Czy roboty budowlano-montażowe dotyczące całego obiektu sklasyfikowanego w PKOB pod symbolem 11 należało (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług budowlano-montażowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług budowlano-montażowych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca był w roku 2008 generalnym wykonawcą obiektów budowlanych budownictwa mieszkaniowego. Na podstawie podpisanych kontraktów z inwestorem były prowadzone roboty w budynku sklasyfikowanym w PKOB grupa 11 klasa 1122 ?Budynki o trzech i więcej mieszkaniach?. w budynku tym znajdują się lokale usługowe na parterze oraz w części podziemnej. Inwestor w piśmie z dnia 22 lutego 2008 r. wykazał, że w budynku tym są mieszkania i lokale usługowe, na tej podstawie wykonawca wystawiał za wykonane roboty faktury wg struktury wykazanej w piśmie stosując stawkę 7% do lokali mieszkalnych, a 22% do lokali usługowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy roboty budowlano-montażowe dotyczące całego obiektu sklasyfikowanego w PKOB pod symbolem 11 należało dzielić na dwie stawki, tj. na 22% dla robót związanych z lokalami użytkowym i 7% dla lokali mieszkalnych z podziałem wg udziału powierzchni lokali użytkowych w ogólnej powierzchni budynku...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli przedmiotem robót jest budynek, który został dokładnie podzielony przez inwestora wg struktury udziału w całości na część usługową i część mieszkalną powinno się stosować stawkę podatku VAT 7% dla części mieszkalnej i 22% dla części usługowej na każdej z faktur sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku ? w myśl art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

Jak wynika z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Według ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W myśl przepisu § 6 ust. 2 pkt 1 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Ponadto, wskazać należy na treść § 37 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799), który stanowi, iż w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

   - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c ustawy oraz § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r.) lub § 37 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r.) wynika, że obniżona do wysokości 7% stawka podatku VAT znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż uznanie danego budynku mieszkalnego za obiekt budownictwa mieszkaniowego skutkuje tym, iż wszelkie roboty budowlane związane z tym budynkiem lub jego częścią, z wyłączeniem lokali użytkowych, korzystają z obniżonej do wysokości 7% stawki podatku VAT.

Podkreślenia wymaga, iż budynki nie zawsze mają jednorodny charakter. w sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas w celu właściwego zaklasyfikowania danego budynku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. u. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia Rady Ministrów, budynki ? to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast, pod pojęciem obiektów budowlanych należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki mieszkalne ? jak stanowią objaśnienia do powyższego rozporządzenia ? są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. w przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest, jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne ? są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. w przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Część ?mieszkaniowa? budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Ponadto, wskazać należy, iż budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast, z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. u. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego ? należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

Na podstawie art. 3 pkt 2 ww. ustawy, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia roboty budowlano-montażowe, dlatego też należy również odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ww. ustawy Prawo budowlane przez roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy roboty budowlane wykonywane są w obiektach budownictwa mieszkaniowego (sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11) będących w budowie, to do całości prac (wykonywanych w bryle budynków) zastosowanie ma stawka 7% VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy oraz § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (w okresie do dnia 31 grudnia 2009 r.) lub § 37 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r.), bez konieczności wyliczania proporcji udziału powierzchni mieszkalnej w stosunku do całości powierzchni obiektu. Na etapie budowy obiektu jako całości trudno bowiem mówić o wyodrębnionych lokalach użytkowych.

Natomiast, w przypadku, gdy podejmowana jest robota budowlana na podstawie odrębnej umowy, wykonywana w lokalu użytkowym, to do ww. czynności powinna mieć zastosowanie podstawowa stawka podatku VAT, tj. 22%.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca był w roku 2008 generalnym wykonawcą obiektów budowlanych budownictwa mieszkaniowego. Na podstawie podpisanych kontraktów z inwestorem były prowadzone roboty w budynku sklasyfikowanym w PKOB dział 11 klasa 1122 ?Budynki o trzech i więcej mieszkaniach?. w budynku tym znajdują się lokale usługowe na parterze oraz w części podziemnej. Inwestor w piśmie z dnia 22 lutego 2008 r. wykazał, że w budynku tym są mieszkania i lokale usługowe, na tej podstawie wykonawca wystawiał za wykonane roboty faktury wg struktury wykazanej w piśmie stosując stawkę 7% do lokali mieszkalnych, a 22% do lokali usługowych.

Reasumując, jeżeli przedmiotem świadczonych robót budowlano-montażowych był sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość i umowy były zawarte na realizację tak wskazanego budynku wielorodzinnego jako całości, to stawka 7% ma zastosowanie do całości robót, zarówno związanych z lokalami mieszkalnymi, jak i lokalami użytkowymi, bez konieczności wyliczania proporcji udziału powierzchni lokali użytkowych w ogólnej powierzchni budynku.

Należy jednak zauważyć, że gdyby jednak podejmowane były osobne roboty budowlano-montażowe (na podstawie odrębnej umowy), wykonywane w lokalach użytkowych, to do tych robót powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.