Obowiązek wystąpienia o nadanie NIP. sygn: ILPP1/443-625/11-2/BD

4.7.2011

Obowiązek wystąpienia o nadanie NIP.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu: 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Uwagi ogólne.

Spółka zajmuje się świadczeniem usług medycznych, związanych z chorobami nerek i dializoterapią.

świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie (stacje dializ: hemodializoterapia i dializoterapia otrzewnowa),
leczenie szpitalne (oddziały nefrologiczne: nefrologia ? hospitalizacja),
ambulatoryjna opieka specjalistyczna (poradnie nefrologiczne, świadczenia w zakresie nefrologii).

Powyższa działalność Spółki realizowana jest poprzez jednostki organizacyjne Spółki ? Niepubliczne Zakłady Opieki Zdrowotnej (Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej ? dalej: ?NZOZ?). Obecnie Spółka posiada mnogą liczbę NZOZ (powyżej kilkudziesięciu). Niektóre z NZOZ-ów posiadają dodatkowe filie.

NZOZ funkcjonują w oparciu o ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm. dalej: ?ustawa ZOZ?).

Status prawno ? organizacyjny NZOZ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy ZOZ, zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

Oprócz udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia zakład może za cel działalności obrać prowadzenie badań naukowych i badawczo - rozwojowych i realizację zadań dydaktycznych (nauka wykonywania zawodów medycznych).

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy ZOZ, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną, podległą innej jednostce organizacyjnej.

W analizowanym przypadku, dany NZOZ został utworzony przez Spółkę, tj. krajową osobę prawną.

Z uwagi na fakt, iż w danym NZOZ świadczeń zdrowotnych udzielać może jedynie ściśle wykwalifikowany personel medyczny, każdy z NZOZ posiada odrębny personel, odpowiednio przygotowany do takiego działania.

Zgodnie z ustawą ZOZ, ustrój każdego z NZOZ oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nieuregulowane w ustawie ZOZ, określa jego statut ? przy czym każda z jednostek posiada swój odrębny statut i nie jest możliwe, aby jeden statut dotyczył więcej niż jednego NZOZ.

Statut określa w szczególności:

nazwę zakładu odpowiadającą zakresowi udzielanych świadczeń,
cele i zadania zakładu,
siedzibę i obszar działania,
rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych,
organy zakładu i strukturę organizacyjną,
formę gospodarki finansowej.

Statut każdemu z NZOZ nadaje Spółka, jako podmiot założycielski wobec jednostki, jaką jest dany NZOZ. Spółka podkreśla, iż w wykonaniu powyższych zapisów ustawy ZOZ, dokonano nadania każdemu z NZOZ odrębnego statutu. Statut stanowi podstawowe źródło norm wewnętrznych, regulujących funkcjonowanie NZOZ. W zakresie nieuregulowanym statutem stosuje się przepisy ustawy ZOZ.

Ustawa ZOZ nakłada obowiązek ustanowienia organów dla każdego z Zakładów. Art. 11 ust. 2 pkt 5 ustawy ZOZ precyzuje, iż organy zakładu oraz jego struktura organizacyjna powinny być określone w statucie.

W szczególności, przedmiotowa ustawa nakazuje powołanie kierownika NZOZ. Oprócz kierownika, w danym NZOZ z reguły powoływany jest jego zastępca. Jeżeli kierownik nie posiada stosownego wykształcenia medycznego, kwalifikacje takie zawsze posiada jego zastępca. Kierownik NZOZ jest odpowiedzialny za funkcjonowanie zakładu, a także za wykonywanie określonych przepisami czynności (np. do jego wyłącznej kompetencji należy nadanie NZOZ regulaminu porządkowego). Kierownik może (w granicach upoważnienia) wykonywać również czynności ze stosunku pracy wobec zatrudnionych w NZOZ pracowników. Kierownik jest uprawniony do reprezentowania NZOZ w stosunkach zewnętrznych. Danemu kierownikowi udzielane jest pełnomocnictwo do dokonywania czynności prawnych w imieniu Spółki, lecz jedynie w zakresie działalności danego NZOZ.

W szczególności, kierownik zawiera umowy z NFZ, w zakresie realizacji przez NZOZ kontraktowanych przez Fundusz świadczeń. Umowy, z zasady powinny być zawierane pomiędzy NFZ a Wnioskodawcą, określonym na potrzeby umowy jako ?Spółka, która jest organem założycielskim NZOZ w (nazwa miejscowości)?. Taki model zawierania umów jest obowiązujący w kontaktach z Funduszem, choć zdarza się, iż treść umowy sformułowana bywa nieco inaczej. Nawet jednak w takich przypadkach należy stwierdzić, iż umowa zawierana jest ze Spółką ? NZOZ, bowiem taka była zgodna intencja stron, która przy wykładni umowy ma pierwszeństwo przed jej dosłownym brzmieniem. Spółka podkreśla, iż to również dany NZOZ jest obowiązany do rozliczania realizacji kontraktu z Funduszem.

Oprócz powyższego kierownik NZOZ może zawierać umowy, związane z bieżącym funkcjonowaniem NZOZ, np. zakup materiałów.

Niektóre z NZOZ posiadają wewnętrzną strukturę organizacyjną i dalsze organy ? np. jeżeli w skład NZOZ wchodzą niezależne od siebie piony działalności (np. stacja dializ i przychodnia).

Dany NZOZ może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru, prowadzonego przez właściwego miejscowo Wojewodę. Podstawą wpisu danego NZOZ do rejestru jest spełnienie określonych przesłanek, w tym dotyczących formy organizacyjno ? prawnej. NZOZ, aby móc być wpisanym do rejestru i wykonywać działalność, musi m. in. posiadać opisany statut, regulujący wskazane kwestie, czy też zatrudniać wykwalifikowany personel.

Każdy z zarejestrowanych zakładów posiada swój własny, unikalny, resortowy kod identyfikacyjny. Nie może wystąpić sytuacja, w której dwa NZOZ posiadają identyczny kod. Co więcej, kod nie może zostać przyznany podmiotowi innemu niż NZOZ, tj. np. spółce prawa handlowego, która jest jego organem założycielskim.

Zakład opieki zdrowotnej zobowiązany jest do zgłaszania organowi prowadzącemu rejestr zmiany stanu faktycznego, w zakresie przewidzianym przez ustawę ZOZ (obowiązek ten z mocy samego prawa obciąża bezpośrednio zakład, nie zaś jego podmiot założycielski, tj. Spółkę).

Wedle ustawy ZOZ, organizację i porządek procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładzie opieki zdrowotnej określa regulamin porządkowy tego zakładu.

Regulamin porządkowy określa w szczególności:

przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych z zapewnieniem właściwej dostępności i jakości tych świadczeń w jednostkach organizacyjnych zakładu opieki zdrowotnej,
organizację i zadania poszczególnych jednostek organizacyjnych zakładu opieki zdrowotnej, w tym zakresy czynności pracowników oraz warunki współdziałania między tymi jednostkami dla zapewnienia sprawności funkcjonowania zakładu opieki zdrowotnej pod względem leczniczym, administracyjnym i gospodarczym,
warunki współdziałania z innymi zakładami opieki zdrowotnej w zakresie zapewnienia prawidłowości diagnostyki, leczenia pacjentów i ciągłości postępowania,
prawa i obowiązki pacjenta,
obowiązki zakładu opieki zdrowotnej w razie śmierci pacjenta.

Regulamin nadaje, co do zasady, kierownik danego NZOZ.

Dany NZOZ podlega kontroli organów administracji publicznej ? danego wojewody oraz ministra właściwego ds. zdrowia. Kontrola dokonywania jest odrębnie dla każdego z NZOZ, a podmiot założycielski jest informowany o jej wynikach. Ustawa ZOZ nakłada na podmiot, który określony zakład utworzył, obowiązek nadzoru nad jego działalnością.

Każdy z NZOZ posiada wyodrębniony majątek. Na majątek ów składają się zarówno środki trwałe (np. sprzęt medyczny, meble, komputery), jak i środki obrotowe. Dane składniki majątkowe są przypisywane do konkretnego NZOZ i, co do zasady, nie są wykorzystywane ani przekazywane innym NZOZ. Takie operacje mają charakter wyjątkowy i wiążą się z odpowiednim udokumentowaniem przekazania. Wyodrębnienie majątku każdego z NZOZ posiada odbicie w dokumentach, w szczególności w dokumentach księgowych. Spółka podkreśla, iż warto wskazać, że konieczność ścisłego wyodrębnienia majątku wynika również z przepisów prawa ? dany NZOZ ma prawo prowadzić działalność jedynie, jeżeli legitymuje się odpowiednim zapleczem technicznym. Przykładowo, stacja dializ w ramach NZOZ musi posiadać odpowiednią liczbę aparatów do dializ, dostępnych do jej wyłącznego użytku.

Spółka posiada jedną siedzibę. Każdy z NZOZ posiada swoją własną, odrębną lokalizację (tzn. miejsce wykonywania świadczeń) ? tj. miejscowość, w której funkcjonuje NZOZ. Dodatkowo, każdy z NZOZ posiada własną nazwę, która odróżnia jednostki między sobą. Dokładna nazwa NZOZ nie jest tożsama z dokładną nazwą (firmą) Spółki.

Status funkcjonalny NZOZ.

Przedmiot działalności NZOZ (cele i zadania) regulowany jest wprost przez ustawę ZOZ oraz statut danego NZOZ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy ZOZ, zakład opieki zdrowotnej jest utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zgodnie z art. 3 ustawy ZOZ, świadczeniem zdrowotnym jest działanie służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujący zasady ich wykonywania, w szczególności związane z: badaniem i poradą lekarską, leczeniem, czy badaniem diagnostycznym.

Z kolei działania w zakresie promocji zdrowia zdefiniowane są w art. 18d ust. 1 pkt 2 ustawy ZOZ ? poprzez promocję zdrowia należy rozumieć działania umożliwiające poszczególnym osobom i społeczności zwiększenie kontroli nad czynnikami warunkującymi stan zdrowia i przez to jego poprawę, promowanie zdrowego stylu życia oraz środowiskowych i indywidualnych czynników sprzyjających zdrowiu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy ZOZ, zakład opieki zdrowotnej nie może prowadzić działalności uciążliwej dla pacjenta lub przebiegu leczenia albo innej działalności, która nie służy zaspokajaniu potrzeb pacjenta i realizacji jego praw.

Konkretyzacją powyższy zapisów jest określenie przez konkretny zakład pola swojej działalności medycznej. W przypadku danego NZOZ Spółki polem działalności są działania w zakresie nefrologii.

Powyższe jest o tyle istotne, że cel, zakres i sposób działalności każdego z NZOZ należy rozpatrywać indywidualnie. Przedmiotowe okoliczności są bowiem przesłanką dla wykonywania konkretnej działalności medycznej. Dla każdego z określonych celów i pół działalności inaczej badać się będzie bowiem fizyczne możliwości realizacji zadań (np. odpowiednia liczba wykwalifikowanych lekarzy czy odpowiedni sprzęt medyczny).

Zgodnie z art. 151 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm. dalej: ?KSH?), spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba, że ustawa stanowi inaczej. W szczególności, przedmiotem działalności danej spółki może być prowadzenie działalności gospodarczej. Tym niemniej, spółka prawa handlowego, o ile nie jest zakładem opieki zdrowotnej, nie może prowadzić działalności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.

Jak podkreślono, każdy z NZOZ posiada własną nazwę i siedzibę oraz wyodrębniony majątek i wyłączny personel.

Każdy z NZOZ posiada odrębny, określany indywidualnie plan działania. Plan określa cele i zadania zakładu.

Zasadą jest również, iż NZOZ samodzielnie podejmuje decyzje w zakresie zakupu podstawowych artykułów dla prowadzonej działalności. Względy biznesowe mogą decydować o centralnych zakupach na poziomie wspólnym dla wszystkich zakładów.

NZOZ, z mocy ustawy ZOZ, jest jednostka odrębnie i samodzielnie odpowiedzialną za przechowywanie dokumentacji medycznej swoich pacjentów.

Zakład powinien również samodzielnie, w drodze regulaminu, decydować o praktycznych aspektach udzielania świadczeń, swojej organizacji wewnętrznej, czy współpracy z innymi jednostkami.

Status finansowy NZOZ.

Jak uprzednio Spółka wskazała, podstawą uzyskiwania przychodów, związanych z danym NZOZ jest wynagrodzenie z tytułu umowy, zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Zasadą jest, iż jedna umowa z NFZ dotyczy działalności jednego NZOZ. Powyższe wynika z zasad zapewniania przez NFZ możliwości realizacji dostępności usług medycznych dla osób ubezpieczonych. Możliwe jest również przyporządkowanie do danego NZOZ kosztów bezpośrednich, związanych z jego działalnością (np. wynagrodzenie personelu, koszty używania powierzchni, zakup i amortyzacja sprzętu, zakup innych materiałów, czy koszty mediów). Fundusz dokonuje również rozliczenia kontraktu wobec konkretnego NZOZ.

