Sprzedaż na rzecz Wykonawcy kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie.

Sprzedaż na rzecz Wykonawcy kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 28 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 21 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na rzecz wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na rzecz wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 21 sierpnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.v

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wraz z małżonkiem na początku lat 90-tych Wnioskodawczyni nabyła prawo własności całej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, objętej wspólnością majątkową małżeńską. Prawo własności całej przedmiotowej nieruchomości nabyła ona wraz z małżonkiem częściowo na podstawie umowy darowizny w roku 1991, częściowo na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej w roku 1993 oraz częściowo w drodze dziedziczenia po zmarłym w roku 1984 teściu, a częściowo w drodze dziedziczenia po zmarłym w roku 1991 bracie małżonka. Z uwagi na zły stan techniczny budynku wraz z małżonkiem w roku 2007 podjęła ona decyzję o rozbiórce tegoż budynku. W miejsce rozebranego budynku Zainteresowana postanowiła wybudować nowy budynek wielorodzinny z przeznaczeniem na cele prywatne. Celem realizacji powyższego (budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze) wraz z małżonkiem zawarta została umowa o roboty budowlane, której przedmiotem było kompleksowe wykonanie przez Wykonawcę wszelkich prac mających na celu wzniesienie budynku.

W trakcie realizacji budowy przez Wykonawcę pogorszeniu uległa ich sytuacja majątkowa. Z uwagi na powyższe, chcąc wywiązać się finansowo wobec Wykonawcy, Wnioskodawczyni wraz z mężem zaproponowała Wykonawcy, iż w zamian za należne jemu wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotu umowy (wzniesienia budynku) przeniesie ona (poprzez sprzedaż) na jego rzecz własność kilku lokali mieszkalnych wybudowanych przezeń, w ramach przedmiotu umowy.

Tym samym umową przedwstępną zobligowała się do ustanowienia w nowo wybudowanym budynku odrębnej własności lokali mieszkalnych oraz ich sprzedaży Wykonawcy (wraz z udziałem w gruncie), zaś ten wyraził zgodę na możliwość potrącenia wzajemnych wierzytelności jakie w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej będą posiadać wobec siebie strony. W rzeczonej umowie przedwstępnej strony ustaliły, iż cena z tytułu sprzedaży tych kilku lokali mieszkalnych, która następnie zostanie potrącona z wierzytelnością Wykonawcy z tytułu wynagrodzenia za realizację przedmiotu umowy (wzniesienia budynku) zostanie powiększona o ewentualnie należny podatek od towarów i usług.

Zainteresowana jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prywatnego wynajmu nieruchomości na cele niemieszkalne. Nie jest ona przedsiębiorcą i nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Nie dokonywała uprzednio sprzedaży nieruchomości, jak również podobnych czynności nie zamierza wykonywać w przyszłości.

Ponadto w piśmie z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 21 sierpnia 2012 r.) będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

  1. Budynek mieszkalny wielorodzinny został wybudowany z zamiarem zasiedlenia go przez nią, jej małżonka oraz ich synów i ich przyszłe rodziny. Natomiast znajdujące się na parterze przedmiotowego budynku dwa lokale usługowe wraz z małżonkiem zamierzają oni wynająć w ramach tzw. najmu prywatnego. Środki pieniężne, którymi planowali oni sfinansować koszty budowy pochodzić miały z ich oszczędności, tj. z majątku prywatnego.

  2. W przedmiotowym budynku znajduje się 8 lokali mieszkalnych oraz dwa lokale usługowe.
  3. Zainteresowana nie dokonała odliczenia podatku VAT w związku z budową przedmiotowej nieruchomości.

  4. Poza opisanym we wniosku przeniesieniem własności lokali mieszkalnych (poprzez sprzedaż) na rzecz Wykonawcy celem rozliczenia się z nim za wykonane roboty, nie zamierza ona z mężem sprzedawać lokali mieszkalnych oraz usługowych znajdujących się w tym budynku. Wszelkie koszty związane z przygotowaniem lokali do przeniesienia własności na rzecz Wykonawcy, tj. koszty związane z ustanowieniem odrębnych własności lokali, założeniem dla nich ksiąg wieczystych poniesie Wykonawca. Wobec czego Wnioskodawczyni nie będzie ponosić z mężem jakichkolwiek nakładów związanych ze sprzedażą.

    Nie zamierzają oni również ponosić nakładów związanych z zamieszczaniem ogłoszeń o wynajmie lokali użytkowych. Ewentualne ogłoszenia o wynajmie zamieszczą we własnym zakresie w witrynach okiennych pomieszczeń użytkowych bądź w sieci Internet.

  5. Lokale użytkowe Zainteresowana zamierza z małżonkiem wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego.

  6. Na rzecz Wykonawcy przeniesiona zostanie własność 7 lokali mieszkalnych. Lokale użytkowe nie będą przez Wnioskodawczynię ani jej męża zagospodarowywane. Zagospodarowania lokali użytkowych dokonają ewentualni najemcy.

    Ostatni z lokali mieszkalnych znajdujących się w przedmiotowym budynku również nie będzie przez nich zagospodarowywany. Planują oni pod tytułem darmym przekazać go jednemu z ich synów.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie przez Zainteresowaną wraz z małżonkiem (poprzez sprzedaż) na rzecz Wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przeniesienie wraz z małżonkiem (poprzez sprzedaż) na rzecz Wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem w odniesieniu do tej sprzedaży nie będzie ona występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 wspomnianej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak zatem z powyższego wynika, podatnikiem jest dany podmiot tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności, niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji - nie podlega opodatkowaniu. Należy stwierdzić, że powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Wprawdzie ustawa nie wyraża tego wprost przyjąć trzeba, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonanie określonej czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Nadto, ustawa wprowadza wymóg częstotliwości prowadzonej działalności. Wynika to z brzmienia przepisu, który posługuje się sformułowaniem, że podatnikiem jest osoba dokonująca czynności jednorazowej, jednakże ?w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy?.

W świetle powyższego - z uwagi na fakt, że opisane wyżej przeniesienie własności na rzecz Wykonawcy kilku lokali mieszkalnych ma charakter wyłącznie incydentalny, nie ma charakteru zawodowego (profesjonalnego) oraz że Wnioskodawczyni nie zamierza wykonywać podobnych czynności w przyszłości - nie sposób uznać, aby w odniesieniu do przedmiotowego przeniesienia własności występowała ona w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, ?Mienie?, ?Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego?, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, ?Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz?, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Analogiczne zasady dotyczą dostawy nieruchomości zabudowanej bądź poszczególnych lokali (mieszkalnych lub użytkowych).

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy oraz rolnika, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ?częstotliwości?, to przez zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania tej czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonywanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 ze zm.), ?podatnikiem? jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

?Działalność gospodarcza? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

  1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
  2. dostawa terenu budowlanego.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni razem z mężem na początku lat 90-tych nabyła (częściowo na zasadzie umowy darowizny, częściowo na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej, częściowo w drodze dziedziczenia) prawo własności całej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, objętej wspólnością majątkową małżeńską. Z uwagi na zły stan techniczny budynku podjęli oni w roku 2007 decyzję o rozbiórce tego budynku. W miejsce rozebranego budynku Zainteresowana postanowiła wybudować nowy budynek wielorodzinny z przeznaczeniem na cele prywatne. Celem realizacji powyższego (budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze) wraz z małżonkiem zawarta została umowa o roboty budowlane, której przedmiotem było kompleksowe wykonanie przez Wykonawcę wszelkich prac mających na celu wzniesienie budynku. W trakcie realizacji budowy przez Wykonawcę pogorszeniu uległa ich sytuacja majątkowa. Z uwagi na powyższe, chcąc wywiązać się finansowo wobec Wykonawcy, Wnioskodawczyni wraz z mężem zaproponowała Wykonawcy, iż w zamian za należne jemu wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotu umowy (wzniesienia budynku) przeniesie ona (poprzez sprzedaż) na jego rzecz własność kilku lokali mieszkalnych wybudowanych przezeń, w ramach przedmiotu umowy.

Tym samym umową przedwstępną zobligowali się oni do ustanowienia w nowo wybudowanym budynku odrębnej własności lokali mieszkalnych oraz ich sprzedaży Wykonawcy (wraz z udziałem w gruncie), zaś ten wyraził zgodę na możliwość potrącenia wzajemnych wierzytelności jakie w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej będą posiadać wobec siebie strony. W rzeczonej umowie przedwstępnej strony ustaliły, iż cena z tytułu sprzedaży tych kilku lokali mieszkalnych, która następnie zostanie potrącona z wierzytelnością Wykonawcy z tytułu wynagrodzenia za realizację przedmiotu umowy (wzniesienia budynku) zostanie powiększona o ewentualnie należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, Zainteresowana jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prywatnego wynajmu nieruchomości na cele niemieszkalne. Nie jest ona przedsiębiorcą. Nie dokonywała uprzednio sprzedaży nieruchomości, jak również podobnych czynności nie zamierza wykonywać w przyszłości.

Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, że budynek mieszkalny wielorodzinny został wybudowany z zamiarem zasiedlenia go przez nią, jej małżonka oraz ich synów i ich przyszłe rodziny. Natomiast znajdujące się na parterze przedmiotowego budynku dwa lokale usługowe wraz z małżonkiem zamierzają oni wynająć w ramach tzw. najmu prywatnego. Środki pieniężne, którymi planowali oni sfinansować koszty budowy pochodzić miały z ich oszczędności, tj. z majątku prywatnego. W przedmiotowym budynku znajduje się 8 lokali mieszkalnych oraz dwa lokale usługowe. Zainteresowana nie dokonała odliczenia podatku VAT w związku z budową przedmiotowej nieruchomości. Poza opisanym we wniosku przeniesieniem własności lokali mieszkalnych (poprzez sprzedaż) na rzecz wykonawcy celem rozliczenia się z nim za wykonane roboty, nie zamierza ona z mężem sprzedawać lokali mieszkalnych oraz usługowych znajdujących się w tym budynku. Wszelkie koszty związane z przygotowaniem lokali do przeniesienia własności na rzecz wykonawcy, tj. koszty związane z ustanowieniem odrębnych własności lokali, założeniem dla nich ksiąg wieczystych poniesie Wykonawca. Wobec czego Wnioskodawczyni nie będzie ponosić z mężem jakichkolwiek nakładów związanych ze sprzedażą. Nie zamierzają oni również ponosić nakładów związanych z zamieszczaniem ogłoszeń o wynajmie lokali użytkowych. Ewentualne ogłoszenia o wynajmie zamieszczą we własnym zakresie w witrynach okiennych pomieszczeń użytkowych bądź w sieci Internet. Lokale użytkowe Zainteresowana zamierza z małżonkiem wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego. Na rzecz wykonawcy przeniesiona zostanie własność 7 lokali mieszkalnych. Lokale użytkowe nie będą przez Wnioskodawczynię ani jej męża zagospodarowywane. Zagospodarowania lokali użytkowych dokonają ewentualni najemcy. Ostatni z lokali mieszkalnych znajdujących się w przedmiotowym budynku również nie będzie przez nich zagospodarowywany. Planują oni pod tytułem darmym przekazać go jednemu z ich synów.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania dostawy nieruchomości podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący ?działalność gospodarczą? w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że Zainteresowana sprzedając nieruchomości działała w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą, a w konsekwencji zorganizowaną.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz powyższy opis sprawy wskazać należy, iż Zainteresowana dokonując przeniesienia (poprzez sprzedaż) na rzecz Wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie, dokona sprzedaży zachowując się jak podatnik podatku od towarów i usług (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy), a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują na to, że aktywność Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia lokali wraz z udziałem w gruncie będzie porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Bowiem, jak wynika z opisu sprawy, już w trakcie realizacji budowy przedmiotowego budynku, Wnioskodawczyni razem z mężem podjęła decyzję o przeniesieniu własności kilku lokali mieszkalnych (7 z 8 budowanych) na rzecz Wykonawcy. Czyli Zainteresowana już na etapie budowy budynku mieszkalno-usługowego wiedziała, że prawo własności do części lokali mieszkalnych zostanie przeniesiona na rzecz Wykonawcy (poprzez sprzedaż, czyli odpłatnie), a zatem budowa lokali nastąpiła z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Dodatkowym dowodem potwierdzającym powyższe jest stwierdzenie Zainteresowanej mówiące o tym, że już w trakcie budowy została podpisana umowa przedwstępna, w której zobligowała się ona razem z mężem do ustanowienia w nowo wybudowanym budynku odrębnej własności lokali oraz ich sprzedaży Wykonawcy, zaś ten wyraził zgodę na możliwość potrącenia wzajemnych wierzytelności jakie w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej będą posiadać wobec siebie strony. W wyniku tej czynności Wnioskodawczyni wywiąże się finansowo wobec Wykonawcy. Zatem, przedmiotowe lokale mieszkalne będą stanowić formę zapłaty Wykonawcy za świadczoną usługę budowy nieruchomości opisanej we wniosku. Czyli tym samym zostanie też spełniony warunek odpłatności, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem, w trakcie budowy nastąpiła zmiana przeznaczenia lokali mieszkalnych - z celu prywatnego na cele handlowe. Wnioskodawczyni - już po podjęciu decyzji o sprzedaży 7 z 8 lokali - bezsprzecznie nadal ponosiła nakłady oraz podjęła działania w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży, polegające choćby na zakończeniu prac budowlanych oraz ustanowieniu odrębnej własności lokali. Bez znaczenia w tym przypadku jest to czy czynności te wykonywała osobiście, czy też poprzez firmę wynajętą w celu kompleksowego zrealizowania inwestycji.

Skutkiem powyższego w zakresie przedmiotowej dostawy Zainteresowana wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania jej za podatnika podatku VAT, a sprzedaż lokali mieszkalnych wypełni przesłankę ?odpłatnej dostawy towarów?, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czyli zostanie uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dodatkowo Wnioskodawczyni jest już podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prywatnego wynajmu nieruchomości na cele niemieszkalne.

Reasumując, przeniesienie przez Zainteresowaną wraz z małżonkiem (poprzez sprzedaż) na rzecz Wykonawcy własności kilku lokali mieszkalnych wraz z udziałem w gruncie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika