Czy do wykonywanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową usług polegających na wykonywaniu na rzecz (...)

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT usług zarządzania nieruchomością mieszkalną. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 sierpnia 2012 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, i wykonuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej usługę zarządzania nieruchomością. Usługa zarządzania świadczona jest na podstawie umów zawartych w formie aktów notarialnych o ustanowieniu odrębnej własności, w której zarząd Wspólnotą został powierzony Spółdzielni Mieszkaniowej.

Wspólnota Mieszkaniowa ma charakter mieszany (tzn. mieszkalno-użytkowy), w której znajdują się mieszkania, garaże oraz jeden lokal użytkowy. Powierzchnia całkowita wynosi 1506 m², w tym mieszkania 1196,40 m² , garaże 286,80 m², lokal użytkowy 22,80 m².

Spółdzielnia wystawia co kwartał fakturę za zarządzanie. Do usługi zarządzania mieszkaniami, Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w którym mowa o zwolnieniu od podatku VAT usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczonymi na zlecenie, z wyłączeniem ich wyceny (PKWiU 68.32.11.0 i PKWiU 68.32.12.0).

Natomiast za zarządzanie garażami i lokalem użytkowym, Spółdzielnia nalicza podstawową stawkę podatku VAT, zgodnie z kwalifikacją usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi, świadczonymi na zlecenie oznaczone indeksem 68.32.13.0 (PKWiU z roku 2008).

W uzupełnieniu z dnia 2 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż zarządzana nieruchomość to budynek mieszkalny sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako PKOB 11, w którym znajdują się mieszkania, garaże oraz lokal użytkowy. Spółdzielnia wykonuje usługę zarządzania mieszkaniami sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako PKWiU 68.32.11.0 i PKWiU 68.32.12.0.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na zlecenie zaliczane do PKWiU 68.32.11.0 i PKWiU 68.32.12.0 są zwolnione od podatku VAT.

Odnośnie usługi zarządzania lokalami niemieszkalnymi (garaże i lokal użytkowy), Spółdzielnia stosuje podstawową stawkę podatku VAT w oparciu o klasyfikację usługi w PKWiU 68.32.13.0 określającą usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczone na zlecenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wykonywanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową usług polegających na wykonywaniu na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej czynności z zakresu zarządu powierzonego, należy stosować różne stawki podatku od towarów i usług, w zależności czy usługa ta dotyczy mieszkań, czy też lokali o charakterze innym niż mieszkalne?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia Mieszkaniowa przyjmuje, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje tylko czynności wykonywane na rzecz lokali mieszkalnych.

Natomiast zarządzanie garażami i lokalem użytkowym objęte jest wg Spółdzielni podstawową stawką podatku VAT, ponieważ usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi, świadczonymi na zlecenie, nie są wymienione w ustawie o VAT i w rozporządzeniach wykonawczych jako usługi, co do których stosuje się zwolnienie od podatku VAT lub obniżoną stawkę tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy wskazać, iż od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z roku 2008, stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że elementem warunkującym prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dla czynności zarządzania nieruchomościami, jest charakter oraz przeznaczenie nieruchomości, w odniesieniu do którego usługa ta jest świadczona.

W związku z tym zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie zaś od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości, ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości. W tej sytuacji bowiem taki pojedynczy lokal należy traktować jak odrębną nieruchomość.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia ?nieruchomość mieszkalna?, w tym zakresie należy zatem powołać się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne wg PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach gdy proporcja powierzchni wykorzystywanej na cele mieszkalne jest mniejsza, budynek klasyfikowany jest jako niemieszkalny (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ? Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Z treści wniosku wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej usługę zarządzania nieruchomością. Wspólnota Mieszkaniowa ma charakter mieszany (tzn. mieszkalno-użytkowy), w której znajdują się mieszkania, garaże oraz jeden lokal użytkowy. Powierzchnia całkowita wynosi 1506 m², w tym mieszkania 1196,40 m², garaże 286,80 m², lokal użytkowy 22,80 m². Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zarządzana nieruchomość to budynek mieszkalny sklasyfikowany w PKOB w dziale 11, w którym znajdują się mieszkania, garaże oraz lokal użytkowy. Spółdzielnia wykonuje usługę zarządzania mieszkaniami sklasyfikowaną w PKWiU pod symbolami: 68.32.11.0 i 68.32.12.0, dla której stosuje zwolnienie od podatku. Odnośnie usługi zarządzania lokalami niemieszkalnymi (garaże i lokal użytkowy), Spółdzielnia stosuje podstawową stawkę podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wykonywane na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej usługi zarządzania budynkiem mieszkalnym sklasyfikowanym według PKOB w dziale 11, w którym znajdują się mieszkania, garaże oraz lokal użytkowy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia.

Reasumując, świadczone na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej usługi polegające na wykonywaniu czynności z zakresu zarządzania nieruchomością mieszkalną korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Zatem dla ww. czynności bez znaczenia jest czy usługi zarządzania są świadczone w lokalach mieszkalnych, czy też w lokalach o charakterze innym niż mieszkalne, bowiem o stawce podatku przesądza klasyfikacja całego budynku, w którym przedmiotowe czynności są wykonywane.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe ze względu na fakt, iż we własnym stanowisku Zainteresowany zamiast zastosować stawkę podatku dla świadczonych usług zarządzania w stosunku do całego budynku o charakterze mieszkalnym, odniósł się do poszczególnych lokali mieszkalnych i lokali użytkowych, i w stosunku do nich zastosował odpowiednie stawki podatku.

Ponadto nadmienić należy, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów lub usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.