Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia wierzytelności Spółki z tytułu (...)

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

?A? Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polską spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży złota i srebra inwestycyjnego oraz innych metali i kamieni szlachetnych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i realizuje zarówno działalność podlegającą opodatkowaniu VAT, jak i zwolnioną z tego opodatkowania (sprzedaż złota inwestycyjnego). Spółka wyjaśnia, że w zakres prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi.

W związku z planowanymi zmianami w strukturze grupy ?Ax?, w przyszłości nie jest wykluczone, że udziałowiec Spółki (dalej: Wspólnik) dokona dobrowolnego umorzenia swoich udziałów w rozumieniu art. 199 § 1 i kolejne ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.; dalej: KSH).

Spółka będzie mogła się rozliczyć ze Wspólnikiem, którego udziały zostaną umorzone, poprzez wydanie niewymagalnej wierzytelności z tytułu pożyczki (o ile uchwała o umorzeniu udziałów będzie przewidywała rozliczenie w naturze) lub datio in solutum (przeniesienie wierzytelności z tytułu pożyczek, o ile uchwała o umorzeniu udziałów będzie przewidywała rozliczenie w gotówce). Przeniesienie wierzytelności z tytułu pożyczki nastąpiłoby w odniesieniu do całości należności głównej z tytułu umowy pożyczki. Przedmiotową wierzytelność Wnioskodawca nabyłby wcześniej od podmiotu powiązanego, który udzielił pożyczki w zamian za umorzenie swoich udziałów w innej Spółce z grupy ?Ax?.

Wartość przekazywanej wierzytelności będzie odpowiadała wartości wynagrodzenia przysługującego Wspólnikowi z tytułu umorzonych udziałów. Jednocześnie Wspólnik nie będzie realizował na rzecz Spółki dodatkowych świadczeń, ani nie otrzyma wynagrodzenia za nabycie przedmiotowej wierzytelności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie wierzytelności Spółki z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT.

Uzasadnienie.

Uwagi wstępne.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) został określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT ?(...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)?.

W świetle powyższych przepisów, dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym, przez ?towary? zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się ?rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii?. W tym kontekście ? w ocenie Wnioskodawcy ? należałoby uznać, że w ramach umorzenia udziałów nie będą wydawane żadne towary w myśl powyższej definicji, w związku z czym nie nastąpi również ich dostawa. Jak zostało wspomniane w zdarzeniu przyszłym, w przypadku, gdy Spółka nie będzie posiadała pieniędzy, może rozliczyć się ze Wspólnikiem poprzez wydanie wierzytelności z tytułu pożyczki.

Natomiast wydanie przedmiotowej wierzytelności mogłoby potencjalnie zostać uznane za świadczenie przez Spółkę usługi. Za usługę zgodnie przepisami ustawy o VAT należy uznać każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Tak szeroka definicja usługi nie oznacza jednak, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Usługą mogą być bowiem takie czynności i działania, które mogą być uznane za wykonywane przez podatnika, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tymczasem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, ?podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności?.

Ponadto przepisy ustawy o VAT wskazują, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT musi być ona odpłatna, przez co należy rozumieć taką czynność, która jest wykonana za wynagrodzeniem. Aby daną czynność uznać za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę powinien łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności, a samo wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby czynność podlegała opodatkowaniu VAT, musi ona spełniać definicję usługi na gruncie ustawy o VAT (przesłanka przedmiotowa), jak również czynność ta powinna być wykonywana przez podatnika VAT (przesłanka podmiotowa). W tym kontekście Spółka dokonała analizy, czy czynności realizowane przez nią w ramach umorzenia udziałów (w zamian za wierzytelność z tytułu pożyczki) podlegają opodatkowaniu VAT.

Umorzenie udziałów.

Zgodnie z art. 199 § 1 KSH ?Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki?.

W świetle powyżej powołanego przepisu KSH oraz doktryny, należy wskazać, że umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów. Natomiast dobrowolność umorzenia oznacza jego każdorazową akceptację, podczas gdy umorzenie przymusowe odnosić należy do jednej generalnej zgody, jakiej wspólnik udzielił nabywając udziały lub je obejmując. Doktryna wskazuje na szczególny charakter dobrowolnego umorzenia, zgodnie z którą należy przyjąć, że jest to określone zdarzenie prawne, którego podstawą jest kilka czynności prawnych i faktycznych: 1) umowa spółki (regulująca umorzenie); 2) uchwała zgromadzenia wspólników (wymóg takiej uchwały o szczególnej treści, która również w tym przypadku musi być traktowana jako oświadczenie woli); 3) zgoda wspólnika na umorzenie (ma także charakter składanego oświadczenia woli); 4) umowa nabycia udziałów przez spółkę (por. A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.00.94.1037), LEX/el., 2014).

