Uznanie jednostek budżetowych za odrębnych od Gminy podatników.

Uznanie jednostek budżetowych za odrębnych od Gminy podatników.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jednostek budżetowych za odrębnych od Gminy podatników ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jednostek budżetowych za odrębnych od Gminy podatników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. W ramach struktury Gminy funkcjonują również jednostki budżetowe nieposiadające osobowości prawnej, powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań Gminy. Zgodnie z załącznikiem nr 8 do Statutu Miasta (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 17 czerwca 2003 r. w sprawie Statutu Miasta) ? Gmina Miasto w celu wykonywania swych zadań utworzyła 29 jednostek budżetowych: Urząd Miejski, 14 Przedszkoli, 8 Szkół Podstawowych, 3 Gimnazja, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Miejski Zarząd Dróg i Żłobek Miejski.

Gminna jednostka budżetowa stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, zaliczaną do jednostek sektora finansów publicznych. Status takiej jednostki budżetowej wynika przede wszystkim z przepisów rozdziału 3 działu I ustawy o finansach publicznych, w szczególności art. 11 i art. 12 tej ustawy. Cechą charakterystyczną gminnej jednostki budżetowej jest brak własnego mienia i dysponowanie jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku osoby prawnej, jaką jest gmina. O tworzeniu, połączeniu lub likwidacji gminnej jednostki budżetowej decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, który w gminie stanowi rada gminy. Ten organ nadaje gminnej jednostce budżetowej statut, określający nazwę, siedzibę oraz przedmiot działalności. Gospodarka finansowa takiej jednostki charakteryzuje się tym, że gminna jednostka budżetowa pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a swoje dochody odprowadza na rachunek gminy (tzw. zasada rozliczeń brutto). Powoduje to, że wielkość wydatków gminnej jednostki budżetowej nie jest w żaden sposób związana z wysokością dochodów zrealizowanych przez tę jednostkę. Ponadto gminna jednostka budżetowa nie dysponuje realizowanymi przez siebie dochodami. Natomiast organ wykonujący budżet ? gmina w toku roku budżetowego ma do dyspozycji pełną kwotę dochodów uzyskiwanych przez gminne jednostki budżetowe. NSA w uzasadnieniu do uchwały sygn. akt I FPS 1/13 z dnia 24 czerwca 2013 r. wskazuje, że wymienione cechy gminnej jednostki budżetowej powodują, że mimo wyodrębnienia organizacyjnego takiej jednostki, nie prowadzi ona działalności gospodarczej w sposób samodzielny, czy niezależny od gminy, której majątkiem, w tym środkami finansowymi dysponuje. Celem takiej jednostki nie jest zresztą prowadzanie działalności gospodarczej. Co najwyżej taka działalność może wystąpić przy okazji innej aktywności o zasadniczym charakterze. Wyodrębnienie organizacyjne gminnej jednostki budżetowej jest kształtowane przez gminę i służy do wykonywania jej zadań. Gmina jako organ władzy publicznej, a zarazem osoba prawna do wykonywania ciążących na niej zadań musi wykorzystywać inne jednostki organizacyjne, cechujące się różnym stopniem samodzielności czy niezależności. Gminne jednostki budżetowe takiej działalności gospodarczej nie prowadzą. Wszelkie czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, podejmują w imieniu i na rzecz gminy, w ramach limitu środków przyznanych im na dany rok w uchwale budżetowej.

Gminna jednostka budżetowa nie ponosi również ryzyka związanego z podejmowaniem czynności opodatkowanych z uwagi na brak związku pomiędzy jej wydatkami a dochodami. Bez względu na wypracowany dochód, otrzyma taką ilość środków finansowych na swoje wydatki jaka była uchwalona w budżecie gminy.

W myśl przepisów ustawy o finansach publicznych od tej zasady istnieje wyjątek. Ustawa dopuszcza pewną samodzielność w wykorzystaniu swoich dochodów, które stanowią samorządowe jednostki budżetowe wykonujące zadania określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, gromadząc zrealizowane dochody na wydzielonym rachunku bankowym i przeznaczając te dochody na wydatki tych jednostek (art. 223 ustawy o finansach publicznych). W uchwale Rady Miejskiej z dnia 30 września 2010 r. (zmienionej Uchwałą z dnia 28 grudnia 2011 r.) Rada Miejska wskazała jednostki budżetowe, które utworzą wydzielony rachunek dochodów, źródła dochodów, przeznaczenie tych dochodów oraz sposób i tryb sporządzania planu finansowego dochodów i wydatków nimi finansowanych, dokonywania zmian w tym planie oraz ich zatwierdzania. Podstawę prawną podjęcia takiej uchwały stanowi art. 223 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). Zgodnie z ww. uchwałą do tych jednostek należy zaliczyć te, które prowadzą działalność określoną w ustawie o systemie oświaty. W przypadku Gminy Miasto są to Przedszkola, Szkoły Podstawowe i Gimnazja (25 jednostek).

W uchwale określono m.in. jakie dochody samorządowe jednostki budżetowe gromadzą na wydzielonym rachunku dochodów oraz przeznaczenie dochodów gromadzonych na tym rachunku. W przypadku dochodów są to: opłaty z tytułu pomieszczeń wraz z wyposażeniem; opłaty za koszty eksploatacyjne wynajmowanych pomieszczeń; opłaty za wynajem powierzchni pod reklamy, kioski, sklepy; odpłatności rodziców za pobyt dzieci w przedszkolach; wpłaty za żywienie w placówkach oświatowych; wpłaty Miejskiego i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej na dożywianie dzieci w placówkach oświatowych; odsetki bankowe; odsetki za nieterminowe regulowanie należności; prowizje np. z tytułu grupowego ubezpieczenia, grupowych zdjęć, sprzedaży podręczników; wpłaty za wystawienie duplikatów świadectw legitymacji szkolnych; odszkodowania i wpłaty za utracone lub uszkodzone mienie będące w zarządzie albo w użytkowaniu samorządowej jednostki budżetowej; nagrody pieniężne dla jednostek oświatowych biorących udział w różnych konkursach, zawodach sportowych; spadki, zapisy, darowizny w postaci pieniężnej na rzecz samorządowych jednostek budżetowych.

W przypadku wydatków są to: wydatki inwestycyjne; zakupy inwestycyjne; wydatki bieżące z wyjątkiem wynagrodzeń osobowych. Ponadto w uchwale zapisano, że środki pieniężne, które pozostały na rachunku bankowym dochodów w dniu 31 grudnia roku budżetowego, podlegają odprowadzeniu na rachunek jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 5 stycznia następnego roku. Wydatki z wydzielonego rachunku bankowego są dokonywane do wysokości kwot zgromadzonych dochodów, w ramach planu finansowego zatwierdzonego przez dyrektora jednostki. Dochody i wydatki z tego rachunku ewidencjonowane są przez poszczególne jednostki budżetowe na wydzielonym do tego celu rachunku bankowym. Jednostki te składają gminie wyłącznie półroczne i roczne sprawozdanie z wykonania dochodów i wydatków na rachunku wydzielonym, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (RB-34S). Dochody i wydatki wydzielonego rachunku dochodów nie są ujmowane przez jednostki budżetowe w jednostkowych sprawozdaniach budżetowych:

  • Rb-27S ? miesięczne/roczne sprawozdanie z wykonania planu dochodów budżetowych jednostki samorządu terytorialnego,
  • Rb-28S ? miesięczne/roczne sprawozdanie z wykonania planu wydatków budżetowych jednostki samorządu terytorialnego,

co powoduje, że nie są ujmowane w księdze rachunkowej Gminy Miasto i nie trafiają do zbiorczego sprawozdania budżetowego Rb-27S i Rb-28S.

Wydatki i dochody ewidencjonowane przez jednostki budżetowe nie mają wpływu na dane wykazywane co miesiąc przez Gminę w deklaracji VAT-7.

Niektóre z jednostek budżetowych Gminy, o których mowa w uchwale, po przekroczeniu określonego progu obrotu dla celów podatku VAT zarejestrowały się jako (odrębni) podatnicy VAT. Wykonują one zarówno czynności zwolnione od podatku VAT (np. sprzedaż posiłków dla uczniów i nauczycieli), jak i czynności opodatkowane (np. najem pomieszczeń). Co miesiąc rozliczają się z Urzędem Skarbowym składając deklarację VAT-7. Pozostałe jednostki budżetowe (które nie przekroczyły określonego progu obrotu) nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Jednostki budżetowe rozliczają podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów. Zarówno Gmina, jak i jej jednostki budżetowe, składają do Urzędu Skarbowego w stosunku do każdego okresu rozliczeniowego odrębne deklaracje VAT, w których wykazują podatek należny oraz naliczony. Gmina przy obliczaniu proporcji sprzedaży nie uwzględnia obrotu wykazanego przez jej jednostki budżetowe, tj. szkoły podstawowe, gimnazja oraz przedszkola gminne z tytułu wyodrębnionego rachunku dochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I FPS 1/13 z dnia 24 czerwca 2013 r., jednostki budżetowe Gminy w zakresie powierzonej im działalności oraz utworzenia wydzielonego rachunku dochodów można uznać za odrębnych od Gminy podatników VAT (oddzielny NIP dla jednostki budżetowej), tj. nie Gmina, lecz jej jednostki budżetowe powinny rozliczać VAT należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/sprzedaży towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z kolei w myśl § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

  1. jednostkami budżetowymi,
  2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
  3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

? z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-l53, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Jak wynika z powyższych regulacji ? w ocenie Gminy ? jednostki budżetowe powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników VAT chociażby w sytuacji jeśli posiadają wyodrębniony rachunek dochodów. Wniosek taki wynika w szczególności z brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, który to przepis odnosi się do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które samodzielnie wykonują działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tej regulacji. Zdaniem Gminy, jednostki budżetowe które posiadają wydzielony rachunek dochodów spełniają przesłankę wskazaną w tej regulacji. Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ustawy o finansach publicznych). Odstępstwa od tych zasad przewidziano zarówno w odniesieniu do państwowych (art. 11a uofp), jak i samorządowych (art. 223 uofp) jednostek budżetowych wykonujących zadania określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, które mogą gromadzić zrealizowane dochody na wydzielonym rachunku bankowym i przeznaczać te dochody na wydatki tych jednostek. Odróżnia te jednostki od innych to, że istnieje związek między jej dochodami i wydatkami, co więcej jednostka jeśli nawet osiągnie jakieś dochody (co nie jest jednak jej podstawowym celem), może je przeznaczyć na ponoszone wydatki, nie musi odprowadzać je do budżetu (czy to państwa czy jednostki samorządu terytorialnego). Jednostka taka odprowadza tylko te środki pieniężne, które ewentualnie pozostały na rachunku dochodów w dniu 31 grudnia roku budżetowego w terminie do dnia 5 stycznia następnego roku. Zatem w państwowych i samorządowych jednostkach budżetowych, wykonujących zadania określone w ustawie o systemie oświaty, koszty tych jednostek mogą być finansowane z dochodów zrealizowanych przez te jednostki, gromadzonych na wydzielonym rachunku bankowym. Dochody i wydatki z tego rachunku ewidencjonowane są przez poszczególne jednostki budżetowe na wyodrębnionych kontach w ewidencji księgowej. Jednostki te składają Gminie wyłącznie półroczne i roczne sprawozdanie z wykonania dochodów i wydatków na rachunku wydzielonym, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (RB-34S) oraz odprowadzają środki pieniężne pozostałe na rachunku dochodów w dniu 31 grudnia roku budżetowego na rachunek jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 5 stycznia następnego roku. Wydatki i dochody ewidencjonowane przez jednostki budżetowe nie mają wpływu na dane wykazywane co miesiąc przez gminę w deklaracji VAT-7 ? Gmina do uzyskanego przez siebie obrotu nie wlicza obrotu uzyskanego przez te jednostki budżetowe. Wyodrębnione ze struktury Gminy ww. jednostki budżetowe prowadzą działalność gospodarczą i wykonują czynności podlegające opodatkowaniu VAT samodzielnie. Jednostki budżetowe rozliczają podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów. Zarówno Gmina, jak i jej jednostki budżetowe składają do Urzędu Skarbowego w stosunku do każdego okresu rozliczeniowego odrębne deklaracje VAT, w których wykazują podatek należny oraz naliczony. Gmina przy obliczaniu proporcji sprzedaży nie uwzględnia obrotu wykazanego przez jej jednostki budżetowe, tj. szkoły podstawowe, gimnazja oraz przedszkola.

W sentencji uchwały z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 1/13 w sprawie Gminy Wrocław, Naczelny Sąd Administracyjny odpowiedział przecząco na pytanie: Czy w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jednostki budżetowe gminy są podatnikami podatku od towarów i usług? Sąd uznał, że gminne jednostki budżetowe nie mogą być odrębnymi podatnikami VAT, ponieważ nie są wystarczająco samodzielne. Powyższe wynika z faktu, że jednostki nie mają własnego majątku, ich przychody i koszty rozlicza ostatecznie gmina i to gmina ponosi ryzyko gospodarcze związane z ich działalnością. Jednostki budżetowe nie powinny mieć zatem własnego NIP, wystawiać faktur i prowadzić własnych rejestrów VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę ? w ocenie Gminy ? jednostki budżetowe, które mają wydzielony rachunek dochodów, w zakresie powierzonej im działalności powinny być uznane za odrębnego od Gminy podatnika VAT. Zdaniem Gminy, uchwała NSA nie rozstrzyga wszystkich kwestii, chociażby nie odnosi się do państwowych jednostek budżetowych. Sąd nie odniósł się także do tego, że w myśl ustawy o finansach publicznych wyjątkiem jest wyodrębniony rachunek dochodów, który daje jednostkom samorządowym pewną samodzielność z wykorzystaniem swoich dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się ? w świetle art. 8 ust. 1 ustawy ? każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (?).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podmioty, o których mowa w art. 15 ? stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy ? są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Powyższe uregulowania są odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347.1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

  1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy;
  2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:ul type=circle>
  3. czynności ? co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT ? muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
  4. ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) ? tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że Gmina ? zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) ? posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

  1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
  2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
  3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
  • 3a. działalności w zakresie telekomunikacji,
  1. lokalnego transportu zbiorowego,
  2. ochrony zdrowia,
  3. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych,
  • 6a. wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
  1. gminnego budownictwa mieszkaniowego,
  2. edukacji publicznej,
  3. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,
  4. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
  5. targowisk i hal targowych,
  6. zieleni gminnej i zadrzewień,
  7. cmentarzy gminnych,
  8. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
  9. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
  10. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,
  11. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
  12. promocji gminy,
  13. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.),
  14. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 wskazanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 powołanej ustawy, gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 cyt. ustawy).

Gmina jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania ? w oparciu o art. 33 ww. ustawy ? wykonuje za pośrednictwem urzędu gminy. Zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma jednostka samorządu terytorialnego ? gmina, nie zaś urząd gminy. Urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym gminy.

Podkreślić przy tym należy, że inne niż urzędy gmin (powiatów) i urzędy marszałkowskie, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie np.: samorządowych zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, o ile oczywiście spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Z powyższych regulacji wynika więc, że jednostki budżetowe Gminy są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które po przekroczeniu określonego progu obrotu dla celów podatku VAT powinny zarejestrować są jako (odrębni) podatnicy VAT. Zatem zarówno Gmina, jak i jej jednostki budżetowe powinny składać w stosunku do każdego okresu rozliczeniowego odrębne deklaracje VAT, w których wykazują podatek należny oraz podatek naliczony od zrealizowanych przez siebie czynności.

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

Należy wskazać, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny ? niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia, czy dana jednostka działa ?samodzielnie?, należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego i przepisów samorządowych.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

Zatem:

  • Gmina nie może decydować w sposób o charakterze uznaniowym, jaki będzie sposób rozliczania VAT przez jednostki podrzędne,
  • nie można automatycznie uznać, że Gmina oraz jej jednostki budżetowe stanowią jednego podatnika bez przeanalizowania czy spełnione zostały ww. obiektywne kryteria.

Z informacji zwartych we wniosku wynika, że Gmina Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. W ramach struktury Gminy funkcjonują również jednostki budżetowe nieposiadające osobowości prawnej, powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań Gminy. Zgodnie z załącznikiem nr 8 do Statutu Miasta ? Gmina Miasto w celu wykonywania swych zadań utworzyła 29 jednostek budżetowych: Urząd Miejski, 14 Przedszkoli, 8 Szkół Podstawowych, 3 Gimnazja, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Miejski Zarząd Dróg i Żłobek Miejski.

Gminna jednostka budżetowa stanowi jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, zaliczaną do jednostek sektora finansów publicznych. Status takiej jednostki budżetowej wynika przede wszystkim z przepisów rozdziału 3 działu I ustawy o finansach publicznych, w szczególności art. 11 i art. 12 tej ustawy. Cechą charakterystyczną gminnej jednostki budżetowej jest brak własnego mienia i dysponowanie jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku osoby prawnej, jaką jest gmina. O tworzeniu, połączeniu lub likwidacji gminnej jednostki budżetowej decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, który w gminie stanowi rada gminy. Ten organ nadaje gminnej jednostce budżetowej statut, określający nazwę, siedzibę oraz przedmiot działalności. Gospodarka finansowa takiej jednostki charakteryzuje się tym, że gminna jednostka budżetowa pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a swoje dochody odprowadza na rachunek gminy (tzw. zasada rozliczeń brutto). Powoduje to, że wielkość wydatków gminnej jednostki budżetowej nie jest w żaden sposób związana z wysokością dochodów zrealizowanych przez tę jednostkę. Ponadto gminna jednostka budżetowa nie dysponuje realizowanymi przez siebie dochodami. Natomiast organ wykonujący budżet ? gmina w toku roku budżetowego ma do dyspozycji pełną kwotę dochodów uzyskiwanych przez gminne jednostki budżetowe. NSA w uzasadnieniu do uchwały sygn. akt I FPS 1/13 z dnia 24 czerwca 2013 r. wskazuje, że wymienione cechy gminnej jednostki budżetowej powodują, że mimo wyodrębnienia organizacyjnego takiej jednostki, nie prowadzi ona działalności gospodarczej w sposób samodzielny, czy niezależny od gminy, której majątkiem, w tym środkami finansowymi dysponuje. Celem takiej jednostki nie jest zresztą prowadzanie działalności gospodarczej. Co najwyżej taka działalność może wystąpić przy okazji innej aktywności o zasadniczym charakterze. Wyodrębnienie organizacyjne gminnej jednostki budżetowej jest kształtowane przez gminę i służy do wykonywania jej zadań. Gmina jako organ władzy publicznej, a zarazem osoba prawna do wykonywania ciążących na niej zadań musi wykorzystywać inne jednostki organizacyjne, cechujące się różnym stopniem samodzielności czy niezależności. Gminne jednostki budżetowe takiej działalności gospodarczej nie prowadzą. Wszelkie czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, podejmują w imieniu i na rzecz gminy, w ramach limitu środków przyznanych im na dany rok w uchwale budżetowej. Gminna jednostka budżetowa nie ponosi również ryzyka związanego z podejmowaniem czynności opodatkowanych z uwagi na brak związku pomiędzy jej wydatkami a dochodami. Bez względu na wypracowany dochód, otrzyma taką ilość środków finansowych na swoje wydatki jaka była uchwalona w budżecie gminy.

W myśl przepisów ustawy o finansach publicznych od tej zasady istnieje wyjątek. Ustawa dopuszcza pewną samodzielność w wykorzystaniu swoich dochodów, które stanowią samorządowe jednostki budżetowe wykonujące zadania określone w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, gromadząc zrealizowane dochody na wydzielonym rachunku bankowym i przeznaczając te dochody na wydatki tych jednostek (art. 223 ustawy o finansach publicznych). W uchwale Rady Miejskiej z dnia 30 września 2010 r. Rada Miejska wskazała jednostki budżetowe, które utworzą wydzielony rachunek dochodów, źródła dochodów, przeznaczenie tych dochodów oraz sposób i tryb sporządzania planu finansowego dochodów i wydatków nimi finansowanych, dokonywania zmian w tym planie oraz ich zatwierdzania. Podstawę prawną podjęcia takiej uchwały stanowi art. 223 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zgodnie z ww. uchwałą do tych jednostek należy zaliczyć te, które prowadzą działalność określoną w ustawie o systemie oświaty. W przypadku Gminy Miasto są to Przedszkola, Szkoły Podstawowe i Gimnazja (25 jednostek). W uchwale określono m.in. jakie dochody samorządowe jednostki budżetowe gromadzą na wydzielonym rachunku dochodów oraz przeznaczenie dochodów gromadzonych na tym rachunku. W przypadku dochodów są to: opłaty z tytułu pomieszczeń wraz z wyposażeniem; opłaty za koszty eksploatacyjne wynajmowanych pomieszczeń; opłaty za wynajem powierzchni pod reklamy, kioski, sklepy; odpłatności rodziców za pobyt dzieci w przedszkolach; wpłaty za żywienie w placówkach oświatowych; wpłaty Miejskiego i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej na dożywianie dzieci w placówkach oświatowych; odsetki bankowe; odsetki za nieterminowe regulowanie należności; prowizje np. z tytułu grupowego ubezpieczenia, grupowych zdjęć, sprzedaży podręczników; wpłaty za wystawienie duplikatów świadectw legitymacji szkolnych; odszkodowania i wpłaty za utracone lub uszkodzone mienie będące w zarządzie albo w użytkowaniu samorządowej jednostki budżetowej; nagrody pieniężne dla jednostek oświatowych biorących udział w różnych konkursach, zawodach sportowych; spadki, zapisy, darowizny w postaci pieniężnej na rzecz samorządowych jednostek budżetowych. W przypadku wydatków są to: wydatki inwestycyjne; zakupy inwestycyjne; wydatki bieżące z wyjątkiem wynagrodzeń osobowych. Ponadto w uchwale zapisano, że środki pieniężne, które pozostały na rachunku bankowym dochodów w dniu 31 grudnia roku budżetowego, podlegają odprowadzeniu na rachunek jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 5 stycznia następnego roku. Wydatki z wydzielonego rachunku bankowego są dokonywane do wysokości kwot zgromadzonych dochodów, w ramach planu finansowego zatwierdzonego przez dyrektora jednostki. Dochody i wydatki z tego rachunku ewidencjonowane są przez poszczególne jednostki budżetowe na wydzielonym do tego celu rachunku bankowym. Jednostki te składają gminie wyłącznie półroczne i roczne sprawozdanie z wykonania dochodów i wydatków na rachunku wydzielonym, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (RB-34S). Dochody i wydatki wydzielonego rachunku dochodów nie są ujmowane przez jednostki budżetowe w jednostkowych sprawozdaniach budżetowych:

  • Rb-27S ? miesięczne/roczne sprawozdanie z wykonania planu dochodów budżetowych jednostki samorządu terytorialnego,
  • Rb-28S ? miesięczne/roczne sprawozdanie z wykonania planu wydatków budżetowych jednostki samorządu terytorialnego,

co powoduje, że nie są ujmowane w księdze rachunkowej Gminy Miasto i nie trafiają do zbiorczego sprawozdania budżetowego Rb-27S i Rb-28S. Wydatki i dochody ewidencjonowane przez jednostki budżetowe nie mają wpływu na dane wykazywane co miesiąc przez Gminę w deklaracji VAT-7.

Niektóre z jednostek budżetowych Gminy, o których mowa w uchwale, po przekroczeniu określonego progu obrotu dla celów podatku VAT zarejestrowały się jako (odrębni) podatnicy VAT. Wykonują one zarówno czynności zwolnione od podatku VAT (np. sprzedaż posiłków dla uczniów i nauczycieli), jak i czynności opodatkowane (np. najem pomieszczeń). Co miesiąc rozliczają się z Urzędem Skarbowym składając deklarację VAT-7. Pozostałe jednostki budżetowe (które nie przekroczyły określonego progu obrotu) nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT. Jednostki budżetowe rozliczają podatek należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/dokonywanych dostaw towarów. Zarówno Gmina, jak i jej jednostki budżetowe, składają do Urzędu Skarbowego w stosunku do każdego okresu rozliczeniowego odrębne deklaracje VAT, w których wykazują podatek należny oraz naliczony. Gmina przy obliczaniu proporcji sprzedaży nie uwzględnia obrotu wykazanego przez jej jednostki budżetowe, tj. szkoły podstawowe, gimnazja oraz przedszkola gminne z tytułu wyodrębnionego rachunku dochodów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy zaznaczyć, że Gmina i jej jednostki budżetowe wykonują czynności w swoim własnym imieniu (każdy). Zatem Gmina nie dokonuje czynności w imieniu swoich jednostek budżetowych. Powołane przez Gminę jednostki budżetowe (wyodrębnione jednostki organizacyjne) niemające osobowości prawnej prowadzą działalność gospodarczą w sposób samodzielny wykonując czynności we własnym imieniu. Podmioty te po przekroczeniu limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia od podatku mają obowiązek zarejestrować się jako podatnicy VAT i uzyskać odrębny od Gminy NIP dla celów podatku VAT. Oznacza to, że Gminę i jej jednostki budżetowe należy uznać za odrębnych podatników podatku VAT.

W konsekwencji jednostki budżetowe w zakresie powierzonej im działalności, działają jako odrębni od Gminy podatnicy, tym samym to nie Gmina, a jednostki budżetowe powinny rozliczać VAT należny z tytułu świadczonych przez te podmioty usług i dostaw towarów oraz podatek VAT naliczony z tytułu dokonywanych nabyć.

Należy zaznaczyć, że z uwagi na obowiązujące przepisy prawa, orzecznictwo sądowo-administracyjne, stosowaną praktykę, jak również uznanie przez Gminę odrębności podatkowej swoich jednostek budżetowych, brak jest podstaw do zmiany podejścia co do wzajemnych stosunków między Gminą a jej jednostkami. Stanu tego nie zmienia również podjęta w dniu 24 czerwca 2013 r. uchwała NSA, sygn. akt I FPS 1/13. Powołana uchwała wskazuje, że ?W świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług?. Jednakże przedmiotowa uchwała nie odnosi się do kwestii dokonywania sposobu zmian podejścia do dotychczasowej praktyki, tj. traktowania gminy i jej jednostek budżetowych jako odrębnych podatników podatku VAT. Nie wskazuje ona również, w jaki sposób mają postępować gminy i ich jednostki co do wzajemnych relacji i rozliczeń za okres, kiedy uważały się za odrębnych podatników, co również znajdowało uznanie w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych, jak i momentu ewentualnego rozpoczęcia traktowania gminy i jej jednostek budżetowych jako jednego podatnika.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że jednostki budżetowe w zakresie powierzonej im działalności powinny być uznane za odrębnych od Gminy podatników VAT (oddzielny NIP dla jednostki budżetowej). W konsekwencji, nie Gmina, lecz jej jednostki budżetowe powinny rozliczać podatek VAT należny i naliczony z tytułu świadczonych przez nie usług/sprzedaży towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika