Moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku wywłaszczenia za odszkodowanie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1858/09 ? stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wojewoda, na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w dniu 12 września 2006 r., wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej S(?) w województwie xxx, na podstawie art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. u. Nr 80, poz. 721 ze zm.). Decyzja ta, stała się ostateczną z dniem 23 listopada 2006 r. w decyzji nie wymienia się jakie działki obejmuje inwestycja. Jako załączniki wymienione są: mapa z wyznaczonymi granicami terenu objętego wnioskiem (12 arkuszy) i projekt podziału nieruchomości (159 arkuszy).

W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy (od roku 1988), zarezerwowany jest teren pod drogi krajowe i wojewódzkie, tj. rezerwuje się teren (docelowa kategoria drogi - S).

Następnie, Wojewoda w drodze decyzji administracyjnych z dnia 14 kwietnia 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 5 października 2007 r.), decyzji z dnia 28 maja 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 31 stycznia 2008 r.), oraz decyzji z dnia 7 lipca 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 5 października 2007 r.), na podstawie art. 14 ust. 1, 3 i 4 w związku z art. 18 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 16 grudnia 2006 r. (Dz. u. Nr 80, poz. 721 ze zm.), stwierdził:

• nabycie z mocy prawa, z dniem 23 listopada 2006 r., przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości położonych na terenie Gminy, a stanowiących dotychczas własność Gminy,
• ustalił odszkodowanie za odjęcie prawa własności nieruchomości,
• wskazał wypłatę odszkodowania na rzecz Gminy przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja podlega wykonaniu.
  
  

W uzasadnieniu powyższej decyzji stwierdzono m.in., że w dniu w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej stała się ostateczna (23 listopada 2006 r.), nieruchomości będące przedmiotem decyzji stanowiły własność Gmin.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, jednostce samorządu terytorialnego za nieruchomości przejęte na własność Skarbu Państwa przysługuje odszkodowanie ustalone według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Pierwszą transzę należności w wysokości 873.441,00 zł ? odszkodowanie za odjęcie prawa własności nieruchomości, Gmina otrzymała 13 maja 2008 r. od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział W., zgodnie z decyzją z dnia 14 kwietnia 2008 r. (uprawomocniła się 2 maja 2008 r.). Należność tę Gmina potraktowała jako zapłatę za dostawę gruntu, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% (są to w większości tereny niezabudowane o charakterze rolniczym oraz w części lasy, w planie przestrzennego zagospodarowania gminy ?Rezerwacja terenu - docelowa kategoria drogi - S?).

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wystawiła fakturę VAT (w przypadku pierwszej decyzji o stwierdzenie nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem, faktura została wystawiona po terminie, data sprzedaży 2 maja 2008 r. (data uprawomocnienia się decyzji). Następne faktury zostały wystawione w terminie, a data sprzedaży to data uprawomocnienia się kolejnych decyzji.

W przypadku pierwszej decyzji - uznając, iż przekazanie nieruchomości nastąpiło w dniu uprawomocnienia się decyzji z dnia 14 kwietnia 2008 r. o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości i odszkodowaniu, tj. 2 maja 2008 r., Gmina odprowadziła podatek VAT w miesiącu czerwcu 2008 r., na podstawie deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2008 r.

Następne kwoty podatku VAT zostały odprowadzone w terminie uprawomocnienia się kolejnych decyzji, tj.:

• kwota 379.905,00 zł z decyzji o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa, prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem z dnia 28 maja 2008 r. (prawomocna z dniem 19 czerwca 2008 r.) ? faktura wystawiona w terminie (data sprzedaży 19 czerwca 2008 r.), podatek VAT odprowadzony w miesiącu lipcu 2008 r. zgodnie z deklaracją VAT-7 za miesiąc czerwiec 2008 r.,
• kwota 14.780,00 zł z decyzji o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa, prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem z dnia 7 lipca 2008 r. (prawomocna z dniem 28 lipca 2008 r.) ? faktura wystawiona w terminie (data sprzedaży 28 lipca 2008 r.), podatek VAT odprowadzony w miesiącu sierpniu 2008 r., zgodnie z deklaracją VAT-7 za miesiąc lipiec 2008 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym momencie, wobec przedstawionego stanu faktycznego, powstaje obowiązek podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstał z chwilą przekazania towaru - gruntu, tj. w dniu uprawomocnienia się kolejnych decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości na terenie gminy i ustaleniu odszkodowania, i tak:

• pierwsza decyzja z dnia 14 kwietnia 2008 r. ? prawomocna 2 maja 2008 r.,
• druga decyzja z dnia 28 maja 2008 r. ? prawomocna 5 czerwca 2008 r.,
• trzecia decyzja z dnia 7 lipca 2008 r. ? prawomocna 28 lipca 2008 r.
  
  

Gmina nie może uznać, iż momentem powstania obowiązku podatkowego jest moment, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi pod budowę obwodnicy stała się ostateczna, w tym przypadku 23 listopada 2006 r. Było to niemożliwe ze względu na brak wskazania konkretnych działek, brak oszacowania wartości nieruchomości, a ponadto w okresie tym nadal właścicielem przedmiotowych działek była Gmina.

Wydanie decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa, prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem przez Wojewodę xxx na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział we W. było ostatecznym zakończeniem prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie przejęcia gruntu pod drogi. Gmina w tym momencie, po otrzymaniu ostatecznych decyzji znała konkretne działki jakie zostały objęte inwestycją, mogła wystawić fakturę VAT dla Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział we W. uznając, iż to właśnie ta jednostka jest nabywcą gruntu w imieniu Skarbu Państwa ? dokonując oceny, iż jest to odpłatna dostawa gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, nie korzysta ze zwolnienia i ma tu zastosowanie stawka podstawowa podatku w wysokości 22%, a określona kwota należnego odszkodowania pozwoliła określić podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. u. Nr 80, poz. 721), Wojewoda w drodze decyzji, stwierdza nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości, przeznaczone na pasy drogowe, stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego. Stają się one własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna, oraz ustala odszkodowanie.

Jak wynika z powyższego, procedura wywłaszczenia na podstawie ww. ustawy oparta jest na dwóch decyzjach: pierwszej decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi i drugiej decyzji o stwierdzeniu nabycia przez Skarb Państwa własności nieruchomości oraz ustaleniu odszkodowania.

Postępowanie administracyjne w przypadku Gminy toczyło się około dwóch lat:

• pierwsza decyzja wydana w dniu 12 września 2006 r. o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy (...), obejmująca ogólny opis lokalizacji i przedmiotu inwestycji (obwodnica miasta o długości 13.138,41 m zlokalizowana jest w całości na terenie województwa xxx i przebiega przez Gminę i miasto, leżące w powiecie l.), oraz podstawowy zakres inwestycji. Do decyzji załączono mapę z wyznaczonymi granicami terenu objętego wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi i projekt podziału nieruchomości,
• druga decyzja wydana 14 kwietnia 2008 r. orzekająca stwierdzenie nabycia z mocy prawa, z dniem 23 listopada 2006 r., przez Skarb Państwa, prawa własności nieruchomości położonych na terenie gminy L., obręb Ch. (?), stanowiących dotychczas własność Gminy, oraz ustalająca odszkodowanie za odjęcie prawa własności, oraz wypłaty odszkodowania na rzecz Gminy dokona Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja podlega wykonaniu,
• następne dwie decyzje obejmujące kolejne działki wydane odpowiednio po przeprowadzeniu postępowania - opisane powyżej.
  
  

Sytuacja przedstawiona w powyższym stanie faktycznym spełnia warunki zawarte w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem za określonym np. w decyzji odszkodowaniem następuje przeniesienie własności gruntu. Czynność tę należy w świetle ustawy o VAT potraktować jako odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawą opodatkowania jest wartość otrzymanego odszkodowania, pomniejszona o wartość należnego podatku.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (gruntu), a jeżeli fakt ten powinien być potwierdzony fakturą VAT - z chwilą wystawienia faktury, jednak nie później niż w siódmym dniu od dnia wydania towaru.

Wydanie towaru - przejście własności - następuje z chwilą uprawomocnienia się decyzji w sprawie przeniesienia własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Decyzja uprawomocniła się po 14 dniach od jej wydania i wówczas należałoby tę czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Takie samo stanowisko zawarł Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku w wydanej decyzji nr PI/443 24/06/Z/03 dot. PI/443-735/06/P/03.

Gmina w pełni podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku i uznaje, że z chwilą uprawomocnienia się decyzji w dniu 2 maja 2008 r. wydanej w dniu 14 kwietnia 2008 r. w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości i ustaleniu odszkodowania nastąpiło wydanie towaru - gruntu i chodzi tu o prawomocną decyzję w sprawie przeniesienia własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a wartość odszkodowania stanowi podstawę opodatkowania.

Potwierdzeniem tego podejścia jest brzmienie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, który mówi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 traktuje, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem, aby nastąpiła opodatkowana dostawa towaru (gruntu), czyli przeniesienie z mocy prawa prawa własności towaru, dostawa ta musi być odpłatna. Taką odpłatną dostawę towaru stanowi odszkodowanie za odjęcie prawa własności. Dlatego też Wnioskodawca uważa, iż obowiązek podatkowy powstał w momencie uprawomocnienia się kolejnych decyzji Wojewody xxx, w których orzeka stwierdzenie nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości i wskazuje konkretne działki na terenie gminy, ustala wysokość odszkodowania oraz wskazuje kto to odszkodowanie wypłaci i termin jego wypłaty.

Reasumując: zdaniem Zainteresowanego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru czyli z chwilą uprawomocnienia się kolejnych decyzji w zamian za odszkodowanie. Pierwsza decyzja ? wydana 12 września 2006 r. w oparciu o przepisy prawa ustala o lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy, o charakterystyce inwestycji i zakresie inwestycji, lecz nie wskazuje, które konkretne działki obejmuje. Do decyzji dołączone są mapy z wyznaczonymi granicami terenu objętego wnioskiem i projekt podziału nieruchomości.

Opierając się na opinii prawnej z dnia 29 sierpnia 2006 r. (druk nr (?)) w sprawie zgodności z Konstytucją poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, Z.M. ? radca prawny wnosi:

Przedmiotem wątpliwości jest przewidziane w projekcie ustawy rozwiązanie polegające na dodaniu w art. 12 ustawy ust. 4, w myśl którego ?Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren, o których mowa w ust. 2, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości?.

Powyższe rozwiązanie oznacza, że nieruchomości wyodrębnione liniami rozgraniczającymi teren, ustalonymi decyzjami o ustaleniu lokalizacji drogi, przechodzą z mocy prawa na własność Skarbu Państwa w momencie, w którym decyzja ta stała się ostateczna. Przepis miałby dotyczyć wszystkich nieruchomości, a więc należących zarówno do gmin i do osób prywatnych.

Jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje odszkodowanie, ustalane przez wojewodę w drodze decyzji, którą to decyzją stwierdza również nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości. Zgodnie z art. 21 ust. 2 Konstytucji, wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem.

Jak zawarto w opinii, zgodnie z wypracowanym przez Trybunał Konstytucyjny poglądem, wywłaszczenie, o którym mowa w Konstytucji, należy rozumieć jako dopuszczalne na cele publiczne za słusznym odszkodowaniem w drodze indywidualnego właściwego organu administracji państwowej dotyczącego konkretnej nieruchomości, na rzecz konkretnego podmiotu (J. Oniszczuk ? Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Zakamycze 2000, s. 215).

Zainteresowany zauważa, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi (art. 6) nie jest adresowana do konkretnych osób, które zostają na mocy decyzji pozbawione własności. Wprawdzie do postępowania w sprawach o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, co oznacza, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek, jednak o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji zawiadamia się tylko w drodze obwieszczeń, a decyzję doręcza się jedynie wnioskodawcy, natomiast pozostałe strony zawiadamia się jedynie w drodze obwieszczeń oraz w prasie lokalnej. Może zatem zdarzyć się tak, że właściciel wywłaszczonej nieruchomości nawet się nie dowie, że został wywłaszczony. Tym samym, może np. nawet nie wiedzieć, że służy mu odwołanie.

Tak też było w przypadku Gminy. Decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi wydana przez Wojewodę Dolnośląskiego nie była wydana dla Gminy, tylko dla wnioskodawcy ? Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, oddział we W., a pozostałe strony poinformowano w drodze obwieszczenia w Urzędzie Gminy, w Urzędzie Miasta oraz w prasie lokalnej. Czy wydanie tej decyzji i jej uprawomocnienie się może być decydującym momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT... Zdaniem Gminy, data uprawomocnienia się decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi wydana przez Wojewodę Dolnośląskiego nie może być decydującym momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-646/09-2/BP, w której stwierdził, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu: 1 czerwca 2009 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 4 września 2009 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 29 września 2009 r. nr ILPP1/443/W-98/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 5 października 2009 r.)

W dniu 6 listopada 2009 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2009 r. oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1858/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1858/09 ? stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów (gruntów) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy ? w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Ponieważ z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby przedmiotem dostawy był grunt zabudowany budynkiem, zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstaje według zasad określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu zaznaczono, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4, i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 95, poz. 798 ze zm.), obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

Nadmienia się, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1337 ze zm.). Od tego dnia powołany wyżej przepis § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. zastąpiony został przez § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wojewoda w drodze decyzji administracyjnej, stwierdził nabycie z mocy prawa, z dniem 23 listopada 2006 r. przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości położonych na terenie Gminy, a stanowiących dotychczas własność Gminy. Przeniesienie prawa własności zgodnie z powyższym przepisem nastąpiło z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej S(?) w województwie xxx, stała się ostateczna, a w przypadku przedmiotowej decyzji nastąpiło to 23 listopada 2006 r.

Dla przedmiotowych nieruchomości wydano trzy odrębne decyzje określające wysokość odszkodowania. Pierwsza decyzja uprawomocniła się w dniu 2 maja 2008 r., druga decyzja uprawomocniła się w dniu 5 czerwca 2008 r., a trzecia decyzja uprawomocniła się w dniu 28 lipca 2008 r. Pierwszą transzę odszkodowania Gmina otrzymała 13 maja 2008 r.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 19 ust. 1 w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstał z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wydania nieruchomości.

W przedmiotowym przypadku decydujące znaczenie ma zatem data wystawienia faktury. Jeżeli została ona wystawiona w terminie, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury. w sytuacji natomiast, gdy faktura nie została wystawiona w terminie, obowiązek podatkowy powstaje w 7. dniu od dnia wydania nieruchomości.

Zdaniem tut. Organu, wydanie decyzji z dnia 12 września 2006 r. o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej S(?) w województwie xxx, która stała się ostateczna z dniem 23 listopada 2006 r., nie jest równoznaczne z wydaniem towaru.

Jak wskazano wyżej przedmiotem opodatkowania jest w zasadzie odpłatna dostawa towarów, w tym przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, które pełni funkcję wynagrodzenia z tytułu tej dostawy. Zatem, wynagrodzenie musi mieć konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

W przedmiotowej sprawie w dniu, w którym stała się ostateczna decyzja o ustanowieniu lokalizacji drogi, a więc w dniu przejścia własności nieruchomości gminnych na rzecz Skarbu Państwa odszkodowanie nie zostało przyznane, a jego wysokość nie była znana, w konsekwencji przejście własności nie miało wówczas charakteru odpłatnego.

Należy zaznaczyć, że w podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe powstają równocześnie. Zatem, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy, z chwilą wydania nieruchomości, powinien powstać nie tylko obowiązek podatkowy, ale i zobowiązanie podatkowe, tj. skonkretyzowane świadczenie polegające na zapłacie podatku.

W powyższym celu konieczna jest informacja, w jakiej wysokości zostało przyznane odszkodowanie za przejęte na własność Skarbu Państwa nieruchomości. Możliwość określenia podstawy opodatkowania powstaje w analizowanej sytuacji dopiero po wydaniu decyzji ustalającej wysokość odszkodowania, a następnie po zastosowaniu odpowiedniej stawki podatku, możliwość określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy ? zgodnie z powołanymi przepisami ? powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a jeżeli fakt ten powinien być potwierdzony fakturą, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Za dzień wydania towaru należy rozumieć dzień uprawomocnienia się kolejnych decyzji.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie, w przypadku pierwszej decyzji z dnia 14 kwietnia 2008 r., uprawomocnionej w dniu 2 maja 2008 r., z uwagi na fakt, że faktura została wystawiona po terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia, obowiązek podatkowy powstał w dniu 9 maja 2008 r. (w 7. dniu od dnia wykonania usługi).

Natomiast w przypadku drugiej decyzji z dnia 28 maja 2008 r., uprawomocnionej w dniu 5 czerwca 2008 r. i trzeciej z dnia 7 lipca 2008 r., uprawomocnionej w dniu 28 lipca 2008 r. faktury VAT ? jak wskazuje Spółka ? zostały wystawione w ?terminie?. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku podatkowego uznaje się za słuszne, pod warunkiem, że faktury te zostały wystawione w dniu uprawomocnienia się tych decyzji.

W przeciwnym przypadku obowiązek podatkowy powstał w dniu wystawienia tych faktur.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności określenia podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.