W przypadku, gdy umorzenie dobrowolne jest odpłatne, strony zawierają umowę sprzedaży. W związku z tym, umorzenie dobrowolne udziałów w rozumieniu KSH nie jest w istocie w ogóle umorzeniem, lecz nabyciem udziału przez spółkę w drodze umowy sprzedaży (zob. P. Orlik. Umorzenie udziałów w spółce z o.o. w kodeksie spółek handlowych, PPH 2001/2/4).

W świetle powyższego ? w ocenie Spółki ? należałoby uznać, że planowana transakcja umorzenia udziałów nie odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Umorzenie udziałów jest natomiast czynnością dokonywaną na podstawie postanowień KSH, w ramach realizacji strategii Spółki. W przypadku dokonania umorzenia udziałów, dojdzie do unicestwienia udziałów i w efekcie nastąpi zmniejszenie majątku Spółki na skutek wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały.

W ocenie Wnioskodawcy, sama czynność umorzenia udziałów w zdarzeniu przyszłym przedstawionym powyżej, może być pomocniczo postrzegana jako czynność dotycząca sprzedaży udziałów, realizowana przez ich właściciela (Wspólnika), jako podmiot dysponujący swoją własnością. Powyższe prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie występuje w tej sytuacji w roli podatnika VAT w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż czynność umorzenia udziałów nie odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, udziały Spółki w analizowanym zdarzeniu przyszłym, będące przedmiotem transakcji należy uznać za prawa zbywalne, które nie mieszczą się ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy o VAT (tak, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2014 r., o sygn. ILPP1/443-196/14-4/MK).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wielokrotnie wskazywał, że samo posiadanie czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych, co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Przykładowo w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 EDM, TSUE wyjaśnił, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej. Stanowisko to zostało podtrzymane w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG, gdzie Trybunał odwołał się do swego utrwalonego już orzecznictwa, że samo nabycie lub dzierżenie akcji nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu dyrektywy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, że czynność polegająca na umorzeniu udziałów nie stanowi dostawy towarów oraz świadczenia usług oraz nie jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, należałoby uznać, że umorzenie udziałów Spółki stanowi czynność pozostającą poza zakresem ustawy o VAT.

Przeniesienie wierzytelności.

Jak wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w zamian za umorzone udziały może przenieść na rzecz Wspólnika wierzytelność z tytułu pożyczki. Istotą przeniesienia wierzytelności będzie zatem przeniesienie praw przysługujących Wnioskodawcy na rzecz Wspólnika umarzającego udziały, w wyniku czego, w przyszłości pożyczkobiorca spłaci kwotę otrzymanej pożyczki nowemu wierzycielowi, którym będzie Wspólnik. Spółka wyjaśniła, że przekazywane przez Spółkę wierzytelności nie będą wymagalne lub trudne do odzyskania (przeterminowane), natomiast ich wartość będzie odpowiadała wartości umarzanych udziałów i nie będzie pomniejszona o wynagrodzenie Wspólnika, jako nabywcy wierzytelności.

Kwestia opodatkowania VAT przeniesienia wierzytelności przez wierzyciela na podmiot trzeci była przedmiotem analizy TSUE w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 GFKL Financial Services AG. W opinii TSUE podmiot, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnie usługi i nie dokonuje tym samym czynności z zakresu działalności gospodarczej objętej zakresem stosowania dyrektywy VAT, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży. W konsekwencji, jedynie w przypadku gdyby za nabyte wierzytelności nabywca otrzymał wynagrodzenie z tytułu wykonania dodatkowego świadczenia, transakcja sprzedaży wierzytelności mogłaby podlegać opodatkowaniu VAT, a podatnikiem z tego tytułu byłby nabywca wierzytelności ? jako podmiot świadczący usługę na rzecz zbywcy wierzytelności.

Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: NSA) w orzeczeniu w składzie siedmiu sędziów z dnia 19 marca 2012 r., sygn. akt I FPS 5/11 wskazał, w jakich okolicznościach nabycie wierzytelności może być traktowane jako świadczenie usługi przez nabywcę na rzecz sprzedającego wierzytelność. W opinii NSA ?(...) badając konkretną transakcję należy poszukiwać takiego ewentualnego bezpośredniego wynagrodzenia, które otrzymuje kupujący ? cesjonariusz, jako świadczenie wzajemne za ewentualnie wykonaną na rzecz zbywcy ? cedenta usługę. Plastyczniej rzecz ujmując poszukiwać należy strumienia pieniędzy płynącego od zbywcy ? cedenta do nabywcy cesjonariusza za wykonaną usługę, czyli odwrotnie płynącego, niż w przypadku umowy kupna sprzedaży, kiedy zapłatę za wierzytelność otrzymuje zbywca od nabywcy. Podkreślenia wymaga bowiem, że dla rozstrzygnięcia, czy mamy do czynienia z odpłatną usługą, konieczne jest ustalenie, czy ? obok transakcji kupna- sprzedaży wierzytelności ? wystąpiło świadczenie usługi przez nabywcę wierzytelności, na rzecz jej zbywcy za bezpośrednim wynagrodzeniem otrzymanym, co ważne, przez nabywcę.

W konsekwencji, w przypadku przeniesienia wierzytelności, której nie dotyczą żadne świadczenia ekwiwalentne, nie dochodzi w ogóle do świadczenia usługi. Tymczasem w analizowanej sytuacji, wierzytelność stanowi wynagrodzenie przekazywane Wspólnikowi z tytułu umorzonych przez niego udziałów w Spółce. W związku z tym ? w ocenie Wnioskodawcy ? umorzenie udziałów nie powinno zostać uznane w tym przypadku za świadczenie ekwiwalentne, realizowane w zamian za zbycie wierzytelności, gdyż sama czynność umorzenia wierzytelności nie jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak również nie może być postrzegana, jako dostawa towarów lub świadczenie usług (por. uzasadnienie Wnioskodawcy przedstawione powyżej). Dodatkowo, Wspólnik otrzymujący niewymagalną wierzytelność z tytułu pożyczki, nie będzie realizował na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek dodatkowych usług (np. w postaci ściągania długów), jak również nie otrzyma z tego tytułu dodatkowego wynagrodzenia ? wartość wierzytelności będzie równa kwocie wynagrodzenia z tytułu umarzanych udziałów.

Powyższemu stanowisku odpowiadają również interpretacje indywidualne wydawane przez Ministra Finansów. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 września 2013 r. (sygn. IPPP2/443-685/13-4/BH) potwierdził stanowisko podatnika, że ?Przelew wierzytelności niepodlegający zwrotnemu przeniesieniu i niezwiązany z żadnymi usługami, ani dodatkowymi świadczeniami poza zapłatą ceny sprzedaży ustaloną ostatecznie w umowie cesji, (...) nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Wierzyciel dokonuje cesji wierzytelności i nie działa w tym zakresie jako usługodawca. Spółka jest nabywcą wierzytelności i również nie może być usługodawcą. Bezzwrotna cesja wierzytelności nie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli nie jest związana ze świadczeniem dodatkowych czynności, których wykonanie lub chociażby zobowiązanie do ich wykonania może stanowić o świadczeniu usługi nabywcy na rzecz zbywcy, która to może również obejmować nabycie wierzytelności?.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2013 r. (o sygn. IBPP3/443-788/13/UH) stwierdzając, że w przypadku, gdy ?(...) nabycie wierzytelności w celu kompensaty z należnościami spółki ma charakter okazjonalny a strony ustalając cenę wierzytelności w wysokości odpowiadającej jej wysokości nie przewidziały otrzymania przez nabywcę wierzytelności od zbywcy wynagrodzenia, nabycia wierzytelności za cenę jej wartości nie można traktować jako usługi podlegającej obowiązkowi podatkowemu?.

W opinii Wnioskodawcy, przeniesienie wierzytelności w przypadku wskazanym w zdarzeniu przyszłym nie wiąże się z dodatkowymi świadczeniami lub wynagrodzeniem, które byłyby przekazywane w zamian za przeniesienie wierzytelności. Ponadto Spółka podkreśliła, że nawet gdyby występowały takie dodatkowe świadczenia wzajemne, usługodawcą oraz jednocześnie podatnikiem w przedmiotowej transakcji byłby podmiot nabywający wierzytelność. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-367/14-2/EK) wyjaśnił, że ?Świadczeniodawcą w przypadku transakcji cesji wierzytelności jest natomiast jej nabywca, gdyż to on wykonuje czynności polegające np. na wyręczeniu cedenta w konieczności samodzielnego odzyskiwania należności. Podatnikiem zatem z tytułu cesji, wierzytelności jest jej nabywca?.

Biorąc powyższe pod uwagę ? w ocenie Wnioskodawcy ? czynność polegająca na przeniesieniu przez Spółkę wierzytelności na rzecz Wspólnika, nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT, a Spółka nie będzie podatnikiem VAT. Podobnie Wspólnik nabywający wierzytelności nie będzie świadczyć na rzecz Spółki jakiejkolwiek usługi (np. ściągania długów).

Umorzenie udziałów w zamian za przeniesienie wierzytelności.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy podkreślić, że procedura umorzenia udziałów nie będzie czynnością dokonaną w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. W tym przypadku Wnioskodawca nie występuje w roli podatnika w myśl art. 15 ustawy o VAT. Dodatkowo należy zauważyć, że wydana wierzytelność stanowi w istocie wypłatę wynagrodzenia za umorzenie przez Wspólnika udziałów w Spółce. W tym kontekście należy bowiem zwrócić uwagę, że przedmiotem transakcji, ocenianej pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako czynności opodatkowanej, jest przekazanie udziałów w celu umorzenia, będące przyczyną wynagrodzenia, a nie samo wynagrodzenie oderwane od zaistnienia określonego zdarzenia (por. wyrok NSA z dnia 10 maja 2012 r. o sygn. akt I FSK 1010/11). W ocenie Wnioskodawcy, sama forma wynagrodzenia wypłacanego dla Wspólnika z tytułu umorzenia udziałów nie powinna mieć znaczenia dla oceny skutków podatkowych na gruncie VAT, gdyż wypłacone wynagrodzenie stanowi wyłącznie zwrot wkładu do Spółki.

Kwestia wypłaty wynagrodzenia w zamian za umorzenie udziałów była również przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 10 maja 2012 r. (sygn. akt I FSK 1010/11) uznał, że ?Płatność bowiem mimo, iż stanowi świadczenie nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług. Jeżeli więc spółka przekazuje wynagrodzenie ? w formie nieruchomości czy też w formie gotówkowej ? jako świadczenie wzajemne związane z niepodlegającą opodatkowaniu czynnością umorzenia udziałów świadczenie to też nie podlega podatkowi VAT. Należy bowiem zwrócić uwagę, że przedmiotem transakcji, ocenianej pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako czynności opodatkowanej, jest przekazanie udziałów w celu umorzenia, będące przyczyną wypłaty wynagrodzenia, a nie samo wynagrodzenie oderwane od zaistnienia określonego zdarzenia?.

W innym wyroku z dnia 1 września 2011 r. o sygn. akt I FSK 1212/10, dotyczącym wydania rzeczy w zamian za umorzenie udziałów NSA stwierdził, że ?(?) uzyskanie za umorzone udziały należności pieniężnej nie jest objęte podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, prawidłowy jest przy tym pogląd Ministra Finansów, że sama czynność nabycia od wspólnika udziałów własnych w celu umorzenia nie jest objęta tym podatkiem?.

W świetle powyżej przedstawionych wyroków można zauważyć, że pewne przesłanki przemawiające za opodatkowaniem VAT transakcji wypłaty wynagrodzenia w zamian za umorzenie udziałów pojawiają się w sytuacji, gdy wynagrodzenie jest wypłacane w formie rzeczowej, a więc spełniona może być definicja dostawy towarów. W ocenie Wnioskodawcy transakcja przekazania wierzytelności w zamian za umorzenie udziałów mogłaby podlegać opodatkowaniu m.in. w przypadku, gdy pod pozorem umorzenia udziałów strony w celu uniknięcia opodatkowania VAT przekazałyby wynagrodzenie w formie rzeczowej, którego wartość znacznie odbiegałaby od wartości umarzanych udziałów (por. wyrok NSA z dnia 10 maja 2012 r. o sygn. akt I FSK 1010/11).

Jednakże, w przypadku gdy wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów nie jest wypłacane w formie rzeczowej, sądy administracyjne przyjmują jednolite stanowisko, że w takim przypadku czynność wypłacenia wynagrodzenia oraz samo umorzenie udziałów będzie znajdowało się poza zakresem opodatkowania VAT.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że w zamian za umorzenie udziałów Spółka przeniesie na Wspólnika wierzytelność. Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym powyżej, również sama transakcja zbycia takiej wierzytelności nie podlegałaby przepisom ustawy o VAT.

Podsumowując ? w opinii Wnioskodawcy ? przeniesienie wierzytelności z tytułu pożyczki na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów w Spółce nie podlega opodatkowaniu VAT. Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2012 r. o sygn. ITPP2/443-758/12/MD potwierdził jako prawidłowe stanowisko podatnika, że w sytuacji gdy spółka rozlicza się ze wspólnikiem, którego udziały zostały umorzone poprzez wydanie wierzytelności z tytułu pożyczki, to ?przelew (cesja) wierzytelności o charakterze pieniężnym przez Spółkę na rzecz wspólnika w celu umorzenia jego udziałów oraz samo umorzenie udziałów będzie znajdowało się poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Spółkę przenoszącą wierzytelności na rzecz Wspólnika w zamian za umorzenie przez niego udziałów, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla tego Wspólnika.

Wspólnik, na którego przenoszone są wierzytelności w zamian za umorzenie udziałów, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika