Czy do opisanych działek przysługuje zwolnienie od podatku VAT, czy też winno być opodatkowane stawką (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 5 sierpnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca decyzją komunalizacyjną stał się właścicielem nieruchomości niezabudowanej. Prawo własności nieruchomości przysługuje w 3/4 części Gminie. W skład nieruchomości wchodzi 10 działek ewidencyjnych o łącznej powierzchni 11,48 ha. Według rejestru gruntów użytki rolne stanowią 10,37 ha oraz 1,11 ha i stanowią grunty leśne i nieużytki.

Działki położone są na terenach przeznaczonych pod uprawy rolne. Natomiast działki położone są w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej - zagrodowej, posiadają dostęp do infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej i sieci energetycznej oraz położone są wzdłuż asfaltowej drogi powiatowej. Teren przedmiotowej działki nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Na dzień składania wniosku o interpretację nie wydana była decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy teren działek x i y przewidziany jest jako teren budownictwa mieszkaniowego, natomiast działka nr x i y leży w bezpośrednim sąsiedztwie z działkami nr x i y.

Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości. Opisaną nieruchomość Gmina zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym.

W złożonym w dniu 5 sierpnia 2010 r. uzupełnieniu do wniosku Gmina oświadczyła, iż zamierza sprzedać w trybie bezprzetargowym wszystkie wymienione we wniosku działki ewidencyjne o następujących. Żadna z ww. działek ewidencyjnych nie jest zabudowana. Wnioskodawca nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy teren działek o nr x i y przewidziany jest pod budownictwo mieszkaniowe. Pozostałe działki ewidencyjne położone są na terenach przeznaczonych pod rolnictwo. Na dzień składania wniosku o interpretację oraz na dzień składanego uzupełnienia do wniosku nie wydana była dla przedmiotowych działek decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do opisanych działek przysługuje zwolnienie od podatku VAT, czy też winny być opodatkowane stawką podstawową w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, działki położone na terenach przeznaczonych pod uprawy rolne zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 będą korzystały ze zwolnienia. Działki opodatkować stawką podstawową, tj. 22% zgodnie ze studium. Działki, które graniczą z dwóch stron z działkami przeznaczonymi w studium jako teren budownictwa mieszkaniowego, obecnie w części używane rolniczo, w części zadrzewione, zakrzewione również będą korzystały ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie powyższych przepisów, stwierdzić należy, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do art. 4 ust. 1 powołanej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do jej zadań własnych. W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Dopiero w przypadku braku ww. dokumentacji ? przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Należy jednak wskazać, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych ? art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedać niezabudowaną nieruchomość składającą się z działek. Dla ww. nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy teren działek przewidziany jest pod budownictwo mieszkaniowe. Pozostałe działki ewidencyjne położone są na terenach przeznaczonych pod rolnictwo. Z rejestru gruntów wynika, iż przedmiotowe działki stanowią użytki rolne, grunty rolne i nieużytki.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan sprawy i podstawę prawną należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji, do dostawy działek nie będzie miało zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy dostawa ww. działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe będzie podlegać opodatkowaniu wg stawki 22%. Natomiast, działki nr będą mogły skorzystać ze zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż stanowią one tereny niezabudowane i przeznaczone są pod rolnictwo.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu pryszłym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności sprzedaży działek.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.