Rejestracja w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego.

Rejestracja w Polsce oddziału podmiotu zagranicznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu: 8 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2009 r. (data wpływu: 12 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie rejestracji w Polsce oddziału zagranicznego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie rejestracji w Polsce oddziału zagranicznego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 lutego 2009 r. (data wpływu: 12 sierpnia 2009 r.) o uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka mająca siedzibę w Belgii rozpoczęła powadzenie działalności gospodarczej w Polsce powołując do tego celu oddział pod firmą (?) Spółka z o.o. oddział w Polsce. Oddział Spółki został wpisany do KRS w dniu 16 stycznia 2009 r. W związku z powyższym ? zgodnie z zaleceniami pracowników organu podatkowego ? Spółka dokonała zgłoszenia identyfikacyjnego zarówno Spółki, jak i samego oddziału (Spółki dla potrzeb rozliczenia podatku VAT, oddziału dla potrzeb rozliczania podatku dochodowego i pełnienia funkcji płatnika w podatku dochodowym w przypadku zatrudnienia w Polsce pracowników). Spółka dokonała także rejestracji w zakresie podatku VAT.

W wyniku dokonanych zgłoszeń, Spółka otrzymała decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej oraz potwierdzenie zarejestrowania Spółki jako podatnika VAT. Jednocześnie organ podatkowy wydał decyzję o nadaniu odrębnego numeru identyfikacji podatkowej (dalej NIP) dla oddziału Spółki. W związku z powyższym, pomimo tożsamości podmiotu od strony prawnej dla potrzeb rozliczeń podatkowych, Spółka posiada dwa odrębne numery NIP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

  1. Czy rejestracja Spółki oraz oddziału Spółki dla celów podatkowych w Polsce została dokonana prawidłowo, a co za tym idzie czy prawidłowe jest aby Spółka oraz jej oddział w Polsce posiadały dwa odrębne numery NIP...
  2. Czy w przypadku, gdy na zadane powyżej pytanie nr 1 decyzja byłaby twierdząca (potwierdzająca), Spółka dla potrzeb rozliczenia innych podatków niż podatek VAT winna stosować numer NIP nadany oddziałowi...


Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Rejestracja Spółki i jej oddziału w Polsce dla celów podatkowych nie została dokonana prawidłowo. Pomimo, iż zgodnie z treścią art. 15 ustawy o VAT podatnikiem VAT jest Spółka, rejestracja dla potrzeb rozliczenia tego podatku w Polsce winna następować poprzez złożenie stosownej deklaracji przez oddział Spółki, który zgodnie z definicją zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej jest częścią działalności wykonywanej przez Spółkę poza jej siedzibą.

Rejestracja Spółki dla potrzeb VAT w Polsce winna być dokonana poprzez rejestrację jej oddziału, który w sposób trwały potwierdza obecność Spółki w Polsce. Zastosowany system opisany w stanie faktycznym powoduje niezrozumiały dualizm rejestracji podatkowej, co w znacznej mierze utrudniać może rozliczenia dla potrzeb podatków w Polsce polskiego oddziału Spółki. Trudno też zgodzić się, biorąc pod uwagę podstawowe zasady związane z nadawaniem i posługiwaniem się przez podmiot gospodarczy będący podatnikiem numeru identyfikacji podatkowej aby jeden podmiot posiadał dwa odrębne numery NIP dla potrzeb rozliczenia podatkowego i realizowania w Polsce prowadzonej działalności. Zasadą podstawową numeru identyfikacji podatkowej jest indywidualizacja danego podmiotu. Powyższe potwierdza utrwalona praktyka rejestracji oddziałów spółek zagranicznych w Polsce jaką realizują organy podatkowe.

Ad 2

W sytuacji, gdyby przyjąć, że postępowanie organu podatkowego było prawidłowe (dwa odrębne numery NIP) dla potrzeb rozliczeń oraz wypełniania obowiązków sprawozdawczych innych niż w zakresie podatku VAT, oddział Spółki winien posługiwać się numerem NIP odrębnym od numeru nadanego w związku z rejestracją w Polsce dla potrzeb VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestię funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.).

Zgodnie z art. 85 ww. ustawy dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej ?oddziałami?.

Oddziałem w myśl art. 5 pkt 4 cyt. ustawy jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art. 86 ww. ustawy). Powyższe oznacza, że podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terenie Polski w formie oddziału i zarejestrowany dla celów podatku od towarów usług traktowany jest jako jeden podatnik - przedsiębiorca zagraniczny.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje ? pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce ? przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią, nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne, rejestrując swój oddział w Polsce, nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Stosownie do art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które wykonują na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Na podstawie art. 160 ust. 3 ww. ustawy, osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem ? w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski ? staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług. Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki, to będzie on w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Utworzenie na terytorium Polski przez przedsiębiorcę zagranicznego następnego oddziału lub rozpoczęcie wykonywania czynności bez pośrednictwa oddziału nie powoduje powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług.

Konkludując, jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik podatku od towarów i usług. Oddział jako wyodrębniona organizacyjnie część działalności przedsiębiorstwa zagranicznego nie posiada odrębnej osobowości prawnej. Podmiotowość prawną ma jedynie firma zagraniczna. Oznacza to, że oddział prowadzący działalność na terenie Polski oraz zagraniczny przedsiębiorca są jako ten sam podmiot ? przedsiębiorcą zagranicznym. Zatem rejestracja oddziału dla celów VAT jest równoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego jako podatnika VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwane dalej NIP. Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych ? podmioty te również otrzymują NIP.

Powyższe oznacza, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

  1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
  2. w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
  3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.


Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka mająca siedzibę w Belgii rozpoczęła powadzenie działalności gospodarczej w Polsce powołując do tego celu oddział pod firmą (?) Spółka z o.o. oddział w Polsce. Zainteresowana dokonała zgłoszenia identyfikacyjnego zarówno Spółki, jak i samego oddziału (Spółki dla potrzeb rozliczenia podatku VAT, oddziału dla potrzeb rozliczania podatku dochodowego i potrzeb pełnienia funkcji płatnika w podatku dochodowym w przypadku zatrudnienia w Polsce pracowników). Zainteresowana dokonała także rejestracji w zakresie podatku VAT. W wyniku dokonanych zgłoszeń, zostały nadane dwa odrębne numery NIP: dla Spółki oraz dla jej oddziału w Polsce.

W odpowiedzi na zadane pytanie nr 1 należy stwierdzić, że rejestracja Spółki oraz jej oddziału dla celów podatkowych w Polsce została dokonana nieprawidłowo, bowiem jak wynika z powołanych regulacji prawnych, oddział podmiotu zagranicznego celem zarejestrowania oddziału powinien jednokrotnie złożyć stosowne zgłoszenie identyfikacyjne do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, a także dokonać rejestracji w podatku od towarów i usług. Jak wskazano wyżej zagraniczna jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział traktowani są jako ten sam podmiot i jeden podatnik dla celów podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż odpowiedź na pytanie nr 1 w niniejszej interpretacji, dotycząca prawidłowości dotychczasowej rejestracji Spółki i odrębnie oddziału nie jest twierdząca, pytanie nr 2 zadane we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika