotę pieniężną, uzależnioną również od terminowego uregulowania przez danego kontrahenta należności za zakupione towary. Spełnienie obu wymogów będzie stanowiło podstawę do przyznania przez Wnioskodawcę premii pieniężnej określonej w umowie z kontrahentem. Ocena, czy kontrahent nabył prawo do premii pieniężnej będzie dokonywana przez Wnioskodawcę w drodze porównania wartości netto zakupów zrealizowanych u Wnioskodawcy przez kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym, z pułapem zakupów netto i stawek procentowych premii pieniężnej określonych w umowie z kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy premia pieniężna, którą Podatnik planuje wypłacać kontrahentowi z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów w przyjętym okresie rozliczeniowym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winna być udokumentowana fakturami VAT wystawionymi przez kontrahenta, czy też premia pieniężna winna być traktowana jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i dokumentowana notą księgową wystawioną przez Wnioskodawcę...

Zdaniem Wnioskodawcy, premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winna być udokumentowana notą księgową wystawioną przez Wnioskodawcę. Uzasadnienie dla swojego poglądu Wnioskodawca upatruje w treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt i FSK 94/06. w wyroku tym Sąd wskazał, że za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie, osiągniętych przez nabywcę towarów, a premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. Art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może zdaniem Sądu wystąpić taka sytuacja faktyczna w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Dokonywanie zakupów przez kontrahenta, jak i terminowe regulowanie świadczenia pieniężnego (zapłaty), mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem VAT w postaci dostawy towarów. Także analiza postanowień VI Dyrektywy VAT, a w szczególności odpowiednika art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jakim jest art. 6 VI Dyrektywy, potwierdza taki wniosek. We wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej, określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi. Potraktowanie jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru nabycia określonej ilości towaru, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności ? pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi, jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Takie podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji. Zdaniem Podatnika na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny i Naczelny Sąd Administracyjny oraz Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Także we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej podwójne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej jest niedopuszczalne. Państwa członkowskie zobowiązane są do podjęcia niezbędnych środków, aby uniknąć podwójnego opodatkowania, co wynika wprost z treści przepisów VI Dyrektywy VAT ? art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2.

W dniu 10 stycznia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-306/07-2/BD stwierdzając, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2007 r. (data wpływu: 10 października 2007 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 29 stycznia 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 27 lutego 2008 r., nr ILPP1/443/W-12/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 29 lutego 2008 r.).

W dniu 11 marca 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 10 stycznia 2008 r.

Wyrokiem z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 908/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 23 grudnia 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt i FSK 90/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt i FSK 90/08 oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 908/08 ? stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. u. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że ?świadczenie usług? oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (?).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza, przy spełnieniu określonych warunków zawartych w umowie, udzielać swojemu kontrahentowi premii pieniężnych. Premia ta uzależniona będzie od osiągnięcia określonego poziomu zakupów w danym roku oraz od terminowego uregulowania przez danego kontrahenta należności za zakupione towary. Ocena, czy kontrahent nabył prawo do premii pieniężnej będzie dokonywana przez Wnioskodawcę w drodze porównania wartości netto zakupów zrealizowanych u Wnioskodawcy przez kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym, z pułapem zakupów netto i stawek procentowych premii pieniężnej określonych w umowie z kontrahentem.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że kontrahent otrzymując premie pieniężne, nie będzie w żaden sposób zobowiązany przez dostawcę do wykonywania na jego rzecz jakichkolwiek innych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, czy promocję towarów. Tym samym, otrzymywanie premii pieniężnej przez kontrahenta nie jest w żaden sposób związane z uzyskaniem przez dostawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać składania przez kontrahenta zamówień, dokonywania zakupów, czy terminowego regulowania należności.

Zatem w przedmiotowej sprawie wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągniecie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Reasumując, premia pieniężna, którą Spółka planuje wypłacać kontrahentowi z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów w przyjętym okresie rozliczeniowym oraz terminowego regulowania należności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług u kontrahenta Spółki, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Jednocześnie przedmiotowa premia nie powinna być dokumentowana fakturami VAT wystawionymi przez kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IPPP1-443-857/10-4/JL, interpretacja indywidualna