Wyodrębnienie przekazanego majątku powoduje, iż możliwe jest również jego finansowa alokacja do danego NZOZ. W praktyce więc możliwe jest ustalenie wyniku finansowego odrębnie dla każdego NZOZ w oparciu o konta wynikowe przypisane do danego NZOZ. Tym niemniej, do tej pory Spółka nie prowadziła szczegółowego raportowania w powyższym zakresie.

Aktualnie istnieje jeden wspólny rachunek bankowy dla wszystkich NZOZ, jednakże Spółka planuje założyć subkonto dla każdego z NZOZ. Możliwe będzie zatem powiązanie przepływów pieniężnych z funkcjonowaniem każdego z NZOZ.

Reorganizacja NZOZ-ów.

Spółka planuje dokonać w przyszłości reorganizacji istniejącej struktury. Reorganizacja posiadać będzie dwa aspekty. W pierwszym aspekcie Spółka (z przyczyn biznesowych - ograniczenie kosztów i sprawniejsze zarządzanie) rozważa ograniczenie liczby swoich NZOZ-ów poprzez łączenie odrębnych do tej pory NZOZ w jedną jednostkę (jeden NZOZ), który posiadać będzie filie danego NZOZ w różnych miejscowościach i wpisane do oddzielnych rejestrów (w ilości odpowiadającej obecnej liczbie NZOZ).

Drugim aspektem planowanych zmian jest działanie w celu uzyskania finansowego wyodrębnienia pozostałego pojedynczego NZOZ zawierającego w sobie wszystkie filie. W tym celu, Spółka rozpocznie ustalanie wyniku finansowego odrębnie dla tego NZOZ w oparciu o konta wynikowe przypisane do tego NZOZ. Taka alokacja będzie prowadzona obligatoryjnie. Dodatkowo, pozostały NZOZ będzie obligatoryjnie posiadał odrębne subkonto w ramach rachunku bankowego Spółki.

Przedmiotem zapytania jest status pozostałego po reorganizacji, pojedynczego NZOZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko Spółki, wedle którego NZOZ powinien wystąpić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o nadanie mu Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP)...

Zdaniem Wnioskodawcy, według Spółki, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko Spółki, wedle którego NZOZ powinien wystąpić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o nadanie mu Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP).

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej:

Stosownie do art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej: ?ustawą o NIP?, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej ?NIP?.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione powyżej, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków; podmioty te również otrzymują NIP.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwane dalej ?płatnikami składek ubezpieczeniowych?; podmioty te również otrzymują NIP.

W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 3 ustawy o NIP, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Wedle art. 6 ust. 2 i 3 ustawy o NIP, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie złożenia pierwszej, od dnia wejścia w życie ustawy, deklaracji dotyczącej zaliczki na ten podatek. Zasadę ową stosuje się odpowiednio do podatników, którzy na mocy odrębnych przepisów są zwolnieni z obowiązku składania deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych.

Tym samym, NZOZ (jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych) zobowiązany będzie (w opisanym zdarzeniu przyszłym) do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia identyfikacyjnego.

Powyższe przepisy odnoszą się do momentu składania deklaracji, dotyczącej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych. Należy podnieść, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują już obowiązku składania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Zdaniem Spółki, na zasadzie analogii należy przyjąć, iż NZOZ powinien złożyć zgłoszenie identyfikacyjne:

najwcześniej - z momentem rozpoczęcia swojego roku podatkowego,
najpóźniej - z momentem upływu 20 dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym rozpoczął się pierwszy rok podatkowy NZOZ (a zatem w terminie, jaki przewidywał dla składania deklaracji dotyczącej zaliczki na podatek dochodowy art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przed nowelizacją).

Reasumując, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym, prawidłowe jest stanowisko Spółki, wedle którego NZOZ powinien wystąpić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o nadanie mu Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP).

Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych ? podmioty te również otrzymują numer identyfikacji podatkowej (NIP).

W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 3 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP. Zgodnie bowiem z przepisem art. 3 ust. 2 ww. ustawy nadanie NIP następuje w drodze decyzji wydanej przez naczelnika urzędu skarbowego.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Natomiast, podatnikiem ? stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy ? jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Dla oceny, czy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (zwany dalej NZOZ) jest odrębnym podmiotem w stosunku do organu założycielskiego, którym jest Spółka z o.o. ważne jest ustalenie, czy NZOZ prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą. Ponadto, aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest przeanalizowanie statusu podatnika na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.), zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być utworzony również przez inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną (?).

Niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8 na podstawie art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, ustrój zakładu opieki zdrowotnej oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nieuregulowane w ustawie, określa statut.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 tej ustawy, w statucie zakładu opieki zdrowotnej określa się w szczególności:

nazwę zakładu odpowiadającą zakresowi udzielanych świadczeń;
cele i zadania zakładu;
siedzibę i obszar działania;
rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
organy zakładu i strukturę organizacyjną;
formę gospodarki finansowej.

Jak wynika z art. 11 ust. 3 ww. ustawy, podmiot, który utworzył zakład, nadaje statut, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Natomiast z art. 12 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że zakład opieki zdrowotnej może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru. Podstawą wpisu do rejestru jest - jak stanowi art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy - stwierdzenie przez organ prowadzący rejestr, że zakład opieki zdrowotnej spełnia wymagania określone w art. 9-11, z tym że warunek określony w art. 11 ust. 2 pkt 1 nie dotyczy zakładu opieki zdrowotnej, którego nazwa wynika z ustawy lub z przepisów odrębnych. Wpis do rejestru, odmowa wpisu lub skreślenie z rejestru następuje w formie decyzji administracyjnej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca spełnia przesłanki aby uznać go za niepubliczny zakład opieki zdrowotnej na gruncie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Zaznaczyć należy, że przyznane przez ustawodawcę wyodrębnienie dotyczy wyłącznie organizacji zakładu opieki zdrowotnej, a nie wyodrębnienia prawnego, które przesądza o jego samodzielności. Zgodnie bowiem z art. 35b ust. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.

Ustawa ta nie daje natomiast przymiotu osobowości prawnej niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, tym samym niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie jest niezależną od osoby założyciela (osoby prawnej, osoby fizycznej lub spółki tych osób) jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która mogłaby samodzielnie funkcjonować w obrocie prawnym.

Rozpatrując natomiast status NZOZ na gruncie podatku VAT należy stwierdzić, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje:

wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy,
czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wiążąc przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z przepisami ustawy o zakładach opieki zdrowotnej należy przyjąć, że NZOZ, którego założycielem jest Spółka z o.o., jest wyodrębnioną organizacyjnie formą jej działalności.

Jednostka ta nie będzie zatem wykonywać samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jedynie będzie świadczyć usługi w ramach działalności spółki z o.o., która ją utworzyła. Dlatego NZOZ nie może być uznany w świetle regulacji wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług za czynnego samodzielnego podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w ww. art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest (?) Sp. z o.o., czyli organ założycielski NZOZ.

Ponadto, w interpretacji nr ILPB3/423-168/11-2/KS z dnia 4 lipca 2011 r. tut. Organ stwierdził, że niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jako jednostka nieposiadająca osobowości prawnej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zajmuje się świadczeniem usług medycznych, związanych z chorobami nerek i dializoterapią.

W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy usługi udzielania świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umów zawieranych z oddziałami Wojewódzkimi Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: ?NFZ?). Działalność Spółki realizowana jest poprzez jednostki organizacyjne Spółki ? Niepubliczne Zakłady Opieki Zdrowotnej. Obecnie Spółka posiada mnogą liczbę NZOZ (powyżej kilkudziesięciu). Niektóre z NZOZ-ów posiadają dodatkowe filie.

NZOZ funkcjonują w oparciu o ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm., dalej: ?ustawa ZOZ?).

Przedmiotem zapytania jest status pozostałego po reorganizacji, pojedynczego NZOZ.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że NZOZ nie może być uznany za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jak również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem z tego tytułu nie podlega obowiązkowi ewidencyjnemu i nie może wystąpić do właściwego urzędu skarbowego o nadanie oddzielnego od Spółki numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

W związku z powyższym NZOZ powinien posługiwać się numerem NIP nadanym Spółce z o.o.

Należy również zaznaczyć, że tut. Organ udzielił odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie w oparciu o opis zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę własnego stanowiska w sprawie, co oznacza, że tut. Organ nie rozstrzygał ewentualnego obowiązku ewidencyjnego NZOZ jako płatnika.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP.

Informuje się ponadto, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, został załatwiony odrębną interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-168/11-2/KS, interpretacja indywidualna