Czy planowana oraz dokonana dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Czy planowana oraz dokonana dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 września 2009 r.) oraz z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej dostawy działki nr 321/7 ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonanej dostawy działki nr 321/7. Wniosek uzupełniono w dniu 9 września 2009 r. oraz w dniu 21 września 2009 r. o doprecyzowanie informacji zawartych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, nie będącą podatnikiem VAT. Działalność ta nie jest związana ze sprzedażą nieruchomości. W kwietniu 2008 r. Zainteresowany kupił ziemię rolną o powierzchni 0,75 ha celem przyłączenia jej do gospodarstwa rolnego swojego ojca, przy prowadzeniu którego pomaga. W sierpniu 2008 r. Wnioskodawca zmienił stan cywilny i w związku z brakiem własnego mieszkania postanowił przeznaczyć ww. ziemię pod budowę domu dla rodziny. Z ziemi Zainteresowany wydzielił sześć działek oraz drogę. W styczniu 2009 r. sprzedał jedną z działek, a do grudnia zamierza sprzedać dwie kolejne, natomiast ostatnią pozostawia sobie. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną wydane na cele mieszkaniowe (budowę ww. domu).

Zainteresowany nadmienia, że działki te są nadal działkami rolnymi, lecz z ustalonymi warunkami zabudowy i nigdy nie były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniesionym w dniu 9 września 2009 r. wskazano iż, Wnioskodawca nie posiadał, ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT. Nie wykorzystywał, ani nie wykorzystuje przedmiotowych gruntów w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. Zainteresowany nie udostępniał, ani nie udostępnia gruntu innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki zlokalizowane są w strefie osadniczo-produkcyjno-przyrodniczej. Działki te nie były i nie są zabudowane.

Z uzupełnienia wniesionego w dniu 21 września 2009 r. wynika, że działka która została sprzedana posiada nr 321/7, natomiast dwie działki przeznaczone do sprzedaży w przyszłości mają nr 321/8 oraz 321/11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 321/7, która stanowi majątek osobisty, podlega opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle niżej powołanych orzeczeń można uznać, że nie stanowi działalności gospodarczej sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży, lecz na potrzeby własne. Jeżeli więc Zainteresowany posiadał nieruchomość, którą nabył nie z zamiarem dalszej odsprzedaży, ale na potrzeby własne, to nawet jeżeli po pewnym czasie nieruchomości te zostały podzielone i dokonano sprzedaży, to czynność ta nie będzie miała znamion działalności gospodarczej i prawdopodobnie nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. WSA w Warszawie, w wyroku z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/06 stwierdził, że sprzedaż kilku lub więcej działek budowlanych, jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie można uznać za działalność gospodarczą. Czynność ta bowiem nie wiąże się z uzyskiwaniem stałego dochodu.

WSA w Warszawie, w wyroku z 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06 stwierdził, że sprzedaży kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe ? jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej działalności gospodarczej ? nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zdanie drugie VI Dyrektywy VAT.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje ponadto następujące wyroki:

  • NSA z dnia 28 marca 2008 r., sygn. akt FSK 475/07,
  • WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1860/08,
  • WSA we Wrocławiu z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt l SA/Wr 1229/08

oraz interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2009 r., nr IPPP2/443-785/07-3/KK, uwzględniającą wyrok WSA z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1517/08 w której stwierdzono, że uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Zatem osoba fizyczna wykonująca czynność dostawy towarów, polegającą na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży nie jest podatnikiem VAT. Handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony musi być już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży: natomiast brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza? na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powołując definicję działalności gospodarczej zawartą w ustawie o podatku VAT, wyjaśnić należy, iż jest ona znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski.

Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, nie będącą podatnikiem VAT. Działalność ta nie jest związana ze sprzedażą nieruchomości. W kwietniu 2008 r. Zainteresowany kupił ziemię rolną o powierzchni 0,75 ha celem przyłączenia jej do gospodarstwa rolnego swojego ojca, przy prowadzeniu którego pomaga. W sierpniu 2008 r. Wnioskodawca zmienił stan cywilny i w związku z brakiem własnego mieszkania postanowił przeznaczyć ww. ziemię pod budowę domu dla rodziny. Z ziemi Zainteresowany wydzielił sześć działek oraz drogę. W styczniu 2009 r. sprzedał jedną z działek, a do grudnia zamierza sprzedać dwie kolejne, natomiast ostatnią pozostawia sobie. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną wydane na cele mieszkaniowe (budowę ww. domu). Działki te są nadal działkami rolnymi, lecz z ustalonymi warunkami zabudowy i nigdy nie były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, Wnioskodawca nie posiadał, ani nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT. Nie wykorzystywał, ani nie wykorzystuje przedmiotowych gruntów w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. Zainteresowany nie udostępniał, ani nie udostępnia gruntu innym osobom na podstawie umowy dzierżawy (użyczenia). Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki zlokalizowane są w strefie osadniczo-produkcyjno-przyrodniczej. Działki te nie były i nie są zabudowane.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ? w związku z dostawą działek przeznaczonych pod zabudowę (dla których ustalono warunki zabudowy i które, zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, są zlokalizowane w strefie osadniczo-produkcyjno-przyrodniczej) ? wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowany nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży, a wskutek podziału powstało sześć działek i droga, z czego Wnioskodawca już sprzedał działkę nr 321/7 oraz planuje dokonać dostawy dwóch kolejnych działek o nr 321/8 i 321/11. Tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, a częstotliwy.

W ten sposób Zainteresowany wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, i wystąpi ? w związku z dostawą przedmiotowych działek ? w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że Zainteresowany przygotował grunt do sprzedaży (poprzez podział nieruchomości na sześć działek i drogę, występując o warunki zabudowy) oraz dokonał już sprzedaży jednej działki i zamierza sprzedać kolejne 2 działki.

Ponadto wskazać należy, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło wskutek darowizny czy też spadku, lecz umowy sprzedaży i to zawartej w krótkim okresie przed podjęciem kroków mających na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży. Powyższe wskazuje, iż nabycie nastąpiło w celu późniejszej odsprzedaży. W konsekwencji nieruchomość nie może być uznana za odrębny majątek osobisty Zainteresowanego, lecz stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej ? działalności handlowej.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów w niektórych przypadkach może jednakże skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawcza zamierza dokonać sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę (dla działek ustalono warunki zabudowy, a ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wynika, iż są one zlokalizowane w strefie osadniczo-produkcyjno-przyrodniczej). Tak więc, jego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż niezabudowanej działki nr 321/7 w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania dokonanej przez Zainteresowanego dostawy działki nr 321/7. Rozstrzygnięcia dotyczące opodatkowania planowanych dostaw działek nr 321/8 oraz nr 321/11 zawarto w interpretacjach z dnia 22 września 2009 r., nr ILPP1/443-765/09-6/MT i nr ILPP1/443-765/09-7/MT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPP1/443-765/09-6/MT, interpretacja indywidualna

ILPP1/443-765/09-7/MT, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika